Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 lipca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 9 lipca 2015 roku przyznał A. Ś. prawo do emerytury od dnia 10 lipca 2015 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego i podjął jej wypłatę od dnia 1 sierpnia 2015 roku tj. od ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 10.894,35 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 240.917,49 zł. Średnie dalsze trwanie życia przyjęto w wymiarze 255,40 miesięcy. Wyliczona kwota emerytury wyniosła 985,95 zł.

/decyzja - k. 18-19 plik VI akt ZUS/

A. Ś. w dniu 25 sierpnia 2014 roku złożyła odwołanie od powyższej decyzji, w zakresie ustalenia wysokości przyznanego jej świadczenia. Odwołująca wniosła o ponowną analizę zarobków uwzględnionych w okresie od dnia 7 listopada 1975 roku do dnia 9 lipca 1985 roku z przyznanym w tym okresie urlopie wychowawczym oraz o rozpatrzenie jej ostatniego zatrudnienia w (...) - P. W., które nie zostało uwzględniono przy ustalaniu wysokości emerytury. A. Ś. podniosła, iż obecnie ustalona kwota emerytury jest niższa od otrzymywanej przez nią renty.

/odwołanie - k. 2/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 10 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wskazaną w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, że A. Ś. pobierała rentę z tytułu niezdolności do pracy, która została przyznana do dnia osiągnięcia wieku emerytalnego, początkowo do dnia 10 listopada 2014 roku, potem z uwagi na zmianę przepisów wypłata została przedłużona do 10 lipca 2015 roku. Renta z tytułu niezdolności do pracy wynosiła od dnia 1 marca 2015 roku 1.041,93 zł. Organ rentowy podniósł, iż zasada podnoszenia emerytury do wysokości pobieranej dotychczas renty ma zastosowanie tylko w przypadku emerytury przyznanej z urzędu na podstawie art. 24a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Do kapitału początkowego zaliczono wnioskodawczyni m.in. okresy zatrudnienia od dnia 17 listopada 1975 roku do dnia 10 lipca 1976 roku, od dnia 19 lipca 1976 roku do dnia 9 lipca 1985 roku, w tym urlop wychowawczy od dnia 25 marca 1980 roku do dnia 4 kwietnia 1981 roku oraz od dnia 10 lipca 1981 roku do dnia 9 lipca 1985 roku (policzony po 1,3% podstawy wymiaru). Okres od dnia 5 kwietnia 1981 roku do dnia 9 lipca 1981 roku doliczono, jako składkowy (zasiłek macierzyński). Ponadto składki za okres zatrudnienia od dnia 16 marca 2009 roku do dnia 22 czerwca 2010 roku zostały uwzględnione w wysokości emerytury. Do kapitału początkowego przyjęto wskaźnik wysokości podstawy wymiaru z lat 1989 – 1998 wynoszący 45,15%. Nie było możliwe przyjęcie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru renty z tytułu niezdolności do pracy (46,90% z lat 1991 – 2000), ponieważ wskaźnik ten został ustalony z okresu przypadającego w części po dniu
31 grudnia 1998 roku.

/odpowiedź na odwołanie - k. 5-5 odwrót/

Na rozprawie w dniu 17 lutego 2015 roku wnioskodawczyni podtrzymała odwołanie, wskazując, iż wysokość emerytury pozostawia ją bez środków do życia. Jednocześnie oświadczyła, iż nie zgłasza wniosków dowodowych, a cała dokumentację przedłożyła
w organie rentowym. Pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołania.

/ stanowisko wnioskodawcy i pełnomocnika ZUS: 00:00:51, 00:02:58 – płyta CD k. 13/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni A. Ś. urodziła się w dniu (...).

/okoliczność bezsporna/

Wnioskodawczyni od dnia 1 lipca 2002 roku miała przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Od dnia 1 maja 2011 roku A. Ś. miała prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Do ustalenia podstawy wymiaru renty przyjęto wynagrodzenie, które stanowiło podstawę wymiaru składek z 10 lat kalendarzowych tj. od dnia 1 stycznia 1991 roku do dnia 31 grudnia 2000 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 49,60 %.

/okoliczność bezsporna, a nadto decyzja – k. 12 i następne plik III akt ZUS, decyzja – k. 271 plik III akt ZUS/

W dniu 9 lipca 2015 roku A. Ś. złożyła wniosek o emeryturę.

/wniosek – k. 1-4 plik IV akt ZUS/

Decyzją z dnia 22 kwietnia 205 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. ustalił wysokość kapitału początkowego wnioskodawczyni na dzień 1 stycznia 1991 roku. Do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjęto podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 546,96 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. z okresu od dnia
1 stycznia 1989 roku do dnia 31 grudnia 1998 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 44,80 % Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 44,80 % przez kwotę 1.220.89 zł tj. kwotę bazową (44,80 % x 1.220.89zł = 546,96 zł). Uwzględniono okresy składkowe w wymiarze 10 lat, 11 miesięcy, 25 dni, tj. 131 miesięcy, nieskładkowe w wymiarze 2 lata, 9 miesięcy, 25 dni oraz 5 lat, 3 miesiące i 16 dni sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi). Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 76,69 %. Wysokość 24 % kwoty bazowej wynosi 293,01 zł. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 69.655,52 zł.

/decyzja – k. 25-25 odwrót plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 22 lipca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł. ponownie ustalił wysokość kapitału początkowego wnioskodawczyni na dzień
1 stycznia 1991 roku. Do ustalenia wartości kapitału początkowego przyjęto podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 551,23 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. z okresu od dnia 1 stycznia 1989 roku do dnia 31 grudnia 1998 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 45,15 % Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 45,15% przez kwotę 1.220.89 zł tj. kwotę bazową (45,15 % x 1.220.89zł
= 551,23 zł). Uwzględniono okresy składkowe w wymiarze 11 lat, 3 miesiące, tj. 135 miesięcy, nieskładkowe w wymiarze 2 lat i 11 miesięcy tj. 35 miesięcy oraz 5 lat i 12 dni tj. 60 miesięcy sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi). Przy czym okresy opieki nad dzieckiem zostały przeliczone przy zastosowaniu przelicznika 1,3 za każdy rok. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego wyniósł 77,09 %. Wysokość 24 % kwoty bazowej wynosi 293,01 zł. Średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat przyjęto w ilości 209 miesięcy. W związku z powyższym wysokość kapitału początkowego ustalona na dzień 1 stycznia 1999 roku wyniosła 73.902,40 zł.

/decyzja – k. 33-33 odwrót plik I akt ZUS/

Do ustalenia wskaźnika wysokości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął zarobki wnioskodawczyni w następujących wysokościach:

- za 1989 rok – 344.521,00 zł;

- za 1990 rok – 2.789.741,00 zł;

- za 1991 rok – 10.949.221,00 zł;

- za 1992 rok – 17.933.800,00 zł;

- za 1993 rok – 25.789.400,00 zł;

- za 1994 rok – 33.464.800,00 zł;

- za 1995 rok – 4.360,82 zł;

- za 1996 rok – 5.967,52 zł;

- za 1997 rok – 6.529,33 zł;

- za 1998 rok – 5.930,50 zł.

Dla obliczenia stosunku podstawy wymiaru składek oraz kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w latach 1989-1998, w których wnioskodawczyni pozostawała w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego, przyjęto sumę kwot Przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok – odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu
w tym roku.

/obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego – k. 34 plik I akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 24 lipca 2015 roku organ rentowy na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał A. Ś. prawo do emerytury od dnia 10 lipca 2015 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego i podjął jej wypłatę od dnia 1 sierpnia 2015 roku tj. od ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 10.894,35 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 240.917,49 zł. Średnie dalsze trwanie życia przyjęto w wymiarze 255,40 miesięcy. Wyliczona kwota emerytury wyniosła 985,95 zł od dnia 1 sierpnia 2015 roku.

/decyzja - k. 18-19 plik VI akt ZUS/

Przy ustalaniu wysokości emerytury należnej A. Ś. organ rentowy uwzględnił składki odprowadzone od wynagrodzenia z tytułu zatrudnienia wnioskodawczyni w (...) P. W. od dnia 16 marca 2009 roku do dnia 22 czerwca 2010 roku.

/świadectwo pracy – k. 3-3 odwrót, decyzja - k. 18-19 plik VI akt ZUS/

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowego ustalił w oparciu o całokształt materiału dowodowego zebranego w sprawie, a mianowicie o powołane wyżej dokumenty znajdujące się w aktach sprawy oraz w załączonych aktach organu rentowego. Przedmiotowe dokumenty nie były kwestionowane w toku postępowania przez żadną ze stron i pozwalają, zdaniem Sądu Okręgowego, na wydanie prawidłowego rozstrzygnięcia.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie wnioskodawczyni nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 roku Nr 748), kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Natomiast zgodnie z ust. 2 tego przepisu przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6,

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5,

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

W myśl ust. 3 w/w przepisu podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się przed dniem 1 stycznia 1999 roku.

Według ust. 3b w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2013 roku (w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych) jeżeli okres wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Natomiast w myśl ust. 7 analizowanego przepisu do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku.

Zgodnie zaś z treścią ust. 8 przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku, według wskazanego w nim wzoru.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 powyższej ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok,
w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Natomiast stosownie do brzmienia ust. 2a tego samego przepisu, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Z kolei na postawie ust. 6 omawianego przepisu na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne
i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 w/w ustawy w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1. oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2. oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3. oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

4. mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%, jednakże przy ponownym przeliczeniu wysokości emerytury należy mieć na względzie, iż zgodnie z art. 111 ust. 2 ustawy uwzględnia się kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

Zgodnie z art. 16 cytowanej ustawy przy ustalaniu kolejnych dziesięciu lat kalendarzowych – przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

W związku z treścią zacytowanych przepisów można stwierdzić, iż kwota kapitału początkowego zależy od długości udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed dniem 1 stycznia 1999 rokiem, podstawy wymiaru oraz współczynnika proporcjonalnego do wieku ubezpieczonego, który służy do obliczenia tzw. części socjalnej.

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego określonego w ust. 1a i 1b, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184. Wiek emerytalny dla kobiet urodzonych w okresie: od dnia 1 października 1954 roku do dnia 31 grudnia 1954 roku wynosi co najmniej 60 lat i 8 miesięcy (art. 24
ust. 1a pkt 9).

Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 według art. 25. ust. 1 ustawy emerytalnej stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia
7 maja 2003 roku sygn. III UZP 2/03 (OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

Ostatecznie wskazać należy, że zgodnie z art. 129 ust. 1 w/w ustawy, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu, z uwzględnieniem ust. 2.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawczyni nie sprecyzowała konkretnych zarzutów do skarżonej decyzji, wskazując jedynie, że ma wątpliwości, czy jest ona prawidłowa
w zakresie ustalonej wysokości świadczenia, nie wskazując przy tym, aby przyjęte przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wartości do obliczenia emerytury były błędne. Skarżąca wniosła jedynie o uwzględnienie zarobków z okresu od dnia 7 listopada 1975 roku do dnia
9 lipca 1985 roku z przyznanym w tym okresie urlopie wychowawczym oraz uwzględnienie okresu ostatniego zatrudnienia w (...) P. W., który został w jej ocenie pominięty przy obliczaniu emerytury. Podnosiła także, że przyznana jej emerytura jest świadczeniem niższym, niż dotychczas otrzymywana renta z tytułu niezdolności do pracy.

Mając na uwadze treść art. 174 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS zgodnie z którym podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się przed dniem 1 stycznia 1999 roku, uznać należy, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawidłowo określił wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku, według najkorzystniejszego wariantu, a następnie prawidłowo obliczył wysokość świadczenia, przyznając A. Ś. prawo do emerytury od właściwej daty.

Należy wskazać w tym miejscu, iż składki na ubezpieczenia społeczne opłacane przez wnioskodawczynię z tytułu zatrudnienia w okresie od dnia 16 marca 2009 roku do dnia
22 czerwca 2010 roku zostały uwzględnione w wartości zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne ewidencjonowanych od dnia 1 stycznia 1999 roku na koncie A. Ś. i tym samym przyjęte do ustalenia wysokości emerytury. Podstawę obliczenia emerytury, ustalanej według nowych, zreformowanych zasad, stanowi, bowiem suma kwot zwaloryzowanego kapitału początkowego i zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne.

Podkreślić należy, że od dnia 1 stycznia 1999 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych ewidencjonuje składki na ubezpieczenie emerytalne każdej osobie podlegającej ubezpieczeniom społecznym na indywidualnym koncie ubezpieczonego. Natomiast przed tą datą organ rentowy nie był zobowiązany do prowadzenia indywidualnych kont ubezpieczonych. Z tego względu osobom urodzonym po 1948 roku za okresy pracy (ubezpieczenia) przypadające przed dniem 1 stycznia 1999 roku odtwarzana jest teoretyczna składka na ubezpieczenie społeczne poprzez obliczenie kapitału początkowego.

Odnosząc się do podnoszonej przez odwołującą kwestii, iż przyznana emerytura jest niższa od dotychczas otrzymywanej renty wskazać należy, iż zasada podnoszenia emerytury do wysokości pobieranej dotychczas renty ma zastosowanie tylko w przypadku emerytury przyznanej z urzędu na podstawie art. 24a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Reasumując - organ rentowy w sposób prawidłowy obliczył wysokość emerytury wnioskodawczyni i przyznał ją od dnia 10 lipca 2015 roku, podejmując wypłatę od dnia
1 sierpnia 2015 roku tj. od ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy uznał, że zaskarżona decyzja odpowiada wyżej przytoczonym przepisom prawa i w konsekwencji orzekł, jak w sentencji wyroku na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalając odwołanie wnioskodawczyni.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni z pouczeniem o prawie, sposobie i terminie wniesienia apelacji.

14.03.2016r.