Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KK 53/15
POSTANOWIENIE
Dnia 13 maja 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Andrzej Stępka
SSN Dariusz Świecki
Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Zdzisława Brodzisza
w sprawie K. K.
skazanego z art. 280 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 13 maja 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego, na niekorzyść skazanego,
od postanowienia Sądu Rejonowego w L.
z dnia 26 listopada 2014 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i sprawę przekazuje Sądowi
Rejonowemu w L. do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w L. wyrokiem z dnia 12 września 2002 r., uznał K. K. za
winnego popełnienia czynu z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art.
11 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzył
mu karę 3 lat pozbawienia wolności, a na mocy art. 33 § 2 k.k. grzywnę w
wysokości 50 stawek dziennych po 20 złotych. Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na
poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres od 21
stycznia 2002 r. do 12 września 2002 r.
Sąd Okręgowy w L., po rozpoznaniu apelacji obrońcy oskarżonego,
wyrokiem z dnia 15 października 2003 r., utrzymał w mocy zaskarżony wyrok
2
uznając apelację za oczywiście bezzasadną. Sąd odwoławczy zaliczył
oskarżonemu dodatkowo na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okres od
12 września 2002 r. do 3 października 2002 r.
Odbywanie kary 3 lat pozbawienia wolności skazany rozpoczął w dniu 20
sierpnia 2010 r., a od dnia 8 maja 2012 r. korzystał on z przerwy w odbywaniu kary,
która została mu udzielona z uwagi na stan zdrowia. Następnie, w dniu 19
września 2012 r. Sąd Okręgowy w L. warunkowo zwolnił K. K. z odbywania reszty
kary pozbawienia wolności, wyznaczając okres próby do dnia 19 września 2014 r.
Wobec popełnienia przez skazanego w okresie próby umyślnego przestępstwa, za
które został on skazany na karę pozbawienia wolności, postanowieniem z dnia 16
września 2013 r. zostało odwołane udzielone mu warunkowe zwolnienie.
Uwzględniając jednak wniosek skazanego, motywowany złym stanem zdrowia, Sąd
Rejonowy w L., postanowieniem z dnia 20 listopada 2013 r. odroczył K. K.
wykonanie kary 3 lat pozbawienia wolności na okres 6 miesięcy, tj. do dnia 20 maja
2014 r., a następnie postanowieniem z dnia 25 czerwca 2014 r. odroczył jej
wykonanie na dalsze 6 miesięcy, tj. do dnia 20 listopada 2014 r.
W dniu 10 października 2014 r. do Sądu Rejonowego w L. wpłynął wniosek
obrońcy skazanego o warunkowe zawieszenie skazanemu, na podstawie art. 152
k.k.w. w zw. z art. 69 k.k., wykonania kary pozbawienia wolności, pozostałej mu do
odbycia na skutek odwołania warunkowego przedterminowego zwolnienia w
wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 4 lata.
Sąd Rejonowy w L., po rozpoznaniu tego wniosku, postanowieniem z dnia
26 listopada 2014 r. na podstawie art. 152 k.k.w., art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt
1 k.k. i art. 73 § 1 k.k., warunkowo zawiesił wobec K. K. wykonanie kary 3 lat
pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w L. z dnia 12
września 2002 r., na okres 5 lat próby, oddając go w tym okresie pod dozór
kuratora.
Postanowienie to nie zostało zaskarżone przez strony i uprawomocniło się
bez postępowania odwoławczego.
Kasację od prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w L. z dnia 26
listopada 2014 r., wniósł Prokurator Generalny. Zaskarżając powyższe
postanowienie w całości na niekorzyść K. K., zarzucił mu:
3
„rażące i mające istotny wpływ na treść postanowienia naruszenie prawa karnego
wykonawczego, tj. art. 152 § 1 k.k.w., polegające na warunkowym zawieszeniu w
stosunku do K. K. kary 3 lat pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym
wyrokiem Sądu Rejonowego w L. z dnia 12 września 2002 r., podczas gdy
wymieniony przepis art 152 § 1 k.k.w. dopuszcza warunkowe zawieszenie
odroczonej kary pozbawienia wolności na zasadach określonych w art. 69-75
Kodeksu karnego jedynie w wymiarze nie przekraczającym 2 lat”.
Podnosząc taki zarzut, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w całości i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w L. do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Generalnego wniesiona na niekorzyść skazanego K. K.
jest zasadna i mogła zostać uwzględniona wobec dotrzymania terminu z art. 524 §
3 k.p.k.
Zaskarżone postanowienie zostało niewątpliwie wydane z rażącym i
mającym oczywisty wpływ na jego treść naruszeniem art. 152 § 1 k.k.w. Przepis
ten przewiduje możliwość warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia
wolności w postępowaniu wykonawczym, jeżeli wymiar tej kary nie przekracza 2 lat,
a okres odroczenia wynosił co najmniej rok. Podkreślić należy, że w art. 152 § 1
k.k.w. chodzi o karę orzeczoną w wymiarze nieprzekraczającym 2 lat, a nie o część
kary podlegającej wykonaniu, która pozostała do odbycia np. po zaliczeniu na
poczet kary tymczasowego aresztowania, darowania części kary, jej złagodzeniu
czy, tak jak w niniejszej sprawie, w przypadku odwołania warunkowego
przedterminowego zwolnienia (por. Kodeks karny wykonawczy. Komentarz.
Kazimierz Postulski, Warszawa 2014, s. 732).
Sąd Rejonowy w L., zawieszając K. K. wykonanie kary orzeczonej wyrokiem
Sądu Rejonowego w L. z dnia 12 września 2002 r. w wymiarze 3 lat pozbawienia
wolności na okres 5 lat próby, postąpił wbrew treści art. 152 § 1 k.k.w. Konieczne
więc było uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy temu
Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, celem wydania orzeczenia
zgodnego z obowiązującymi przepisami.
Mając to wszystko na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
4
postanowienia.