Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lutego 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSA Tomasz Szabelski

(...) S A D. G.

SA Joanna Walentkiewicz –Witkowska ( spr .)

Protokolant stażysta Lidia Milczarek

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016 r. w Łodzi na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w Ł.

przeciwko A. O. (1) i B. O.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanych

od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi

z dnia 8 maja 2015 r. sygn. akt I C 294/15

oddala apelacje.

Sygn. akt I ACa 1207/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Spółka Akcyjna w Ł. w pozwie z dnia 12 grudnia 2011 r., wniesionym w postępowaniu nakazowym z weksla przeciwko Aptece pod (...) Spółka Jawna E. M. (1), B. O., M. M. (1), A. O. (1) z siedzibą w G. oraz przeciwko A. O. (1), B. O., M. M. (1) i E. M. (1) wniosła o nakazanie pozwanym zapłaty solidarnie kwoty 341.950,68 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

W dniu 16 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy w Łodzi wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym.

Pozwani B. O. i A. O. (1) w zarzutach od nakazu zapłaty podnieśli przedwczesność roszczenia, brak jego podstawy faktycznej i prawnej, wypełnienie weksla niezgodnie z deklaracją, polegające na niezgodności kwoty, na jaką został wypełniony weksel z rzeczywistym zobowiązaniem, wypełnienie weksla po upływie terminu przedawnienia roszczenia, niezgodne z deklaracją wekslową wpisanie klauzuli bez protestu, przedawnienie roszczenia zasadniczego wobec dłużnika głównego i poręczającego. Pozwani podnieśli ponadto niewskazanie przez powoda sposobu wyliczenia kwoty dochodzonej pozwem, a także to, że weksel zabezpieczał jedynie umowę pożyczki z dnia 14 czerwca 2006 r., która została w całości spłacona. Pozwana B. O. podniosła ponadto niedoręczenie jej wezwania do wykupu weksla.

W odpowiedzi na zarzuty powód wniósł o utrzymanie nakazu zapłaty w mocy, wskazując że na kwotę objętą wekslem składają się: 35.382,83 zł – faktury wystawione przez powoda na rzecz wystawcy weksla (pozwanej spółki jawnej) w dniach 6-17 grudnia 2009 r. z terminem płatności od 4 do 15 lutego 2010 r., 40.696,26 zł – z tytułu pożyczki z dnia 22 lipca 2008 r., 51.035,94 zł – z tytułu not odsetkowych nr (...) i (...), 215.053,46 zł – z tytułu kary umownej wyliczonej w oparciu o par. 5 ust. 3 umowy z dnia 22 lipca 2008 r.

Wyrokiem z dnia 26 marca 2014 r. Sąd Okręgowy w Łodzi utrzymał w mocy nakaz zapłaty z dnia 16 grudnia 2011 r. sygn. akt I Nc 248/11 w całości.

Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2015 r. wydanym w sprawie I ACa 968/14 na skutek apelacji pozwanych Sąd Apelacyjny w Łodzi uchylił zaskarżony wyrok, zniósł postępowanie w sprawie od dnia 26 marca 2014 r. i w tym zakresie przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Łodzi.

W toku ponownego rozpoznania sprawy pozwani złożyli pisma procesowe, w których podtrzymali zarzuty sformułowane w zarzutach od nakazu zapłaty. Pozwani podnieśli ponadto, że załączona do pozwu deklaracja do weksla in blanco oraz sam weksel in blanco w całości zabezpieczały wierzytelności z umowy pożyczki, zawartej dnia 14 czerwca 2006 r., która w całości została spłacona. Pozwani wnieśli ponadto o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu pisma ręcznego na okoliczność ustalenia, w jakiej dacie zostały nakreślone podpisy pozwanych na deklaracji wekslowej oraz samym wekslu celem ustalenia, do którego stosunku podstawowego przedmiotowe dokumenty zostały sporządzone.

Wyrokiem z dnia 8 maja 2015 r. Sąd Okręgowy w Łodzi utrzymał w mocy w całości w stosunku do A. O. (1) i B. O. nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym, wydany przez Sąd Okręgowy w Łodzi w dniu 16 grudnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt I Nc 248/11.

Rozstrzygnięcie to poprzedziły ustalenia faktyczne, z których najistotniejsze są następujące:

Strony prowadziły od wielu lat współpracę handlową w zakresie handlu lekami i środkami farmaceutycznymi. Pozwani prowadzili działalność w formie dwóch spółek jawnych – „Apteka pod Ikarem” (wszyscy pozwani) i „Apteka Plac (...)” (tylko pozwane E. M. (1) i B. O.).

W dniu 14 czerwca 2006 r. obydwie spółki jawne, prowadzone przez pozwanych zawarły z powodem umowę pożyczki celem restrukturyzacji zadłużenia w kwocie 1.300.000 zł. Zabezpieczeniem były m.in. weksle in blanco poręczone przez wspólników i ich małżonków.

Umowa pożyczki została spłacona poprzez przekazanie na rzecz powoda części ceny uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości.

W dniu 22 lipca 2008 r. (...) S.A. w Ł. oraz Apteka pod (...) Spółka Jawna E. M., B. D.-O., M. M., A. O. z siedzibą w G. i Apteka Pl. (...). Jawna mgr farm. E. M. (1), mgr farmacji B. O. zawarły porozumienie w zakresie spłaty zadłużenia kupującego, czyli Spółki Jawnej (...).M., B. D.-O., M. M., A. O. z siedzibą w G. oraz o współpracy, zgodnie z którym zobowiązania wobec (...) S.A. wynosiły na dzień porozumienia z tytułu dostaw leków do apteki: 774.320,77 zł, w tym zadłużenie przeterminowane 667.508,85 zł oraz z tytułu pożyczki z dnia 14 czerwca 2006r. 637.349,97 zł. Strony ustaliły, że w terminie do 20 lipca 2008 r. kupujący zapłaci 637.349,97 zł z tytułu umowy pożyczki i 450.000 zł z tytułu dostaw leków, natomiast kwota 220.088,08 zł zostanie objęta pożyczką restrukturyzacyjną, którą kupujący będzie spłacał w terminach i na warunkach określonych w odrębnej umowie. Dodatkowo kupujący zobowiązał się począwszy od października 2008 r. przez 180 miesięcy dokonać zakupów produktów leczniczych i materiałów medycznych u powoda w wysokości łącznej minimum 18.000.000 zł, lecz miesięcznie nie mniej niż 100.000 zł i nie mniej niż 85% wszystkich zakupów dokonywanych do apteki, a powód miał udzielić kupującemu kredytu kupieckiego w wysokości 250.000 zł. Strony ustaliły, że w przypadku przekroczenia terminu płatności cała należność staje się natychmiast wymagalna, a solidarnie odpowiedzialna za realizacje umowy jest Apteka Pl. (...). Jawna mgr farm. E. M. (1), mgr farmacji B. O.. W przypadku gdy Kupujący w okresie kolejnych 3 miesięcy nie wykona minimalnego miesięcznego obrotu bądź wszystkie należności postawione zostaną w stan natychmiastowej wykonalności powód miał prawo naliczyć karę umowną w wysokości 11% niewykonanego obrotu liczonego od łącznej wartości obrotów ustalonej przez strony w § 4 ust 1 umowy.

W dniu 22 lipca 2008 r. (...) S.A. z siedzibą w Ł. zawarł z Apteką (...) sp. j. E. M., B. D. – O., M. M., A. O. umowę pożyczki w wysokości 220.088,08 zł.

Zgodnie z kolejnym porozumieniem z dnia 10 marca 2010 r., podpisanym przez powoda z Apteką pod (...) Spółką Jawną E. M. (1), B. O., M. M. (1), A. O. (1) z siedzibą w G. reprezentowaną przez dwóch wspólników E. M. (1) i M. M. (1) spółka uznała zobowiązania z tytułu faktur wystawionych przez powoda w okresie od 10 listopada 2009 r. do 5 marca 2010 r. na kwotę 391.334,43 zł oraz 80.008,08 zł z tytułu umowy pożyczki z dnia 22 lipca 2008 r.

Pismem z dnia 14 lutego 2011 r. powód wezwał pozwanych do zapłaty z tytułu zobowiązań Apteki pod Ikarem kwoty 165.382,83 zł z tytułu niezapłaconych faktur, wystawionych w okresie od 26 stycznia 2009 r. do 17 grudnia 2009 r. oraz kwoty 47.814,95 zł z tytułu umowy pożyczki z dnia 22 lipca 2008 r.

Powód był w posiadaniu weksla in blanco z klauzulą bez protestu, wystawionego przez Aptekę pod (...) Spółkę Jawną E. M. (1), B. O., M. M. (1), A. O. (1) w G. oraz poręczonego przez A. O. (1), B. O., M. M. (1) i E. M. (1) na zabezpieczenie spłaty zobowiązań, zaciągniętych przez aptekę w (...) S.A. Do weksla wystawca i poręczyciele dołączyli deklarację wekslową bez daty, zgodnie z którą powód miał prawo uzupełnienia złożonego weksla na sumę i walutę odpowiadającą kwocie i walucie całości należności przysługujących (...) S.A. wraz z odsetkami oraz związanymi kosztami sądowymi, gdy wystawca nie wykona jakiegokolwiek ze zobowiązań wobec (...) S.A., określonych w odrębnych umowach. Powód uzupełnił weksel na kwotę 341.950,68 zł, odpowiadającą zadłużeniu pozwanej apteki na dzień 8 listopada 2011 r. oraz wezwał pozwaną spółkę do wykupu weksla do dnia 17 listopada 2011 r., o czym poinformował poręczycieli pismami wysłanymi 9 i 10 listopada 2011 r.

Zawiadomienie dla B. O., jako poręczyciela zostało wysłane 10 listopada 2011r. na adres ul. (...), (...)-(...) G..

W G. nie ma ulicy (...), istnieje natomiast ulica (...), dla której właściwy jest kod pocztowy 44-122.

Na kwotę 341.950, 68 zł, na którą wypełniono weksel in blanco z dnia 8 listopada 2011r. składają się następujące kwoty:

–

kwota 35.382,83 zł z tytułu faktur wystawionych przez powoda na rzecz wystawcy weksla - Apteki pod (...) Spółki Jawnej E. M. (1), B. O., M. M. (1), A. O. (1) z siedzibą w G., w dniach 6–17 grudnia 2009 r. z terminem płatności od 4 do 15 lutego 2010 r.

–

kwota 40.696,26 zł z tytułu pożyczki z dnia 22 lipca 2008 r.

–

kwota 51.035,94 zł z tytułu not odsetkowych nr (...)

–

kwota 215.053,46 zł z tytułu kary umownej wyliczonej w oparciu o § 5 ust 3 umowy z dnia 22 lipca 2008 roku.

Oceniając materiał dowodowy Sąd Okręgowy oparł się na dokumentach, załączonych do akt. Twierdzenia pozwanych, co do tego jakie zobowiązania zabezpieczał wystawiony weksel uznał za sprzeczne z treścią dokumentów, w szczególności deklaracji wekslowej. Sąd oddalił wniosek pozwanych o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu pisma ręcznego, jako spóźniony i bezzasadny.

Sąd Okręgowy uznał zarzuty pozwanych za niezasadne, wskazując że wbrew twierdzeniom pozwanych, z deklaracji wekslowej nie wynikało, aby dotyczyła ona jedynie należności z umowy pożyczki z dnia 14 czerwca 2006 r. - wręcz przeciwnie – weksel zabezpieczać miał niewykonanie przez wystawcę jakiegokolwiek ze zobowiązań wobec (...) S.A., określonych w odrębnych umowach. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy była kwestia spłacenia przez pozwanych pożyczki, zaciągniętej na podstawie umowy z dnia 14 czerwca 2006 r. -w skład kwoty, na którą został wypełniony weksel nie wchodziły kwoty z tej umowy.

Bezzasadny okazał się też zarzut niezgodności kwoty zobowiązania, wskazanej na wekslu z kwotą rzeczywistego zobowiązania pozwanych -powodowa spółka szczegółowo podała, jakie należności zostały uwzględnione przy wypełnieniu weksla, a pozwani skutecznie nie podważyli istnienia i wymagalności tych zobowiązań.

Za bezzasadny Sąd meriti uznał zarzut bezpodstawnego użycia klauzuli „bez protestu”, skoro weksel został przedstawiony z taką właśnie klauzulą.

Odnośnie do podniesionego zarzutu przedawnienia części należności z faktur Sąd Okręgowy odwołał się do porozumienia z dnia 10 marca 2010 r., w którym należności z faktur wystawionych od 10 listopada 2009 r. do 5 marca 2010 r. zostały przez spółkę uznane. Termin przedawnienia został zatem przerwany i nie upłynął przed wniesieniem pozwu.

Odnośnie do zarzutu pozwanej B. O., dotyczącego braku skutecznego doręczenia wezwania do wykupu weksla Sąd wskazał, że pozwana nie jest wystawcą weksla, ale poręczycielem. Niedoręczona korespondencja jest jedynie zawiadomieniem poręczyciela o wypełnieniu weksla. Pomyłka literowa w adresie pozwanej nie ma wpływu na wymagalność zobowiązania pozwanej z tytułu poręczenia weksla za spółkę, która została prawidłowo wezwana do wykupu weksla.

Wyrok Sądu Okręgowego zaskarżyli pozwani B. O. i A. O. (1), zarzucając:

1.  mającą wpływ na treść orzeczenia sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, polegającą na przyjęciu, że na kwotę 341.950,68 zł, na którą wypełniono weksel in blanco z dnia 8 listopada 2011 roku składają się kwoty: 35.382,83 zł z tytułu faktur wystawionych przez powoda na rzecz wystawcy weksla, kwoty 40.696,26 zł z tytułu pożyczki z dnia 22 lipca 2008 roku, kwota 51.035,94 zł z tytułu not odsetkowych oraz kwota 215.053,46 zł z tytułu kary umownej, wyliczonej w oparciu o umowę z dnia 22 lipca 2008 roku, pomimo że z zebranego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że nie zostało określone w sposób precyzyjny, z którego stosunku podstawowego zobowiązanie wynika oraz w jaki sposób kwoty zostały wyliczone, a także w jaki sposób wyliczono odsetki;

2.  mającą wpływ na treść orzeczenia sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, polegającą na przyjęciu, że powód wypełnił weksel zgodnie z treścią podpisanej przez strony deklaracji wekslowej, pomimo że weksel nie został wypełniony prawidłowo zgodnie z porozumieniem;

3.  mającą wpływ na treść orzeczenia sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego polegającą na przyjęciu, że na kwotę, na którą wypełniono weksel in blanco z dnia 8 listopada 2011 roku składają się kwoty wymienione powyżej, pomimo że weksel dotyczył zabezpieczenia umowy pożyczki z dnia 14 czerwca 2006 roku;

4.  mającą wpływ na treść orzeczenia sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, polegającą na przyjęciu, że powód był zgodnie z deklaracją wekslową w posiadaniu weksla in blanco z klauzulą bez protestu, wystawionego przez pozwanych na zabezpieczenie spłaty zobowiązań, pomimo że to powód dowolnie wpisał do weksla klauzulę bez protestu, a sam takiego weksla nie posiadał;

5.  mającą wpływ na treść orzeczenia sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego, polegającą na niezgodności kwoty zobowiązania, wskazanej na wekslu z kwotą rzeczywistego zobowiązania, którego wyliczenie zostało uzgodnione przez strony w deklaracji wekslowej,

6.  mającą wpływ na treść orzeczenia sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią materiału dowodowego poprzez odmowe przyjęcia, że deklaracja do weksla in blanco i weksel in blanco w całości zabezpieczały wierzytelności z umowy pożyczki, zawartej dnia 14 czerwca 2006 roku, która w całości została spłacona;

7.  wypełnienie weksla in blanco po upływie terminu przedawnienia zabezpieczonego nim roszczenia;

8.  wpisanie na wekslu klauzuli bez protestu, podczas gdy z deklaracji wekslowej nie wynikało upoważnienie do jej wpisania przez powoda.

Podnosząc powyższe zarzuty pozwani wnieśli o:

1.  zmianę wyroku poprzez uchylenie nakazu zapłaty i oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania ewentualnie o

2.  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I Instancji.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja pozwanych nie zdołała podważyć prawidłowości rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego i podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

Ustalenia faktyczne, na podstawie których orzekał Sąd meriti stanowią także podstawę orzekania przez Sąd Apelacyjny, a rozważania prawne tego Sądu nie budzą zastrzeżeń Sądu Apelacyjnego.

Apelacja pozwanych zasadza się na założeniach, nie znajdujących potwierdzenia w materiale dowodowym.

Apelujący niezasadnie podnoszą, że strona powodowa dowolnie wpisała na wekslu klauzulę bez protestu, podczas gdy z deklaracji wekslowej nie wynikało upoważnienie do wpisania takiej klauzuli. Tymczasem z brzmienia ust. 1 deklaracji wekslowej (k- 16 akt) wynika, że pozwani złożyli do dyspozycji (...) S.A. z siedzibą w Ł. weksel własny in blanco z klauzulą bez protestu i taka właśnie klauzula znalazła się w treści weksla (k- 17 akt).

Nie zyskał aprobaty zarzut niewłaściwego wypełnienia weksla w stosunku do deklaracji wekslowej, związany z dowolnym przyjęciem przez apelujących, że weksel dotyczył wyłącznie zabezpieczenia umowy pożyczki z dnia 14 czerwca 2006 roku. Apelujący zarzucają w tym zakresie sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią materiału dowodowego, tyle że nie wskazują z jakim materiałem dowodowym ustalenia Sądu meriti są sprzeczne, a ich wnioski jednoznaczne. Zdają się przy tym nie dostrzegać, że deklaracja wekslowa stanowiła, wprost, że weksel ma zabezpieczać niewykonanie przez wystawcę jakiegokolwiek ze zobowiązań wobec (...) S.A., określonych w odrębnych umowach. Kwestia spłacenia pożyczki z dnia 14 czerwca 2006 roku nie rzutuje w żaden sposób na prawidłowość ustaleń i wniosków Sądu Okręgowego. Fakt spłaty tej pożyczki znajduje odzwierciedlenie w ustaleniach faktycznych, tyle że weksel zabezpieczał także inne zobowiązania, których pozwani, jako poręczyciele wekslowi nie spłacili.

Apelujący niezasadnie zarzucają niezgodność kwoty zobowiązania wskazanej na wekslu z kwotą rzeczywistego zobowiązania. Mimo, że strona powodowa podała co składa się na sumę wekslową, a Sąd meriti powołał te wyliczenia w ustaleniach faktycznych, pozwani - odwołując się do kryterium jednoznaczności - kontestują to wyliczenie, twierdzące nie jest ono precyzyjne.

Odwołując się do treści art. 10 Prawa wekslowego należy podkreślić, że dłużnik wekslowy może powoływać się na to, że weksel został wypełniony niezgodnie z zawartym porozumieniem. Apelujący nie dostrzegają jednak, czyniąc zarzuty Sądowi I instancji, że w takim przypadku proces o zapłatę należności wynikającej z weksla wypełnionego w oparciu o porozumienie wekslowe nie przestaje mieć charakteru tzw. "procesu wekslowego". Podniesienie przez dłużnika wekslowego zarzutów ze stosunku podstawowego (porozumienia wekslowego) nie powoduje utraty przez posiadacza weksla formalnej i materialnej legitymacji wekslowej. W dalszym ciągu zatem to na dłużniku wekslowym ciąży obowiązek udowodnienia, że weksel został wypełniony niezgodnie z zawartym porozumieniem (art. 6 k.c.). Nie ma podstaw, aby ciężar dowodzenia okoliczności ze stosunku podstawowego, uzasadniający uzupełnienie weksla przerzucać na wierzyciela wekslowego. ( vide uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 16 kwietnia 2008 roku w sprawie V ACa 118/08 LEX nr 447161) Także Sąd Najwyższy przyjmuje, że podniesienie przez wystawcę weksla in blanco zarzutu wypełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym (w zakresie dotyczącym rozmiaru zadłużenia wystawcy ze stosunku podstawowego) nie powoduje przerzucenia ciężaru dowodu na posiadacza weksla (remitenta) w tym sensie, iż powinien go obciążać dowód wykazania istnienia i rozmiaru zadłużenia z tego stosunku. W takiej sytuacji rozkład ciężaru dowodu pozostaje bez zmian. Na wystawcy weksla in blanco ciąży dowód wykazania nieistnienia wierzytelności wystawcy i to w zakresie wskazanym na wekslu. Dzieje się tak wówczas, gdy zarzut wypełnienia weksla niezgodnie z porozumieniem wekslowym (tzw. zarzut częściowej niezgodności) powiedzie się wystawcy i doprowadzi on do zredukowania rozmiaru własnej odpowiedzialności wekslowej ( uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2008 roku w sprawie III CSK 193/07 oraz uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z 27 czerwca 2006 r. w sprawie V CSK 70/06).

Wbrew twierdzeniom pozwanych powód wskazał sposób wyliczenia sumy wekslowej dochodzonej w procesie, zaś pozwani nie zdołali wykazać, że ich zobowiązanie w zakresie określonym przez powoda nie istnieje.

Uwzględnieniu podnoszonego także w apelacji zarzutu przedawnienia stoi na przeszkodzie porozumienie z dnia 10 marca 2010 roku na k- 373 akt. Na mocy tego porozumienia wprost zostały uznane należności z faktur wystawionych od 10 listopada 2009 roku do 5 marca 2010 roku. Termin przedawnienia został przerwany i nie upłynął do daty wniesienia pozwu. Wbrew twierdzeniom apelujących porozumienie z dnia 10 marca 2010 roku zostało podpisane przez E. M. (1) i M. M. (1) reprezentujących Aptekę (...), B. O., M. M. (1), A. O. (1) i wywołuje ono skutki wobec wszystkich wspólników Spółki.

Wbrew treści dokumentów, znajdujących się w aktach, apelujący twierdzą, że powód powołuje się także na umowę pożyczki z dnia 22 lipca 2008 roku, podczas gdy tego dnia zostało podpisane jedynie porozumienie w zakresie spłaty zadłużenia oraz o współpracy. Apelujący nie dostrzegają, że w dniu 22 lipca 2008 roku zostały podpisane dwa dokumenty: jeden obejmujący porozumienie obu spółek jawnych i powoda co do spłaty zadłużenia (k- 370 -371 akt) i drugi na k- 558-559, obejmujący umowę pożyczki pomiędzy (...) S.A. z siedzibą w Ł., a Apteką pod (...) Spółka jawna E. M. (1), B. O., M. M. (1), A. O. (1), obejmujący umowę pożyczki w kwocie 220.088,08 zł z terminem spłaty na 31 lipca 2009 roku.

Sąd Okręgowy zasadnie podkreślił, że nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczność, że kwota w porozumieniu z marca 2010 roku, z pisma z dnia 14 lutego 2011 roku oraz na wekslu wypełnionym w dniu 8 listopada 2011 roku były różne. Te różnice wynikały z dynamicznego rozwoju stosunków gospodarczych między stronami.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny oddalił apelacje pozwanych na podstawie art. 385 k.p.c.