Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 czerwca 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Tadeusz Węglarek

Sędziowie SA Stanisław Tomasik

p.o. SO Tomasz Ignaczak (spr.)

Protokolant Agnieszka Olczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim J. O.

po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2013 roku

sprawy S. W. (1)

oskarżonego z art.209§1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 4 marca 2013 roku sygn. akt VII K 680/11

na podstawie art. 439 § 1 pkt 8 kpk, art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. Nr 49 poz. 223 z 1983 roku z późniejszymi zmianami):

- uchyla zaskarżony wyrok;

- zwalnia oskarżonego od kosztów procesu za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt IV Ka 286/13

UZASADNIENIE

S. W. (2) został oskarżony o to, że:

-

w okresie od stycznia 2009 roku do maja 2011 roku uchylał się od obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna D. W., przez co naraził go na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, tj. o czyn z art. 209 § 1 kk

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. wyrokiem zaocznym z dnia 28 listopada 2011 roku w sprawie sygn. akt VII K 680/11:

1.  uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 209 § 1 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawiania wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie tej kary na okres próby lat 2;

3.  na podstawie art. 72 § 1 kt 3 kk zobowiązał oskarżonego do bieżącego łożenia na alimenty;

4.  orzekł o kosztach sądowych.

Od wyroku tego złożono sprzeciw ( k. 182 – 183), który po wielu perturbacjach został uwzględniony ( k. 281 – 282).

Sąd Rejonowy w innym składzie po uwzględnionym sprzeciwie wyznaczył kolejną rozprawę. Na rozprawę wyznaczoną na dzień 4 marca 2013 roku nie stawił się ani oskarżony ani jego obrońca ( k. 301). Ich nieobecność została uznana za nieusprawiedliwioną, albowiem obaj byli prawidłowo wezwani na termin rozprawy ( wezwanie dla obrońcy odebrała osoba uprawniona - vide k. 299, zaś wezwanie dla oskarżonego oskarżony odebrał osobiście – vide k. 300). Mimo to Sąd Rejonowy kontynuował rozprawę pod nieobecność oskarżonego i jego obrońcy i wydał drugi w tej sprawie wyrok zaoczny.

Ponownie rozpoznający sprawę Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. wyrokiem z dnia 4 marca 2013 roku w sprawie sygn. akt II K 680/11:

1.  uznał oskarżonego za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 209 § 1 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawiania wolności;

2.  na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie tej kary na okres próby lat 2;

3.  orzekł o kosztach sądowych.

Powyższy wyrok został zaskarżony przez obrońcę oskarżonego. Apelacja obrońcy zaskarżyła wyrok w całości na korzyść oskarżonego, zarzucając wyrokowi:

-

błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na jego treść poprzez niesłuszne uznanie, że oskarżony miał możliwości finansowe zaspokajania potrzeb alimentacyjnych syna,

-

naruszenie prawa karnego procesowego mającego wpływ na treść wyroku, tj. art. 424 § 1 pkt 1 kpk i art. 366 § 1 kpk.

W konkluzji obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego odniosła ten skutek, że w wyniku jej rozpoznania zaszła konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. W wyniku kontroli instancyjnej z urzędu ujawniono bowiem uchybienie proceduralne stanowiące bezwzględną przyczynę odwoławczą wymienioną w art. 439 § 1 pkt 8 kpk, co nie pozostawiło Sądowi Odwoławczemu żadnego wyboru – musiał zaskarżony wyrok uchylić.

Przechodząc do szczegółów – zgodnie z art. 482 § 3 kpk jeżeli na rozprawę wyznaczoną w wyniku uwzględnienia sprzeciwu nie stawi się bez usprawiedliwienia ani oskarżony, ani jego obrońca, a upłynął już termin do zaskarżenia wyroku zaocznego na zasadach ogólnych, wyrok ten staje się prawomocny także wtedy, gdy ze sprzeciwem, na wypadek jego nieuwzględnienia, połączony był, na podstawie art. 482 § 1 kpk, wniosek o uzasadnienie tego wyroku ( uchw. SN z 25.2.2005 r., I KZP 37/04, OSNKW 2005, Nr 2, poz. 15 z uwagami R. A. S., (...) 2006, Nr 2, s. 90).

W niniejszej sprawie po sprzeciwie złożonym od „pierwszego” wyroku zaocznego z dnia 28 listopada 2011 r. wyznaczono termin rozprawy ( na dzień 4 marca 2013 roku), na który prawidłowo wezwani zostali oskarżony i jego obrońca ( k. 299 i k. 300). Mimo to żaden z nich nie stawił się na rozprawę bez usprawiedliwienia ( k. 301). Oznacza to, ze z dniem 4 marca 2013 roku uprawomocnił się wyrok zaoczny z dnia 28 listopada 2011 r.

Zatem niepotrzebnie wydano wyrok zaoczny z dnia 4 marca 2013 roku – albowiem postępowanie karne w tej sprawie zostało prawomocnie zakończone wyrokiem zaocznym z dnia 28 listopada 2011 roku ( który uprawomocnił się z dniem 4 marca 2013 roku).

Dlatego należało uchylić zaskarżony wyrok ( czyli wyrok z dnia 4 marca 2013 roku ), albowiem zachodziła co do niego bezwzględna przyczyna odwoławcza określona w art. 439 § 1 pkt 8 kpk – wydano wyrok mimo, że postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby prawomocnie zakończyło się ( wyrokiem z dnia 28 listopada 2011 roku ).

Wobec uchylenia wyroku do ponownego rozpoznania z przyczyn podanych powyżej Sąd Okręgowy nie będzie odnosił się do zarzutów zawartych w apelacji ( art. 436 kpk).

O kosztach poniesionych w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie powołanych w wyroku przepisów.

Wobec powyższego orzeczono jak w wyroku.

.