Postanowienie

I C 262/11

Powołane przepisy:

  1. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964 r. Nr 43, poz. 296 - art. 199; art. 199 § 1; art. 199 § 1 pkt. 2) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Postanowienie, Uzasadnienie" na "Postanowienie".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 262/11

POSTANOWIENIE

Dnia 18 lutego 2014 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie

Przewodnicząca: SSO Katarzyna Banko

Protokolant: Julia Piątek

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2014 roku w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa J. R.

przeciwko G. B.

o ochronę dóbr osobistych

postanawia:

1.  odrzucić pozew;

2.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach adwokatowi K. A. kwotę 4.428,00 (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem) złotych, w tym podatek VAT 828,00 (osiemset dwadzieścia osiem) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej powodowi z urzędu;

3.  przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach adwokatowi M. K. kwotę 4.428,00 (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem) złotych w tym podatek VAT 828,00 (osiemset dwadzieścia osiem) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej powodowi z urzędu.

SSO Katarzyna Banko

Sygn. akt I C 262/11

UZASADNIENIE

Powód J. R. domagał się zasądzenia od pozwanej G. B. zadośćuczynienia w kwocie 100.000 zł za naruszenie dóbr osobistych oraz zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania. Jako podstawę swoich żądań wskazał takie działania pozwanej jak dochodzenie na drodze sądowej bezpodstawnych roszczeń, które naruszały dobra osobiste powoda (tj. godność, część, dobre imię), fakt popełniania przez pozwaną licznych przestępstw na szkodę powoda m.in. fałszowanie dokumentów oraz wyłudzenia.

Pozwana G. B. wniosła o oddalenie powództwa względnie jego odrzucenie z uwagi na powagę rzeczy osądzonej w związku z zakończonymi postępowaniami przed Sądami Okręgowymi w Katowicach, Gliwicach oraz w Wrocławiu; Sądami Rejonowymi w Sosnowcu, Katowice-Zachód w Katowicach, Zabrzu, Tarnowskich Górach, Wołowie, Wrocław-Śródmieście we Wrocławiu, Warszawa-Mokotów w Warszawie, Chorzowie oraz Sądem Apelacyjnym w Katowicach.

Sąd w ustalił i zważył co następuje:

Rozpoznawana sprawa wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 21 października 2011r.

W toku postępowania pozwana G. B. przedstawiła wykaz spraw wytoczony przez powoda J. R. przeciw niej. Sprawy te były rozpoznawane w wielu sądach:

-

w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu pod sygnaturami: X P 135/11, VII Pa 169/10, VII Pz 101/10; VII Pz 152/09;

-

w Sądzie Okręgowym w Katowicach pod sygnaturami: I C 10/08, I C 81/09, I C 86/09, I C 87/09, I C 88/09, I C 240/11, I C 243/11, I C 303/11, I C 856/11, I C 533/09, I C 833/11, I C 834/11, I C 835/11, I C 836/11, I C 837/11, II C 207/10, IX Pm 1/09, IX P 88/09, IX 99/07, IX Pa 103/09, IX P 189/09, IX Pa 213/10, IX Pa 318/10, XIII GC 52/12, XII GC 114/12, XIV GC 98/12, XIV GC 99/12;

-

w Sądzie Okręgowym w Gliwicach pod sygnaturami: I C 84/12, XII C 267/11, XII C 292/11;

-

w Sądzie Okręgowym w Warszawie pod sygnaturą V Cz 3118/10;

-

w Sądzie Rejonowym Katowice-Zachód pod sygnaturą VI P 669/07;

-

w Sądzie Rejonowym w Sosnowcu pod sygnaturami: I C 54/10, I C 191/08, I C 244/07, I C 356/11, I C 434/12, I C 525/07, I C 546/10, I C 568/11, I C 579/11, I C 856/11, I C 956/08, I C 1490/11, V Pm 7/09, V Pm 12/07, V P 57/08, V P 91/07, V P 178/09, V P 233/08, V P 273/09, V P 318/07, V P 376/07, V P 377/07, V P 468/10, V P 478/08, V P 492/09, V P 525/07;

-

w Sądzie Rejonowym w Zabrzu pod sygnaturami: I C 422/07, I C 545/09, I C 1159/06, VIII C 138/07, VIII C 304/08, VIII C 953/11;

-

w Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach pod sygnaturami: I C 28/08, I C 270/07, I C 599/09, I C 866/11;

-

w Sądzie Rejonowym w Wołowie pod sygnaturami: I C 44/12, I C 148/09, I C 163/09, I C 164/09, I C 165/09, I C 166/09, I C 167/09, I C 177/09, IV Pm 1/10, IV Pm 27/09;

-

w Sądzie Rejonowym Wrocław-Śródmieście we Wrocławiu pod sygnaturami: IV P 255/10, IX U 1363/07, X P 135/11;

-

w Sądzie Rejonowym Warszawa-Mokotów w Warszawie pod sygnaturą I C 872/09;

-

w Sądzie Rejonowym w Chorzowie pod sygnaturami: I C 597/08, I C 619/07, I C 680/08, I C 768/10, V P 56/07, V P 111/08, V P 166/08, V P 178/09, V P 240/07;

-

w Sądzie Apelacyjnym w Katowicach pod sygnaturami: I ACa 321/06, III APz 47/10, III APa 50/10.

W powyższych sprawach nie rozstrzygnięto jednak o kwestii zadośćuczynienia, a zatem nie mogły one stanowić podstawy do odrzucenia powództwa z uwagi na powagę rzeczy osądzonej.

Przed Sądem Okręgowym w Katowicach pod sygnaturą akt I C 20/06 toczyła się sprawa z powództwa J. R. przeciwko G. B. m.in. o zadośćuczynienie w kwocie 100 000 zł za doznane krzywdy materialne, moralne i zdrowotne. Sąd Okręgowy wyrokiem z 13 stycznia 2006 r. oddalił powództwo powoda. Zdaniem tamtejszego Sądu powód nie wykazał istnienia okoliczności uzasadniających wypłatę należnej sumy zadośćuczynienia. Powód wniósł od wyroku apelację wskazując doznane przez siebie cierpienia z powodu zachowania pozwanej. Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z 30 maja 2006 r. oddalił apelację wniesioną przez powoda. O powyższego wyroku nie została wniesiona skarga kasacyjna, a wyrok jest prawomocny z dniem 30 maja 2006 r.

Przed Sądem Okręgowym w Katowicach pod sygnaturą akt I C 45/10 toczyła się sprawa z powództwa J. R. przeciwko G. B. o zapłatę kwoty 50.000 zł Jako podstawę swych żądań wskazał bezprawne działania pozwanej wobec powoda. Tamtejszy Sąd wyrokiem z dnia 13 maja 2010r. oddalił powództwo w zakresie żądania odszkodowania. Powód nie określił charakteru dochodzonego roszczenia, jednakże okoliczności na podstawie, których opierał swe żądanie skłoniły Sąd do uznania, że dochodzone roszczenie odszkodowawcze pomimo podobieństw do prawomocnie rozstrzygniętej sprawy przez Sąd Okręgowy w Katowicach pod sygn. akt I C 20/06 nie jest tym samym roszczeniem. Sąd z uwagi na przedawnienie roszczenia wyrokiem z 13 maja 2010r. oddalił powództwo. Powód uchybił terminowi do wniesienia apelacji w związku z powyższym złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji, który został postanowieniem z dnia 21 grudnia 2011 r. oddalony. Apelacja powoda została odrzucona przez Sąd Okręgowy w Katowicach postanowieniem z tego samego dnia. Powyższe postanowienie powód zaskarżył zażaleniem, które Sąd Apelacyjny w Katowicach postanowieniem z 19 czerwca 2012 r. odrzucił w zakresie dotyczącym oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji oraz oddalił w zakresie odrzucenia apelacji. Postanowienie z 21 grudnia 2011 r. o odrzuceniu apelacji powoda i oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji jest prawomocne z dniem 19 czerwca 2012 r.

W dniu 03 kwietnia 2011r. do Sądu Okręgowego w Katowicach wpłynął pozew J. R. przeciwko G. B. i S. K. o zapłatę odszkodowań. Powyższa sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą akt I C 244/11 i postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2011r. przekazana została według właściwości rzeczowej Sądowi Rejonowemu w Sosnowcu, w którym została zarejestrowana pod sygnaturą akt I C 655/11. Z powodu nie uzupełnienie braków formalnych pozwy w dniu 26 września 2011r. zarządzono zwrot pozwu. Z uwagi na uzupełnienie braków formalnych pozwu po upływie terminu, tj. w dniu 03 października 2011r. sprawa została ponownie zarejestrowana pod sygnaturą akt I C 1234/11. W sprawie tej powód co prawda domagał się od pozwanej G. B. odszkodowania w kwocie 66.000 zł, jednakże w uzasadnieniu powyższego żądania podał, że zarzuca pozwanej posługiwanie się fałszywymi zaświadczeniami o zatrudnieniu w jego firmie i w związku z tym naruszenia jego dobrego imienia i wizerunku co naraziło go na szkodę rzędu 100.000 zł. Naruszone przez pozwaną dobra zdaniem powoda można zakwalifikować jako dobra osobiste w postaci:

-

dobrego imienia, nazwiska i czci, które przez zachowanie pozwanej zostały naruszone poprzez posługiwanie się podrobionymi zaświadczeniami, na których widniało nazwisko powoda;

-

wizerunku przedsiębiorcy, który został naruszony przez zachowanie przestępcze pozwanej,

-

tajemnicy korespondencji, gdyż pozwana dopuściła się kradzieży jego korespondencji pocztowej.

W sprawie tej powód wniósł o przeprowadzenie dowodu z dokumentów zawartych w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Katowicach sygn. akt XVI K 79/03. Z uwagi na podstawy na jakich oparte zostało owe żądanie, należy zauważyć, iż powód faktycznie nie wniósł o zasądzenie odszkodowania, a o zasądzenie zadośćuczynienia tytułem doznanych w związku z naruszeniem jego dobrego imienia, wizerunku i tajemnicy korespondencji. Sąd Rejonowy w Sosnowcu wyrokiem z dnia 19 marca 2013r. oddalił powództwo w stosunku do pozwanego S. K. i odrzucił pozew w stosunku do G. B. z uwagi na powagę rzeczy osądzonej (k. 709). Powód wniósł apelację od zapadłego orzeczenia, która Sąd Okręgowy w Katowicach wyrokiem z dnia 22 listopada 2013 r. oddalił. Dodać należy, że z uzasadnienia wyroku Sądu Rejonowego w Sosnowcu wynika także, że w sprawie I C 303/11 Sąd Okręgowy w Katowicach postanowieniem z dnia 26 maja 2011r. odrzucił pozew J. R. o zapłatę odszkodowania od pozwanej G. B. za fałszywe pozwanie do Sądu Okręgowego IX Wydziału Pracy.

Zgodnie z brzmieniem art. 199 § 1 pkt. 2 kpc Sąd odrzuci pozew w przypadku, jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona. Tożsamość roszczenia w rozumieniu art. 199 § 1 pkt 2 zachodzi tylko wówczas, gdy identyczne są nie tylko przedmiot, ale i podstawa sporu. Decyduje o tym stan faktyczny, jaki istniał w chwili zamknięcia rozprawy w poprzednim procesie, a nie to, czy powód zgłosił istniejące i istotne dla rozstrzygnięcia sprawy fakty. Identyczność przedmiotową upatruje się również w sytuacji, gdy żądania obu pozwów wprawdzie nie są identyczne, są jednak oparte na tej samej podstawie i zmierzają do tego samego celu, z tym iż główny skutek prawny wywołany nowym pozwem jest przeciwieństwem skutku prawnego ustalonego w poprzednim wyroku.

W opisywanej sprawie z całą pewnością uzasadnione jest twierdzenie, że tożsame roszczenie zostało już osądzone prawomocnymi orzeczeniami w sprawach rozpoznawanych w Sądzie Okręgowym w Katowicach I C 20/06 i I C 45/10 oraz w Sądzie Rejonowym w Sosnowcu I C 1234/11. W powyższych sprawach powód powołuje się na fałszowanie dokumentów przez pozwaną, na naruszenie dobrego imienia powoda, naruszenie jego dóbr osobistych, a zatem uznać należy, iż występują w tych sprawach te same okoliczności faktyczne. Mając na względzie powyższe ustalenia i rozważania stwierdzić należy, że o to samo roszczenie zapłatę zadośćuczynienia za fałszowanie dokumentów, a także naruszenie dóbr osobistych sprawa została już prawomocnie rozstrzygnięta. Co prawda w sprawie Sądu Rejonowego w Sosnowcu sygn. I C 1234/11 powód domagał się od pozwanej G. B. odszkodowania, jednakże mając na względzie uzasadnienie żądania zawarte w piśmie procesowym jego pełnomocnika z dnia 30 września 2011r. stwierdzić, że nie wskazano w nim, aby powód poniósł szkodę majątkową, a uzasadnienie wskazuje, iż dochodzona kwota stanowi zadośćuczynienie za krzywdę w związku z naruszeniem dóbr osobistych powoda.

Powód był reprezentowany przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu - adw. M. K. oraz w toku przesłuchania w Sądzie Rejonowym w Wołowie – adw. K. A.. Pełnomocnicy powoda złożyli oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części przez niego, a zatem na podstawie § 19 w związku § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu przyznano adwokatom M. K. i K. A. od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach kwoty po 4.428,00 zł, w tym podatek VAT 828,00 zł.

Gliwice, 03 marca 2014r. SSO Katarzyna Banko

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13