Sygn. akt II K 86/15
dnia 6 października 2015 roku
Sąd Okręgowy w Koszalinie w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: SSO Katarzyna Krystowczyk
Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Załomska
przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie Tomasza Bodo
po rozpoznaniu na posiedzeniu
w sprawie P. G.
z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego
w przedmiocie umorzenia postępowania
postanawia:
I. na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie;
II. na podstawie art.632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania obciążyć Skarb Państwa.
Do Sądu Okręgowego w Koszalinie wpłynął wniosek skazanego P. G. o wydanie wyroku łącznego i połączenie kar pozbawienia wolności orzeczonych wobec niego w prawomocnych wyrokach Sądu Rejonowego w S. oraz w K., a także w prawomocnym wyroku Sądu Okręgowego w K..
W dniu 6 marca 2012 roku Sąd Okręgowy w Koszalinie w sprawie II K 9/12, na podstawie art.572 k.p.k., umorzył postępowanie o wydanie wobec skazanego wyroku łącznego wobec stwierdzenia braku podstaw do jego wydania.
Następnie, postanowieniami tutejszego Sądu wydanymi w sprawach II K 33/12, II K 92/13 i II K 71/14, na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k., umorzono postępowania w sprawie o wydanie wobec P. G. wyroku łącznego, z uwagi na występującą powagę rzeczy osądzonej.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Wniosek skazanego nie jest zasadny i z uwagi na przeszkodę procesową w postaci powagi rzeczy osądzonej nie może zostać uwzględniony.
W pierwszej kolejności wskazać należy, że Ustawą z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie w dniu 1 lipca 2015 roku, zmieniono treść art.85 k.k. dotyczącego wymierzania kary łącznej, jednakże zgodnie z dyspozycją zawartą w art.19 ust. 1 tejże Ustawy, art.85 k.k. w nowym brzmieniu nie ma zastosowania do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
Z akt sprawy II K 86/15 skazanego wynika natomiast, iż wobec P. G. nie wydano żadnego wyroku skazującego po dniu 1 lipca 2015 roku, w związku z czym wobec skazanego nie mają zastosowania znowelizowane przepisy w zakresie kary łącznej.
Zatem w przedmiotowej sprawie należało rozważyć możliwość wydania wyroku łącznego w oparciu o przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie Ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.
Z analizy akt sprawy wynika, iż Sąd Okręgowy w Koszalinie orzekał już merytorycznie w sprawie tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym (sygn. akt II K 9/12), w której umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego z uwagi na brak podstaw z art.85 k.k. w brzmieniu sprzed nowelizacji do objęcia jednostkowych kar orzeczonych w wyrokach. Sąd badał wówczas wszystkie dotychczasowe wyroki skazujące dotyczące P. G.. Podkreślić należy, że od czasu wydania powyższego rozstrzygnięcia nie pojawiły się żadne nowe orzeczenia skazujące. Tym samym prawomocne rozstrzygnięcie wydane w sprawie II K 9/12 korzysta z powagi rzeczy osądzonej określonej w art.17§1 pkt 7 k.p.k., zgodnie z którą niedopuszczalne jest prowadzenie ponownego postępowania w tej samej sprawie pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a z chwilą stwierdzenia występowania tej negatywnej przesłanki procesowej Sąd zobligowany jest umorzyć postępowanie.
Ponadto, Sąd rozpoznając składane już wcześniej przez skazanego wnioski o wydanie wyroku łącznego w sprawach o sygn. akt II K 33/12, II K 92/12 i II K 71/14, na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k., umorzył te postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego.
W konsekwencji niniejsze postępowanie należało również umorzyć na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k., a kosztami postępowania, w myśl art.632 pkt 2 kpk, obciążyć Skarb Państwa.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji postanowienia.