Sygn. akt III Cz 1265/15
Dnia 13 października 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Barbara Braziewicz (spr.)
Sędziowie: SO Gabriela Sobczyk
SO Anna Hajda
po rozpoznaniu w dniu 13 października 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy
z wniosku wierzyciela (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S.
przeciwko dłużnikowi I. G. (poprzednio F.)
o nadanie klauzuli wykonalności na następcę prawnego
na skutek zażalenia wierzyciela
na postanowienie Sądu Rejonowego w Zabrzu
z dnia 18 marca 2015 r., sygn. akt VIII Co 373/15
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSO Anna Hajda SSO Barbara Braziewicz SSO Gabriela Sobczyk
Rozstrzygnięciem zawartym w punkcie 2 postanowienia z dnia 18 marca 2015r. Sądu Rejonowego w Zabrzu w sprawie z wniosku (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. przy udziale dłużnika I. G. ( uprzednio F.) o nadanie klauzuli wykonalności – zasądzono od dłużnika na rzecz wnioskodawcy kwotę 197,13 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania. W uzasadnieniu Sąd Rejonowy jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia wskazał art. 98k.p.c. w zw. z art. 13§2 k.p.c.
Wierzyciel zaskarżył powyższe postanowienie w zakresie rozstrzygnięcia zawartego w punkcie 2, wnosząc o jego zmianę i zasądzenie od dłużnika na rzecz wierzyciela kosztów postępowania w kwocie łącznie 236,13 zł (na którą składają się: kwota 60zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego; kwota 50zł tytułem kosztów opłaty od wniosku; kwota 17 zł tytułem kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa; kwota 39 zł tytułem kosztów uzyskania odpisu aktu małżeństwa oraz kwota 70,13 zł tytułem kosztów uzyskania wyciągów ) i kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych. Zarzucił Sądowi naruszenie art. 98 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. poprzez ich błędną interpretację i niezasądzenie na rzecz wierzyciela całości kosztów procesu w postępowaniu o zaopatrzenie tytułu egzekucyjnego w klauzulę wykonalności. W ocenie skarżącego Sąd zasądzając kwotę 197,13 zł pominął koszty uzyskania odpisu aktu małżeństwa w kwocie 39zł ( 22zł koszty wniosku i 17 zł opłaty od pełnomocnictwa), które powinny być uwzględnione w kwocie zasądzonej przez Sąd wierzycielowi.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie wierzyciela nie mogło odnieść zamierzonego skutku, a rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego należało uznać za trafne.
Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, iż zawarte w art. 98 § 1 k.p.c. wskazanie rodzajów kosztów objętych domniemaniem ustawowym tj. że są niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, nie jest wyliczeniem wyczerpującym. Wyczerpujące wyliczenie przez ustawodawcę wszystkich niezbędnych kosztów podlegających zwrotowi w razie wygrania sprawy byłoby - jak trafnie zauważa się w doktrynie - niemożliwe. Przepis art. 98 § 1 k.p.c. należy zatem interpretować w ten sposób, że sąd rozstrzygając o kosztach procesu strony wygrywającej może zasądzić na jej rzecz nie tylko zwrot kosztów wskazanych w tym przepisie, lecz także zwrot innych poniesionych przez tę stronę kosztów, jeżeli okażą się one niezbędne do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony w rozumieniu art. 98 § 1 k.p.c.
(zob. orzeczenie SN z dnia 12 marca 2003 r., III CZP 2/03, OSNC 2003/12/161, Biul. SN 2003/3/10). Niezbędność oraz celowość kosztów procesu każdorazowo winna więc podlegać ocenie sądu i zostać uzależniona od konkretnych okoliczności sprawy.
Jednakże orzekając w niniejszej sprawie Sąd Odwoławczy miał na uwadze, że powód nie przedstawił oryginału aktu małżeństwa dłużniczki, a jedynie jego kserokopię poświadczoną za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie adwokata. W tej sytuacji nie sposób przyjąć, aby wierzyciel wykorzystywał powyższy dokument tylko na potrzeby niniejszego postępowania. Wierzyciel nie wykazał zatem, aby w niniejszej sprawie poniósł koszty dodatkowo łącznie w kwocie 39zł. Wierzyciel, przedstawiając kserokopie dokumentów (nie oryginały), nie wykazał, aby koszty związane z uzyskaniem tych dokumentów były w ujęciu obiektywnym potrzebne do realizacji praw strony i stanowiły wydatek w tym znaczeniu konieczny i niezbędny do zainicjowania niniejszej sprawy.
Uwzględniając powyższe należało stwierdzić, iż Sąd Rejonowy wydał prawidłowe rozstrzygnięcie w sprawie. Z tych względów oddalono zażalenie na skutek niestwierdzenia wad zaskarżonego postanowienia zarzucanych przez skarżącego i podlegających uwzględnieniu z urzędu.
R easumując, zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe i dlatego zażalenie wierzyciela jako bezzasadne oddalono w oparciu o przepis art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.