Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 marca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IX Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2016 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. Ż.

przeciwko J. Ż.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 30 czerwca 2015 r., sygn. akt X C 554/12,

oddala apelację.

Sygn. akt IX Ca 959/15

UZASADNIENIE

Powód P. Ż. wniósł o zasądzenie od pozwanego J. Ż. kwoty 12.433,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że postanowieniem z dnia 26 marca 2010 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie stwierdził, że spadek po zmarłej w dniu 14 lutego 2009 r. T. Ż. nabył syn J. Ż. w całości. Powód podniósł, że w kręgu spadkobierców ustawowych, gdyby doszło do dziedziczenia ustawowego, byli również on i E. B.. Wskazał, że w skład masy spadkowej po zmarłej T. Ż. wchodzą nieruchomość gruntowa położona w miejscowości (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...), nieruchomość gruntowa położona w miejscowości Ś., dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...), nieruchomość gruntowa, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oraz oszczędności w wysokości 15.333,65 USD i 17.000,34 zł. Powód oszacował wartość spadku na kwotę 663.121,49 zł, zachowek od tej kwoty wynosi połowę z 3/80 części, która by mu przypadała, gdyby doszło do dziedziczenia ustawowego, co stanowi 12.433,50 zł.

Pozwany J. Ż. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powołał się na niegodność dziedziczenia powoda. Wskazał, że powód po śmierci matki zawłaszczył cały należący do niej majątek i zabronił rodzeństwu korzystania z niego w jakimkolwiek zakresie. Pozwanemu, jako spadkobiercy testamentowemu, odmówił wydania nieruchomości i innych składników majątku zmarłej, w związku z czym toczy się sprawa pod sygn. akt II K 489/13 oraz sprawa o eksmisję i zapłatę za bezumowne korzystanie z nieruchomości. Zakwestionował skład i wartość spadku. Przyznał, że do masy spadkowej wchodzą nieruchomości położone w (...). Wartość domu i działki położonej w (...) pozwany wycenił na 80.000 zł, działki w Ś. na kwotę 20.000 zł, samochodu P. (...) na kwotę 12.000 zł. Pozwany podniósł, że po śmierci T. Ż. powód wypłacił z należących do niej kont kwoty: 2.650 zł w dniu 19 maja 2009 r. i 9.800 zł oraz pobrał zasiłek pogrzebowy z ZUS, który wykorzystał na pogrzeb matki.

Wyrokiem z dnia z dnia 30 czerwca 2015 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 12.433,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 14 lutego 2012 r. do dnia zapłaty. Zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.839 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Olsztynie kwotę 5.171 zł tytułem nieuiszczonych kosztów opinii biegłego.

Sąd Rejonowy ustalił, że w dniu 14 lutego 2009 r. w D. zmarła T. Ż., ostatnio stale zamieszkała (...). W chwili śmierci była wdową. Zamężna była raz z H. Ż., który zmarł 21 maja 2001 r. Ze związku z nim miała dziewięcioro dzieci: J. Ż., A. Ż., B. K., Z. Ż., L. Ż., E. B., W. S., K. R. i P. Ż..

Postanowieniem z dnia 26 marca 2010 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie w sprawie X Ns 622/09 stwierdził, że spadek po T. Ż. zmarłej 14 lutego 2009 r. w D., ostatnio stale zamieszkałej w (...) na podstawie testamentu notarialnego z dnia 26 kwietnia 2005 r. nabył syn J. Ż. w całości.

Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2009 r. w sprawie X Ns 314/07 Sąd Rejonowy w Olsztynie dokonał działu spadku po H. Ż., zmarłym w dniu 21 maja 2001 r., po którym prawa do spadku zostały ustalone prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 9 lutego 2006 r. w sprawie o sygn. akt X Ns 409/04, w skład którego wchodził udział wynoszący ½ we własności nieruchomości:

- działki gruntu nr (...) o powierzchni 1.262 m ², zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym o powierzchni 72 m ² położonej w (...), gmina D., dla której Sąd Rejonowy w Olsztynie prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) oraz udział wynoszący ½ we własności nieruchomości – niezabudowanych działkach gruntu nr (...) o łącznej powierzchni 2.472 m ², położonych w (...), gmina D., dla której Sąd Rejonowy w Olsztynie prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) o łącznej wartości 97.500,00 zł i zniósł współwłasność tych nieruchomości w ten sposób, że przyznał wnioskodawczyni T. Ż. wyłączne prawo własności wchodzących w skład spadku opisanych wyżej nieruchomości bez obowiązku spłat udziałów w nieruchomości przysługujących uczestnikom E. B., P. Ż. i J. Ż.. Postanowienie to uprawomocniło się 14 lipca 2011 r.

Jak ustalił Sąd Rejonowy zmarła T. Ż. posiadała rachunek oszczędnościowo - rozliczeniowy w Banku (...) S.A. O/D. w PLN. Na dzień zgonu T. Ż. tj. dzień 14 lutego 2009 r. saldo na w/w rachunku wynosiło 17.264,43 zł. W dniu 20 kwietnia 2009 r. P. Ż. wypłacił z w/w rachunku środki w wysokości 9.800 zł na podstawie faktury (...) pokrywającej koszty wykonania nagrobka oraz kwotę 2.250,10 zł na podstawie okazanych faktur na pokrycie kosztów pogrzebu w dniu 19 maja 2009 r. Na dzień 28 grudnia 2010 r. saldo na w/w rachunku wynosiło 4.595,92 zł.

Zmarła T. Ż. posiadała w Banku (...) S.A. O/D. rachunek depozytowy a vista w USD z saldem 10.380,24 USD. Na dzień 28 grudnia 2010 r. saldo na w/w rachunku wynosiło 10.330,32 USD.

W dniu 13 listopada 2006 r. T. Ż. uczyniła darowiznę na rzecz P. Ż. w kwocie 9.000 zł.

Z dalszych ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że w skład spadku po zmarłej T. Ż. wchodzi zabudowana nieruchomość gruntowa położona w (...), gmina D., dla której urządzona jest księga wieczysta nr (...). Wartość nieruchomości na dzień 20 października 2014 r. według stanu składu spadku z chwili jego otwarcia z uwzględnieniem zmian stanu i ich skutków, w okresie między otwarciem spadku a datą orzekania o roszczeniu o wypłatę zachowku, powodujących zmniejszenie lub wzrost wartości tj. na dzień 14 lutego 2009 r., wynosi 139.400 zł.

W skład spadku wchodzi także zabudowana nieruchomość gruntowa położona w Ś., dla której urządzona jest księga wieczysta nr (...). Wartość nieruchomości na dzień 20 października 2014 r., według stanu składu spadku na dzień 14 lutego 2009 r. wynosi 234.300 zł.

Dodatkowo w skład spadku wchodzi również niezabudowana nieruchomość gruntowa położona w (...), gmina D., dla której urządzona jest księga wieczysta nr (...). Wartość nieruchomości na dzień 20 października 2014 r., według stanu składu spadku na dzień 14 lutego 2009 r. wynosi 76.600 zł.

Według ustaleń Sądu Rejonowego w skład długów spadkowych (wydatków związanych z pogrzebem zmarłej T. Ż.) wchodzi kwota 9.800 zł tytułem kosztu wykonania nagrobka i kwota 2.250,10 zł tytułem kosztów pogrzebowych.

Powód w dniu 24 lutego 2009 r. pobrał z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zasiłek pogrzebowy w kwocie 5.937,10 zł po zmarłej T. Ż..

Pozwany J. Ż. sprzedał wchodzący w skład masy spadkowej po T. Ż. samochód osobowy marki V. (...) w 2013 r. za kwotę 10.000 zł.

W ocenie Sądu Rejonowego powodowi przysługuje roszczenie o zachowek. Żądanie pozwanego uznania powoda za niegodnego dziedziczenia nie zasługiwało na uwzględnienie, gdyż zostało zgłoszone po upływie ustawowych terminów mających charakter zawity. Do kręgu spadkobierców ustawowych po T. Ż. należeliby J. Ż., A. Ż., B. K., Z. Ż., L. Ż., E. B., W. S., K. R. i P. Ż.. Dziedziczyliby oni po 1/9 części spadku. Celem ustalenia zachowku Sąd na poczet masy spadkowej zaliczył własność nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w (...) o wartości 139.400 zł, własność nieruchomości gruntowej zabudowanej położnej w Ś. o wartości 234.300 zł, własność nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w (...) o wartości 76.600, środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym w wysokości 15.333,65 USD oraz środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym w kwocie 17.000,34 PLN. Zatem łączna wartość spadku wynosiła 663.121,49 zł. Powodowi należy się 1/18 z powyższej kwoty tj. kwota przewyższająca żądanie powództwa, w związku z czym powództwo uwzględniono w całości. Odsetki ustawowe Sąd Rejonowy zasądził od dnia wniesienia pozwu. O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 98 k.p.c., zaś o kosztach sądowych na podstawie art. 113 ustawy z 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Powyższy wyrok w całości zaskarżył pozwany. Zarzucił w apelacji:

1.  naruszenie prawa materialnego, tj. art. 5 k.c. polegające na jego niezastosowaniu w realiach niniejszej sprawy i uznaniu roszczenia powoda jako uzasadnionego, podczas gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, iż postępowanie powoda zarówno względem spadkodawczyni, jak i wobec pozwanego było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, rażąco naruszało normy moralne i dobre obyczaje rodzinne, w związku z czym roszczenie powoda z uwagi na całokształt okoliczności przedmiotowej sprawy powinno zostać w całości pozbawione ochrony prawnej bądź chociażby w znaczącym zakresie ograniczone;

2.  naruszenie prawa procesowego, tj. art. 233 § 1 k.p.c., polegające na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów, która została dokonana w sposób wybiórczy, sprzeczny z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, co w konsekwencji doprowadziło do:

- błędnego ustalenia, iż jednym ze składników wchodzących w skład masy spadkowej po zmarłej T. Ż. były oszczędności na koncie walutowym w kwocie 15.333,65 USD, podczas gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności przedłożonego przez pozwanego zaświadczenia z Banku (...) S.A. z dnia 28.12.2010 r., wynika, iż na dzień śmierci T. Ż. na koncie walutowym znajdowało się 10.380,24 USD;

- sprzecznego ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym ustalenia składników masy spadkowej oraz czynnej wartości spadku po zmarłej T. Ż., na łączną kwotę w wysokości 663.121,49 zł, a w konsekwencji ustalenie błędnej wysokości ewentualnie przysługującego powodowi zachowku, podczas gdy biorąc pod uwagę prawidłową wartość i rodzaj przyjętych przez Sąd I instancji składników masy spadkowej oraz fakt, że w chwili śmierci T. Ż. z uwagi na nieprawomocne postanowienie Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 28 stycznia 2009 r. w przedmiocie działu spadku po jej zmarłym mężu H. Ż., dysponowała ona zaledwie częściowymi udziałami w prawie własności obu nieruchomości położonych w (...), gm. D., czynna wartość spadku pod odjęciu długów spadkowych powinna wynosić 438.528 zł, co ma istotny wpływ na wysokość przyznanego powodowi zachowku;

- sprzecznego ze zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym ustalenia, iż udział spadkowy powoda wynosił 1/9 masy spadkowej, a wysokość należnego powodowi zachowku wynosi odpowiednio 1/18 masy spadkowej, podczas gdy z akt sprawy, a w szczególności z załączonych akt postępowań prowadzonych przez tut. Sąd Rejonowy pod sygn. akt X Ns 314/07 i X Ns 622/09 wynika, iż spadkobierców po zmarłej T. Ż. było dziesięcioro, a zatem udział spadkowy powoda po zmarłej winien wynosić 1/10, a przysługujący mu zachowek 1/20 masy spadkowej;

3.  naruszenie prawa procesowego, tj. art. 328 § 2 k.p.c., polegające na braku wskazania w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku czy Sąd zaliczył jakiekolwiek kwoty na przysługujący powodowi zachowek, w szczególności, czy zaliczone zostały kwoty wynikające z otrzymanej od spadkodawczyni darowizny w kwocie 9.000 zł oraz kwoty 5.937,10 zł stanowiącej równowartość zagarniętego przez powoda zasiłku pogrzebowego, w konsekwencji czego Sąd nie wyjaśnił co determinuje wysokość zasądzonej kwoty zachowku, przez co pozwany nie ma możliwości merytorycznego zbadania prawidłowości rozstrzygnięcia w tym zakresie.

Wskazując na powyższe zarzuty pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu za obie instancje według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

W ocenie Sądu Okręgowego nie można odmówić słuszności niektórym zarzutom skarżącego. Jednak ich zasadność nie mogła w okolicznościach niniejszej sprawy prowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku.

Sąd Okręgowy nie podziela zarzutu naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 5 k.c. W orzecznictwie przyjmuje się, że nadużycie zasad współżycia społecznego poprzez domaganie się zachowku może prowadzić do obniżenia lub całkowitego pozbawienia uprawnionego zachowku. Może to jednak nastąpić w zupełnie wyjątkowych sytuacjach uwzględniających całokształt okoliczności danej sprawy oraz funkcję zachowku (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 14 maja 2015 r., I ACa 54/15, LEX nr 1785782). Orzecznictwo wskazuje również, że o nadużyciu prawa przez żądanie zapłaty zachowku decydować mogą jedynie okoliczności istniejące w płaszczyźnie uprawniony - spadkodawca. Nie można bowiem zapominać, iż wyłączenia prawa do zachowku, z uwagi na niewłaściwe postępowanie w stosunku do spadkodawcy, dokonuje sam spadkodawca w drodze wydziedziczenia. Okoliczności występujące na linii uprawniony - spadkodawca nie są oczywiście pozbawione znaczenia. Powinny jednak co do zasady zostać uwzględnione tylko jako dodatkowe, potęgujące stan sprzeczności z kryteriami nadużycia prawa (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 9 marca 2015 r., LEX nr 1665836). Należy zachować szczególną ostrożność przy podejmowaniu oceny o nadużyciu prawa żądania zapłaty sumy pieniężnej odpowiadającej wysokości zachowku, która nie może opierać się jedynie na ogólnym odwołaniu się do klauzuli generalnej zasad współżycia. Zachowek stanowi minimum zagwarantowanego udziału w spadku spadkobiercy ustawowemu i pozbawić go tego udziału na podstawie art. 5 k.c. można tylko w sytuacjach rzeczywiście wyjątkowych. Okoliczności niniejszej sprawy nie dają podstaw do pozbawienia powoda prawa do zachowku w całości.

Natomiast powołane przez skarżącego okoliczności, przede wszystkim sfałszowanie testamentu, miało niewątpliwie także wpływ na uprawnienia pozwanego. Należy jednakże podkreślić, że gdyby spadkodawczyni uważała, iż zachowanie powoda jeszcze przed jej śmiercią jest tego rodzaju, że powód powinien zostać wydziedziczony, to takie rozporządzenie zawarłaby w testamencie. Tak się jednak nie stało. Niemniej jednak, z uwagi na zakres żądania powoda oraz na faktyczną wysokość zachowku, która powinna mu przypaść, doszło w istocie do zasądzenia niższej wysokości zachowku niż przysługujący w rzeczywistości powodowi, co w pewnym sensie realizuje żądanie pozwanego obniżenia wysokości zachowku należnego powodowi.

Za nietrafne należy uznać zarzuty skarżącego odnoszące się do składu spadku ustalonego przez Sąd Rejonowy w odniesieniu do udziałów przypadających spadkodawczyni T. Ż. w nieruchomościach. Zdaniem skarżącego Sąd Rejonowy błędnie ustalił, że nieruchomości te w całości wchodziły w skład spadku po T. Ż., podczas gdy w rzeczywistości spadkodawczyni przysługiwała jedynie część udziału w tych nieruchomościach. Takie stanowisko nie jest zgodne z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 28 stycznia 2009 r., zgodnie z którym T. Ż. przyznano, w wyniku zniesienia współwłasności i działu spadku po H. Ż., wyłączne prawo własności dwóch nieruchomości położonych w miejscowości (...) (trzeciej, położonej w Ś., wchodzącej w skład spadku po niej była właścicielką w całości). Pozwany ani żaden z uczestników postępowania działowego spadku po H. Ż. nie kwestionował powyższego orzeczenia, nie wnosił o jego zmianę z uwagi na śmierć T. Ż.. Zgodnie zatem z powyższym orzeczeniem T. Ż. została jedyną właścicielką nieruchomości położonych w (...), a w konsekwencji pozwany jako jedyny spadkobierca T. Ż. odziedziczył po niej prawo własności tych nieruchomości w całości. Fakt ten potwierdzają wpisy w księgach wieczystych, prowadzonych dla tych nieruchomości.

W tej sytuacji należało przyjąć, że powyższe nieruchomości w całości wchodzą w skład spadku po T. Ż.. Ich wartość ostatecznie nie była kwestionowana przez strony.

Trafne są natomiast zarzuty skarżącego dotyczące wartości masy spadku ustalonego przez Sąd Rejonowy, która w dalszej kolejności stanowi podstawę ustalenia wysokości zachowku. Rację ma skarżący, iż Sąd Rejonowy w ostatecznym określeniu wartości masy spadku błędnie przyjął wysokość kwot zgromadzonych na kontach przez spadkodawczynię, pomimo prawidłowych ustaleń w tym zakresie w części ustalającej stan faktyczny sprawy. Z dowodu z dokumentu w postaci zaświadczenia Banku (...) S.A. z dnia 28 grudnia 2010 r. wynika, że w chwili śmierci spadkodawczyni zgromadziła na koncie prowadzonym w walucie polskiej kwotę 17.264,43 zł, zaś na koncie walutowym kwotę 10.380,24 USD. Dla ustalenia wartości spadku miarodajne są ceny w chwila orzeczenia o zachowku przez Sąd II instancji (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2005 r., I CK 765/04, Lex nr 180835). W związku z tym wartość środków zgromadzonych na koncie walutowym T. Ż. należało określić w walucie polskiej na kwotę 40.067,72 zł, zgodnie z kursem średnim dolara amerykańskiego w dniu 15 marca 2016 r. według tabeli Narodowego Banku Polskiego nr (...).

Poza wskazanymi powyższej kwotami w skład spadku po T. Ż., z przyczyn wskazanych powyżej, wchodziły również nieruchomości. Z niekwestionowanego ostatecznie przez strony dowodu z opinii biegłego wynika, że wartość nieruchomości wchodzących w skład spadku nieruchomości wyniosła łącznie kwotę 450.000 zł. Na tę kwotę składa się wartość dwóch nieruchomości położonych w N.: zabudowanej (139.400 zł) oraz niezabudowanej (76.600 zł) oraz nieruchomości położonej w Ś. (234.300 zł).

Ponadto, czego strony nie kwestionowały, w skład spadku wchodził samochód V. (...) o wartości 10.000 zł. Natomiast darowizna uczyniona przez spadkodawczynię na rzecz powoda w wysokości 9.000 zł, podlegała doliczeniu do wartości spadku na podstawie art. 993 k.c. Strony nie kwestionowały ustaleń Sądu Rejonowego w tym zakresie. Dlatego Sąd Okręgowy także przyjął te ustalenia.

Ostatecznie wartość spadku powiększona o darowiznę wyniosła kwotę 526.632,15 zł.

Spadek obciążały długi, na które składała się kwota 9.800 zł z tytułu kosztów nagrobka dla spadkodawczyni i koszty jej pogrzebu w wysokości 2.650,10 zł, które na podstawie art. 922 § 3 k.c. podlegają uwzględnieniu przy obliczeniu czystej wartości spadku. Łącznie długi spadkowe wyniosły zatem 12.450,10 zł.

Ostatecznie substrat zachowku stanowiący sumę czystej wartości spadku i darowizny będący podstawą wyliczenia zachowku wyniósł 514.182,05 zł.

Błędnie Sąd Rejonowy przyjął również wysokość udziału spadkowego, która przypadała powodowi. Z akt sprawy o stwierdzenie nabycia spadku po T. Ż. wynika bowiem, że gdyby doszło do dziedziczenia na podstawie ustawy uprawionymi do dziedziczenia byłoby dziesięcioro, a nie dziewięcioro dzieci spadkodawczyni. Sąd Rejonowy pominął córkę spadkodawczyni J. Ś.. Tym samym udział spadkowy powoda wynosi 1/10 części, a nie 1/9 części jak to przyjął to Sąd Rejonowy.

W konsekwencji wysokość zachowku należna powodowi stanowi połowę wartości tego udziału stosownie do art. 991 § 1 k.c., a zatem 1/20 części spadku. Skoro zatem czysta wartość spadku wynosi 514.182,05 zł, tym samym wysokość zachowku wynosi 25.709,10 zł. Ponieważ zgodnie z art. 996 k.c. na poczet zachowku podlegają zaliczeniu i darowizny na rzecz uprawnionego do zachowku, wskazaną kwotę należało pomniejszyć o kwotę darowizny, którą ustalił Sąd Rejonowy, w wysokości 9.000 zł uczynioną przez spadkodawczynię na rzecz powoda. Słusznie Sąd Rejonowy nie zaliczył na poczet zachowku kwotę zasiłku pogrzebowego pobraną przez powoda, gdyż zasiłek ten został przeznaczony na pokrycie kosztów pogrzebu, co zostało przyznane przez pozwanego w odpowiedzi na pozew. Zasadnie Sąd Rejonowy nie uwzględnił także samochodu P. (...), co do którego strony były zgodne, że nie stanowi obecnie żadnej wartości.

Ostatecznie należny powodowi zachowek powinien wynieść zatem kwotę 16.709,10 zł (25.709,10 zł – 9.000 zł), która jednocześnie przewyższała żądanie powoda zgłoszone w pozwie i zasądzone zaskarżonym wyrokiem Sądu Rejonowego (12.433,50 zł).

Oczywiście bezzasadny jest zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 328 § 2 k.p.c. W judykaturze przeważa pogląd, w myśl którego strona może powołać się na zarzut wadliwego sporządzenia uzasadnienia i zarzut taki można ocenić jako zasadny, gdy z powodu braku w uzasadnieniu elementów wskazanych w art. 328 § 2 k.p.c. zaskarżony wyrok nie poddaje się kontroli instancyjnej (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 1999 r., III CKN 460/98, OSNC 2000/5/100 oraz z dnia 26 lipca 2007 r., V CSK 115/07, M. Prawn. 2007/17/930). Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera wszystkie wymagane przez ustawodawcę elementy. W oparciu o treść uzasadnienia Sąd Okręgowy mógł przeprowadzić kontrolę orzeczenia. Dodatkowo należy wskazać, iż zarzut naruszenia art. 328 § 2 k.p.c., mógłby być skuteczny tylko wtedy, gdyby skarżący wykazał, że wadliwości uzasadnienia miały wpływ na wynik sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 1997 r., I PKN 97/97, OSNAPiUS 1998/4/121). Takiego rodzaju twierdzenia nie znalazły się w uzasadnieniu rozpoznawanej apelacji.

W tej sytuacji apelacja pomimo zasadności niektórych zarzutów nie mogła doprowadzić do zmiany zaskarżonego wyroku.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł, jak w wyroku.