I CZ 25/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-05-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CZ 94/01 I PZ 60/01
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 25/15
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi Banku S. w O.
o wznowienie postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w W.
- Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o sygn. […]
z powództwa Stowarzyszenia "T. L." z siedzibą w P.
przeciwko Bankowi S. w O. z siedzibą w O.
o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 18 marca 2015 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 grudnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Pozwany Bank S. w O. wniósł skargę o wznowienie postępowania
zakończonego wydanym w dniu 10 listopada 2011 r. przez Sąd Okręgowy - Sąd
Ochrony Konkurencji i Konsumentów w W. wyrokiem zaocznym uwzględniającym
powództwo Stowarzyszenia „T. L.” w P. o uznanie postanowienia wzorca umowy za
niedozwolone, opierając skargę na podstawach wskazanych w art. 401, art. 4011
,
art. 403 pkt 1 i art. 404 k.p.c.
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2014 r. Sąd Okręgowy - Sąd Ochrony
Konkurencji i Konsumentów w W. odrzucił skargę o wznowienie postępowania, a
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 26 listopada 2014r. oddalił zażalenie na
powyższe postanowienie Sądu pierwszej instancji.
Na postanowienie Sądu Apelacyjnego pozwany wniósł skargę kasacyjną,
którą Sąd ten odrzucił na podstawie art. 3984
§ 1 k.p.c. postanowieniem z dnia
29 grudnia 2014 r. wskazując, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, gdyż
zaskarżone nią postanowienie nie mieści się w zamkniętym katalogu orzeczeń,
od których przysługuje skarga kasacyjna, zawartym w art. 3981
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany Bank podniósł, że w żaden inny
sposób nie można zapobiec utrzymaniu w mocy bezzasadnych wyroków zaocznych
wydanych w oparciu o dokument niebędący dokumentem Banku oraz w wyniku
nadmiernego formalizmu Sądu pierwszej instancji, który nie uwzględnił przesłanych
przez pozwany Bank w jednej kopercie odpowiedzi na pozew. Wskazał też
na uprzywilejowaną sytuację podmiotów zwolnionych od opłat, które pod szyldem
ochrony praw konsumenckich uprawiają naganny proceder w celu osiągnięcia
korzyści majątkowych. Stwierdził, że skarga o wznowienie postępowania
odpowiada wszystkim wymaganiom, wobec czego stanowisko Sądu Apelacyjnego
jest nieuzasadnione.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia i przysługuje
tylko w ściśle określonych przez ustawodawcę przypadkach. W postępowaniu
procesowym, w którym rozpoznawane są sprawy o uznanie postanowień wzorca
3
umowy za niedozwolone, przypadki dopuszczalności skargi kasacyjnej określa art.
3981
§ 1 k.p.c. wskazując, że skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez sąd
drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie
odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie
w sprawie. Zaskarżone postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie
na postanowienie sądu pierwszej instancji o odrzuceniu skargi o wznowienie
postępowania nie należy do żadnej z kategorii orzeczeń wymienionych w art. 3981
§ 1 k.p.c., wobec czego nie przysługuje od niego skarga kasacyjna (porównaj też
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2001 r. I CZ 94/01, OSNC
2002/3/34 i z dnia 28 września 2001 r. I PZ 60/01, niepubl.).
Okoliczności podniesione w zażaleniu są bez znaczenia w świetle regulacji
zawartej w powyższym przepisie, która przesądza o trafności zaskarżonego
postanowienia i bezzasadności zażalenia, podlegającego z tych przyczyn oddaleniu
na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi Banku S. w O.
o wznowienie postępowania w sprawie Sądu Okręgowego w W.
- Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów o sygn. […]
z powództwa Stowarzyszenia "T. L." z siedzibą w P.
przeciwko Bankowi S. w O. z siedzibą w O.
o uznanie postanowienia wzorca umowy za niedozwolone,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 18 marca 2015 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 grudnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Pozwany Bank S. w O. wniósł skargę o wznowienie postępowania
zakończonego wydanym w dniu 10 listopada 2011 r. przez Sąd Okręgowy - Sąd
Ochrony Konkurencji i Konsumentów w W. wyrokiem zaocznym uwzględniającym
powództwo Stowarzyszenia „T. L.” w P. o uznanie postanowienia wzorca umowy za
niedozwolone, opierając skargę na podstawach wskazanych w art. 401, art. 4011
,
art. 403 pkt 1 i art. 404 k.p.c.
Postanowieniem z dnia 3 listopada 2014 r. Sąd Okręgowy - Sąd Ochrony
Konkurencji i Konsumentów w W. odrzucił skargę o wznowienie postępowania, a
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 26 listopada 2014r. oddalił zażalenie na
powyższe postanowienie Sądu pierwszej instancji.
Na postanowienie Sądu Apelacyjnego pozwany wniósł skargę kasacyjną,
którą Sąd ten odrzucił na podstawie art. 3984
§ 1 k.p.c. postanowieniem z dnia
29 grudnia 2014 r. wskazując, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna, gdyż
zaskarżone nią postanowienie nie mieści się w zamkniętym katalogu orzeczeń,
od których przysługuje skarga kasacyjna, zawartym w art. 3981
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu na to postanowienie pozwany Bank podniósł, że w żaden inny
sposób nie można zapobiec utrzymaniu w mocy bezzasadnych wyroków zaocznych
wydanych w oparciu o dokument niebędący dokumentem Banku oraz w wyniku
nadmiernego formalizmu Sądu pierwszej instancji, który nie uwzględnił przesłanych
przez pozwany Bank w jednej kopercie odpowiedzi na pozew. Wskazał też
na uprzywilejowaną sytuację podmiotów zwolnionych od opłat, które pod szyldem
ochrony praw konsumenckich uprawiają naganny proceder w celu osiągnięcia
korzyści majątkowych. Stwierdził, że skarga o wznowienie postępowania
odpowiada wszystkim wymaganiom, wobec czego stanowisko Sądu Apelacyjnego
jest nieuzasadnione.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia i przysługuje
tylko w ściśle określonych przez ustawodawcę przypadkach. W postępowaniu
procesowym, w którym rozpoznawane są sprawy o uznanie postanowień wzorca
3
umowy za niedozwolone, przypadki dopuszczalności skargi kasacyjnej określa art.
3981
§ 1 k.p.c. wskazując, że skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez sąd
drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie
odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie
w sprawie. Zaskarżone postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie
na postanowienie sądu pierwszej instancji o odrzuceniu skargi o wznowienie
postępowania nie należy do żadnej z kategorii orzeczeń wymienionych w art. 3981
§ 1 k.p.c., wobec czego nie przysługuje od niego skarga kasacyjna (porównaj też
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2001 r. I CZ 94/01, OSNC
2002/3/34 i z dnia 28 września 2001 r. I PZ 60/01, niepubl.).
Okoliczności podniesione w zażaleniu są bez znaczenia w świetle regulacji
zawartej w powyższym przepisie, która przesądza o trafności zaskarżonego
postanowienia i bezzasadności zażalenia, podlegającego z tych przyczyn oddaleniu
na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.