Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 44/16

POSTANOWIENIE

Dnia 10 lutego 2016r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Ewa Tkocz (spr.)

Sędziowie: SA Mieczysław Brzdąk

SA Roman Sugier

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2016r. w Katowicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w M.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

na rozstrzygnięcie o kosztach zawarte w punkcie 2. postanowienia Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 27 października 2015r., sygn. akt I C 618/15

postanawia:

1)  oddalić zażalenie;

2)  zasądzić od pozwanej na rzecz powódki kwotę 1.200 (tysiąc dwieście) złotych z tytułu kosztów postępowania zażaleniowego.

SSA Roman Sugier SSA Ewa Tkocz SSA Mieczysław Brzdąk

Sygn. akt I ACz 44/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym rozstrzygnięciem Sąd Okręgowy w Katowicach zasądził od pozwanej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M. na rzecz powódki (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 39.159 złotych z tytułu zwrotu kosztów procesu.

Sąd ten wskazał, że strona powodowa, wobec zaspokojenia w toku procesu dochodzonego roszczenia, złożyła oświadczenie o cofnięciu pozwu wraz z wnioskiem o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu. Zdaniem Sądu Okręgowego wniosek ten, w oparciu o art. 98 k.p.c., należało uwzględnić, albowiem pozwana mimo wezwania z dnia 16 kwietnia 2015 r. nie uregulowała należności dochodzonej pozwem, co uprawniało powódkę do skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Wprawdzie strony zawarły porozumienie ustalające warunki spłaty zobowiązania przez pozwaną, jednakże nastąpiło to już po poniesieniu przez powódkę kosztów procesu. Dodatkowo w porozumieniu z dnia 17 czerwca 2015r. strona pozwana zobowiązała się do pokrycia poniesionych, a także przyszłych kosztów postępowania sądowego i egzekucyjnego.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła pozwana zarzucając naruszenie art. 203 § 2 k.p.c. i art. 101 k.p.c. przez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na zasądzeniu od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu pomimo, że powódka cofnęła pozew, zaś pozwana zgłosiła żądanie zwrotu kosztów postępowania, oraz pominięcie okoliczności, iż w chwili wytoczenia powództwa pozwana prowadziła negocjacje z powódką zmierzające do zawarcia ugody, nie dając tym samym powodów do wytoczenia powództwa.

W oparciu o tę podstawę skarżąca domagała się zmiany zaskarżonego orzeczenia i zasądzenia na jej rzecz od powódki kosztów procesu oraz zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na zażalenie powódka wniosła o jego oddalenie i zasądzenie od pozwanej na jej rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Trafnie Sąd pierwszej instancji uznał, że pozwana winna zostać obciążona kosztami niniejszego postępowania.

Wskazać bowiem trzeba, iż zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa zasadą jest (art. 203 § 2 k.p.c.), że w wypadku cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Jednakże dopuszczalne jest odstępstwo od tej reguły w sytuacji, gdy powód wykaże, iż wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia pozwu. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy cofnięcie pozwu jest konsekwencją zaspokojenia przez pozwanego roszczenia powoda (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 16 lutego 2011 r., II CZ 203/10; z dnia 10 lutego 2010 r., V CZ 1/10; z dnia 10 lutego 2011 r., IV CZ 111/10; z dnia 24 sierpnia 2011 r., IV CZ 34/11; z dnia 12 stycznia 2012 r., IV CZ 117/11).

W ocenie Sądu Apelacyjnego powódka wykazała, że w sprawie niniejszej zachodziły opisane wyżej okoliczności uzasadniające uznanie pozwanej za stronę przegrywającą proces, bowiem dopiero w toku postępowania zaspokoiła ona dochodzone pozwem roszczenie. Skoro pozwana Spółka nie zareagowała na wezwanie do zapłaty skierowane do niej przez powódkę w piśmie z dnia 16 kwietnia 2015r., uznać należało, że zaszła podstawa do skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Podzielić należy stanowisko Sądu Okręgowego, że w sytuacji gdy strony zawarły porozumienie, ustalające warunki spłaty zobowiązania przez pozwaną, już po wniesieniu pozwu, a tym samym po poniesieniu przez powódkę kosztów procesu, to powodowa Spółka uprawniona była do żądania zasądzenia na swoją rzecz kosztów procesu, zwłaszcza, że w treści tego porozumienia (§ (...)) dłużnicy (w tym pozwana) zobowiązali się do zwrotu już poniesionych oraz przyszłych kosztów postępowania sądowego i egzekucyjnego wszczętego przez pożyczkodawcę (powódkę) w celu dochodzenia zapłaty zadłużenia (k. – 99).

W konsekwencji stwierdzić przyjdzie, że skoro pozwana, mimo wezwania, nie uiściła kwoty dochodzonej pozwem, a w toku procesu zawarła porozumienie, w którym oprócz spłaty należności głównej zobowiązała się do zwrotu kosztów procesu, wniesione przez nią zażalenie skutku odnieść nie może. Słusznie bowiem przyjął Sąd Okręgowy, że wniosek powódki o zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu znajdował uzasadnienie w treści art. 98 k.p.c.

Z tych przyczyn zażalenie jako bezzasadne, z mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., podlega oddaleniu.

O kosztach postępowania zażaleniowego Sąd Apelacyjny orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. oraz art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 5 i § 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461 ze zm.).

SSA Roman Sugier SSA Ewa Tkocz SSA Mieczysław Brzdąk