Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący Sędzia S.O. Danuta Dadej - Więsyk

Protokolant starszy sekretarz sąd. Marta Szacoń

po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2015 roku w Lublinie

sprawy z wniosku J. M.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o ustalenie podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników i przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia

na skutek odwołań J. M.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 8 października 2013 roku znak (...)

z dnia 11 grudnia 2013 roku znak (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 11 grudnia 2013 roku w ten sposób, że przywraca J. M. termin do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników po rozpoczęciu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej;

2.  zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 8 października 2013 roku w ten sposób, że stwierdza iż J. M. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od dnia 1 lipca 2007 roku do 5 września 2013 roku;

3.  zasądza od Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na rzecz J. M. kwotę (...) złotych ((...) złotych) tytułem zwrotów kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VII U 3004/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 października 2013 roku, znak:(...), Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na podstawie art. 36 ust. 1 pkt 1, art. 37 ust. 1, art. 39 ust. 4, art. 3a ust. 1, art. 4, art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jednolity: Dz. U. z 2008 roku, Nr 50, poz. 291 ze zm.) stwierdził ustanie ubezpieczenia społecznego rolników w zakresie ubezpieczenia wypadkowego, chorobowego, macierzyńskiego i emerytalno – rentowego dla J. M. od dnia 1 lipca 2007 roku do dnia 5 września 2013 roku. W uzasadnieniu organ rentowy wskazując na przyczyny rozstrzygnięcia wskazał na nie złożenie przez ubezpieczonego w związku z rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od dnia 26 maja 2007 roku, a zarejestrowanej z dniem 5 czerwca 2007 roku, w terminie 14 dni od tego zdarzenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia, co skutkowało na podstawie art. 3a powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2009 roku ustaniem ubezpieczenia z końcem kwartału, tj. od dnia 1 lipca 2013 roku, w którym ustały okoliczności uzasadniające podleganie ubezpieczeniu społecznemu rolników do dnia zawieszenia działalności gospodarczej. Nadto organ wskazał, że decyzja o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu rolników z dnia 20 listopada 2004 roku zawierała w informacji pouczenie dotyczące obowiązujących przepisów art. 5a powołanej ustawy (decyzja – k. 97 akt rentowych).

W odwołaniu J. M. zaskarżył wskazaną decyzję w całości, zarzucając jej błędne uznanie, że w okresie od dnia 1 lipca 2007 roku do dnia 5 września 2013 roku prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. Mając na uwadze podniesiony zarzut wnosił o zmianę decyzji w całości poprzez potwierdzenie podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników w okresie od dnia 1 lipca 2007 roku do dnia 5 września 2013 roku. W uzasadnieniu skarżący podniósł, że faktycznie działalności gospodarczej nie rozpoczął z uwagi na nagłe, długotrwałe pogorszenie stanu zdrowia psychicznego i fizycznego. Działania podejmowane przez niego w okresach złego stanu zdrowia w zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej miały charakter nieprzemyślany, chaotyczny i z góry skazany na niepowodzenie. Wskazał, że prze cały okres wskazany przez organ rentowy jedynym, stałym źródłem dochodu była działalność rolnicza, prowadzona przy udziale bliskich. Odniósł się również do okoliczności nie osiągnięcia w 2012 roku w ogóle przychodu a w 2011 roku jedynie przez połowę roku przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej oraz nieponoszenia żadnych wydatków z tą działalnością. Podsumowując wskazał, że połowa okresu wskazanego przez organ, tj. 2007 - 2010 cechowała się okazjonalnością i chaotycznością działań ukierunkowanych błędnym wyobrażeniem, a kolejna połowa brakiem przychodów i wydatków z tytułu działalności (odwołanie – k. 2 – 3 akt sądowych).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podnosząc argumenty, które legły u podstaw zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie – k. 6 – 7 a.s.).

Decyzją z dnia 11 grudnia 2013 roku, znak:(...), Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na podstawie art. 58 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 roku, poz. 267 z zm.) w związku z art. 5a ust. 4 i ust. 7 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 1403) odmówił J. M. przywrócenia terminu do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników po rozpoczęciu działalności pozarolniczej działalności gospodarczej. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że na podstawie dokumentacji medycznej, złożonej przez wnioskodawcę, można uznać, że zdarzenia, które miały miejsce w okresie od 2005 roku do 2006 roku, związane z zaburzeniami (...), zdarzenia z dnia 7 września 2008 roku, kiedy wnioskodawca stał się ofiarą wypadku komunikacyjnego oraz zdarzenia w okresie od 2009 roku do 2011 roku, kiedy wnioskodawca wielokrotnie przebywał w szpitalu w celach hospitalizacji z powodu zdiagnozowanych chorób, nie miały bezpośredniego wpływu na niedotrzymanie przez J. M. terminu na złożenie oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników. Nadto organ wskazał, że wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą i uzyskiwał przychody z jej prowadzenia. Dodatkowo wskazano uwagę, że okoliczność, iż ubezpieczony nie przypomina sobie informacji o pouczeniu zawartym w decyzji z dnia 8 listopada 2004 roku, którą odebrał osobiście w dniu 25 listopada 2004 roku, dotyczącym obowiązujących przepisów art. 5a powołanej ustawy, nie stanowi podstawy do przywrócenia terminu do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników (decyzja – k. 174 a.r.).

W odwołaniu od wskazanej decyzji pełnomocnik J. M. zaskarżył ją w całości zarzucając jej:

- naruszenie prawa procesowego, tj. art. 58 § 1 k.p.a. poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie jako podstawy prawnej zaskarżonej decyzji, w sytuacji gdy art. 5a ust. 7 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników stanowi wyłączną podstawę przywrócenia terminu do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników po rozpoczęciu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, co w konsekwencji doprowadziło do przyjęcia błędnych przesłanek oceny zdarzeń, uzasadniających przywrócenie przedmiotowego terminu;

- błędne ustalenie stanu faktycznego, wyrażające się w uznaniu, że w stosunku do skarżącego nie zaistniały zdarzenia, uzasadniające przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników po rozpoczęciu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, podczas gdy, zarówno (...)skarżącego, ulegnięcie przez skarżącego wypadkowi komunikacyjnemu oraz brak skutecznego pouczenia o obowiązku do złożenia przedmiotowego oświadczenia, stanowią „zdarzenia losowe”, o których mowa w art. 5a ust. 7 powołanej ustawy, uzasadniające przywrócenie przedmiotowego terminu. Mając na uwadze podniesione zarzuty pełnomocnik wnosił o zmianę zaskarżonej decyzji w całości i przywrócenie skarżącemu terminu do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej i o zasądzenie na rzec skarżącego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (odwołanie – k. 17 – 20v. a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podnosząc argumenty, które legły u podstaw zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie – k. 23 – 24 a.s.).

Postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2014 roku Sąd zarządził połączenie sprawy o przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników o sygn. art. VII U 326/14 ze sprawą o ustalenie podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia (postanowienie – k. 26 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 22 października 2004 roku J. M. zgłosił do Kary Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału Regionalnego w L. prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, tj. szklarni ogrzewanych dla roślin ozdobnych. Decyzją z dnia 8 listopada 2004 roku Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego stwierdził podleganie ubezpieczeniu społecznemu rolników z mocy ustawy i obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe, macierzyńskie oraz emerytalno – rentowe jako rolnika dla J. M. od dnia 1 grudnia 2003 roku. Wskazana decyzja, zawierająca w części informacyjnej pouczenie o tym, że rolnik podlega nadal ubezpieczeniu społecznemu rolników, jeżeli w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia pozarolniczej działalności gospodarczej lub rozpoczęcia współpracy przy prowadzeniu tej działalności, a także wznowienia prowadzenia uprzednio zawieszonej takiej działalności, złoży w Kasie oświadczenie o kontynuowaniu tego ubezpieczenia, została doręczona ubezpieczonemu w dniu 25 listopada 2004 roku.

W dniu 25 maja 2007 roku ubezpieczony rozpoczął prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej pod firmą (...), a zgłoszenia w Urzędzie skarbowym dokonał w dniu 5 czerwca 2007 roku. Przedmiotem działalności pozarolniczej działalności gospodarczej miało być zrzeszanie rolników i ogrodników w sieć gospodarstw agroturystycznych. Podjął działania mające na celu namówienie rolników do starania się o uzyskanie środków unijnych na remont budynków gospodarczych i agroturystykę. Jeździł do rolników jak również spotykał się z nimi w miejscach sprzedaży sadzonek, ale nikt nie podjął współpracy.

W 2002 roku miały miejsce dwa zdarzenia losowe dotyczące ubezpieczonego. W lutym tego roku miała miejsce kradzież sadzonek kwiatów zakupionych przez ubezpieczonego w Belgii, przewożonych (...) na trasie między W. a L. w miejscowości Ż.. W wyniku tego zdarzenia skarżący utracił około (...) złotych. Następnie w kwietniu ubezpieczony padł ofiarą napadu rabunkowego w miejscowości K., w której miał gospodarstwo rolne. Wracając z W. po zakupieniu franków belgijskich przed zamkniętą bramą gospodarstwa około godziny 22.00 czterech zamaskowanych ludzi zaatakowało ubezpieczonego, w ramach którego został uderzony w głowę i stracił przytomność. W wyniku tego napadu skarżący stracił(...) złotych. Te dwa zdarzenia spowodowały, że stracił całkowicie płynność finansową.

W okresie od dnia 9 maja 2006 roku do dnia 5 lipca 2006 roku ubezpieczony był hospitalizowany na Oddziale (...) Szpitala (...) w A. z powodu (...) Przed przyjęciem ubezpieczony (...)

Po wypisie ze szpitala ubezpieczony (...) kontynuował ambulatoryjnie od sierpnia 2006 roku. W sierpniu 2006 roku i marcu 2007 roku stwierdzono (...). Natomiast w kwietniu 2007 roku zaobserwowano cechy (...)

Opiniujący w sprawie o sygn. akt VII Gc 132/11 biegli psychiatrzy i psycholog w opinii z dnia 25 czerwca 2012 roku rozpoznali u ubezpieczonego (...), wskazując, że w okresie od maja 2005 roku do co najmniej końca września 2005 roku był (...) Jednocześnie biegli wskazali, że (...) miał miejsce wcześniej i pozostawał w związku z takimi wydarzeniami jak napad i kradzież, których ofiarą padł skarżący. W ocenie biegłych w 2002 roku doszło do zmiany zachowania w postaci przygnębienia i załamania, a okres w którym ubezpieczony odczuwał przypływ energii i ożywienie miał miejsce dopiero na wiosnę 2005 roku.

Z tytułu zarejestrowanej pozarolniczej działalności gospodarczej ubezpieczony w 2007 roku osiągnął stratę w wysokości (...) złotych, w 2008 roku w wysokości (...)złotych, w 2009 roku w wysokości(...)złotych oraz w 2011 roku w wysokości (...) złotych. W 2010 roku osiągnął dochód w wysokości (...) złotych, podstawę obliczenia podatku stanowiła kwota (...) złotych, natomiast kwota należnego podatku 155 złotych. W 2012 roku bilans przychodów i kosztów uzyskania przychodu wynosił 0 złotych. Ubezpieczony ze skutkiem na dzień 5 września 2013 roku dokonał zawieszenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

(zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego rolników – k. 23 a.r.; decyzja i potwierdzenie odbioru – k. 45 a.r.; pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego – k. 92 a.r.; opinia sądowo psychiatryczno - psychologiczna – k. 123 – 143 a.r.; informacja i zeznania o wysokości dochodu – k. 144 – 173 a.r.; zeznania o wysokości osiągniętego dochodu – k. 5 a.s.; księgi przychodów i rozchodów – k. 62 a.s.; wyjaśnienia i zeznania J. M. – k. 43v. – 45, 96 – 97 a.s.; zeznania świadka W. M. – k. 95v. – 96 a.s.)

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane dowody z dokumentów. Ich autentyczność w toku procesu nie była kwestionowana przez strony. Ich forma oraz treść nie wzbudziła ponadto wątpliwości co do ich autentyczności z urzędu, wobec czego zostały one uznane za wiarygodne w całości i jako takie stanowiły pełnowartościowe źródło informacji o okolicznościach faktycznych w sprawie. Nadto Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o wyjaśnienia i zeznania ubezpieczonego i świadka, którym dał wiarę w całości. Ich zeznania są bowiem logiczne, konsekwentne, wzajemnie się uzupełniają oraz korelują z treścią powołanych wyżej dokumentów. Nadto organ rentowy nie podniósł żadnych okoliczności, które poddawałby w wątpliwość ich zeznania. Również Sąd nie stwierdził podstaw do kwestionowania ich wiarygodności w zakresie dokonanych ustaleń.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołania J. M. są zasadne i zasługują na uwzględnienie.

Do okoliczności spornych w rozpoznawanej sprawie, biorąc pod uwagę treść zaskarżonych decyzji oraz treść odwołań należy możliwość oceny okoliczności losowych i zdrowotnych dotyczących ubezpieczonego jako zdarzeń losowych w rozumieniu art. 5a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 2015 roku, poz. 704) – zwanej dalej ustawą emerytalną, uzasadniających przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu rolniczego ubezpieczenia społecznego oraz uzasadniających wniosek o faktycznym nieprowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej począwszy od dnia 26 maja 2007 roku.

Zgodnie z art. 5a ust. 1 ustawy emerytalnej rolnik lub domownik, który podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy nieprzerwanie przez co najmniej 3 lata, rozpocznie prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej lub rozpocznie współpracę przy prowadzeniu tej działalności, podlega nadal temu ubezpieczeniu w okresie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej lub współpracy przy prowadzeniu tej działalności, jeżeli spełnia jednocześnie następujące warunki:

1) złoży w Kasie oświadczenie o kontynuowaniu tego ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej lub współpracy przy tej działalności;

2) jednocześnie nadal prowadzi działalność rolniczą lub stale pracuje w gospodarstwie rolnym, obejmującym obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego, lub w dziale specjalnym;

3) nie jest pracownikiem i nie pozostaje w stosunku służbowym;

4) nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty albo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych;

5) kwota należnego podatku dochodowego za poprzedni rok podatkowy od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekracza kwoty.

Do okoliczności bezspornych w sprawie należało, że ubezpieczony legitymował się spełnieniem warunków określonych w pkt 2, 3 i 4 powołanego przepisu. Nie złożył natomiast J. M. w Kasie oświadczenia o kontynuowaniu tego ubezpieczenia w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. od dnia 26 maja 2007 roku.

Zgodnie z ust. 5 cytowanego przepisu niezachowanie terminu złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest równoznaczne z ustaniem ubezpieczenia od dnia rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej lub współpracy przy prowadzeniu tej działalności. Natomiast zgodnie z ust. 7 cytowanego przepisu terminy określone w ust. 1 pkt 1 i ust. 4 mogą zostać przywrócone na wniosek zainteresowanego rolnika lub domownika, jeżeli ten rolnik lub domownik udowodni, że niezachowanie terminu nastąpiło wskutek zdarzeń losowych.

W tym miejscu należy wskazać, że cytowana ustawa nie wyjaśnia ani nie wymienia okoliczności, które należało by kwalifikować jako zdarzenia losowe w rozumieniu cytowanego art. 5a ust. 7. W wypracowanym na gruncie art. 5a ust. 7 ustawy emerytalnej orzecznictwie wskazano, że pojęcie "zdarzeń losowych", o jakich mowa w tym przepisie, których zaistnienie uzasadnia przywrócenie terminu do złożenia zaświadczenie albo oświadczenie, że nie została przekroczona kwota podatku dochodowego, należy utożsamiać z nadzwyczajnym, niepewnym i niezależnym od woli ubezpieczonego zdarzeniem, którego nie mógł przewidzieć i którego nastąpieniu nie mógł zapobiec, pomimo zachowania wymaganej w danych okolicznościach staranności, o obiektywnym i szczególnym charakterze (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28 marca 2012 roku, sygn. III AUa 13/12; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2010 roku, sygn. I UK 49/10; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 27 lutego 2013 roku, sygn. III AUa 968/12; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 4 kwietnia 2013 roku, sygn. III AUa 977/12; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 20 czerwca 2013 roku, sygn. III AUa 114/13).

Należy nadto wskazać, że przy kwalifikacji spełnienia przesłanki z art. 5a ust. 7 ustawy emerytalnej, nie można całkowicie pominąć uwarunkowań indywidualnych dotyczących ubezpieczonego, co oznacza, że o ile wystąpienie zdarzenia losowego pozostaje poza sferą przeżyć ubezpieczonego, to jednak relacja zachodząca pomiędzy nim a bezskutecznym upływem terminu podlega wartościowaniu de casu ad casum (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 14 stycznia 2014 roku, sygn. III AUa 542/13).

Przenosząc na grunt rozpoznawanej sprawy powołane poglądy należy wskazać, że ustalone okoliczności dotyczące ubezpieczonego w pełni usprawiedliwiają wniosek o możliwości uznania ich za zdarzenia losowe w rozumieniu cytowanego przepisu, a tym samym umożliwiają przywrócenie terminu do złożenia przez ubezpieczonego oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia rolniczego.

Jak wynika z poczynionych ustaleń w 2002 roku miały miejsce dwa zdarzenia losowe dotyczące ubezpieczonego. W lutym tego roku miała miejsce kradzież sadzonek kwiatów zakupionych przez ubezpieczonego w Belgii, przewożonych (...) na trasie między W. a L. w miejscowości Ż.. W wyniku tego zdarzenia skarżący utracił około (...) złotych. Następnie w kwietniu ubezpieczony padł ofiarą napadu rabunkowego w miejscowości K., w której miał gospodarstwo rolne. Wracając z W. po zakupieniu franków belgijskich przed zamkniętą bramą gospodarstwa około godziny 22.00 czterech zamaskowanych ludzi zaatakowało ubezpieczonego, w ramach którego został uderzony w głowę i stracił przytomność. W wyniku tego napadu skarżący stracił (...) złotych. Te dwa zdarzenia spowodowały, że stracił całkowicie płynność finansową i rozpoczęły się jego problemy zdrowotne (...). W 2004 r. obserwowano u niego (...). W związku z zaistniałymi okolicznościami w okresie od dnia 9 maja 2006 roku do dnia 5 lipca 2006 roku ubezpieczony był hospitalizowany na Oddziale (...) Szpitala (...) w A. z powodu(...). Po dokonaniu wypisie ze szpitala ubezpieczony (...). Nadto opiniujący w sprawie o sygn. akt VII Gc 132/11 biegli psychiatrzy i psycholog w opinii z dnia 25 czerwca 2012 roku rozpoznali u ubezpieczonego (...)Jednocześnie biegli wskazali, że początek(...) miał miejsce wcześniej i pozostawał w związku z takimi wydarzeniami jak napad i kradzież, których ofiarą padł skarżący. W ocenie biegłych w 2002 roku doszło do zmiany zachowania w postaci(...) a okres w którym ubezpieczony odczuwał przypływ energii i ożywienie miał miejsce dopiero na wiosnę 2005 roku.

Z poczynionych ustaleń, w tym opisanej dokumentacji medycznej, zeznań świadka W. M. wynika, iż w dacie otrzymania decyzji z 8.11.2004 r. zawierającej pouczenie o warunkach podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników, wnioskodawca był w (...). W pewnych okresach (...) a w kolejnych wykazywał wzmożoną aktywność. W 2004 r. był (...), zamknięty w sobie, trudno tym samym zgodzić się z organem rentowym, iż był w stanie skutecznie analizować treść decyzji i pouczeń.

Podobnie przebieg leczenia w kolejnych latach 2006-2007, wskazuje, iż na wiosnę 2007 r. stan skarżącego był na tyle niestabilny, iż sprowadził zalecenie dodatkowych leków. Zdarzenia te wskazują na kolejne okoliczności uniemożliwiające wnioskodawcy na wiosnę 2007 r. złożenie oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników po rozpoczęciu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w ustawowym 14-dniowym terminie.

Dodatkowo należy wskazać, że ubezpieczony spełnia warunek określony w art. 5a. ust. 1 pkt 5 ustawy emerytalnej, tj. kwoty należnego podatku dochodowego za okres objęty sporem, czyli za lata 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 i 2012 roku od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekraczała kwot (...)

Z tych względów nie było usprawiedliwionych podstaw do stwierdzenia ustania podlegania rolniczym ubezpieczeniom społecznym w stosunku do J. M. w okresie od dnia 1 lipca 2007 roku do dnia 5 września 2013 roku, z uwagi na nie złożenie przez ubezpieczonego w związku z rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od dnia 26 maja 2007 roku, a zarejestrowanej z dniem 5 czerwca 2007 roku, w terminie 14 dni od tego zdarzenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia.

Z tych względów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 11 grudnia 2013 roku przywracając J. M. termin do złożenia oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników po rozpoczęciu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na marginesie należy zauważyć, że pozostawały poza zainteresowaniem Sądu podnoszone przez stronę skarżącą okoliczności dotyczące aktywności zawodowej skarżącego, świadczące w ocenie ubezpieczonego o nieprowadzeniu przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie objętym zaskarżonym rozstrzygnięciem. Wniosek taki usprawiedliwiają ustalone w niniejszym postępowaniu okoliczności uzasadniające uznanie braku zasadności zastosowania przez organ rentowy jedynej przyczyny wyłączenia z rolniczych ubezpieczeń społecznych skarżącego w decyzji z dnia 8 października 2013 roku, tj. nie złożenia przez ubezpieczonego w związku z rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej od dnia 26 maja 2007 roku, a zarejestrowanej z dniem 5 czerwca 2007 roku, w terminie 14 dni od tego zdarzenia oświadczenia o kontynuowaniu tego ubezpieczenia. Jak bowiem ustalono istniały bowiem podstawy do przywrócenie tego terminu. Z uwagi na to, że okoliczność nie złożenia przez skarżącego oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia była jedyną przyczyną wyłączenia skarżącego z ubezpieczenia społecznego rolników, mając powyższe na uwadze, zasadnym była zmiana zaskarżonej decyzji z dnia 8 października 2013 roku poprzez stwierdzenie, iż J. M. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od dnia 1 lipca 2007 roku do 5 września 2013 roku.

Z tych względów Sąd zmienił zaskarżone decyzje i na mocy wyżej wskazanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu Sąd Okręgowy zmieniając zaskarżone decyzje oparł na treści art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 2 ust. 1 i ust. 2 i § 12 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 461). Na niezbędne koszty dochodzonych przez ubezpieczonego praw składały się koszty zastępstwa procesowego w zasądzonej wysokości, o zasądzenie których storna skarżąca wnosiła.