Sygn. akt VI P 18/15
Dnia 24 listopada 2015 r.
Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSR Agnieszka Turowska Protokolant: Magdalena Paplińska |
po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 r. w Gdańsku na rozprawie
sprawy K. M. (...) ( P. (...))
przeciwko Komenda Miejska Policji w G.( NIP (...))
o wynagrodzenie
1. Oddala powództwo ;
2. Zasądza od powódki K. M.–(...) na rzecz pozwanego Komendy Miejskiej Policji w G. kwotę 1800 zł ( słownie : tysiąc osiemset) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego ;
Powódka K. M. – (...) pozwem przeciwko Komendzie Miejskiej Policji w G. domagała się zasądzenia na swoją rzecz kwoty 19 229 ,78 zł tytułem wynagrodzenia za czas gotowości do pracy w okresie od 6 listopada 2013 r do 23 października 2014 r . Uzasadniając swoje stanowisko wskazała ,że po zakończeniu świadczenia rehabilitacyjnego w dniu 6 listopada 2013 r była nieprzerwanie zdolna i gotowa do świadczenia pracy .
Pozwana w odpowiedzi na pozew domagała się jego oddalenia w całości z uwagi na to ,że strona powodowa nie wykazała aby we wskazanym okresie była faktycznie zdolna do świadczenia pracy ani też, że pozostawała w dyspozycji pracodawcy .
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :
Powódka M. (...) zatrudniona została w Komendzie Miejskiej Policji na podstawie umowy o pracę od dnia 01.09.1999r. – na stanowisku starszego referenta.
dowód: umowa o pracę k.1B, 9B, 16B akt osobowych powódki
Od dnia 01.08.2005r. powódka zatrudniona była na stanowisku inspektora.
dowód: porozumienie k.32B akt osobowych powódki
Powódka wykonywała swoje obowiązki w Komisariacie (...)Policji w G..
(okoliczność bezsporna)
Od dnia 09.11.2012r. powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim (do dnia 25.03.2013r
dowód: uzasadnienie do wyroku z dnia 17 kwietnia 2014 r w sprawie w sprawie(...)
W dniu 16.03.2013r. powódka dopuściła się kradzieży sklepowej tuszu do rzęs. Na miejsce zdarzenia wezwani zostali funkcjonariusze policji, którzy ukarali powódkę mandatem karnym w wysokości 500 zł.
dowód: okoliczność bezsporna, nadto kopia notatki k.72B akt osobowych powódki
W dniu 18.03.2013r. o zdarzeniu z dnia 16.03.2013r. poinformowany został bezpośredni przełożony powódki poinsp. K. K. (Komendant Komisariatu (...)Policji w G.).
dowód: okoliczność bezsporna, nadto kopia notatki k.72B akt osobowych powódki
Powódka w rozmowie telefonicznej z przełożonym potwierdziła popełnienie wykroczenia, wyrażając jednocześnie żal z tego powodu.K. K. poinformował powódkę, że prowadzone będzie postępowanie wyjaśniające w związku z czynem powódki, zaś decyzję o ewentualnym zwolnieniu powódki podejmie Komendant Miejski Policji.
dowód: uzasadnienie do wyroku z dnia 17 kwietnia 2014 r w sprawie w sprawie (...)
W czasie późniejszym w dniu 18.03.2013r. powódka wysłała do K. K.wiadomość tekstową o treści: Panie (...), jak się zwolnię sama, jeśli się to uda. Absolutnie nie zasługuję na tę pracę. Zepsułam jej dobre imię. Może Pan Komendant Miejski pozwoli mi odejść, może nie zwolni dyscyplinarnie.
dowód: uzasadnienie do wyroku z dnia 17 kwietnia 2014 r w sprawie w sprawie (...)
W dniu 19.03.2013r. wydane zostało postanowienie o wszczęciu postępowania wyjaśniającego.
dowód: uzasadnienie do wyroku z dnia 17 kwietnia 2014 r w sprawie w sprawie (...)
W dniu 19.03.2013r. powódka złożyła pisemne oświadczenie o treści: uprzejmie proszę o zwolnienie (z pracy) mnie ze służby w Policji za porozumieniem stron z dniem 26 marca 2013r.
dowód: oświadczenie k.77B akt osobowych powódki
Pracodawca wyraził na to zgodę tego samego dnia.
dowód: oświadczenie k.78-79B akt osobowych powódki
W dniu 21.03.2013r. powódka skierowała do pracodawcy pismo, w którym oświadczyła, że uchyla się od skutków swojego oświadczenia woli z dnia 19.03.2013r., bowiem było ono dotknięte wadą.
dowód: pismo powódki k.91B akt osobowych powódki
W dniu 03.04.2013r. wydane zostało postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego – wobec rozwiązania umowy o pracę.
dowód: uzasadnienie do wyroku z dnia 17 kwietnia 2014 r w sprawie w sprawie (...)
W 2009r. u powódki rozpoznano guza prawej półkuli mózgu – z krwawieniem do guza i przestrzeni przymózgowej. W konsultacji psychiatrycznej rozpoznano zaburzenia depresyjne i lękowe mieszane. Powódka poddana została operacyjnemu usunięciu procesu rozrostowego płata skroniowego. Od 2008r. powódka leczy się w Poradni Zdrowia (...)– rozpoznano zespół depresyjny na podłożu organicznym, organiczne zaburzenia osobowości. Powódka była kilkakrotnie hospitalizowana. W dzieciństwie przeszła ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych o bardzo ciężkim przebiegu.
dowód: opinia sądowo-psychiatryczna k.123-131, k.152-153, k.195-196 akta sprawy(...)
Nadto powódka wykazuje uzależnienie od leków psychotropowych z grupy benzodwuazepin. Uzależnienie to ma wpływ na przebieg procesów decyzyjnych i możliwość rozeznania.
dowód: opinia sądowo-psychiatryczna k.123-131, k.152-153, k.195-196 akta sprawy (...)
W dniu 19.03.2013r. powódka przyjęła 3 tabletki (...), 2 tabletki (...), 2 tabletki (...)
dowód: uzasadnienie do wyroku z dnia 17 kwietnia 2014 r w sprawie w sprawie (...)
Leki te działają odhamowująco na korę mózgową, zmniejszają krytycyzm, wzmagają sugestywność – zwłaszcza u osób z pierwotnie uszkodzonym centralnym układem nerwowym (powódka zalicza się do tej grupy).
dowód: opinia sądowo-psychiatryczna k.123-131, k.152-153, k.195-196 akta sprawy (...)
Zarówno czynniki biologiczne, jak i uzależnienie od leków oraz ilość przyjętych przez powódkę leków sprawiły, że w czasie składania oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron powódka była w stanie wyłączającym świadome podjęcie decyzji i wyrażenie woli – nie miała rozeznania sytuacji, nie przewidywała skutków decyzji.
dowód: opinia sądowo-psychiatryczna k.123-131, k.152-153, k.195-196- akta sprawy (...)
Strona powodowa na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2013 r ostatecznie sprecyzowała pozew domagając się przywrócenia do pracy.
dowód: protokół rozprawy z dnia 6 sierpnia 2013 r akta sprawy (...) k: 110-111
Sąd Rejonowy (...) wG. wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2014 r nakazał pozwanej Komendzie Miejskiej Policji w G. dopuścić powódkę do pracy
dowód: wyrok z dnia 17 kwietnia 2014 r akta sprawy (...)
Sąd Okręgowy w G. wyrokiem z dnia 24 października 2014 r oddalił apelację pozwanego .
dowód: wyrok Sądu Okręgowego z dnia 24 października 2014 r akta sprawy (...) k: 270
Powódka po zakończeniu świadczenia rehabilitacyjnego nie poinformowała pracodawcy , że jest zdolna do pracy . Po wydaniu opinii przez lekarza psychiatrę na potrzeby sprawy (...) próbowała w ciągu trzech dni skontaktować się z naczelnik ale były to próby nieudane. Po wydaniu wyroku przez Sąd Okręgowy zwróciła się pismem do pozwanego, w którym zgłosiła gotowość do pracy . Wyrok zapadł w piątek a już w poniedziałek powódka udała się do pozwanego w celu złożenia pisma.
dowód: pismo z dnia 27 października 2014 r akta osobowe powódki k: 101 cz.b, przesłuchanie powódki protokół z dnia 12 listopada 2015 r k: 40-42 adnotacje 00:03:13 00:26:28, przesłuchanie A. S. protokół z dnia 20 października 2015 r k:29-30 adnotacje 00:04:04-00:04:45
Decyzją z dnia 7 maja 2014 r Powiatowy Urząd Pracy z dniem 5 maja 2014 r uznał powódkę za bezrobotną
dowód: akta osobowe cz.b k: 112
Sąd Rejonowy zważył ,co następuje :
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, wnioski wywodząc głównie w oparciu o dokumenty prywatne i urzędowe , zeznania świadka A. S. i zeznania powódki przesłuchanej w charakterze strony postępowania Podstawę ustaleń Sądu w zakresie przebiegu zatrudnienia powódki oraz łączącej strony umowy o pracę stanowiły również jej akta osobowe. Sąd dał im wiarę w całości, albowiem ich prawdziwość i autentyczność nie budziła wątpliwości, jak również nie zostały one w tym zakresie zakwestionowane przez strony postępowania.
Dokumenty prywatne Sąd ocenił na podstawie art. 245 k.p.c., z którego wynika, że dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała złożyła oświadczenie w nim zawarte.
Dokumenty urzędowe zaś na podstawie art. 244 k.p.c. zgodnie z którym dokumenty urzędowe sporządzone w przepisanej formie przez powołanie do tego organy władzy publicznej i inne organy państwowe w zakresie ich działania, stanowią dowód tego , co zostało w nich urzędowo zaświadczone.
Stan faktyczny w niniejszej sprawie w zasadzie był bezsporny .
Powódka K. M. – domagała się wynagrodzenia za czas gotowości do pracy w okresie od 6 listopada 2013 r do dnia 23 października 2014 r
Zgodnie z art. 81 § 1 k.p. pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia. W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, przysługuje pracownikowi za czas niezawinionego przez niego przestoju. Jeżeli przestój nastąpił z winy pracownika, wynagrodzenie nie przysługuje (§ 2).
Regulacja zawarta w art. 81 k.p. stanowi wyjątek od zasady wyrażonej w art. 80 k.p. Jest konsekwencją swoistego w stosunkach pracy rozkładu odpowiedzialności podmiotów za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań wzajemnych - zasady, że ryzyko produkcyjne, techniczne i osobowe ponosi pracodawca. Rozumieć przez to należy, że nie może być pozbawiony wynagrodzenia za pracę pracownik, który nie świadczył pracy z przyczyn od niego niezależnych. Art. 81 k.p. reguluje jedną z sytuacji, kiedy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia pomimo niewykonywania pracy. Przepis ten stanowi też ogólną i powszechną podstawę wypłaty wynagrodzenia pracownikowi, który będąc gotowym do pracy, doznał przeszkód w jej wykonywaniu z przyczyn niedotyczących pracownika. Warunkiem zachowania jednak przez pracownika prawa do wynagrodzenia za przerwę w wykonywaniu pracy powstałą w rezultacie przeszkody wynikłej z przyczyn dotyczących pracodawcy jest równoważąca świadczenie pracy gotowość do pracy.
Na gruncie art. 81 § 1 k.p. gotowość do pracy występuje, jako gotowość faktyczna. Zgodnie z ukształtowanym przez judykaturę pojmowaniem gotowości do pracy wyróżnia się cztery elementy wyznaczające ten stan, a wśród nich: zamiar wykonywania pracy, wyraźny przejaw woli świadczenia pracy, psychiczna i fizyczna zdolność do jej świadczenia, pozostawanie w dyspozycji pracodawcy. Gotowość do pracy oznacza stan świadomości i woli pracownika obiektywnie zdolnego do wykonywania pracy polegający na rezygnacji z pełnej swobody dysponowania swoją osobą i czasem, na godzeniu się na ograniczenie tejże wolności na rzecz pracodawcy ( por. wyrok SN z dnia 9 maja 1959 r., II CR 262/59, PiZS 1960, nr 7, s. 62).
Dla ustalenia zamiaru świadczenia pracy obecność pracownika w zakładzie pracy nie zawsze jest konieczna. Zwłaszcza przy przedłużającym się czasie trwania przeszkody wystarczy potwierdzenie przez niego gotowości stawienia się do pracy na każde wezwanie pracodawcy. Uzewnętrznienie zamiaru wykonywania pracy musi być jednak, niezależnie od formy jego wyrażenia, na tyle jednoznaczne, by nie budził on wątpliwości pracodawcy. Pracownik może powiadomić o nim pracodawcę telefonicznie, korespondencyjnie, czy też osobiście stawiając się na stanowisku pracy. Warunkiem gotowości do pracy jest pozostawanie w dyspozycji pracodawcy, poprzez które rozumieć należy stan, w którym pracownik może niezwłocznie, na wezwanie pracodawcy podjąć pracę ( wyrok SN z dnia 2 września 2003 r., I PK 345/02, OSNP 2004, nr 18, poz. 308).
W toku niniejszego postępowania powódka zeznała , że po uzyskaniu opinii biegłego sądowego w sprawie (...)przez kilka dni próbowała bezskutecznie skontaktować się z naczelnik telefonicznie i dopiero po uzyskaniu wyroku Sąd Okręgowego niezwłocznie złożyła pismo w którym zawarła oświadczenie o swojej gotowości do pracy . Oznacza to, że powódka do tego dnia w żaden sposób nie uzewnętrzniła zamiaru świadczenia pracy na rzecz pozwanego, co stanowi podstawowy warunek do uznania gotowości do pracy. Na podstawie poczynionych ustaleń faktycznych nie sposób było przyjąć, że powódka pozostawała do dyspozycji pozwanego, że wykazała on wolę dalszego świadczenia pracy, a praca ta była dla niej niedostępna z przyczyn leżących po stronie pozwanego. Powódka co prawda wskazała ,że wyraziła swoją gotowość do świadczenia pracy do protokołu z dnia 6 sierpnia 2013 r w sprawie (...) wnosząc o dopuszczenie jej do pracy . Jednakże w ocenie Sądu jednorazowe lub sporadyczne deklarowanie gotowości do pracy w sporze sądowym z pracodawcą o wynagrodzenie za pracę z tego spornego tytułu nie stanowiło wystarczającego dowodu na pozostawanie powódki w stanie stałej gotowości do wykonywania pracy w miejscu i czasie pracy. Przy ocenie zachowania należytej miary staranności pracowniczej wymaganej i koniecznej do nabycia wynagrodzenia z tytułu gotowości do pracy (art. 81 § 1 k.p.) za sporny dłuższy okres zatrudnienia, pracownik powinien aktywnie manifestować pozostawanie w stanie permanentnej (stałej) gotowości do natychmiastowego podjęcia i świadczenia pracy w uzgodnionym miejscu, czasie i rozmiarze pracy, co wymaga co najmniej systematycznego lub periodycznego powiadamiania pracodawcy o miejscu przebywania i sposobach wezwania pracownika do świadczenia pracy w formach dostatecznie informujących pracodawcę o stanie gotowości do pracy (art. 60 i 61 k.c. w związku z art. 300 k.p.), co najmniej przez comiesięczne żądanie wypłaty wynagrodzenia z tytułu gotowości do pracy, które - tak jak wynagrodzenie za pracę wykonaną - jest płatne w każdym miesiącu zatrudnienia w miejscu i terminie wypłaty wynagrodzeń za pracę (art. 81 § 1 w związku z art. 86 § 1 k.p.)( vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 października 2013 r w sprawie II Pk 16/13
Na gruncie niniejszej sprawy wobec całkowicie biernej postawy powódki przez czas wskazany w pozwie zdaniem Sądu nie zostały spełnione przesłanki art. 81 § 1 k.p., dlatego też Sąd oddalił żądanie powódki w przedmiocie przyznania jej wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, o czym Sąd orzekł, jak w pkt 1 wyroku na podstawie art. 81 § 1 k.p . a contrario.
O kosztach postępowania Sąd orzekł, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Sąd w pkt 7 wyroku zasądził od powoda koszty zastępstwa procesowego w kwocie 1.800 zł na podstawie § 12ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2013, poz. 461).