Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 9 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lucyna Morys-Magiera

Sędziowie SO Krystyna Hadryś

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi M. S.

przy udziale Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego w Zabrzu

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie wszczętej z powództwa M. S. o zapłatę prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Zabrzu pod sygn. akt VIII C 1193/12

postanawia:

1)  stwierdzić, że w sprawie prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Zabrzu pod sygn. akt VIII C 1193/12 nastąpiła przewlekłość postępowania,

2)  przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Zabrzu na rzecz skarżącej M. S. kwotę 5000 zł (pięć tysięcy złotych),

3)  oddalić skargę w pozostałej części,

4)  zwrócić skarżącej M. S. uiszczoną opłatę sądową od skargi w kwocie 100 zł (sto złotych).

SSR (del.) Roman Troll SSO Lucyna Morys – Magiera SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III S 269/15

UZASADNIENIE

Skarżąca M. S. złożyła skargę, datowaną na 2 grudnia 2015 roku, na naruszenie praw strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki wnosząc:

a.  o stwierdzenie, że w postępowaniu toczącym się przed Sądem Rejonowym w Zabrzu
w sprawie o sygn. akt VIII C 1193/12 nastąpiła przewlekłość,

b.  o zasądzenie od Skarbu Państwa na jej rzecz 10000 zł wraz z kosztami postępowania,

W uzasadnieniu wskazała, że postępowanie toczy się opieszale, gdyż pozew złożyła w maju 2012 roku, sprawa do chwili obecnej nie została zakończona, a ostatnia rozprawa odbyła się 4 lipca 2013 roku.

W odpowiedzi na skargę Prezes Sądu Rejonowego w Zabrzu, zgłaszając swój udział
w sprawie, wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej. W uzasadnieniu wskazał, że czynności w sprawie były podejmowane bez zbędnej zwłoki, a także podniósł trudności kadrowe, z którymi boryka się Sąd Rejonowy w Zabrzu i to, że brak biegłego z zakresu stomatologii na liście biegłych Sądu Okręgowego w Gliwicach, a kierowanie akt do biegłych spoza okręgu uniemożliwia stosowanie wobec nich środków dyscyplinujących. Jednocześnie Sąd Rejonowy nie może ponosić odpowiedzialności za brak biegłych z zakresu stomatologii, którzy podjęliby się wydania opinii w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

Pozew w sprawie o odszkodowanie (13500 zł) i zadośćuczynienie (25000 zł) z odsetkami ustawowymi od 26 sierpnia 2008 roku wpłynął do Sądu Rejonowego w Zabrzu 25 maja 2012 roku, a 28 maja 2012 roku został zadekretowany. Akta przedłożono do sekretariatu 30 maja 2012 roku celem wezwania do złożenia odpisu pełnomocnictwa dla pozwanej pod rygorem zwrotu pozwu. Zarządzenie to wykonano 2 czerwca 2012 roku.

Pełnomocnik powódki 13 czerwca 2012 roku usunął braki, akta przedstawiono 14 czerwca 2012 roku sędziemu referentowi, który 30 lipca 2012 roku zarządził przedstawienie ich referendarzowi sądowemu celem rozpoznania wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Referendarz sądowy 1 sierpnia 2012 roku zwolnił powódkę od kosztów sądowych w całości. Zarządzenie w zakresie doręczenia tego postanowienia wykonano 3 sierpnia 2012 roku.

Brak adnotacji o przedstawieniu akt sędziemu po dołączeniu zwrotnych potwierdzeń odbioru, które wpłynęły 8 i 9 sierpnia 2012 roku.

Zarządzenie o wyznaczeniu pierwszego terminu rozprawy na 9 kwietnia 2013 roku wydano 11 stycznia 2013 roku. Wykonano to zarządzenie 22 stycznia 2013 roku jednocześnie doręczając odpis pozwu.

Odpowiedź na pozew została złożona przez pełnomocnika pozwanej na rozprawie 9 kwietnia 2013 roku.

Na rozprawie 9 kwietnia 2013 roku przesłuchano świadka, a z uwagi na ogłoszony alarm bombowy odroczono dalsze prowadzenie postępowania i wyznaczono termin rozprawy na 4 lipca 2013 roku jednocześnie zobowiązując pełnomocnika powódki do ustosunkowania się na piśmie do odpowiedzi na pozew w terminie czternastu dni pod rygorem pominięcia.

Odpowiedź pełnomocnika powódki na odpowiedź na pozew została złożona 25 kwietnia 2013 roku.

Na terminie rozprawy 4 lipca 2013 roku kontynuowano przesłuchanie świadka, dopuszczono dowód z przesłuchania stron ograniczając go do przesuwania powódki i przeprowadzono ten dowód. Jednocześnie pełnomocnik powódki podtrzymał wniosek o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego stomatologa specjalisty protetyki stomatologicznej. Sąd Rejonowy dopuścił dowód z opinii biegłego stomatologa specjalisty protetyki stomatologicznej na okoliczność ustalenia stopnia uszkodzeń ciała powstałego u powódki, długotrwałości rozstroju zdrowia, nasilenia cierpień i rokowań zdrowotnych powódki na przyszłość, jak również procentowego ustalenia uszczerbku na jej zdrowiu w związku z leczeniem zastosowanym u powódki przez pozwaną, a także na okoliczność ustalenia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy leczeniem, które przeszła powódka u pozwanej, a zgłoszonymi przez nią dolegliwościami oraz czy przedmiotowe dolegliwości są następstwem wadliwego leczenia powódki czy też mieszczą się w dopuszczalnych granicach powikłań związanych z leczeniem. Rozprawę odroczono z terminem z urzędu. Wówczas nie ustalono osoby biegłego, który sporządzi opinię.

Sąd Rejonowy 9 sierpnia 2013 roku ustalił, że na liście biegłych Sądów Okręgowych w Gliwicach, K. i B. nie ma żadnego biegłego z zakresu stomatologii czy protetyki; na wydanie opinii nie wyraził zgody prof. S. B. – konsultant (...) Izby Lekarskiej i pracownik ŚlAM w Z. wobec obciążenia obowiązkami, ani żaden z pracowników ŚlAM w Z..

Zarządzeniem z 9 sierpnia 2013 roku zobowiązano pełnomocników stron do wskazania kandydata, który mógłby wydać opinię w sprawie, albowiem na liście biegłych Sądów Okręgowych w Gliwicach, K. i B. nie ma żadnego biegłego z zakresu stomatologii czy protetyki. Na wydanie opinii nie wyraził zgody prof. S. B. wobec obciążenia obowiązkami, ani żaden z pracowników ŚlAM w Z.. Sąd zakreślił im termin 14 dni pod rygorem pominięcia. Akta przedstawiono do sekretariatu 12 sierpnia 2013 roku, zarządzenie to wykonano 21 sierpnia 2013 rok.

Pełnomocnik powódki 11 września 2013 roku wskazał, że opinię mógłby wydać S. S. wpisany na listę biegłych Sądu Okręgowego w Częstochowie.

Zarządzeniem z 20 września 2013 roku Sąd Rejonowy wyznaczył biegłego S. S. zarządzając przekazaniem mu akt celem sporządzenia opinii. Akta przedłożono do sekretariatu 23 września 2013 roku, a zarządzenie o przekazaniu akt biegłemu wykonano 2 października 2013 roku.

W aktach brak jest zwrotnego potwierdzenia odbioru akt przez biegłego (dopiero na k. 98 znajduje się koperta, w której przesłano akta biegłemu z zaznaczeniem, że odmawia przyjęcia), natomiast akta przedstawiono sędziemu referentowi 20 października 2013 roku, a na karcie 87 odnotowano, że biegły S. S. odmówił przyjęcia akt i zarządzono przesłać akta biegłemu L. R.. Zarządzenie to wykonano 13 listopada 2013 roku, ale wyznaczony biegły zwrócił akta 27 listopada 2013 roku wskazując, że do sporządzenia opinii w tej sprawie powinien być powołany biegły stomatolog ze specjalizacją z protetyki.

Zarządzeniem z 29 listopada 2013 roku Sąd Rejonowy zobowiązał pełnomocnika powódki do wskazania kandydata na biegłego w terminie czternastu dni pod rygorem pominięcia w jednocześnie podając, że biegli (S. S. i L. R.) odmówili sporządzenia opinii w sprawie /k. 91/.

Akta zwrócono do sekretariatu 2 grudnia 2013 roku, a zarządzenie to wykonano 23 grudnia 2013 roku.

Pełnomocnik powódki pismem, które wpłynęło do 20 stycznia 2014 roku wskazał jako kandydata na biegłego pracownika Zakładu (...) w Ł. bez wskazania imienia i nazwiska. Pismo to przedstawiono sędziemu referentowi 22 stycznia 2014 roku. Odpis tego pisma przedstawiono sędziemu 28 stycznia 2014 roku.

Zarządzeniem z 27 czerwca 2014 roku kolejny sędzia referent ustanowił w sprawie jako biegłego Zakład (...) w Ł. i zarządził przesłać akta celem sporządzenia opinii. Akta zwrócono do sekretariatu 27 czerwca 2014, a zarządzenie to wykonano 31 lipca 2014 roku. Jednocześnie 18 czerwca 2014 roku wpłynęło pismo (...) Izby Lekarskiej z prośbą o szybki zwrot akt dotyczącej sprawy powódki, przedstawione je sędziemu 30 czerwca 2014.

Pismem z 6 sierpnia 2014 roku B. D. - Kierownik Zakładu (...) w Ł. zwróciła akta wskazując, że obecnie nie jest w stanie wydać opinii, albowiem na zaplanowany urlop do końca września 2014 roku, a w trakcie roku akademickiego na bardzo wiele zajęć i plany rozlicznych wyjazdów służbowych, co uniemożliwia jej dodatkowe zajęcia.

Sporządzono zapisek urzędowy z 18 września 2014 roku w którym ustalono telefonicznie, że Zakład (...) w K. może podjąć się wydania opinii po przesłaniu akt. Tego samego dnia zwrócono się do tego Zakładu czy podejmie się wydania opinii, sporządzono odpis pisma z 6 sierpnia 2014 z (...) w Ł. i zarządzono doręczyć pełnomocnikom stron z informacją, że sąd podjął dalsze czynności w celu wyznaczenia biegłego, który podejmie się wydania opinii w sprawie. Akta zwrócono do sekretariatu 19 września 2014 roku, a zarządzenie to wykonano 23 stycznia 2015 roku.

Pismem z 29 stycznia 2015 roku, które wpłynęło do Sądu Rejonowego w Zabrzu 9 lutego 2015 roku Uniwersytecka Klinika (...) w K. powiadomiła, że w związku z obciążeniem dydaktycznymi i obowiązkami medycznymi nie jest w stanie podjąć się sporządzenia opinii w sprawie. Pismo podpisał M. D. Kliniki. Akta przedstawiono sędziemu 10 lutego 2015 roku.

W zarządzeniem z 6 marca 2015 roku sędzia zwrócił się do Prezesów Sądów Okręgowych w Katowicach, B., C., O., K., R. i W. o nadesłanie wykazu zawierającego imiona, nazwiska, adresy i numery telefonów biegłych sądowych o specjalności z zakresu protetyki stomatologicznej. Akta przedstawiono do sekretariatu 11 marca 2015 roku, a zarządzenie wykonano 4 maja 2015 roku.

Sąd Okręgowy w Opolu powiadomił, że lista biegłych jest na stronie internetowej i wskazał link pismem z 6 maja 2015. Sąd Okręgowy w Częstochowie pismem z 8 maja 2015 roku wskazał dwóch biegłych: L. R. i S. S.; Sąd Okręgowy w Rzeszowie poinformował, że nie ma biegłych z takiego zakresu, tak samo jak Sąd Okręgowy w Katowicach i Sąd Okręgowy w Bielsku-Białej oraz Sąd Okręgowy we Wrocławiu. Akta wraz z pismami i wiadomościami e-mailowymi przedstawiono sędziemu 17 czerwca 2015 roku.

Zarządzeniem z 22 sierpnia 2015 roku wyznaczono biegłym J. M. do sporządzenia opinii i zarządzono przedstawić mu akta oraz powiadomić (...) Izbę Lekarską w K., że akta sprawy zostały przesłane do biegłego. Akta przedstawiono do sekretariatu 24 sierpnia 2015 roku, a zarządzenie wykonano 1 października 2015 roku. Odnotowano także, że w okresie od 29 czerwca 2015 roku do 15 lipca 2015 sędzia referent przebywał na urlopie.

W aktach na karcie 153 znajduje się koperta, w której przesłano akta biegłemu J. M., natomiast nie zostały one odebrane i przesyłka wróciła po podwójnym awizowaniu. Do Sądu Rejonowego w Zabrzu wpłynęła ona 26 października 2015 roku, brak na niej adnotacji o przedstawieniu akt sędziemu.

Sędzia referent sporządził 2 zapiski urzędowe – pierwszy z 17 listopada 2015 roku, w którym wskazał, że w rozmowie telefonicznej z biegłym S. S. ustalił, że nie podejmie się sporządzenia opinii z uwagi na to, że nie leży ona w zakresie jego specjalności. Drugi zapisek jest z 19 listopada 2015 roku, z którego wynika, że dr R. B. nie był zainteresowany sporządzeniem opinii, albowiem nie oddzwonił.

Zarządzeniami z 20 listopada 2015 roku zwrócono się do Prezesów Sądów Okręgowych w Białymstoku, w B., E., G., G., w J., K., K., K., K., K., K., L., w L., Ł., Ł., N., O., O., P., w P., P., P., R., S., S., S., S., S., Ś., T., T., T., W., Z., Z., W.-P. w W., W. o nadesłanie wykazu zawierającego imiona, nazwiska, adresy i numery telefonów biegłych sądowych o specjalności z zakresu protetyki stomatologicznej. Jednocześnie poinformowano pełnomocników stron o stanie spraw i czynnościach sądu, a także zobowiązano pełnomocników stron do wskazania kandydata na biegłego, który mógłby wydać opinię w sprawie w terminie czternastu dni pod rygorem pominięcia. Akta zwrócono do sekretariatu 24 listopada 2015 roku, a zarządzenie wykonano 9 grudnia 2015 roku.

Sąd Okręgowy w Białymstoku wskazał dwóch biegłych /k. 197/, Sąd Rejonowy Sąd Okręgowy w Szczecinie wskazał jednego biegłego /k. 198/. Sąd Okręgowy w Lublinie wskazał jednego biegłego /k. 203/.

Sąd Okręgowy w Przemyślu wskazał, że brak biegłych z zakresu protetyki stomatologicznej na liście tego sądu, tak samo wskazał Sąd Okręgowy w Koninie. Sąd Okręgowy w Zamościu wskazał, że nie ma biegłych z zakresu żądanej specjalności, tak samo Sąd Okręgowy w Toruniu, Sąd Okręgowy we Włocławku, Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze, Sąd Okręgowy w Sieradzu, Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, Sąd Okręgowy w Świdnicy. Wszystkie informacje wpłynęły w grudniu 2015 roku.

Akta sprawy oraz ze skargą na przewlekłość postępowania zostały przekazane Sądowi Okręgowemu w Gliwicach 18 grudnia 2015 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.) dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty (...), uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Przewlekłość postępowania to brak czynności zmierzających do rozstrzygnięcia, zachodzący dłużej niż jest to konieczne do rozważenia sprawy bądź zgromadzenia dowodów, chodzi zatem o to, by czynności zmierzające do wydania orzeczenia kończącego zabierały odpowiednią ilość czasu, czyli odbywały się bez zbędnej zwłoki (por. art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki). Zbędną zwłoką nie jest przy tym każdy upływ czasu, ale dopiero nadmierne odstępstwo od czasu zwykle koniecznego dla wykonania określonych czynności, dlatego przewlekłość postępowania zachodzi wówczas, gdy zwłoka w czynnościach jest nadmierna (rażąca) i nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych okolicznościach sprawy. [Por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2013 r. (...) 3/13, LEX nr 1318217, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2013 r. sygn. akt II S 33/12, Lex 1246709; por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 listopada 2010 r. sygn. akt II S 28/10 - KZS 2010/11/50, LEX nr 783363].

W rozpoznawanej sprawie doszło do przewlekłości postępowania w okresach:

a.  od 14 czerwca 2012 roku od 30 lipca 2012 roku, gdy w sprawie nie dokonywano żadnych czynności, a akta przekazano referendarzowi sądowemu po okresie 1,5 miesiąca celem rozpoznania wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych,

b.  od sierpnia 2012 roku do 22 stycznia 2013 roku, gdy w sprawie nie wykonywano żądnych czynności przez okres ponad 4 miesięcy, nie odnotowano daty przedstawienia akt sędziemu, a zwrotne potwierdzenia odbioru wpłynęły do sądu w pierwszej dekadzie sierpnia 2012 roku,

c.  od 22 stycznia 2014 roku do 27 czerwca 2014 roku, gdy przez okres 6 miesięcy nie dokonywano w sprawie żądnych czynności,

d.  od 19 września 2014 roku do 23 stycznia 2015 roku, gdy w sprawie nie wykonywano żadnych czynności przez 4 miesiące, a należało wykonać zarządzenie z 18 września 2014 roku celem zwrócenia się o informację do Kliniki oraz powiadomić pełnomocników stron o stanie sprawy,

e.  od 7 marca 2015 roku do 4 maja 2015 roku, gdy w sprawie nie wykonywano żadnych czynności przez prawie 2 miesiące, a należało jedynie zwrócić się do Prezesów Sądów Okręgowych o informacje.

Sprawa spoczywała więc w tych okresach czasu bez żadnego biegu przez około 17,5 miesiąca. Jednocześnie cały czas trwania postępowania wynosi około 3 lata i 8 miesiacy. Czynności sądu związane z wyszukaniem i ustanowieniem odpowiedniego biegłego były więc prowadzone opieszale, bo to de facto w tym zakresie doszło do przewlekłości postępowania. Trzeba jednak zauważyć, że obecnie wskazanych zostało czterech biegłych, którzy spełniają formalne warunki do wydania opinii w sprawie, a więc można nadać jej prawidłowy biegu. Do chwili obecnej żaden z tych biegłych nie został ustanowiony, gdyż akta wraz ze skargą na przewlekłość przekazano do Sądu Okręgowego Gliwicach.

Należy także podkreślić, że także czynność przesłania akt biegłemu J. M. zarządzona 22 sierpnia 2015 roku, a wykonana dopiero 1 października 2015 roku nosi cechy znacznego opóźnienia, a przecież wymagała ona jedynie sporządzenia przesyłki z aktami i pismem przewodnim do biegłego. Ponad miesiąc na wykonanie takiej prostej czynności to zbyt długo. Tym bardziej, że akta przedstawiono do sekretariatu 24 sierpnia 2015 roku, a więc już w końcu okresu urlopowego. Trzeba w tym miejscu także podkreślić, że akta te pozostawały także bez żadnych czynności w okresie od 17 czerwca 2015 roku do 22 sierpnia 2015 roku, a sędzia był na urlopie pomiędzy 29 czerwca 2015 roku, a 15 lipca 2015 roku – także więc na wydanie zarządzenia odnośnie ustanowienia biegłego ilość czasu została znacznie przekroczona. W tego rodzaju sprawie, gdy sędzia ma świadomość problemów z ustanowieniem biegłego występujących już od sierpnia 2013 roku powinien skoncentrować czynności polegające na prostym zarządzeniu dotyczącym przesłania akt biegłemu i wykonać je w pierwszej kolejności, ma bowiem do czynienia ze sprawą, w której od lipca 2013 roku nie dokonano żadnych merytorycznych czynności. Dlatego też pomimo okresu urlopowego oraz podjęcia czynności w postaci wydania zarządzenia o wyznaczeniu biegłego i przesłaniu mu akta 22 sierpnia 2015 roku nie sposób nie uznać, że w okresie od 17 czerwca 2015 roku do 1 października 2015 roku także doszło do zbędnej zwłoki w postępowaniu. To kolejny prawie 3,5 miesięczny okres.

Wskazanych okresów przewlekłości w żaden sposób nie tłumaczą trudności kadrowe w Sądzie Rejonowym w Zabrzu - nie ma to bowiem istotnego znaczenia dla rozpoznania sprawy w zakresie ustalenia przewlekłości postępowania, albowiem strona nie może odpowiadać za niewłaściwe rozmieszczenie kadr sądowych, natomiast ma prawo do rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki, co gwarantuje jej art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w R. dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr (...) oraz uzupełnionej Protokołem nr (...) (Dz. U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284 ze zm.). Trzeba mieć jednak na uwadze, że w sprawie konieczne jest wydanie opinii przez biegłego stomatologa z zakresu protetyki stomatologicznej, których brak na listach Sądu Okręgowego w Gliwicach i sądów ościennych,
a dwóch biegłych z tychże list wskazało, że sporządzenie opinii nie leży w zakresie ich specjalności. Takiego biegłego Sąd Rejonowy poszukuje, ale w tym zakresie te poszukiwania były prowadzone opieszale, dlatego też doszło do przewlekłości.

Należy także wskazać, że osoba wyznaczona na biegłego może nie przyjąć włożonego na nią obowiązku z przyczyn, jakie uprawniają świadka do odmowy zeznań, a także z powodu przeszkody, która uniemożliwia jej wydanie opinii (art. 280 k.p.c.). Powołanie się więc w odpowiedzi na skargę na okoliczność związaną z brakiem możliwości stosowania wobec biegłych spoza okręgu Sądu Okręgowego w Gliwicach środków dyscyplinujących jest nieporozumieniem (por. A. Marciniak: [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do artykułów 1 -366. Tom I, pod red. A. Marciniaka i K. Piaseckiego, Wydawnictwo C.H. BECK 2014 r., nb 1 - 4 do art. 280). W każdym razie nie może wyłączyć regulacji ustawowej w tym zakresie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie biegłych sądowych z 24 stycznia 2005 roku (Dz. U. Nr 15, poz. 133). Natomiast za nieuzasadnioną odmowę złożenia opinii sąd skazuje biegłego na grzywnę (art. 287 k.p.c.).

Kwota 10000 zł żądana od Skarbu Państwa przez skarżącą jest jednak wygórowana biorąc pod uwagę łączny czas trwania postępowania (prawie 4 lata) i okres przewlekłości (w sumie około 20,5 miesiąca) oraz to, że nawet strona powodowa nie potrafiła wskazać biegłego, który podjąłby się sporządzenia opinii w sprawie. Ustalając wysokość tej kwoty trzeba mieć na uwadze łączny czas trwania postępowania, w tym znaczny okres przewlekłości oraz to, że sprawa o zasądzenie zadośćuczynienia i odszkodowania do chwili obecnej nie została prawomocnie rozpoznana, gdyż koniecznym jej elementem jest opinia biegłego – dwóch biegłych odmówiło już sporządzenia opinii, a jeden z nich był wskazany przez stronę powodową, także Zakład (...) w Ł. (pracownika tego zakładu wskazała strona powodowa) i Zakład (...)
w K. odmówiły sporządzenia opinii. Dlatego też Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, że to kwota 5000 zł będzie odpowiednią dla skarżącej z uwagi na zaistniałą przewlekłość postępowania biorąc pod uwagę czas jego trwania i podjęte już czynności zmierzające do rozpoznania sprawy (Sądowi Rejonowemu wskazano obecnie czterech biegłych o wymaganej specjalności). Przyznanie odpowiedniej sumy pieniężnej (art. 12 ust. 4 z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki) stanowi sankcję dla państwa za wadliwe zorganizowanie wymiaru sprawiedliwości oraz rekompensatę dla skarżącego za doznaną krzywdę moralną spowodowaną przewlekłością postępowania (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 28 maja 2015 roku, sygn. akt III SPP 10/15, LEX nr 1740741).

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 12 ust. 2 – 4 z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, należało orzec jak w punktach 1 – 3 sentencji.

Natomiast na podstawie art. 17 ust. 3 tej ustawy należało orzec jak w punkcie 4 sentencji, albowiem skargę uwzględniono w części.

SSR (del.) Roman Troll SSO Lucyna Morys-Magiera SSO Krystyna Hadryś