Pełny tekst orzeczenia

poczatektekstu

[Sędzia sprawozdawca 00:00:01.258]

Początek uzasadnienia. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 listopada 2014 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi zasądził od (...) Spółki Akcyjnej V. (...) w W. na rzecz P. C. kwotę 2.630 złoty 95 groszy z ustawowymi odsetkami od dnia 26 grudnia 2012 roku. Oddalił powództwo w pozostałej części. Zasądził od powoda na rzecz pozwanego Towarzystwa 532 złote i 30 groszy tytułem zwrotu kosztów procesu i nakazał ściągnąć od pozwanego Towarzystwa na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi 361 złotych 67 groszy tytułem nieuiszczonych wydatków oraz nakazał ściągnąć od P. C. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi 141 złotych tytułem nieuiszczonej opłaty. Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się strona powodowa, gdzie zaskarżyła, powód zaskarżył wyrok w punkcie drugim w zakresie, w jakim oddalono powództwo o zasądzenie kwoty 8.174 złotych i 52 grosze z ustawowymi odsetkami od dnia 26 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty, a także punkt trzeci i piąty wyroku. Apelujący wnosił o zmianę wyroku i zasądzenie ponad kwotę wskazaną w punkcie jeden dodatkowo kwoty 8.174 złote 52 grosze z ustawowymi odsetkami od 26 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie kosztów procesu. Zarzucono naruszenie prawa materialnego, to jest artykułu 822 Kodeksu cywilnego, artykułu 34 Ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, w związku z artykułem 361 paragraf 2 kc przez wadliwą interpretację. Sąd Okręgowy zważył, co następuje. Apelacja jest zasadna i skutkuje zmianą zaskarżonego orzeczenia. Sąd Okręgowy podziela poczynione przez Sąd I Instancji ustalenia faktyczne. Uznając za zbędne powielanie ich treści uzasadnienia, za wyjątkiem wysokości szkody powstałej w pojeździe powoda. Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, Sąd I Instancji uznał, że to, iż koszt naprawy zgodnie z technologią producenta wynosiłby 16.874 złote 52 grosze, nie oznacza, że taka jest w tej sprawie szkoda. Według Sądu Rejonowego, skoro powód nie wykazał wydatkowania takiej kwoty na naprawę, to może, co najwyżej tytułem naprawienia szkody uzyskać 8.700 złotych, czyli różnicę między wartością pojazdu przed i po wypadku. Jest to operacja tysiąc dziewięćset siedemset, 19.700 złotych minus 11.000 złotych. Skoro wypłacono kwotę 6.669 złotych i 5 groszy, to do zapłaty pozostało 2.630 złotych 95 groszy, tak uznał Sąd Rejonowy. Wskazać trzeba, że apelujący trafnie zarzuca Sądowi Rejonowemu naruszenie artykułu 361 paragraf 2 Kodeksu cywilnego. Stosownie, bowiem do treści artykułu 363 paragraf 1 kc, w związku z artykułem 361 paragraf 2 kc, naprawienie szkody polegającej na uszkodzeniu pojazdu, opiera się przede wszystkim na zapłaceniu kwoty koniecznej do przywrócenia samochodu do stanu poprzedniego. Zauważyć należy, że gdy przepisuje się zobowiązanemu powinność świadczenia umożliwiającego wyremontowanie samochodu, czyni się to z zastrzeżeniem, że chodzi o koszt celowo ekonomicznie uzasadniony. Poszkodowanemu należy zwrócić wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki. Takie też stanowisko prezentuje Sąd Najwyższy między innymi w Uchwale z 13 czerwca 2003 roku, sygnatura akt III CZP 32/03. Podnieść należy, że ustalony koszt naprawy, zgodnie z technologią producenta, na kwotę 16.874 złote i 52 grosze nie był kwestionowany. Ostatecznie, zatem powodowi należy się odszkodowanie w wysokości 10.805 złotych 47 gorszy, jako, że w toku postępowania likwidacyjnego wypłacono kwotę 6.669 złotych 5 groszy. Dlatego też Sąd Okręgowy z mocy artykułu 386 paragraf 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok. Sąd Okręgowy podwyższając wysokość należnego odszkodowania, zasądzoną kwotę przyznał z ustawowymi odsetkami od dnia 26 grudnia 2012 roku, biorąc pod uwagę datę zgłoszenia szkody, nastąpiło to 25 listopada 2012 roku. Skoro ubezpieczyciel nie zlikwidował należnej szkody w terminie ustawowo określonym, dlatego też ustawowe odsetki od wyliczonej w toku postępowania kwoty należą się od dnia 26 grudnia 2012 roku, a to zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 Ustawy, jak i treści artykułu 481 paragraf 1 Kodeksu cywilnego. O kosztach postępowania zarówno przed I Instancją, jak i II Instancją, Sąd Okręgowy orzekł na podstawie artykułu 98 Kodeksu postępowania cywilnego, 99 k.p.c. nadto, jeżeli chodzi o koszty postępowania przed Sądem II Instancji, w związku z artykułem 391 paragraf 2, paragraf 1 k.p.c. Koniec uzasad... (...)