Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Alicja Chrzan

SR Maciej Ejsmont (del.)

Protokolant: Agnieszka Ingram

po rozpoznaniu w dniu 3 września 2013 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)w W.

przeciwko I. B.

o zapłatę 12.779,23 zł

na skutek apelacji strony powodowej

od wyroku Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie

z dnia 19 marca 2013r., sygn. akt I C 50/13

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca 482/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem oddalono powództwo o zapłatę kwoty 12 779,23 zł , opierając rozstrzygnięcie o następujące ustalenia i oceny: - w dniu 14 stycznia 2004 r. J. D. zawarł z (...) Bankiem S.A. w W. umowę kredytu na zakup towarów nr (...) w postaci zestawu P. (...) i wieży P. (...), o łącznej wartości 4.398 zł, którego całkowity koszt wyniósł 2129,16 zł, który zobowiązany był spłacać w 24 ratach po 271,97 zł; postanowieniem z dnia 25 lipca 2005 r. bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) wystawionemu przez (...) Bank S.A. została nadana przez Sąd Rejonowy w Świdnicy pod sygn. akt I Co 1328/05 klauzula wykonalności obejmująca obowiązek zapłaty przez J. D. na rzecz Banku kwoty 7059,90 zł, z odsetkami ustawowymi od dnia 20 maja 2005 do dnia zapłaty.

- umową z dnia 9 czerwca 2006 r. (...) Bank S.A.dokonał przelewu wierzytelności na rzecz (...)w W.; w pkt. 2.1. wskazanej umowy przelewem objęto „wierzytelności wskazane w (...) z wyłączeniem wierzytelności w pełni spłaconych przed zamknięciem oraz z wyłączeniem wierzytelności wskazanych na załączonej liście uzgodnionej przez strony, oraz wszelkie związane z nimi prawa.”

W ocenie sądu powództwo nie mogło zostać uwzględnione, gdyż strona powodowa nie wykazała legitymacji procesowej biernej pozwanej I. B., czyli uprawnienia strony do żądania świadczenia właśnie od pozwanej.

Jak wynika z dołączonych przez stronę powodową dokumentów, umowa kredytu na zakup ratalny sprzętu RTV została zawarta przez J. D., a nie I. B., która nie była ani współkredytobiorcą, ani poręczycielem kredytu.

Wprawdzie uzupełniając braki pozwu pełnomocnik strony powodowej wskazał w piśmie z 08 lutego 2013 r., że I. B. jest spadkobiercą ustawowym pozwanego i przyjęła spadek wprost, jednak nie przedłożył na tę okoliczność żadnych dokumentów, ani w postaci oświadczenia o przyjęciu spadku czy też postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku lub innego dokumentu stwierdzającego następstwo prawne pozwanej wobec J. D.. Zgodnie natomiast z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Poza wskazanym brakiem strona powodowa nie wykazała także legitymacji czynnej do wystąpienia z niniejszym powództwem, a to nie wykazała przejścia tej konkretnej wierzytelności na jej rzecz w wyniku umowy przelewu. Z treści umowy wynikało, że „portfel” wierzytelności dzielił się na różne pakiety, które ujęte były na załączonej do umowy liście uzgodnionej przez strony. Jednak strona powodowa nie złożyła takiej listy lub choćby wyciągu, z których wynikałoby, że przelewem objęta jest wierzytelność zbywcy do J. D. z umowy kredytowej z dnia 14 stycznia 2004 r. Dołączona do pozwu tabelka z wymienieniem umowy J. D. i wyliczeniem wysokości należności podpisana przez Specjalistę B. K. nie może być uznana za listę wierzytelności objętą umową przelewu. Jest to stwierdzenie stanu wierzytelności, bez wskazania daty ani podmiotu, w imieniu którego zostało sporządzone, niezgodne ani z treścią tytułu bankowego, któremu nadano klauzulę wykonalności, ani z treścią żądania pozwu.

W apelacji strona powodowa zarzuciła : 1. naruszenie przepisu art. 232 kpc w zw. z art. 6 kc, przez ich niezastosowanie i dowolne przyjęcie, że pozwana nie posiada legitymacji biernej, gdy tymczasem jest bezspornym, że pozwana jest spadkobiercą zmarłego kredytobiorcy;

2. naruszenie przepisu art. 509 kc przez jego niezastosowanie i błędne przyjęcie, że strona powodowa nie wykazała przejścia dochodzonej wierzytelności, mimo dołączenia umowy cesji wraz z wyciągiem z załącznika, które potwierdzały nabycie wierzytelności, zarówno co do zasady, jak i wysokości.

Wskazując na powyższe wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku przez uwzględnienie powództwa lub jego uchylenie i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Apelacja nie podlega uwzględnieniu, a podniesione w niej zarzuty nie znajdują potwierdzenia w okolicznościach sprawy.

Przyjmując bezsporne ustalenia faktyczne sądu pierwszej instancji za swoje, Sąd Okręgowy podziela także ocenę prawną tego stanu faktycznego oraz wyciągnięte z tej oceny wnioski, co zwalnia z potrzeby ponownego przytaczania szeregu powołanych już wcześniej trafnych argumentów.

Tylko dodatkowo należy wskazać na następujące kwestie : - postanowienie stwierdzające nabycie spadku po danym spadkodawcy stwarza, w stosunku do wymienionej tam osoby, domniemanie prawne / art. 1025 § 2 kc /, że jest ona spadkobiercą; także wierzyciel spadkowy może powoływać się na wskazane domniemanie wówczas, gdy kieruje swoje roszczenie do spadkobiercy dłużnika; wprawdzie z żadnego przepisu nie wynika, że w takiej sytuacji postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku stanowi jedyny dowód istnienia legitymacji biernej po stronie pozwanej, to jednak trudno sobie wyobrazić inny sposób wykazania nabycia spadku przez pozwaną, gdy pozwana nie bierze czynnego udziału w sprawie; nie można przecież wykluczyć sytuacji, gdy cały majątek spadkowy, a z nim odpowiedzialność za długi spadkowe, przejdzie na inne osoby niż zaliczone do kręgu spadkobierców ustawowych, jak również istnieje możiwość złożenia oswiadczenia o odrzuceniu spadku, przy czym wykazywanie tych okoliczności / istnienie testamentu czy też odrzucenie spadku /, nie może obciążać pozwanej, od której wierzyciel domaga się spełnienia świadczenia z tytułu długu spadkowego;

-generalnie to wierzyciela obciąża dowód, że osoba pozwana jest dłużnikiem / art. 6 kc /, a przepisu tego nie można rozumieć w ten sposób, że to właśnie pozwana ma wykazać, iż dłużnikiem tym nie jest / z jakichkolwiek przyczyn /; dlatego w procesie o wykonanie zobowiązania należącego do długów spadkowych, wierzyciel ma obowiązek wykazania, że to właśnie pozwana nabyła spadek po zmarłym dłużniku; - najprostszym i najpewniejszym dowodem w tym zakresie jest uzyskanie przez wierzyciela stwierdzenia nabycia spadku, gdy wniosek taki może złożyć każda osoba, która ma w tym interes, w tym oczywiście wierzyciel spadkodawcy, ponieważ w ten sposób jednoznacznie zostaje wskazany dłużnik, od którego można żądać spełnienia świadczenia;

-w tej sytuacji dalszy zarzut apelacji odnośnie braku wykazania przejścia dochodzonej wierzytelności na rzecz strony powodowej nie ma istotnego znaczenia, gdy ponadto nie było podstaw do uznania , że strona powodowa wykazała dostatecznie przejście na swoją rzecz tej właśnie konkretnej wierzytelności obciążającej J. D., z przyczyn wskazanych przez sąd pierwszej instancji, które Sąd Okręgowy akceptuje i podziela.

Z tych przyczyn apelacja jako pozbawiona uzasadnionych podstaw została oddalona / art. 385 kpc /.