Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 129/15

POSTANOWIENIE

dnia 2 lutego 2016 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Krzemianowski

Protokolant: sekr. sąd. Małgorzata Tryksza

po rozpoznaniu na posiedzeniu

w sprawie A. C.

z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania

postanawia:

na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k. umorzyć postępowanie w sprawie.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Koszalinie w dniu 6 kwietnia 2006 roku w sprawie II K 66/05 wydał wyrok łączny wobec A. C., którego przedmiotem rozpoznania były skazania A. C. w sprawach Sądu Rejonowego w Koszalinie o sygn. akt II K 1406/97 i II K 500/98, Sądu Rejonowego w Sławnie o sygn. akt II K 411/99, Sądu Rejonowego w Jaworznie o sygn. akt II K 537/02 oraz Sądu Okręgowego w Koszalinie o sygn. akt II K 71/01 i II K 75/02.

Do Sądu wpłynął wniosek A. C. o rozłączenie wydanego wobec niego powyższego wyroku łącznego, który potraktować należało jako wniosek o wydanie nowego wyroku łącznego.

Postanowieniami tutejszego Sądu, ostatnim z dnia 22 września 2015 roku w sprawie II K 80/15, utrzymanym w mocy postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 4 listopada 2015 roku w sprawie II AKz 393/15, na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k., rozpoznając wcześniej składane przez skazanego wnioski umarzano postępowania w sprawie o wydanie wobec niego wyroku łącznego, z uwagi na występującą powagę rzeczy osądzonej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Wniosek skazanego nie jest zasadny i nie może zostać uwzględniony.

W myśl art.19 ust. 1 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, z uwagi na okoliczność, iż wobec A. C. nie zapadło żadne nowe orzeczenie skazujące po dniu 1 lipca 2015 roku w niniejszej sprawie zastosowanie mają stare przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego.

Z analizy akt sprawy wynika, iż Sąd Okręgowy w Koszalinie, który w dniu 6 kwietnia 2006 roku wydał wyrok łączny w sprawie II K 66/05, poddał analizie wszystkie wyroki skazujące dotyczące A. C. wydane od dnia 27 marca 2006 roku. Toteż wobec skazanego orzekano już merytorycznie w sprawie tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym. Ponadto od czasu wydania powyższego rozstrzygnięcia nie pojawiły się żadne nowe orzeczenia skazujące. Tym samym prawomocne rozstrzygnięcie tutejszego Sądu wydane w sprawie II K 66/05 korzysta z powagi rzeczy osądzonej określonej w art.17§1 pkt 7 k.p.k., która oznacza, iż niedopuszczalne jest prowadzenie ponownego postępowania w sprawie tożsamej pod względem podmiotowym i przedmiotowym, a z chwilą stwierdzenia występowania tej negatywnej przesłanki procesowej Sąd zobligowany jest umorzyć postępowanie.

Ponadto, tutejszy Sąd rozpoznając składane już wcześniej przez skazanego wnioski o wydanie wyroku łącznego, na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k., wielokrotnie umarzał te postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego w oparciu o te same przesłanki, ostatnio postanowieniem Sądu wydanym w sprawie II K 80/15 z dnia 22 września 2015 roku, utrzymanym w mocy postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 4 listopada 2015 roku w sprawie II AKz 393/15.

Nadto w niniejszej sprawie z uwagi na fakt, iż żaden z wyroków stanowiący podstawę wydania wobec A. C. wyroku łącznego w sprawie II K 66/05 nie uległ uchyleniu lub zmianie, nie zostały spełnione przesłanki z art.575§2 k.p.k. zgodnie z którymi możliwe byłoby wydanie nowego wyroku łącznego skutkującego utratą mocy poprzednio wydanego wobec niego wyroku łącznego.

W konsekwencji niniejsze postępowanie należało umorzyć na podstawie art.17§1 pkt 7 k.p.k., a kosztami postępowania, w myśl art.632 pkt 2 k.p.k., obciążyć Skarb Państwa.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

II K 129/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE