Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 kwietnia 2015 r.

Powód Giełda Praw Majątkowych (...) S.A. z siedzibą w W., wniósł o zasądzenie od pozwanego Ł. L. kwoty 5.118,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi od kwot:

- 3.741,42 zł od dnia 13 września 2009 r. do dnia zapłaty,

- 384,20 zł od dnia 14 października 2009 r. do dnia zapłaty,

- 819,86 zł od dnia 21 grudnia 2009 r. do dnia zapłaty,

- 84,98 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- 53,57 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- 31,02 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

a także zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów procesu w tym, kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, że nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 23 września 2013 r., wierzytelność przysługującą pierwotnemu wierzycielowi tj. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. względem pozwanego, a wynikającą z tytułu łączących strony umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Powód podniósł, że pozwany z tytułu wskazanych umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zobowiązany był do terminowej zapłaty za usługi. Wobec niedotrzymania przez pozwanego warunków umów pierwotny wierzyciel wystawił notę obciążeniową oraz noty odsetkowe za zwłokę w płatnościach. Pozwany nie wywiązał się z obowiązku spełnienia świadczenia wzajemnego i pomimo wezwania do zapłaty nie uregulował kwoty dochodzonej pozwem. Niniejszym pozwem powód dochodzi należności z tytułu faktur i noty obciążeniowej w łącznej kwocie 4.948,48 zł oraz należności z tytułu odsetek ustawowych naliczonych przez pierwotnego wierzyciela za opóźnienie w płatnościach faktury w łącznej kwocie 169, 57 zł ( pozew – k. 1-4).

W dniu 10 stycznia 2015 r. Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W., I Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty z dnia 10 stycznia 2015 r. wydany w sprawie o sygn. akt I Nc 9440/14 - k. 38)

Pozwany w skutecznie złożonym sprzeciwie od nakazu zapłaty, zaskarżył nakaz zapłaty w całości i podniósł zarzut przedawnienia (sprzeciw - k. 64-65).

Powód w odpowiedzi na sprzeciw pozwanego, wskazał, że zgłoszony zarzut przedawnienia jest bezzasadny i nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem pozwany dokonując wpłat na poczet zaległości za usługi świadczone przez operatora, uznał zobowiązanie dochodzone niniejszym pozwem (odpowiedz na sprzeciw- k. 71).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 lipca 2001 r. Ł. L. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr TRONY. (...) w ramach planu taryfowego Idea (...) 60. Umowa została zawarta na czas określony - 12 miesięcy. W umowie Ł. L., oświadczył, że otrzymał, zapoznał się i zaakceptował warunki umowy, regulamin świadczenia usług, cennik oraz warunki oferty promocyjnej (okoliczności bezsporne: dowód: umowa - k.14).

W dniu 28 sierpnia 2001 r. Ł. L. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...) w ramach planu taryfowego Idea (...) 60. Umowa została zawarta na czas określony - 12 miesięcy. W umowie Ł. L., oświadczył, że otrzymał, zapoznał się i zaakceptował warunki umowy, regulamin świadczenia usług, cennik oraz warunki oferty promocyjnej (okoliczności bezsporne: dowód: umowa - k.20).

W dniu 28 stycznia 2001 r. Ł. L. i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarły aneks do umowy (...). (...) z dnia 28 sierpnia 2001 r. w ramach którego Ł. L. nabył w ofercie promocyjnej telefon P. (...) za cenę 25,00 zł + 22% VAT ( okoliczność bezsporne, aneks do umowy z dnia 28 sierpnia 2001 r.).

W dniu 21 kwietnia 2004 r. Ł. L. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) w ramach planu taryfowego Idea (...) Firma 200. Umowa została zawarta na czas określony - 24 miesiące. W umowie Ł. L., oświadczył, że otrzymał, zapoznał się i zaakceptował warunki umowy, regulamin świadczenia usług, cennik oraz warunki oferty promocyjnej (okoliczności bezsporne: dowód: umowa - k.17).

W dniu 2 grudnia 2008 r. Ł. L. zawarł z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr RAMY 1. (...) w ramach Oferty dla Firm 1000 „Rozmowy bez ograniczeń”. Umowa została zawarta na czas określony - 24 miesiące. W umowie Ł. L., oświadczył, że otrzymał, zapoznał się i zaakceptował warunki umowy, regulamin świadczenia usług, cennik oraz warunki oferty promocyjnej (okoliczności bezsporne: dowód: umowa - k.9, regulamin świadczenia usług- k. 10-13).

(...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. wystawiła następujące faktury VAT wobec Ł. L.:

- w dniu 29 sierpnia 2009 r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 10.171,42 zł płatną do dnia 12 września 2009 r. Po uwzględnieniu wpłat dokonanych przez pozwanego, do zapłaty ze wskazanej faktury pozostała kwota 3.741,42 zł;

- w dniu 29 września 2009 r. fakturę VAT nr (...) na kwotę 387,20 zł płatną do dnia 13 października 2009 r.; (okoliczności bezsporne, dowód: fakturyVAT - k.22-23).

W dniu 29 listopada 2009 r. w związku z niedotrzymaniem warunków zawartej na czas określony umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. wystawiła na rzecz Ł. L. notę obciążeniową nr (...) i obciążyła go kwotą 819,86 zł płatną do dnia 20 grudnia 2009 r. (okoliczności bezsporne, nota obciążeniowa- k. 24).

W dniu 29 października 2011 r. (...) Sp. z o. o. z siedzibą w W. wystawiła na rzecz Ł. L. notę odsetkową nr (...) i obciążyła go tytułem odsetek za opóźnienie płatności kwotą 53,57 zł, płatną do dnia 14 listopada 2011 r. (okoliczności bezsporne, nota odsetkowa- k. 26). Natomiast 29 listopada 2011 r. notę odsetkową nr (...) i obciążyła go tytułem odsetek za opóźnienie płatności kwotą 84,98 zł, płatną do dnia 13 grudnia 2011 r. (okoliczności bezsporne, nota odsetkowa- k. 25). W dniu 29 lutego 2012 r. powód wystawił notę odsetkową nr (...) i obciążył pozwanego tytułem odsetek za opóźnienie płatności kwotą 31,02 zł, płatną do dnia 14 marca 2012 r. (okoliczności bezsporne, nota odsetkowa- k. 27).

W dniu 23 września 2013 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarła z Giełdą Praw Majątkowych (...) S.A. z siedzibą w W. umowę ramową przelewu wierzytelności, w tym wierzytelność przysługującą jej wobec Ł. L. (okoliczności niesporne; porozumienie nr 1 (...) k. 28-31 protokół przekazania wierzytelności- k. 36, załącznik do umowy przelewu wierzytelności- k. 37-41, oświadczenia o zapłacie ceny- k. 42-45).

Pismem z dnia 7 października 2013 r. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zawiadomiła Ł. L. o dokonanej w dniu 23 września 2013 r. cesji wierzytelności na rzecz Giełdy Praw Majątkowych (...) S.A. z siedzibą w W. i poinformowała, ze na dzień 19 sierpnia 2013 r. wierzytelność wynosi. 7.621,77 zł (dowód: zawiadomienie o cesji wierzytelności- k. 33).

Pismem z dnia 28 października 2013 r. Giełda Praw Majątkowych (...) S.A. z siedzibą w W. wezwała Ł. L. do zapłaty należności w kwocie 7.738,86 zł, an która składają się kwota 5.118,05 zł jako należność główna za świadczone usługi telekomunikacyjne i kwota 2.620,81 zł tytułem skapitalizowanych odsetek na dzień 27.10.2013 r., w nieprzekraczalnym terminie do dnia 8 listopada 2013 r. ( okoliczności niesporne, dowód: wezwanie - k. 32).

Pozwany Ł. L. spłacał zadłużenie w miarę możliwości uiszczając z tego tytułu różne kwoty. Powód i jego poprzednik prawny zaliczali dokonane wpłaty na najpóźniej wymagalną należność wynikającą z faktury nr (...). Ostatnią wpłatą dokonaną przez pozwanego była kwota 100 zł przekazana powodowi w dniu 21 listopada 2013 roku. Wcześniej, w dniu 31 stycznia 2012 roku, pozwany również wpłacił kwotę 100 zł ( okoliczności bezsporne).

Stan faktyczny niniejszej sprawy został ustalony na podstawie wskazanych w treści uzasadnienia dokumentów, które nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności i nie były kwestionowane przez żadną ze stron niniejszego postępowania oraz twierdzeń stron przyznanych wprost i niezaprzeczonych przez stronę przeciwną, na podstawie art. 229 k.p.c. i 230 k.p.c.

Sąd zważył, co następuje:

Powód wywodził swe żądanie z umowy cesji wierzytelności zawartej w dniu 23 września 2013 r. z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W., wynikającej z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartych pomiędzy pozwanym a pierwotnym wierzycielem. Podstawą prawną tak sformułowanego żądania jest art. 509 § 1 k.c., który stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania w myśl zaś § 2 powołanego uregulowania wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Powód był uprawniony do dochodzenia roszczeń objętych pozwem.

Nie ulega wątpliwości, iż pozwany umowę z (...) Sp. z o.o. zawarł. Razem z podpisaniem umowy oświadczył, iż zapoznał się i akceptuje regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych przez operatora, jak również cennik oraz warunki ofert promocyjnych. Nie ulega również wątpliwości, iż powód zawarł w dniu 23 września 2013 roku z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności, która to umowa obejmowała wierzytelność z tytułu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych z Ł. L.. Pozwany nie kwestionował również istnienia wierzytelności dochodzonej niniejszym pozwem, co zostało przyznane przez pozwanego na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2015 r.

Niemniej jednak powództwo podlegało uwzględnieniu jedynie w części, wobec częściowego uwzględnienia podniesionego przez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia.

Umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych stanowi umowę nazwaną, uregulowaną w przepisach ustawy Prawo Telekomunikacyjne. Nie mogą więc mieć w stosunku do niej zastosowania przepisy o umowie zlecenia. Art. 750 k.c. stanowi bowiem iż przepisy o umowie zlecenia stosuje się odpowiednio do umów o świadczenia usług, które nie są uregulowane innymi przepisami. Skoro nie ma zastosowania art. 750 k.c., to tym bardziej nie ma go również art. 751 k.c. dotyczący przedawnienia roszczeń. Jako że ustawa prawo telekomunikacyjne nie wprowadza osobnych terminów, zastosowanie znajdzie art. 118 k.c. zgodnie z którym termin przedawnienia roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynosi 3 lata (Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2009 r., sygn. III CZP 20/09). Odsetki za opóźnienie przedawniają się w takim samym terminie, jak należność główna. Jeżeli zatem należność główna uległa przedawnieniu, to również w tym samym terminie przedawnieniu uległy także odsetki ( tak też Sąd Apelacyjny w Katowicach w orz. z dnia 17.02.2003 r., I ACa 846/02, LEX nr 83739).

Art. 123 § 1 ust. 1 pkt 1 k.c. stanowi iż bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje oraz przez wszczęcie mediacji. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo (art. 124 § 1 k.c.). Zgodnie zaś z ugruntowanym w judykaturze i doktrynie poglądem, aby uznać, że zachowanie dłużnika wywołuje skutek w postaci przerwania biegu przedawnienia, należy ustalić, czy zachowanie dłużnika stanowi potwierdzenie istnienia zobowiązania i czy rodzi po stronie wierzyciela uzasadnione oczekiwanie na dobrowolne spełnienie świadczenia ( Por. M. P. - S., Komentarz. Kodeks Cywilny. Część Ogólna, LEX 2014, Wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 30 czerwca 2014 r., I ACa 903/13, LEX 1498861.

Termin przedawnienia, zgodnie z art. 120 k.c., rozpoczyna bieg od dnia, w którym świadczenie ze stosunku podstawowego stało się wymagalne. W przypadku spornej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych termin przypadał na dzień 12 września 2009 r. Roszczenie to stało się zatem wymagalne dnia następnego po upływie terminu płatności wskazanego w fakturze. Bieg terminu przedawnienia rozpoczął się zatem z dniem 13 września 2009 r., niemniej jednak został on przerwany.

W realiach niniejszej sprawy nastąpiło przerwanie biegu terminu przedawnienia w stosunku do roszczenia dochodzonego z faktury nr (...) w kwocie 3.741, 42 zł, jak też w odniesieniu do kwoty 169,57zł dochodzonej tytułem odsetek za zwłokę z tytułu opóźnienia płatności wynikającej z tejże faktury. Jak wynika bowiem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, pozwany dokonywał nieregularnych spłat wskazanego zadłużenia tak, że wartość roszczenia zmniejszyła się z kwoty 10 171, 42 zł do dochodzonej pozwem kwoty 3 741, 42 zł, czym w sposób bezsprzeczny potwierdził istnienie zobowiązania oraz pozwolił oczekiwać wierzycielowi, że dobrowolnie spełni ciążące na nim zobowiązanie. Wobec dokonanych na przestrzeni lat wpłat – w tym kwoty 100 zł w dniu 31 stycznia 2012 r. ale także wpłat w 2011 roku, pozwany przerywał bieg terminu przedawnienia, który od momentu wpłaty rozpoczął bieg na nowo. Powód wniósł do Sądu pozew w dniu 16 grudnia 2014 r. W rezultacie pozwany nie mógł uchylić się od zaspokojenia roszczeń z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Tym samym, powództwo podlegało uwzględnieniu w części, w zakresie żądania zapłaty kwoty 3.741,42 zł tytułem należności głównej wskazanej w fakturze nr (...) oraz łącznej kwoty 169,57 zł tytułem odsetek za opóźnienie w płatnościach z tejże faktury, o czym orzeczono w pkt 1 sentencji.

Żądanie pozwu obejmowało również roszczenie o odsetki. W razie opóźnienia w spełnieniu świadczenia pieniężnego wierzyciel może żądać od dłużnika zapłaty odsetek (art. 481 § 1k.c.), zaś od daty wniesienia pozwu – także odsetek od kwoty odsetek naliczonych do tej daty (art. 482 § 1 k.c.). Opierając się na przytoczonych przepisach Sąd uwzględnił powództwo odnośnie odsetek ustawowych od należności głównej począwszy od daty wymagalności wskazanej w fakturze oraz w zakresie odsetek od skapitalizowanych odsetek od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W pozostałym zakresie, tj. odnośnie kwot 387,20 zł oraz 819,86 zł zasadny okazał się zarzut przedawnienia podniesiony przez pozwanego. Jak wynika z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, roszczenia powoda w tej części stały się wymagalne odpowiednio w dniach: 13 października 2009 r. i 20 grudnia 2009 r. Powód zaś wystąpił do Sądu z żądaniem zapłaty w dniu 16 grudnia 2014 r. W tych okolicznościach stwierdzić należy, że wskazane roszczenia powoda uległy przedawnieniu, a zarzut pozwanego zasługiwał na uwzględnienie w części. W rezultacie pozwany mógł uchylić się od zaspokojenia roszczeń dochodzonych przez powoda w niniejszym postępowaniu, we wskazanym zakresie , stosownie do art. 117 § 2 k.c. W ocenie sądu, wobec okoliczności, że poprzednikowi prawnemu powoda przysługiwało od pozwanego kilka wierzytelności bieg przedawnienia każdej z nich biegł niezależnie. Z okoliczności sprawy wynika, że pozwany nie spłacił wskazanych należności w żadnej części. Powód nie miał więc podstaw bezczynnie oczekiwać, że pozwany z czasem spełni świadczenie.

Mając to na uwadze Sąd oddalił powództwo na podstawie powołanych przepisów pkt 2 sentencji.

Orzekając o kosztach postępowania Sąd kierował się zasadą stosunkowego ich rozdzielenia zgodnie art. 100 zd. 1 k.p.c. Na koszty postępowania złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 250 zł, koszty wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika w wysokości 1 200 zł oraz koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Ponieważ powód ostatecznie wygrał proces w 76,4% - pozwany zaś nie poniósł żadnych kosztów- należało rozdzielić je w takim samym stosunku, co uczyniono w pkt 3 orzeczenia.