Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II UZ 89/14
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romualda Spyt (przewodniczący)
SSN Halina Kiryło
SSN Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku J. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 26 marca 2015 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 29 października 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z 29 października 2014 r. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy J. W. od wyroku tego Sądu z 12 lutego 2014 r. wobec
przekroczenia terminu do wniesienia skargi (art. 3985
§ 1 k.p.c., art. 3986
§ 2 k.p.c.).
Stwierdził, że wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony 23 lipca 2014 r. i
dwumiesięczny termin do wniesienia skargi kasacyjnej upłynął 23 września 2014 r.
Skargę kasacyjną nadano 24 września 2014 r., czyli po terminie.
W zażaleniu wnioskodawca zarzucił błąd w ustaleniach, gdyż odpis wyroku
wraz z uzasadnieniem doręczono 24 a nie 23 lipca 2014 r. Skarga została więc
wniesiona w terminie. W przypadku uznania, że zażalenie nie zasługuje na
2
uwzględnienie, żalący się wniósł o przywrócenie terminu do wniesienie skargi
kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Wbrew twierdzeniom żalącego się „firma InPost”
nie powinna poinformować go, że wyrok wraz z uzasadnieniem został doręczony 24
lipca 2014 r., gdyż byłoby to niezgodne z treścią dokumentów. Przede wszystkim z
„wyciągu” rejestru komputerowego tej firmy, dotyczącego przesyłki, tj. orzeczenia
wraz z uzasadnieniem, wynika, że dokument doręczono 23 lipca 2014 r. o godz.
16:49:11. Jest to zgodne z datą odbioru 23 lipca 2014 r. wpisaną na dowodzie
doręczenia (w aktach sprawy k. 130), czyli potwierdzoną podpisem osoby
odbierającej przesyłkę. Żalący się niezasadnie zatem twierdzi, że wyrok z
uzasadnieniem doręczono 24, a nie 23 lipca 2014 r.
Poza kognicją Sądu Najwyższego jest wniosek o przywrócenie terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej. Wniosek taki nie może być rozpoznany w tym
postępowaniu, gdyż procesowo wyklucza się z zażaleniem na odrzucenie skargi.
Stoi w sprzeczności z twierdzeniem, że skarga została wniesiona w terminie. Jeśli
wniosek o przywrócenie terminu miałby być aktualny to podlega rozpoznaniu przez
sąd powszechny.
Z tych motywów orzeczono jak w sentencji, stosownie do art. 39814
w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.