Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SSO Jerzy Zalasiński

Sędziowie: SSO Katarzyna Antoniak

SSO Elżbieta Wojtczuk (spr.)

Protokolant: sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2015 r. w Siedlcach

na rozprawie

sprawy z powództwa G. Ś. (1)

przeciwko Uniwersytetowi Przyrodniczo - Humanistycznemu w S.

o przywrócenie do pracy

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 22 grudnia 2014r. sygn. akt IV P 377/14

I. oddala apelację;

II. zasądza od pozwanego (...) Przyrodniczo-Humanistycznego w S. na rzecz G. Ś. (1) kwotę 60 (słownie: sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt (...)Sąd Rejonowy (...)IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództwa G. Ś. (1) przeciwko Uniwersytetowi Przyrodniczo-Humanistycznemu w S. o przywrócenie do pracy, przywrócił powódkę G. Ś. (1) do pracy u pozwanego na poprzednie warunki pracy i płacy i zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego było wynikiem następujących ustaleń faktycznych i rozważań prawnych:

G. Ś. (2) jest zatrudniona w Uniwersytecie Przyrodniczo – Humanistycznym w S. od 25.02.1988r. na czas nieokreślony na stanowisku starszego technika Instytucie (...). W skład tego Instytutu wchodzi Ośrodek (...). Do zakresu zadań G. Ś. (2) należy: w zakresie Ośrodka (...) - obsługa administracyjno – techniczna, prowadzenie dokumentacji związanej z badaniami naukowymi, prowadzenie spraw organizacyjnych dotyczących Szkół Matematyki Poglądowej, kolportaż oraz prowadzenie dokumentacji dotyczącej wydawania i sprzedaży wysyłkowej czasopisma „Matematyka – Społeczeństwo - Nauczanie” oraz prowadzenie dokumentacji związanej z budżetem tego Ośrodka, a w zakresie Instytutu (...) - obsługa administracyjno – techniczna w zakresie działalności naukowo – badawczej, przygotowywanie wniosków o finansowanie tematów badawczych, sprawozdań, dokumentacji dotyczącej współpracy naukowej, obsługa administracyjna organizowanych konferencji i seminariów, współpraca w Biblioteką Główną i wydziałową w zakresie zamawiania podręczników i czasopism naukowych, przygotowywanie rocznych zamówień zakupu sprzętu i materiałów biurowych, prowadzenie gospodarki majątkowej i finansowej oraz ewidencja środków trwałych. G. Ś. (2) nigdy nie wykonywała czynności dotyczących zajęć laboratoryjnych. W czerwcu 2014r. w Instytucie (...)

Wydziału Nauk Ścisłych na stanowiskach inżynieryjno - technicznych były zatrudnione jeszcze 3 osoby, tj. A. B., M. M. i K. A..

26.02.2014r. Senat (...) Przyrodniczo - Humanistycznego w S. podjął uchwałę nr 9/2014 w sprawie określania zasad ustalania liczby etatów pracowników niebędących nauczycielami akademickimi zatrudnionych w podstawowych jednostkach administracyjnych (...).

W Instytucie (...) jest zatrudnionych 4 profesorów tytularnych, zaś liczba godzin zajęć laboratoryjnych wynosi około 900 godzin dydaktycznych, co oznacza, iż docelowy stan zatrudnienia w w/w grupie, z uwzględnieniem przeniesienia A. B. do grupy pracowników administracyjnych, wynosi 2,5 etatu.

27.06.2014r. G. Ś. (2) otrzymała wypowiedzenie warunków pracy i płacy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął 30.09.2014r. Jako przyczynę wskazano dostosowanie liczby etatów zatrudnionych pracowników inżynieryjno - technicznych w Instytucie (...) do postanowień uchwały nr 9/2014 Senatu (...) Przyrodniczo - Humanistycznego w S. z 26.02.2014r. w sprawie określania zasad ustalania liczby etatów pracowników niebędących nauczycielami akademickimi zatrudnionych w podstawowych jednostkach administracyjnych (...), co skutkuje zmniejszeniem stanu zatrudnienia w tej grupie pracowniczej. W/w uchwała wprowadza m. in. zasadę, w myśl której 1/2 etatu pracownika inżynieryjno - technicznego przypada na średnio 900 godzin zajęć laboratoryjnych realizowanych zgodnie z planem studiów na Wydziale Nauk Ścisłych, na ponadto przewiduje, że 1/2 etatu pracownika inżynieryjno - technicznego przypada na jednego nauczyciela akademickiego z tytułem naukowym profesora zatrudnionego na Wydziale Nauk Ścisłych, dla którego (...) jest podstawowym miejscem zatrudnienia. W wyniku zastosowania postanowień w/w uchwały liczba etatów obecnie zatrudnionych pracowników inżynieryjno - technicznych w Instytucie (...) jest większa w stosunku do zapotrzebowania na pracę pracowników należących do tej grupy pracowników przy obsłudze procesu dydaktycznego podczas zajęć laboratoryjnych. Nadto pracodawca wskazał, że G. Ś. (2) spośród pracowników inżynieryjno - technicznych Instytutu (...) posiada najmniejszy udział przy realizacji procesu dydaktycznego (najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych).

Po upływie okresu wypowiedzenia pracodawca zaproponował G. Ś. (2) pracę w wymiarze ½ etatu, wynagrodzenie zasadnicze w kwocie 960 zł miesięcznie oraz premię regulaminową i dodatek za staż pracy ustalone w wysokości proporcjonalnej do zmniejszonego wynagrodzenia zasadniczego.

Sąd Rejonowy ustaliwszy powyższy stan faktyczny stwierdził, że powództwo jest zasadne. W przedmiotowej sprawie kwestią sporną okazało się zagadnienie prawdziwości kryteriów wytypowania powódki do zmniejszenia jej wymiaru czasu pracy i wynagrodzenia zasadniczego z uwagi na podjęte u pozwanego zmiany organizacyjne związane z redukcją zatrudnienia.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że z uwagi na treść uchwały nr 9/14 Senatu (...) Przyrodniczo - Humanistycznego w S. z 26.02.2014r. w sprawie określania zasad ustalania liczby etatów pracowników niebędących nauczycielami akademickimi zatrudnionych w podstawowych jednostkach administracyjnych (...) oraz liczbę profesorów tytularnych (4) i średnią liczbę godzin zajęć laboratoryjnych (900) docelowy stan zatrudnienia w grupie pracowników inżynieryjno – technicznych z pominięciem przeniesionej do grupy pracowników administracyjnych A. B., wyniósł 2,5 etatu. W tej sytuacji zadaniem pozwanego było wytypowanie spośród 3 pracowników inżynieryjno – technicznych (powódka, M. M. i K. A.) zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy, jednej osoby w celu obniżenia jej etatu i wynagrodzenia.

Pracodawca jako kryterium wyboru przyjął „najmniejszy udział przy realizacji procesu dydaktycznego (najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych)” i to kryterium Sąd poddał ocenie. Poza przedmiotem rozstrzygnięcia pozostało zatem kryterium wykształcenia i doświadczenia zawodowego, na które powołała się świadek W. B. jako nieobjęte treścią pisemnej decyzji pracodawcy zakomunikowanej pracownicy.

W przedmiotem sprawie bezsporny był fakt, że powódka nigdy nie wykonywała żadnych obowiązków związanych z prowadzeniem zajęć laboratoryjnych, gdyż czynności te nie zależały do zakresu jej obowiązków. Zajęcia takie prowadzili natomiast M. M. i K. A. mimo tożsamej nazwy stanowisk pracy tych trzech pracowników. W tej sytuacji dokonanie porównania pracy powódki oraz pozostałych pracowników inżynieryjno – technicznych (z pominięciem A. B.) przez pryzmat stopnia obciążenia ich prowadzeniem zajęć laboratoryjnych jawi się jako kryterium nieobiektywne i niesprawiedliwe (art. 94 pkt 9 kp). Co prawda ujmując to kryterium pracodawca najpierw ogólnie wskazał okoliczność, że powódka miała „najmniejszy udział przy realizacji procesu dydaktycznego”, lecz następnie uszczegółowił to pojęcie jako „najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych”. Reasumując, skoro powódka nigdy nie prowadziła zajęć laboratoryjnych, to rozmiar stopnia udziału w ich prowadzeniu nie mógł być obrany przez pracodawcę jako miernik porównania pracy powódki, M. M. i K. A..

Analizując zeznania świadków W. B. i M. D. Sąd doszedł do wniosku, że w rzeczywistości pracodawcy chodziło o okoliczność, że skoro powódka nigdy nie prowadziła zajęć laboratoryjnych, które są bardzo istotne z punktu widzenia procesu dydaktycznego, to zmniejszenie wymiaru jej czasu pracy i wynagrodzenia będzie miało najmniejszy negatywny skutek dla przebiegu tego procesu. Taki też wniosek płynie z analizy raportu Komisji ds. racjonalizacji zatrudnienia na Wydziale Nauk Ścisłych z 13.03.2014r., w którym zostały wymienione następujące kryteria: przydatność do zajmowanego stanowiska oraz doświadczenie zawodowe wynikające z wykształcenia oraz stażu pracy. Jednakże takie okoliczności jako kryterium wyboru powódki do wręczenia jej wypowiedzenia zmieniającego nie znalazły się w pisemnej decyzji pracodawcy wręczonej powódce 27.06.2014r.

Zarówno przyczyna wypowiedzenia zmieniającego, jak i wskazane przez pracodawcę kryterium wytypowania pracownika powinno być ujęte jasno i precyzyjnie, gdyż ich zadaniem jest poinformowanie pracownika, z jakiej przyczyny pracodawca podejmuje wobec niego taką decyzję (por. wytyczne dotyczące wykładni art. 45 Kodeksu pracy i praktyki sądowej stosowania tego przepisu w zakresie zasadności wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, uchwała Sądu Najwyższego z 27.06.1985r., III PZP 10/85, OSNC 1985/11/164, pkt XI).

Mając na uwadze powyższe argumenty Sąd uznał, że wypowiedzenie zmieniające powódce warunki pracy i płacy w części dotyczącej kryterium wytypowania okazało się nieprawdziwe, a decyzja pracodawcy stała się przez to wadliwa. Wadliwe wypowiedzenie warunków umowy o pracę otwiera pracownikowi drogę do wystąpienia z alternatywnymi roszczeniami o uznanie wypowiedzenia zmieniającego za bezskuteczne, przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy albo o odszkodowanie (art. 42 § 1 kp w zw. z art. 45 § 1 kp). W świetle powyższych rozważań zgłoszone żądanie przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy jest w pełni uzasadnione i zasługuje na uwzględnienie.

Sąd uznał za zasadne przywrócenie powódki do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy, bowiem stanowisko powódki nadal istnieje w strukturze organizacyjnej pracodawcy. Nie zaistniały także żadne uzasadnione powody przemawiające przeciwko reaktywacji jej stosunku pracy w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu uregulowaną w art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 99 kpc, art. 109 kpc, § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) Sąd orzekł o kosztach zastępstwa procesowego.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego (...)z dnia 22 grudnia 2014 r. wniósł pozwany (...) Przyrodniczo – Humanistyczny w S. zaskarżając wyrok w całości. Pozwany zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

- naruszenie przepisów postępowania tj. art. 233 § 1 kpc poprzez dokonanie niewszechstronnej analizy zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a mianowicie:

1) niewszechstronną analizę materiału dowodowego z pominięciem zakresów obowiązków powódki G. Ś. (1), K. A. i M. M., jak również dowodów z zeznań świadków M. D., W. B., K. I. oraz zeznań powódki, których prawidłowa analiza wskazywała na wykonywanie przez porównywanych pracowników czynności o charakterze pomocniczym i administracyjno-biurowym, z wykluczeniem prowadzenia przez nich zajęć laboratoryjnych;

2) niewszechstronną analizę zeznań świadka M. D., z pominięciem części zeznań, w której jako autor projektu wypowiedzenia warunków pracy i płacy z powódką wskazał na właściwy sposób interpretowania spornego zapisu w treści wypowiedzenia tj. „najmniejszy udział przy realizacji procesu dydaktycznego (najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych)”;

3) pominięciu dowodu w postaci wydruku wiadomości mailowej A. K. z dnia 13 maja 2014 r., oraz niewszechstronnej analizie zeznań świadka W. B. i powódki, z których wynikało, że powódka dysponując raportem komisji ds. racjonalizacji zatrudnienia, była zaznajomiona z motywami, w tym również kryteriami, leżącymi u podstaw wytypowania jej do zwolnienia, przy czym pierwotna wersja raportu komisji, na która powoływała się powódka nie różniła się od wersji finalnej w zakresie dotyczącym Instytutu, w którym była zatrudniona powódka;

4) niewszechstronnej analizie zeznań świadka W. B. w zakresie dotyczącym przytoczonych przez tego świadka kryteriów wytypowania powódki do zmiany warunków pracy i płacy, podczas, gdy prawidłowa ich analiza w relacji z treścią raportu komisji ds. racjonalizacji zatrudnienia, treścią wypowiedzenia zmieniającego z dnia 25 czerwca 2014 r. oraz zeznaniami świadka M. D., wskazywała w sposób spójny i logiczny, że zastosowanym kryterium doboru była przydatność pracownika (obejmująca jego wykształcenia, doświadczenie zawodowe, staż pracy) z perspektywy jego udziału w realizacji procesu dydaktycznego oraz tego, czy jest on obciążony pracą przy zajęciach dydaktycznych

a w konsekwencji powyższych naruszeń:

- błąd w ustaleniach faktycznych mający istotny wpływ na treść orzeczenia, polegający na przyjęciu przez Sąd I instancji, że K. A. i M. M. – w przeciwieństwie do powódki - prowadzili zajęcia laboratoryjne, a charakter ich pracy nie pozwalał na obiektywne i sprawiedliwe porównywanie ich pracy z pracą powódki, podczas, gdy prawidłowa analiza materiału dowodowego wskazywała na podobieństwa w charakterze pracy każdego z wyżej wskazanych pracowników, immanentnie związanej z wykonywaniem czynności pomocniczych względem nauczycieli akademickich, co pozwalało na porównanie pracowników należących do tej grupy;

- błąd w ustaleniach faktycznych, mający istotny wpływ na rozstrzygnięcie, polegający na bezpodstawnym przyjęciu, iż o doborze powódki do zwolnienia zadecydował jej najmniejszy udział przy realizacji procesu dydaktycznego, rozumiany jako najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób niebudzący wątpliwości wskazywał, że przyjętym kryterium była przydatność pracownika, wynikająca z udziału w procesie dydaktycznym, w tym obciążeniu pracą przy zajęciach laboratoryjnych co skutkowało uznaniem powództwa za zasługujące na uwzględnienie oraz przywróceniem powódki do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy.

Podnosząc powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych za obie instancje ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji i pozostawienie rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania apelacyjnego Sądowi Rejonowemu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna i podlega oddaleniu.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń i wydał trafne, odpowiadające prawu rozstrzygnięcie. Logicznie uzasadnił swoje stanowisko. Sąd Okręgowy w całej rozciągłości podziela zarówno ustalenia faktyczne, jak i ocenę prawną Sądu I instancji przyjmując je za własne, zatem nie zachodzi konieczność ich powtarzania (por. wyrok Sądu Najwyższego z 08.10.1998r. IICKN 923/97, OSNC 1999/3/60). Odnosząc się do zarzutów apelacji podnieść należy, że w żaden sposób nie podważają one prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu I instancji i są niesłuszne. Sąd Rejonowy dokonał wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego oceniając wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania zgodnie z art. 233 § 1 kpc.

Zarzuty apelacyjne dotyczące naruszenia art. 233 § 1 kpc sprowadzają się do tego, że Sąd Rejonowy niezasadnie uznał, że nie można było porównać pracowników inżynieryjno-technicznych Instytutu (...), bo K. A. i M. M. wykonywali czynności pomocnicze przy prowadzeniu zajęć laboratoryjnych, a w zakresie obowiązków powódki taki obowiązek nie był przewidziany, co spowodowało, że zastosowane przez pracodawcę kryterium doboru pracowników do wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy w postaci: najmniejszy udział przy realizacji procesu dydaktycznego (najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych) nie był kryterium obiektywnym i sprawiedliwym, jak również do tego, że Sąd wadliwie zinterpretował przyczynę wypowiedzenia zmieniającego jako najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych w sytuacji, gdy z zeznań świadków: M. D., W. B. i treści raportu komisji ds. racjonalizacji zatrudnienia kryterium była przydatność pracownika obejmująca jego wykształcenie, doświadczenie zawodowe, staż pracy z perspektywy jego udziału w realizacji procesu dydaktycznego.

Z powyższymi zarzutami nie można się zgodzić. Z treści wypowiedzenia warunków pracy i płacy z dnia 25 czerwca 2014 r. wręczonego powódce wynika jasno, że przyczyną wypowiedzenia jest dostosowanie liczby etatów zatrudnionych pracowników inżynieryjno-technicznych w Instytucie (...) do postanowień uchwały nr 9/2014 Senatu (...) Przyrodniczo-Humanistycznego w S. z dnia 26 lutego 2014 r. Wskazano, że w wyniku zastosowania postanowień w/w uchwały liczba etatów pracowników inżynieryjno-technicznych jest większa w stosunku do zapotrzebowania na pracę pracowników należących do tej grupy przy obsłudze procesu dydaktycznego podczas realizacji zajęć laboratoryjnych. Wskazano również, że wytypowano powódkę do wypowiedzenia zmieniającego, bo posiada najmniejszy udział przy realizacji procesu dydaktycznego (najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych). Z niniejszego zapisu wynika zatem jasno, że kryterium którym kierował się pracodawca dokonując wyboru powódki do wypowiedzenia zmieniającego, było to że jest najmniej obciążona pracą przy zajęciach laboratoryjnych. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego wypowiedzenie jest uzasadnione także wówczas, gdy zachodzi konieczność zmniejszenia zatrudnienia, jeżeli przyjęto zasadne kryteria doboru pracownika (wyrok z dnia 27 listopada 1997 r., I PKN 401/97, OSNAPiUS 1998, nr 18, poz. 542), uwzględniające sprawiedliwą ocenę pracowników i wyników ich pracy - art. 94 pkt 9 k.p. (wyrok z dnia 19 grudnia 1997 r., I PKN 442/97, OSNAPiUS 1998, nr 21, poz. 630). Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 27 listopada 1997 r. I PKN 401/97 kontroli sądu pracy podlega ocena zasadności i słuszności przyjętych kryteriów doboru pracowników na stanowiska pracy i kwalifikowania pracowników do zwolnienia z pracy. Powyższe orzeczenia Sądu Najwyższego pozostają aktualne również na tle kryteriów doboru pracowników do wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy. Z porównania zakresu obowiązków pracowników inżynieryjno- technicznych Instytutu (...): powódki G. Ś. (1) (k.15-17), K. A. (k.34-35), M. M. (k.33) wynika, że tylko powódka w zakresie obowiązków nie ma obsługi ćwiczeń laboratoryjnych dla studentów studiów dziennych i zaocznych, pozostałym zaś osobom takie obowiązki powierzono. Zatem przyjęte przez pracodawcę kryterium – najmniejszy udział przy realizacji procesu dydaktycznego doprecyzowane w nawiasie jako najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych nie może być uznane za kryterium obiektywne i sprawiedliwe, skoro z zakresu obowiązków powódki wynika, że w żadnym stopniu nie była ona obciążona pracą przy zajęciach laboratoryjnych. Ponadto z wypowiedzenia zmieniającego wynika, że zmniejszyło się zapotrzebowanie na pracę pracowników przy obsłudze procesu dydaktycznego podczas realizacji zajęć laboratoryjnych. Powyższy zapis w odniesieniu do treści uchwały nr 9/2014 Senatu (...), z której wynika, że ½ etatu pracownika inżynieryjno-technicznego przewidziano na średnio 900 godzin zajęć laboratoryjnych realizowanych zgodnie z planem studiów na Wydziale Przyrodniczym lub Wydziale Nauk Ścisłych ( § 1 ust. 1 pkt 3a uchwały) należy interpretować, w ten sposób, że chodzi o zmniejszenie wymiaru zatrudnienia z uwagi na liczbę godzin zajęć laboratoryjnych. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że liczba tych zajęć w roku akademickim 2013/2014 wynosiła 909 (k.46), a w roku 2014/2015 wynosiła 945 (k.91). Kryterium wskazane w treści wypowiedzenia zmieniającego mogłoby mieć zatem zastosowanie do pracowników inżynieryjno – technicznych, którzy obsługiwali ćwiczenia laboratoryjne dla studentów dziennych i zaocznych, bowiem można byłoby porównać w takim przypadku stopień obciążenia udziałem w tych zajęciach takich pracowników. W przypadku powódki jest to nie możliwe, bo w zakresie obowiązków powódki nie znalazł się taki zapis i nigdy nie brała udziału w ćwiczeniach laboratoryjnych jako pomoc w ich obsłudze. Przyczyna wypowiedzenia wskazana przez pracodawcę i wskazane przez pracodawcę kryterium wytypowania pracownika muszą być rzeczywiste, konkretne i jasne. Ze względu na to, że pracodawca wskazał jako przyczynę: najmniej udział przy realizacji procesu dydaktycznego (najmniejszy stopień obciążenia pracą przy zajęciach laboratoryjnych) to prawidłowo Sąd Rejonowy ocenił zasadność i słuszność tak wskazanego kryterium. Brak jest podstaw do oceny kryteriów wymienionych w raporcie komisji ds. racjonalizacji zatrudnienia na Wydziale Nauk Ścisłych: przydatność do zajmowanego stanowiska, doświadczenie zawodowe wynikające z wykształcenia oraz staż pracy (k.48v), jak również do przyjęcia rozszerzającej interpretacji sformułowania „udział przy realizacji procesu dydaktycznego” wskazywanego przez świadków: W. B., M. D., bowiem nie zostały one wskazane w treści wypowiedzenia zmieniającego powódce warunki pracy i płacy.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzony w sprawie materiał dowodowy uznając, że kryterium doboru powódki do wypowiedzenia zmieniającego było nieobiektywne i niesprawiedliwe, co doprowadziło do konkluzji, że decyzja pracodawcy była wadliwa i wypowiedzenie zmieniające było nieuzasadnione.

Wskazując na powyższe Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc apelację oddalił. O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc i § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).