Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia: 08.03.2016r.

Sąd Rejonowy w Brzesku w Wydziale II Karnym w składzie :

Przewodniczący : SSR Jaromierz Sobusiak

Protokolant : starszy protokolant Maria Nawalaniec

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Brzesku: D. G.

po rozpoznaniu dnia: 08/03/2016r.

sprawy skazanego:

M. N.

s. W. i M. zd. J.

ur. (...) w W.

w sprawach z wyroków:

1.  Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r. sygn. akt II K 902/13, w którym to postępowaniu M. N. został skazany za przestępstwo z art. 178a § 1kk popełnione w dniu 10.11.2013r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata, przy jednoczesnym orzeczeniu wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 roku i świadczenia pieniężnego w wysokości 600zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

2.  Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r. sygn. akt II K 52/14, w którym to postępowaniu M. N. został skazany za przestępstwo z art. 178a § 1kk popełnione w dniu 05.12.2013r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, przy jednoczesnym orzeczeniu wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat i świadczenia pieniężnego w wysokości 200zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej, co do której postanowieniem z dnia 11.02.2016r sygn. akt. II Ko 2121/15 zarządzano wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności

3.  Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 26.11.2014r. sygn. akt II K 619/14, w którym to postępowaniu M. N. został skazany za przestępstwo z art. 207 § 1kk i art. 157 § 2kk w zw. z art. 11 § 2kk popełnione w okresie od nieustalonego dnia października 2013r do 06.07.2014r na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata, przy jednoczesnym oddaniu go w okresie próby pod dozór kuratora oraz nałożeniu obowiązku powstrzymywania się od nadużywania alkoholu i poddania się leczeniu odwykowemu

4.  Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 14.09.2015r. sygn. akt II K 436/15, w którym to postępowaniu M. N. został skazany za przestępstwo z art. 178a § 4kk popełnione w dniu 31.05.2015r na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, przy jednoczesnym orzeczeniu wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 10 lat i świadczenia pieniężnego w wysokości 10.000zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego.

I.  na mocy art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20.02.2015r. o zmianie ustawy Kodeks Karny oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2015r. poz. 396) w miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r sygn. akt II K 902/13 oraz z dnia 30.01.2014r sygn. akt II K 52/14 wymierza skazanemu M. N. karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

II.  Na mocy art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk w miejsce kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. I niniejszego wyroku oraz kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 14.09.2015r. sygn. akt II K 436/15, wymierza skazanemu M. N. karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

III.  Na mocy art. 85 § 1 kk i art. 86 § 1 kk w zw. z art. 90 § 2 kk w miejsce środków karnych w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r sygn. akt II K 902/13, z dnia 30.01.2014r sygn. akt II K 52/14 oraz z dnia 14.09.2015r. sygn. akt II K 436/15, wymierza skazanemu M. N. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 12 (dwunastu) lat

IV.  Na mocy art. 572 kpk umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej w sprawie z wyroku Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 26.11.2014r. sygn. akt IIK 619/14

V.  Na mocy art. 576§ 1 kpk pozostawia do odrębnego wykonania pozostałe rozstrzygnięcia wyroków objętych niniejszym wyrokiem łącznym

VI.  Na mocy art. 624 § 1 kpk zwalnia skazanego w całości z obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych

Sygn. akt II K 24/16

UZASADNIENIE

Wyroku łącznego z dnia 08 marca 2016r

Sąd Rejonowy w Brzesku Wydział II Karny ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r. sygn. akt IIK 52/14 M. N. został skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata za przestępstwo z art. 178a § 1kk popełnione w dniu 05.12.2013r, przy orzeczeniu środków karnych w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat oraz świadczenia pieniężnego w kwocie 200zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Postanowieniem z dnia 11.02.2016r sygn. akt II Ko 2121/15 skazanemu zarządzono wykonanie powyższej kary pozbawienia wolności

dowód:

- wyrok Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r sygn. akt II K 52/14 – k.20

- postanowienie Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 11.02.2016r sygn. akt II Ko 2121/15 k.24

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r. sygn. akt IIK 902/13 M. N. został skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata za przestępstwo z art. 178a § 1kk popełnione w dniu 10.11.2013r, przy orzeczeniu środków karnych w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 1 roku oraz świadczenia pieniężnego w kwocie 600zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

dowód:

- wyrok Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r sygn. akt II K 902/13 – k.19

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 26.11.2014r. sygn. akt IIK 619/14 M. N. został skazany na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 3 lata za przestępstwo z art. 207 § 1kk i art. 157 § 2kk w zw. z art. 11 § 2kk popełnione w okresie od października 2013r do 06.07.2014r, przy jednoczesnym oddaniu go w okresie próby pod dozór kuratora i nałożeniu na niego obowiązku powstrzymywania się od nadużywania alkoholu.

dowód:

- wyrok Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 26.11.2014r sygn. akt II K 619/14 – k.21

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 14.09.2015r. sygn. akt IIK 436/15 M. N. został skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 178a § 4kk popełnione w dniu 31.05.2015r, przy orzeczeniu środków karnych w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat oraz świadczenia pieniężnego w kwocie 10.000zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

dowód:

- wyrok Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 14.09.2015r sygn. akt II K 436/15 – k.23

Pismem z dnia 13.01.2016r skazany M. N. wniósł o wydanie wyroku łącznego.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 85 § 1 kk o treści obowiązującej od dnia 01 lipca 2015r jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną.

Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1 (85 § 2 kk)

Przepisy te zmieniły treść art. 85kk, obowiązującą do dnia 30.06.2015r, zgodnie z którym Sąd orzekał karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Sąd brał wówczas za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Ponieważ zgodnie z treścią art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy Kodeks Karny oraz niektórych ustaw (Dz. U. z dnia 20.03.2015r) przepisów rozdziału IX kk (stanowiącego o zasadach łączenia kar i środków karnych) w wersji obowiązującej po dniu 01.07.2015r nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, należy zważyć co następuje:

W ocenie Sądu, gdyby przeciwko skazanemu, przed datą 01.07.2015r zapadły co prawda wyroki skazujące (a takie zapadły), ale żaden z nich nie podlegałby wykonaniu (wszystkie opiewałyby np. na kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania), to nawet w sytuacji wymierzenia w nich kar tego samego rodzaju albo innych podlegających łączeniu z karą (karami) orzeczoną po dacie 01.07.2015r, brak byłoby podstaw do orzekania kary łącznej na nowych zasadach.

Co prawda zgodnie z treścią art. 85 § 2 kk w aktualnym stanie prawnym kary z warunkowym zawieszeniem ich wykonania mogą być obejmowane węzłem kary łącznej, albowiem wyłączono w ich wypadku spełnianie wymogu „podlegania wykonaniu”, należy jednak uznać, że automatyczne obejmowanie karą łączną, wszystkich kar z warunkowym zawieszeniem ich wykonania jakie zapadły również przed datą 01.07.2015r, będącymi tego samego rodzaju co kara (kary) orzeczone po tej dacie, byłoby postąpieniem nieprawidłowym. Prowadziłoby bowiem przykładowo do sytuacji, że osoba skazana po dacie 01.07.2015r na karę bezwzględnego pozbawienia wolności, będąc uprzednio karana kilka razy na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, nagle miałaby wymierzoną karę łączną w wymiarze znacznie przekraczającym tą, która ma do odbycia z ostatniego wyroku skazującego. Źródeł takiej interpretacji należy szukać w sformułowaniu „ chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy” i uznać, że taka potrzeba w opisanej sytuacji faktycznej nie zachodzi.

Odnosząc te uwagi do wyroków skazujących, jakie zapadły wobec M. N. należy zatem zważyć, co następuje:

1.  Gdyby w jego przypadku przed datą 01.07.2015r zapadły jedynie wyroki opiewające na kary z warunkowym z zawieszeniem ich wykonania, albo inne nie podlegające wykonaniu, należałoby ocenić jedynie przesłanki do wydania wyroku łącznego na „starych” zasadach i na tym zakończyć procedowanie w przedmiocie wydania wyrok łącznego, chyba, że zostałaby, w konsekwencji ich połączenia, orzeczona kara łączna podlegająca wykonaniu,

2.  Ponieważ w przypadku skazanego jedna z kar orzeczonych wobec niego stała się karą wykonalną a to w sytuacji zarządzenia jej wykonania (kara orzeczona w sprawie II K 52/14, należało zatem stwierdzić co następuje:

3.  Po pierwsze w przypadku wyroków zapadłych wobec skazanego przed datą 01.07.2015r, mając na uwadze „stare” zasady wymierzania kary łącznej, należy stwierdzić, że łączeniu podlegają:

- kara 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r. sygn. akt IIK 902/13

- kara 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 30.01.2014r. sygn. akt IIK 52/14

skazany dopuścił się bowiem popełnienia przestępstw za które został skazany w obu tych sprawach zanim zapadł pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z tych przestępstw (oba zresztą zapadły w tej samej dacie) i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju.

4.  Po drugie tak orzeczona kara (będąc orzeczoną przez sąd jako kara bezwzględna czyli podlegająca wykonaniu) podlega łączeniu z karą podlegającą wykonaniu, orzeczoną po dacie 01.07.2015r czyli z karą orzeczoną w sprawie II K 436/15

Ustalając wymiar kary łącznej, w przypadku skazań w sprawach II K 902/13 i II K 52/14, Sąd miał na uwadze fakt, że co prawda oba wyroki skazujące zapadły w tej samej dacie, ale oba czyny jakich dopuścił się skazany nie pozostawały z sobą w związku, pomimo, że stanowiły one realizację tego samego typu czynu zabronionego – z art. 178a§ 1kk. Brak jest zatem podstaw do wymierzenia skazanemu kary w tym zakresie z zastosowaniem pełnej absorpcji. Sąd w konsekwencji uznał, że słusznym i zasadnym stanie się wymierzenie skazanemu kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności.

Sąd w całości podziela pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Krakowie wyrażony chociażby w orzeczeniach z dnia 17.12.2009r sygn. akt II AKa 230/09 KZS 2010/2/37 czy 15.01.2009r sygn. akt II Aka 207/08, w których wskazano, że orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, gdyż wymiar kary łącznej zależy do stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw czy że kara łączna w wyroku łącznym nie musi tworzyć sytuacji korzystniejszej dla skazanego od istniejącej.

Kara łączna nie może być traktowana jako narzędzie łagodzenia kar, nie można bowiem przyjąć, by popełnienie większej liczby przestępstw było okolicznością łagodzącą.

Z tego też względu Sąd nie znalazł podstaw do wymierzania M. N. ostatecznej kary łącznej (określonej w pkt. II wyroku), orzekanej w miejsce kary łącznej orzeczonej za skazania w sprawach II K 902/13 i II K 52/14 i kary orzeczonej w sprawie II K 436/15, przy zastosowaniu zasady absorpcji i określeniu jej wymiaru na 1 rok pozbawienia wolności.

Należy bowiem mieć na uwadze, że ujawnione okoliczności popełniania przez skazanego kolejnych występków świadczą o znacznej społecznej szkodliwości całokształtu jego zachowań, braku refleksji nad nimi (popełnianie kolejny raz tych samych czynów). Wymierzenie skazanemu kary łącznej w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności, tak jak tego chciał skazany, byłoby postąpieniem niezrozumiałym z punktu widzenia prewencji ogólnej, równałoby się bowiem uzasadnionemu stwierdzeniu, że tak w zasadzie skazanie M. N. w sprawie II K 436/15 nie wiązało się dla niego z żadnymi istotnymi konsekwencjami (poza oczywiście orzeczonymi środkami karnymi).

W ocenie sadu ustalony wymiar kary łącznej określonej w pkt. II wyroku, ustalony przez Sąd na 1 rok i 3 miesiące pozbawienia wolności jest słuszny i adekwatny do opisanych wyżej okoliczności związanych z całokształtem zachowań karalnych podjętych przez skazanego M. N.

Na mocy powołanych przepisów sąd orzekł wobec skazanego M. N. środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 12 lat w miejsce środków karnych orzeczonych w sprawach II K 42/14, II K 902/13 i II K436/15.

Ponieważ w przypadku tychże środków karnych, każdy z nich spełniał kryteria „podlegającego wykonaniu”, nie było potrzeby postąpienia z nimi jak miało to miejsce w przypadku orzekanych kar zasadniczych, czyli w pierwszej kolejności orzekania w zakresie spraw II K 42/14, II K 902/13 i dopiero później łączenie tak orzeczonego środka karnego z zakazem prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonym w sprawie II K 436/15.

Ustalony wymiar łączny orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych uwzględnia fakt, że skazany był 3-krotnie karany za kierowanie samochodem w stanie nietrzeźwości, za każdym razem w sposób znaczny przekraczał on dopuszczalny poziom alkoholu w organizmie, w tym poziom stanowiący o tym że popełniał on przestępstwo a nie tylko wykroczenie.

Na mocy art. 572 kpk Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym skazania M. N. w sprawie II K 619/14, skoro czynu w tej sprawie dopuścił się on już po wydaniu wyroków w sprawach II K 42/14, II K 902/13 a ponadto wyrok w tej sprawia zapadł przed datą 01.07.2015r a orzeczona tam kara nie podlega na chwilę obecną wykonaniu.

Na mocy art. 576 § 1kpk sąd postanowił o pozostawieniu do odrębnego wykonania pozostałych rozstrzygnięć wyroków objętych niniejszym wyrokiem łącznym. Aktualnie obowiązujące przepisy nie dają bowiem możliwości łączenia orzeczonych świadczeń pieniężnych

Sąd zwolnił skazanego z obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Sąd uznał, że w sytuacji, gdy ma on do zapłacenia świadczenie pieniężne orzeczone w sprawie II K 436/15 a z treści jego wniosku wynika, że jego sytuacja majątkowa i finansowa nie jest najlepsza, nie byłby w stanie wywiązać się z obowiązku ich uiszczenia.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Z: odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć skazanemu