Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wrocław, dnia 26-02-2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marcin Szajner

Ławnicy: A. M. (1), A. G.

Protokolant: Iwona Markiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26-02-2016 r. we W.

sprawy z powództwa A. M. (2)

przeciwko H. ( (...)) Spółka z o.o. z siedzibą w W.

o odszkodowanie w związku z nieuzasadnionym wypowiedzeniem umowy o pracę

I. oddala powództwo;

II. koszty postępowania zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Pozwem z 2 kwietnia 2015 r. (data stempla pocztowego), uzupełnionym częściowo pismem z 30 kwietnia 2015 r. (d.s.p.), skierowanym przeciwko stronie pozwanej H. ( (...)) sp. z o.o. z siedzibą w W., powód A. M. (2) wniósł odwołanie od rozwiązania za wypowiedzeniem umowy o pracę na czas nieokreślony i domagał się zmiany przyczyny wypowiedzenia, gdyż nie zgadza się z określeniem z winy pracownika oraz wniósł o zasądzenie do strony pozwanej odszkodowania zgodnie z kodeksem pracy i kodeksem postępowania cywilnego.

W uzasadnieniu żądań powód podniósł, że koszty jego napraw w porównaniu z innymi pracownikami były na podobnym poziomie. Jest miesiąc, że koszty te są wyższe, ale też, że są niższe. Wszystko zależy od tego w jakim stanie oddawane są maszyny na serwis i on nie ma na to wpływu. Jeżeli do maszyny nie wkłada się części zamiennych tylko liczy na to, że może maszyna wytrzyma 1 miesiąc i ryzykuje zaoszczędzając tym samym koszty napraw, zwiększa się współczynnik powrotu takiej maszyny w ciągu 1 miesiąca, z czego są rozliczani.

Powód wskazał, że testy funkcjonalne i testy bezpieczeństwa robi zawsze przed spakowaniem maszyny do wysyłki. Poza tym, jest robiona kontrola ponaprawcza maszyn odłożonych do wysyłki. Jeżeli jest coś nie tak, maszyna nie przeszła testów lub wszystko jest prawidłowo naprawione, to mechanik jest o tym informowany. W jego historii ponaporawczej nie było przypadku, aby maszyna była źle naprawiona lub nie przeszła testów. Czasami zdarzało się, że walizka nie była doczyszczona lub brakowało reklamowej etykiety informacyjnej przyczepionej do maszyny ale to chyba nie jest wystarczający powód do zwolnienia.

W poprzednim roku jego wyniki były bardzo dobre, ponad przeciętne. Powód nadmienił również, że przechodził wcześniej dwa programy naprawcze, mające na celu poprawę jego pracy. Z programów wywiązał się wzorowo i nikt wcześniej ani później nie zgłasza uwag do jego pracy (k. 2-4, 9).

Zarządzeniem przewodniczącego z 5 maja 2015 r., z uwagi na nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie wszystkich braków formalnych pozwu (nie wskazania wartości przedmiotu sporu, kwoty brutto dochodzonego odszkodowania, numeru PESEL), pozew został prawomocnie zwrócony (k. 11).

Pismem z 13 maja 2015 r. (d.s.p.), uzupełnionym pismami z 27 maja 2015 r. (d.s.p.) oraz 9 czerwca 2015 r. (d.s.p.), powód uzupełnił pozostałe braki formalne pozwu, wskazując między innymi, że domaga się zasądzenia od strony pozwanej odszkodowania w wysokości 13.000,00 zł brutto w związku z czym, zarządzeniem przewodniczącego, sprawa została wpisana pod nową sygnaturą (k. 14).

W odpowiedzi na pozew strona pozwana (...) ( (...)) spółka z o.o. wniosła o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu swojego stanowiska strona pozwana zarzuciła, że powód nie spełnia oczekiwań co do jakości pracy oczekiwanej od niego na zajmowanym stanowisku pracy, w szczególności sposób, w jaki wykonywał naprawy powierzonych mu urządzeń, nie spełniały obowiązujących standardów. Ponadto, zastrzeżenia co do sposobu wykonywanej pracy dotyczyły wysokiego wskaźnika zużycia części zamiennych do przeprowadzanych napraw. Ów wyskoki wskaźnik wynikał ze sposobu dokonywania napraw przez powoda, który wielokrotnie, zamiast wymienić pojedynczą, uszkodzoną część maszyny, wymieniał cały podzespół, co z jego punktu widzenia było prostsze, łatwiejsze i szybsze w wykonaniu. Narażało to jednak pracodawcę na niewspółmierne do rzeczywistych potrzeb koszty wykonywanych napraw (k. 44-45).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny

Powód A. M. (2) był pracownikiem strony pozwanej H. ( (...)) sp. z o.o. z siedzibą w W., od 18 kwietnia 2010 r. do 30 czerwca 2015 r., zatrudnionym na podstawie umowy o pracę początkowo na okres próbny, następnie na czas określony, a później na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, na ostatnio zajmowanym stanowisku starszego mechanika T.. Powód wykonywał pracę w (...).

Średnie miesięczne wynagrodzenie powoda, liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosiło 4.713,00 zł brutto.

Okoliczności bezsporne.

Do zakresu obowiązków powoda na zajmowanym stanowisku należało:

1. Prawidłowe diagnozowanie, naprawa i kontrola techniczna urządzeń (...), zgodnie z najwyższymi standardami technicznymi i jakościowymi firmy (...).

2. Rozwiązywanie problemów technicznych związanych z naprawami.

3. Prowadzenie prawidłowej gospodarki magazynowej w zakresie używanych do napraw materiałów i części zamiennych. Odpowiedzialność za stan części zamiennych T. W..

4. Zapewnienie pełnej sprawności sprzętu (...) po wykonaniu naprawy i przeprowadzenie, zgodnie z instrukcją naprawczą wymaganych testów technicznych i prób bezpieczeństwa.

5. Wystawianie niezbędnych w procesie napraw dokumentów.

6. Odpowiedzialność za fachowe i właściwe stosowania i użytkowanie narzędzi, części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych.

7. Wykonywanie wszelkich czynności w ramach określonych norm i przepisów celem zapewnienia wysokiego poziomu jakościowego napraw serwisowych.

8. Utrzymanie w porządku miejsca pracy, używanych narzędzi i przyrządów zgodnie z zasadami BHP i dobrej praktyki warsztatowej oraz dbałość o stan powierzonego mienia i miejsca pracy.

9. Przestrzeganie obowiązujących zarządzeń i procesów oraz dokładne przestrzeganie poleceń przełożonego. Raportowanie do niego zauważonych niezgodności w zakresie części zamiennych, maszyn i dokumentacji.

10. Odpowiedzialność za przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa pracy i ochrony przeciwpożarowej.

11. Elastyczne dostosowanie czasu pracy do wolumenu napraw w celu osiągnięcia i zabezpieczenia określonych celów w zakresie przepustowości i jakości napraw.

12. Ciągłe dokształcanie się w zakresie wiedzy o technologii napraw urządzeń H., jak również ogólnej wiedzy technicznej.

13. Aktywne współdziałanie ze wszystkimi działami firmy w optymalizacji procesu napraw dla zwiększenia zadowolenia klienta.

14. Zachowanie w tajemnicy wszelkich szczegółów napraw serwisowych i poufnych spraw wewnętrznych dotyczących firmy (...) (w stosunku do osób trzecich) zarówno w okresie pracy jak i po ustaniu stosunku zatrudnienia.

15. Szkolenie młodszych mechaników i mechaników. Dzielenie się wiedzą i doświadczeniami.

15. Aktywne uczestnictwo w szkoleniach i programach rozwojowych firmy (...).

Dowody:



Opis stanowiska – w aktach osobowych.

Strona pozwana zajmuje się produkcją elektronarzędzi, urządzeń i artykułów dla budownictwa oraz serwisem elektronarzędzi.

Powód pracował w jednej z trzech grup naprawczych centrum (...). Grupa powoda, do której został przeniesiony w połowie 2014 r. liczyła około 12 osób i zajmowała się naprawą wiertarek udarowych, wkrętarek akumulatorowych i sieciowych oraz pilarek szablastych. W grupie było 4 starszych mechaników. Jeżeli była potrzeba, powód naprawiał również szlifierki kątowe w innej grupie. Jego bezpośrednim przełożonym od 2014 r. był D. C..

Każdy z mechaników jest rozliczany z trzech parametrów, tj.: średniego kosztu naprawy, liczby maszyn powracających w ciągu miesiąca od naprawy, czasu naprawy. Parametry te mogą być kontrolowane na bieżąco.

Przydział maszyny do naprawy jest losowy. Mechanicy biorą je z półki w kolejności.

Każda naprawiana maszyna, zanim zostanie przekazana klientowi musi zostać przetestowana przez mechanika dokonującego naprawę, tj. czy działa sprawnie (test funkcjonalny) oraz czy jej użytkowanie jest bezpieczne, tzn. nie będzie skutkować porażeniem prądem (test bezpieczeństwa).

Dowody:



Zeznania świadka P. B. złożone na rozprawie 21.10.2015 r.,



Zeznania świadka S. B. złożone na rozprawie 21.10.2015 r.,



Zeznania świadka D. C. złożone na rozprawie 05.02.2016 r.,



Zeznania powoda A. M. (2) złożone na rozprawie 26.02.2016 r.

Wpływ na koszty naprawy maszyn ma między innymi jej stan techniczny oraz współczynnik zużycia części zamiennych, który świadczy o tym, w jaki sposób jest dokonywana naprawa maszyny. Można ją dokonać na dwa sposoby. Albo naprawia się ją wymieniając uszkodzony element, albo wymieniając cały gotowy podzespół. Składanie z gotowych podzespołów jest szybsze ale wówczas wzrasta koszt naprawy.

Wysoki współczynnik zużycia części zamiennych wykazywany w dłuższym okresie czasu świadczy o niewłaściwym gospodarowaniu częściami zamiennymi. W tym celu, przeprowadza się specjalne audyty jakościowe, bierze się konkretną maszynę naprawioną przez danego mechanika i sprawdza się ją. Takie audyty były przeprowadzane razem z powodem, w trakcie których pokazywane mu były popełniane błędy i proszono go o poprawę, która jednak nie następowała.

Poza tym, są przeprowadzane kontrole kuwet ze zużytymi częściami. W przypadku powoda, często zdarzało się, że wymienioną część można było zregenerować.

Powód był liderem jeżeli chodzi o szybkość i ilość naprawianego sprzętu. Działo się to jednak kosztem średniego kosztu naprawy.

Dowody:



Zeznania świadka P. B. złożone na rozprawie 21.10.2015 r.,



Zeznania świadka S. B. złożone na rozprawie 21.10.2015 r.,



Zeznania świadka D. C. złożone na rozprawie 05.02.2016 r., 26.02.2016 r.,



Zeznania powoda A. M. (2) złożone na rozprawie 26.02.2016 r.,



Zestawienie współczynnika kosztów napraw – karta 103,



Zestawienie współczynnika wydajności – karta 104.

Strona pozwana dokonuje wyrywkowych kontroli ponaprawczych. Z wszystkich naprawionych maszyn jest losowo wybieranych kilka maszyn, które następnie są sprawdzane przez kontrolerów. Kontrola polega na wizualnym sprawdzeniu walizki, maszyny czy są czyste, skontrolowaniu dokumentów, akcesoriów, uchwytów, naklejek, sprawdzeniu funkcjonowania maszyny oraz jej bezpieczeństwa. Mechanik jest informowany o wynikach kontroli.

Na czas naprawy, strona pozwana udostępnia maszyny zastępcze, tzw. (...), będące jej maszynami wewnętrznymi. Są to urządzenia nie będące priorytetem w naprawach, mało wyeksploatowane i ich naprawa nie jest skomplikowana. Przy ich naprawach starano się nie wkładać za dużej ilości części niepotrzebnych. Za każdym razem kiedy taka maszyna była odbierana od klienta musiała przejść przegląd. Polegał on na sprawdzeniu wszystkich funkcji, tj. czy działa prawidłowo, czy jest pozytywny test sprzęgła, test elektryczny.

Powód przeprowadzał naprawę maszyny (...) urządzenia(...) o numerach ser. (...) . Po jej zakończeniu, w systemie odnotował, że dokonał jej naprawy i przeprowadził testy funkcjonalne oraz bezpieczeństwa. W trakcie wyrywkowej kontroli maszyny, przeprowadzonej 24 marca 2015 r. okazało się jednak, że posiada ona szereg uchybień dyskwalifikujących ją z eksploatacji.

Dowody:



Zeznania świadka P. B. złożone na rozprawie 21.10.2015 r.,



Zeznania świadka S. B. złożone na rozprawie 21.10.2015 r.,



Zeznania świadka D. C. złożone na rozprawie 05.02.2016 r.,



Zeznania powoda A. M. (2) złożone na rozprawie 26.02.2016 r.,



Notatka służbowa z 24.03.2015 r. – w aktach osobowych,



Dokumentacja urządzenia (...) – karta 51-63.

Jeżeli pracownik nie spełnia oczekiwań w zakresie określonych parametrów jest wdrażany program naprawczy. Wówczas pracownik ma trzy miesiące na ich poprawę. W trakcie trwania programu, raz w tygodniu odbywają się spotkania z pracownikiem w celu poinformowania go o postępach w poprawie wyznaczonych parametrów.

Powód miał dwa programy naprawcze. Oba programy naprawcze kończyły się sukcesami, powód powracał do wyników oczekiwanych przez stronę pozwaną. Niestety po zakończeniu programu sytuacja się powracała do stanu poprzedniego.

Dowody:



Zeznania świadka P. B. złożone na rozprawie 21.10.2015 r.,



Zeznania świadka D. C. złożone na rozprawie 05.02.2016 r.,



Zeznania świadka Ł. K. złożone na rozprawie 05.02.2016 r.,



Zeznania powoda A. M. (2) złożone na rozprawie 26.02.2016 r.



Notatka z programu naprawczego – karta 96.

Pismem z 27 marca 2015 r., strona pozwana rozwiązała z powodem umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął 30 czerwca 2015 r.

Przyczyną rozwiązania stosunku pracy było nie spełnienie wymagań dotyczących pracy na stanowisku starszego mechanika, a w szczególności w zakresie wymagań d0tyczących przestrzegania standardów pracy w zakresie jakości napraw (niechlujne wykonywanie napraw, brak testów bezpieczeństwa i testów funkcjonalnych, wysoki wskaźnik zużycia części zamiennych).

Dowody:



Rozwiązanie umowy o pracę – w aktach osobowych.

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy zważył co następuje.

Roszczenie powoda jako nieuzasadnione nie zasługiwało na uwzględnienie zarówno co do zasady jak i co do wysokości.

Podstawę prawną roszczenia powoda stanowi art. 45 § 1 k.p. Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie, zmierzać więc miało, do jednoznacznego ustalenia, czy strona pozwana dokonując wypowiedzenia umowy o pracę, uczyniła to w sposób prawidłowy, a więc spełniało wymogi formalne (np. konsultacji związkowych, formy pisemnej, podania przyczyny wypowiedzenia), a podana przyczyna wypowiedzenia była rzeczywista i prawdziwa.

Wypowiedzenie umowy o pracę na czas nieokreślony w trybie art. 30 § 1 pkt 2 k.p. jest zwykłym sposobem rozwiązywania umowy o pracę, a pracodawca ma prawo do stosowania takiej polityki kadrowej, która zapewni prawidłową realizację zadań. Prawo wypowiadania umów o pracę zawieranych na czas nieokreślony ograniczone jest jednak klauzulą generalną, w myśl której każde wypowiedzenie tego rodzaju umowy musi zawierać uzasadnienie merytoryczne. Zgodnie z przepisem art. 30 § 4 k.p. oświadczenie woli pracodawcy o wypowiedzeniu umowy zawartej na czas nieokreślony powinno zatem zawierać przyczynę dokonania tego rodzaju czynności prawnej, przy czym przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę musi być konkretna i rzeczywista. Przyczyna ta jednak nie musi mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości, albowiem jak już wskazano, wypowiedzenie umowy o pracę jest zwykłym sposobem rozwiązania bezterminowego stosunku pracy (patrz wyrok SN z 4 grudnia 1997 r., I PKN 419/97, OSNP 1998/20/598).

Jak wynika z treści oświadczenia woli strony pozwanej z 27 marca 2015 r. przyczyną wypowiedzenia powodowi umowy o pracę było nie spełnienie wymagań dotyczących pracy na stanowisku starszego mechanika, a w szczególności w zakresie wymagań dotyczących przestrzegania standardów pracy w zakresie jakości napraw (niechlujne wykonywanie napraw, brak testów bezpieczeństwa i testów funkcjonalnych, wysoki wskaźnik zużycia części zamiennych).

Ciężar dowodu w zakresie wykazania prawdziwości wskazanej przyczyny spoczywał na stronie pozwanej.

W ocenie Sądu, wskazana przyczyna okazała się prawdziwa.

Z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że strona pozwana miała zastrzeżenia do pracy powoda. Wprawdzie powód pod liderem pod względem szybkości i ilości naprawianych maszyn, jednakże koszty przeprowadzanych przez niego napraw znacznie przewyższały średnie koszty napraw w porównaniu do innych mechaników. Co prawda zdarzają się maszyny, mocno wyeksploatowane, które są kosztowne w naprawie, a to z kolei podnosi współczynnik zużycia części, jednakże sprzęt do naprawy był przydzielany losowo, w kolejności. Trudno więc założyć, że akurat powód miał naprawiać sprzęt najbardziej wyeksploatowany, którego naprawa pochłaniałby znaczne koszty. Natomiast z zeznań świadków wynika, że powód dokonując naprawy nie wymieniał poszczególnych, uszkodzonych elementów tylko korzystał zazwyczaj z gotowych podzespołów. Było to wprawdzie bardzo wydajne, bo naprawa z gotowych podzespołów jest szybsza, jednakże działo się to kosztem współczynnika zużycia części. Strona pozwana zwracała powodowi uwagę na wysokie koszty napraw, wprowadziła nawet dwukrotnie program naprawczy, po upływie którego następowała poprawa w pracy powoda. Były to jednak zmiany przejściowe i po pewnym czasie, powód powracał do dawnych przyzwyczajeń.

Takim punktem zwrotnym, który zadecydował ostatecznie o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę, była naprawa maszyny zastępczej, – młotowiertarki (...) o numerach ser. (...)… . Maszyny zastępcze tzw. (...), są urządzeniami wewnętrznym strony pozwanej i nie są priorytetem w naprawach, są mało wyeksploatowane a ich naprawa nie jest skomplikowana. Za każdym razem kiedy były odbierane od klienta, musiały jednak przejść przegląd, który polegał na sprawdzeniu wszystkich funkcji, tzn. czy działa prawidłowo, czy jest bezpieczna, trzeba było wykonać test sprzęgła, test elektryczny.

Powód dokonał przeglądu tej maszyny, po czym w systemie odnotował, że dokonał jej naprawy, przeprowadził testy funkcjonalne oraz bezpieczeństwa. Jednakże w trakcie wyrywkowej kontroli, przeprowadzonej 24 marca 2015 r. okazało się, że posiada ona szereg uchybień dyskwalifikujących ją z użytkowania, które mogły stwarzać realne zagrożenie dla jej użytkownika. Okoliczności te niewątpliwie świadczą o nieprawidłowym wykonaniu naprawy, braku testów bezpieczeństwa i funkcjonalności, czym został potwierdzona przyczyna rozwiązania stosunku pracy.

Abstrahując nawet od powyższego, powództwo i tak podlegałoby oddaleniu albowiem do jego wniesienia doszło z uchybieniem terminu.

W myśl art. 264 § 1 k.p. odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 265 Art. 265.

§ 1.

§ 1 k.p. jeżeli pracownik nie dokonał – bez swojej winy – w terminie czynności, o których mowa w art. 97 § 2 ¹ k.p. i w art. 264 k.p., sąd pracy na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu.

Natomiast stosownie do art. 265 § 2 k.p. wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu.

Stosownie do cytowanych powyżej przepisów art. 265 k.p. termin do wniesienia odwołania może zostać przywrócony, jeżeli pracownik uprawdopodobni w terminie siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu – okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu. Przywrócenie terminu może nastąpić jedynie wówczas, gdy pracownik bez swojej winy, a więc z powodu okoliczności od niego niezależnych nie wniósł w terminie powództwa.

Pierwotnie pozew został wniesiony 2 kwietnia 2015 r. z zachowaniem terminu. Jednakże z uwagi na zaistniałe braki formalne, powód został wezwany do ich uzupełnienia. Wprawdzie kolejnym swoim pismem odpowiedział na wezwanie Sądu i uzupełnił braki formalne, jednakże zrobił to tylko częściowo. W związku z czym, zarządzeniem z 5 maja 2015 r. pozew został zwrócony. Powód nie złożył zażalenia na zwrot pozwu, tym samym zarządzenie stało się prawomocne. Zatem pierwotnie wniesiony pozew nie wywołał żadnych skutków prawnych.

Natomiast pismem z 13 maja 2015 r. uzupełniając pozostałe braki formalne, powód zwrócił się do Sądu o niedokonywanie fizycznego zwrotu pozwu, tylko wpisanie sprawy pod nową sygnaturą, co też Sąd uczynił. Nie zmienia to jednak faktu, iż powództwo zostało w tej sytuacji skutecznie wniesione dopiero 13 maja 2015 r., a więc ze znacznym uchybieniem terminu i to z winy samego powoda na co wskazuje chociażby treść jego pisma z 13 maja 2015 r.

Sąd dokonując ustaleń stanu faktycznego w niniejszej sprawie, odwołał się przede wszystkim do dowodów z dokumentów niekwestionowanych przez strony i nie budzących wątpliwości, w szczególności znajdujących się w aktach osobowych powoda, które zostały sporządzone w przewidzianej formie, a ich autentyczność, nie została skutecznie zakwestionowana przez strony w toku postępowania.

Ponadto, przy ustalaniu stanu faktycznego, Sąd w dużej mierze oparł się o zeznania świadków oraz powoda.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków, które były jasne, logiczne i zbieżne ze sobą, wzajemnie się pokrywały i uzupełniały zgromadzone w sprawie dowody w postaci dokumentów. Zeznania świadków potwierdziły wskazane przez stronę pozwaną przyczyny rozwiązania stosunku pracy z powodem. Świadkowie zgodnie zeznają, że współczynnik kosztów zużycia części przez powoda był zbyt wysoki w stosunku do pozostałych mechaników. Wynikało to jednak nie z tego, że naprawiał on najbardziej wyeksploatowane maszyny. Jeżeli weźmie się pod uwagę w dłuższej perspektywie czasu ilość naprawianego przez powoda sprzętu, to można dojść do logicznego wniosku, że takie wyniki musiały być osiągane właśnie poprzez wymianę całych podzespołów, co jest niewątpliwie szybsze, niż wymiana poszczególnych uszkodzonych części, która jest bardziej pracochłonna. Wprawdzie świadkowie są pracownikami strony pozwanej, jednak ich zeznania były na tyle spójne, że nie było podstaw do ich zakwestionowania. Specyfiką postępowania w sprawach pracowniczych jest to, że świadkami są aktualni, bądź byli pracownicy jednej ze stron sporu, gdyż logicznie rozumując mogą posiadać wiedzę istotną z punktu widzenia przedmiotu postępowania. Sama podległość pracownicza tych osób nie dyskwalifikuje automatycznie ich zeznań, w szczególności, gdy potwierdzają one zgodnie okoliczności faktyczne, wykazane dowodami z dokumentów.

Zeznania powoda Sąd uznał za wiarygodne w zakresie w jakim korespondowały z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym w sprawie. Powód nie potrafił do końca, w sposób obiektywny, dokonać oceny własnej pracy podnosząc, że przecież był najwydajniejszym pracownikiem w zespole, czego strona pozwana akurat nie kwestionowała. Nie zauważa jednak, że działo się tak poprzez niewłaściwe gospodarowanie przez niego częściami zamiennymi. Koszty napraw dokonywanych przez powoda odbiegały od średniej pozostałych mechaników, na co były mu zwracane uwagi, które skutkowały tylko chwilową poprawą.

Mając na uwadze przeprowadzone powyżej rozważania należało uznać, że powództwo było bezzasadne, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku. Jak podkreślono bowiem na wstępie rozważań, wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązywania umowy o pracę, a pracodawca ma prawo do stosowania takiej polityki kadrowej, która zapewni prawidłową realizację zadań.

Należy wskazać, że brak oczekiwanej przez pracodawcę dbałości, staranności i uwagi w wykonywaniu obowiązków, jak również zawinione uchybienia obowiązkom pracowniczym, zarówno wtedy, gdy wina pracownika jest umyślna, jak i wtedy, gdy uchybienie jest następstwem niedbalstwa lub lekkomyślności, stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę (por. uchwała SN z dnia 27 czerwca 1985 r., II PZP 10/85, OSNC 1985/11/164; wyrok SN z dnia 4 grudnia 1997 r., I PKN 419/97, OSNAPiUS 1998/20/598).

Natomiast same przyczyny wypowiedzenia nie muszą charakteryzować się znaczną wagą ani powodować szkód po stronie pracodawcy. Nie jest też wymagane, udowodnienie zawinionego działania pracownika (por. wyrok SN z 3 sierpnia 2007 r., I PK 79/07, MPPr. 2007/12/651).

W punkcie II sentencji wyroku nieuiszczonymi kosztami sądowymi w postaci opłaty od pozwu, Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 u.k.s.c. obciążył Skarb Państwa, mając na uwadze, że zgodnie z dyspozycją art. 98 k.p.c. nie było podstaw do obciążenia nieuiszczonymi przez powoda kosztami sądowymi strony wygrywającej sprawę – strony pozwanej – natomiast powód, który przegrał proces, był zwolniony od kosztów sądowych z mocy ustawy.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji wyroku.