Sygn. akt I 1 C 745/15
Dnia 27 listopada 2015 roku
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny sekcja do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, w składzie:
Przewodniczący: |
SSR Justyna Supińska |
Protokolant: |
sekr. sąd. Magdalena Czapiewska |
po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2015 roku w Gdyni
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W.
przeciwko M. K.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. kwotę 344,71 złotych ( trzysta czterdzieści cztery złote siedemdziesiąt jeden groszy) wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi za okres od dnia 01 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty;
II. w pozostałym zakresie powództwo oddala;
III. zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. kwotę 117,18 złotych ( sto siedemnaście złotych osiemnaście groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.
Pozwem z dnia 01 grudnia 2014 roku złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego M. K. kwoty 1 852,54 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od poszczególnych wskazanych w pozwie kwot, a także kosztów procesu.
W uzasadnieniu powód wskazał, że pozwany M. K. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością – poprzednikiem prawnym powoda, umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych i nie wywiązał się z ciążącego na nim obowiązku zapłaty za świadczone usługi, nie uiszczając należności wynikających z wystawionych faktur i not księgowych.
Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 16 grudnia 2014 roku wydanym w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 1759432/14 referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie pozwu w całości.
Od powyższego nakazu zapłaty pozwany M. K. wniósł sprzeciw domagając się oddalenia powództwa w całości i podnosząc zarzut przedawnienia, jak również zarzut braku legitymacji czynnej powoda do występowania w niniejszej sprawie, braku wskazania w pozwie sposobu wyliczenia należności głównej, braku wskazania w pozwie i udowodnienia istnienia podstawy do wypowiedzenia umowy, braku skutecznego doręczenia pozwanemu wezwania do zapłaty i oświadczenia o wypowiedzeniu umowy oraz braku dokonania pełnego rozliczenia zadłużenia wskazującego na kwotę dochodzonej należności, tj. dokonania wyliczenia uwzględniającego wpłaty pozwanego do dnia wniesienia powództwa, wskazania sposobu wyliczania odsetek umownych i karnych, podstawy dokonania zmian oprocentowania oraz sposobu zaliczenia poszczególnych wpłat na poczet wymagalnych kwot kapitału u odsetek.
W związku z powyższym, postanowieniem z dnia 05 lutego 2015 roku stwierdzono utratę mocy przedmiotowego nakazu zapłaty i sprawę przekazano do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gdyni.
Sąd ustalił, co następuje:
Dnia 19 listopada 2011 roku M. K. zawarł z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...). (...), której integralną częścią był m. in. regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych w sieci telekomunikacyjnej GSM (...) i (...) przez spółkę pod firmą (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością z dnia 19 września 2005 roku.
Umowa została zawarta na czas określony, 24 miesiące i w związku z zawarciem tej umowy M. K. udzielono ulgi w wysokości 1 231 złotych.
umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych – k. 36-38 akt oraz k. 93-99 akt, regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych w sieci telekomunikacyjnej GSM (...) i (...) przez spółkę pod firmą (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością z dnia 19 września 2005 roku – k. 39 akt
W dniu 26 listopada 2011 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 149,90 złotych dotyczącą opłat abonamentowych za usługi świadczone w okresie od dnia 26 października 2011 roku do dnia 25 listopada 2011 roku, z terminem płatności do dnia 12 grudnia 2011 roku.
faktura VAT – k. 35 akt
W dniu 26 grudnia 2011 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 99,90 złotych dotyczącą opłat abonamentowych za usługi świadczone w okresie od dnia 26 listopada 2011 roku do dnia 25 grudnia 2011 roku, z terminem płatności do dnia 09 stycznia 2012 roku.
faktura VAT – k. 34 akt
W dniu 26 lutego 2012 roku w związku z niedotrzymaniem przez pozwanego M. K. warunków umowy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła notę obciążeniową nr (...) na kwotę 1 119,18 złotych, z terminem płatności do dnia 24 marca 2012 roku.
nota – k. 33 akt
Dnia 26 marca 2012 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. zawarła z (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. umowę ramową przelewu wierzytelności.
Na jej podstawie w dniu 22 sierpnia 2012 roku zawarto porozumienie, zgodnie z którym przeniesiono na (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. wierzytelności określone w załączniku do protokołu przekazania wierzytelności z dnia 03 września 2012 roku, w tym wierzytelność przysługującą w stosunku do M. K..
umowa ramowa przelewu wierzytelności z dnia 26 marca 2012 roku – k. 20-22 akt, porozumienie z dnia 22 sierpnia 2012 roku – k. 20 akt, załącznik do protokołu przekazania wierzytelności – k. 23-26 akt
Pismem z dnia 22 października 2012 roku (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. wezwał M. K. do zapłaty kwoty 1 480,03 złotych.
w ezwanie przedprocesowe – k. 32 akt
Sąd zważył, co następuje:
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku całego postępowania, których zarówno autentyczność, jak i prawdziwość w zakresie twierdzeń w nich zawartych, nie budziła wątpliwości Sądu, a zatem brak było podstaw do odmowy dania im wiary, tym bardziej, że nie były one kwestionowane w zakresie ich mocy dowodowej przez żadną ze stron.
Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 27 listopada 2015 roku Sąd oddalił wniosek powoda (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości na okoliczności istnienia wymagalnej wierzytelności, faktu zawarcia umowy oraz braku zapłaty przez pozwanego kwot wskazanych w fakturach, albowiem nie są to wiadomości specjalne, lecz okoliczności, których wykazanie obciąża, zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, strony niniejszego postępowania.
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części.
Z uwagi na fakt, iż spośród podniesionych przez pozwanego M. K. zarzutów, zarzut przedawnienia był zarzutem najdalej idącym, prowadzącym – w razie jego uwzględnienia – do oddalenia powództwa w całości, Sąd rozważył go w pierwszej kolejności uznając jednakże, iż nie jest on zasadny.
Zgodnie z treścią art. 118 k.c. – jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Stosownie zaś do treści art. 120 k.c. bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, przy czym jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie. Wymagalność roszczenia utożsamiana jest więc z chwilą, z upływem której wierzyciel może domagać się od dłużnika spełnienia świadczenia. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 07 maja 2009 roku (sygn. akt III CZP 20/09, OSNC 2010/1/12) – termin przedawnienia roszczenia o opłatę abonamentową i wynagrodzenie za połączenia telefoniczne z umowy o świadczenie usług telefonicznych określa art. 118 k.c.
A zatem skoro w niniejszej sprawie należność wynikająca z najstarszej faktury powinna być uregulowana do dnia 12 grudnia 2011 roku, termin przedawnienia tej należności wynoszący trzy lata i liczony od dnia wymagalności, minąłby z dniem 12 grudnia 2014 roku, tymczasem pozew został wniesiony w dniu 01 grudnia 2014 roku, a zatem jeszcze przed upływem terminu przedawnienia tego roszczenia.
Zarzut braku legitymacji procesowej po stronie powoda również nie może być uznany za zasadny.
Powód przedłożył bowiem umowę ramową przelewu wierzytelności z dnia 26 marca 2012 roku, a także zawarte na jej podstawie w dniu 22 sierpnia 2012 roku porozumienie, zgodnie z którym przeniesiono na (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. wierzytelności określone w załączniku do protokołu przekazania wierzytelności z dnia 03 września 2012 roku, w tym wierzytelność przysługującą w stosunku do M. K..
Z dokumentów tych zatem jednoznacznie wynika, iż powód nabył wierzytelność w stosunku do pozwanego M. K., a zatem wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki poprzedniego wierzyciela – (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..
W niniejszym postępowaniu poza sporem pozostawało, iż pomiędzy M. K. a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. została zawarta w dniu 19 listopada 2011 roku umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych w pakiecie taryfowym D. (...) 99,90. Umowa ta została zawarta na czas określony, który upływał z końcem 24 miesiąca, liczonym od dnia rozpoczęcia świadczenia usługi, zaś wartość przyznanej ulgi w związku z zawarciem umowy wynosiła 1 231 złotych.
Nawiązany stosunek prawny miał zatem charakter terminowy, co wiąże się z obostrzeniem odnośnie możliwości jednostronnego rozwiązania tego stosunku prawnego w drodze wypowiedzenia. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy strony przewidziały taką możliwość w umowie i tylko we wskazanych w umowie okolicznościach.
Z treści § 20 pkt 12 „Regulaminu świadczenia usług w sieci telekomunikacyjnej GSM (...) i (...) przez spółkę pod firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. z dnia 19 września 2005 roku”, stanowiącego integralną część umowy, wynika, iż jeżeli abonent nie zapłacił należności za usługi telekomunikacyjne w terminie 30 dni kalendarzowych od daty płatności wskazanej w rachunku telefonicznym, operator ma prawo zawiesić świadczenie wszelkich usług telekomunikacyjnych na rzecz abonenta oraz wypowiedzieć umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych ze skutkiem natychmiastowym, bez prawa do odszkodowania ze strony operatora z tytułu jednostronnego wypowiedzenia umowy i bez konieczności wcześniejszego uprzedzenia abonenta. Wypowiedzenie następuje za pisemnym potwierdzeniem odbioru lub listem poleconym ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru (§ 20 pkt 5 regulaminu).
Natomiast, stosownie do treści punktu V umowy oraz § 20 pkt 8 regulaminu – w przypadku rozwiązania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez abonenta lub przez operatora z winy abonenta przed upływem terminu określonego w umowie, z której zawarciem wiązało się przyznanie abonentowi przez operatora ulgi, operatorowi przysługuje względem abonenta roszczenie o zwrot ulgi w wysokości określonej w umowie, pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania; roszczenie to wylicza się następująco: wysokość roszczenia = równowartość przyznanej ulgi * liczba dni pozostałych do końca umowy/liczba dni, na którą została zawarta umowa.
A zatem w świetle powyższego, zarzut pozwanego M. K. odnośnie niewykazania sposobu wyliczenia należności głównej (obejmującej należności z dwóch faktur VAT i noty obciążeniowej dotyczącej zwrotu ulgi wraz z naliczonymi odsetkami) nie może być uznany za uzasadniony, tym bardziej, że powód wskazał również w sposób precyzyjny kwoty i okresy, za które naliczał odsetki ustawowe. Również za niezasadny Sąd uznał zarzut pozwanego odnośnie braku wykazania podstawy do wypowiedzenia umowy i braku wezwania do zapłaty. W ocenie Sądu, nieregulowanie należności za wystawiane faktury VAT nr (...) przez pozwanego M. K. stanowiło bowiem niewątpliwie naruszenie warunków umowy, które zgodnie z jej postanowieniami mogło prowadzić do wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych ze skutkiem natychmiastowym, bez konieczności wcześniejszego uprzedzenia abonenta, zaś obowiązek wykazania, że należności z tych faktur zostały uregulowane spoczywał na pozwanym, który w tym zakresie nie zaoferował jednakże żadnych środków dowodowych.
W powyższych okolicznościach wypowiedzenie umowy, uzasadnione nieuiszczeniem przez pozwanego należności za świadczone usługi, nastąpić powinno za pisemnym potwierdzeniem odbioru lub listem poleconym ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru (§ 20 pkt 5 regulaminu).
W związku z zakwestionowaniem przez pozwanego doręczenia mu przedmiotowego oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, to na powodzie spoczywał obowiązek wykazania tej okoliczności, stosownie do treści art. 6 k.c. W ocenie Sądu powód nie sprostał temu obowiązkowi, albowiem nie przedłożył żadnego dowodu, z którego wynikałoby, iż dokonano wypowiedzenia tej umowy i że oświadczenie to zostało złożone pozwanemu za pisemnym potwierdzeniem odbioru lub listem poleconym ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru.
A zatem mając na względzie powyższe wskazać należy, iż powód nie wykazał czy i kiedy łącząca strony umowa została rozwiązana (wskazując jedynie, iż nastąpiło to w związku z brakiem regulowania przez pozwanego rachunków i złożonym wypowiedzeniem i, że uległa ona rozwiązaniu z winy pozwanego), Sąd uznał za zasadne zasądzenie od pozwanego jedynie kwot wynikających z faktur (wraz z odsetkami ustawowymi), oddalił zaś powództwo w zakresie żądania zasądzenia kwoty stanowiącej zwrot przyznanej ulgi, jako że powód nie wykazał, iż przysługuje mu to roszczenie, tj. że doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy z winy abonenta, co uzasadniałoby naliczenia takiej opłaty.
Mając na względzie powyższe Sąd w punkcie I wyroku na podstawie art. 56 ustawy z dnia 16 lipca 2004 roku Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 roku, poz. 231 ze zmianami) zasądził od pozwanego M. K. na rzecz powoda (...) 1 Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. kwotę 344,71 złotych, na którą składają się: kwota 149,90 złotych tytułem należności wynikającej z faktury; odsetki ustawowe liczone od powyższej kwoty za okres od dnia następnego po dacie płatności, czyli od dnia 13 grudnia 2011 roku do dnia wytoczenia powództwa – 57,55 złotych, kwota 137,26 złotych tytułem należności wynikającej z faktury i odsetki ustawowe liczone od powyższej kwoty za okres od dnia następnego po dacie płatności, czyli od dnia 10 stycznia 2012 roku do dnia wytoczenia powództwa – 37,36 złotych, w pozostałym zaś zakresie powództwo oddalił.
Stosownie zaś do treści art. 482 k.c. od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba, że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy. W niniejszej sprawie, stosownie do powyższego przepisu, zasadne zatem było zasądzenie dalszych odsetek od sumy 344,71 złotych za okres od dnia 01 grudnia 2014 roku do dnia zapłaty.
O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. oraz § 6 pkt 2 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 490) i zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu obciążył nimi w kwocie 117,18 złotych pozwanego jako stronę, która niniejszy proces przegrała w 18,6%. Na koszty procesu w łącznej ogólnej kwocie 630 złotych składają się: kwota 600 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i kwota 30 złotych tytułem opłaty sądowej od pozwu, z czego 18,6% stanowi właśnie kwotę 117,18 złotych.