Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Mariola Mastalerz

Protokolant st. sekr. sądowy Ilona Królikiewicz

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku E. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania E. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. M..

z dnia 22 maja 2012 r. sygn. (...)

1. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż należne E. B. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy przedłuża na okres do dnia 30 kwietnia 2014r.,

2. oddala odwołanie w pozostałym zakresie.

Sygn. akt VU 738/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 maja 2012 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w T. M.. przyznał wnioskodawczyni E. B. prawo do renty
z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 kwietnia 2012 roku do dnia 30 kwietnia 2013 roku.

W odwołaniu od powyższej decyzji złożonym w dniu 29 czerwca 2012 roku wnioskodawczyni wniosła o przyznanie jej prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy.

Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania.

Na rozprawie w dniu 4 września 2013 roku wnioskodawczyni wniosła o przyznanie jej prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ewentualnie
o przyznanie prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do 30 kwietnia 2014 roku.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił, co następuje:

E. B.urodziła się w dniu (...). Posiada wykształcenie średnie zawodowe/techniczne. Z zawodu jest pielęgniarką i w tym zawodzie pracowała
w okresie aktywności zawodowej tj. w latach 1989 – 2008.

(okoliczności bezsporne, świadectwo pracy k. 11 akt rentowych)

Od dnia 2 czerwca 2009 roku do dnia 29 września 2009 roku wnioskodawczyni uprawniona była do świadczenia rehabilitacyjnego.

Następnie w okresie od 1 kwietnia 2010 roku do dnia 31 marca 2012 roku uprawniona była do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy z powodu stanu po przebytym nawrotowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, niedowładu połowiczego prawostronnego, przebytej posocznicy gronkowca, stanu po zabiegu endoskopowym odbarczającym zatoki, stanu po plastyce przedniego dołu czaszki z powodu wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego..

(dowód: decyzja z dnia 27.05.2009 r. k. 21, decyzja z dnia 28.05.2010 r. k. 53 i z dnia 5.04.2011 r. k. 69 akt rentowych wraz z dokumentacją medyczną)

W dniu 27 marca 2012 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

(dowód: wniosek k. 65 akt rentowych)

Orzeczeniem z dnia 16 kwietnia 2012 roku Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził, iż wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy. Taki wniosek wywiódł ze stopnia rozpoznania u niej nawracających infekcji bakteryjnych, przebytego dwukrotnie zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych w 2008 i 2010 roku, stanu po operacji zatok przynosowych, nawracających infekcji dróg moczowych.

(dowód: orzeczenie z dnia 16.04.2012r. k. 79 akt ZUS wraz z dokumentacją medyczną)

E. B. wniosła sprzeciw od powyższego orzeczenia w wyniku czego sprawę skierowano na Komisję Lekarską ZUS, która w dniu 16 maja 2012 r. po rozpoznaniu nawracających infekcji bakteryjnych górnych dróg oddechowych z okresową antybiotykoterapią, przebytej endoskopii zatok, przebytego limfocytarnego nawrotowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych z przemijającym niedowładem prawostronnym, przebytej posocznicy gronkowca, przebytego obarczenia zatok plastyki przedniego dołu czaszki z powodu wycieku płynu mózgowo rdzeniowego, wydała orzeczenie zgodne z opinią lekarza orzecznika ZUS.

(dowód: orzeczenie z dnia 16.05.2012r. k. 87akt ZUS wraz z dokumentacją medyczną)

Aktualnie u wnioskodawczyni występują następujące schorzenia:

⚫

choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa,

⚫

śladowy niedowład połowiczy prawostronny ustępujący,

⚫

reaktywne zapalenie stawów w wywiadzie,

⚫

bóle wielostanowe bez dysfunkcji ruchowej w przebiegu nawracających infekcji,

⚫

szumy uszne,

⚫

niedosłuch lewostronny,

⚫

częstomocz i nawracająca infekcja dróg moczowych,

⚫

przewlekłe zapalenie zatok przynosowych,

⚫

stan po operacji zatok przynosowych obustronnie,

⚫

stan po przebytych zapaleniach opon mózgowo-rdzeniowych w 12/2008r. (limfocytarne) oraz w 01/2010r.(bakteryjne) ,

⚫

przebyta posocznica gronkowca,

⚫

uszkodzenie węchu, upośledzenie smaku oraz bóle głowy

(dowód: opinia biegłego neurologa B. S.k.40-42verte,

opinia biegłego urologa M. P. k. 15,

opinia biegłego otolaryngologa M. Z. k. 20-20verte,

opinia biegłego reumatologa A. D. k. 26-27verte)

Z powodu schorzeń neurologicznych wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy do 30 kwietnia 2014 roku .

(dowód: opinia biegłego neurologa B. S. k.40-42verte)

Wnioskodawczyni z powodu schorzeń urologicznych jest zdolna do pracy.

(dowód: opinia biegłego urologa M. P. k. 15

Wnioskodawczyni z powodu schorzeń reumatologicznych nie jest całkowicie niezdolna do pracy.

(dowód: opinia biegłego reumatologaA. D. k. 26-27verte)

Wnioskodawczyni z powodu schorzeń laryngologicznych jest częściowo niezdolna do pracy do 30 kwietnia 2013 roku.

(dowód: opinia biegłego otolaryngologa M. Z. k. 20-20verte)

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227) niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Z kolei przepisy art. 12 ust. 2 i 3 stanowią, że całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się po pierwsze stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz po drugie możliwości wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 ust. 1).

Stosownie do treści art. 57 ust. 1 powyższej ustawy renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1)  jest niezdolny do pracy,

2)  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3)  niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt 10 lit. a), pkt 11-12, 13 lit. a), pkt 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Częściowa niezdolność do pracy polega na utracie w znacznym stopniu zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. „Doniosłe znaczenie w konstrukcji częściowej niezdolności do pracy (której definicję zawiera art. 12 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) ma podkreślenie, że chodzi o ocenę zachowania zdolności do wykonywania nie jakiejkolwiek pracy, lecz pracy „zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji”. Ratio legis wyodrębnienia tej przesłanki stanowi wyeliminowanie sytuacji, w których ubezpieczeni o wyższych kwalifikacjach po utracie zdolności do ich zarobkowego wykorzystania zmuszeni byliby podjąć pracę niżej kwalifikowaną, do której zachowali zdolność, wobec braku środków do życia. Inaczej mówiąc, ubezpieczony może być uznany za częściowo niezdolnego do pracy, gdy zachował zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (na przykład pracy wymagającej niższych albo niewymagającej w ogóle jakichkolwiek kwalifikacji), lecz jednocześnie utracił w znacznym stopniu zdolność do pracy, do której posiada kwalifikacje. Wyjaśnienie treści pojęcia „pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji” wymaga uwzględnienia zarówno kwalifikacji formalnych (czyli zakresu i rodzaju przygotowania zawodowego udokumentowanego świadectwami, dyplomami, zaświadczeniami), jak i kwalifikacji rzeczywistych (czyli wiedzy i umiejętności faktycznych, wynikających ze zdobytego doświadczenia zawodowego), (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2006 roku, I UK 103/06 OSNP 2007/17-18/261).

W przedmiotowej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia tego, czy stan zdrowia wnioskodawczyni powoduje u niej ograniczenie sprawności organizmu w stopniu wyłączającym możliwość wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia. Organ rentowy twierdził bowiem, że E. B. jest obecnie jedynie częściowo niezdolna do pracy, zaś wnioskodawczyni podnosiła w odwołaniu, że jej stan zdrowia nie uległ poprawie, wręcz przeciwnie uległ istotnemu pogorszeniu i jest ona całkowicie niezdolna do pracy.

W celu wyjaśnienia spornych okoliczności Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych neurologów B. M.i B. S.urologa M. P., otolaryngologa M. Z.i reumatologa A. D.- biegłych z zakresu dziedzin medycyny, w ramach których mieszczą się rozpoznane u wnioskodawczyni schorzenia.

Wydając rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie Sąd oparł się przede wszystkim na opinii sporządzonej przez biegłą neurolog B. S.która wskazała, iż wnioskodawczyni jest częściowo niezdolna do pracy do dnia 30 kwietnia 2014 roku. Na wstępie wskazać należy, iż dowód z opinii tej biegłej jest drugim dowodem z opinii biegłego neurologa, a dopuszczonym przez Sąd ze względu na zgłoszone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zarzuty w piśmie procesowym z dnia 20.03.2013 r. (k.32-33) do opinii biegłej neurolog B. M.oraz wewnętrzną sprzeczność tej opinii. Jak wynika bowiem
z jej treści, biegłaB. M.uznała, iż rozpoznane u wnioskodawczyni schorzenia czynią ją w okresie od 1 kwietnia 2012 roku do 1 kwietnia 2013 roku całkowicie niezdolną do pracy zarobkowej zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji w rozumieniu art. 12 i 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS. Tym samym wobec jednoczesnego określenia przez biegłego całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do pracy zarobkowej zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji, Sąd Okręgowy odmówił tej opinii wiarygodności.

Natomiast opinia biegłej B. S. została wydana po szerokiej
i szczegółowej analizie dokumentacji lekarskiej (na co wskazuje treść opinii). W uzasadnieniu swojej opinii biegła wskazała, że wnioskodawczyni po przebytym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu w 12/2008r. (limfocytarne) oraz w 01/2010r. (bakteryjne),
z utrzymującym się śladowym niedowładem połowiczym prawostronnym, zaburzeniami węchu, upośledzeniem smaku i niedosłuchem, nie jest całkowicie niezdolna do pracy. Natomiast nawracające neuroinfekcje, przewlekłe ropne zapalenie zatok przynosowych, nawracające infekcje górnych dróg oddechowych oraz dróg moczowych, przebyte zapalenie stawów (2009) – wskazują na znacznie osłabioną odporność wnioskodawczyni – co znacznie ogranicza jej zdolność do pracy w zawodzie pielęgniarki. Stan neurologiczny wnioskodawczyni po przebytych neuroinfekcjach przy współistnieniu szeregu innych rozpoznanych schorzeń uzasadnia uznanie wnioskodawczyni za częściowo niezdolną do pracy zgodnej z kwalifikacjami na rok dłużej niż uznał ZUS tj. do 30 kwietnia 2014 roku.

Również biegły otolaryngolog M. Z. uznał wnioskodawczynię za częściowo niezdolną do pracy ale na okres do 30 kwietnia 2013 roku. W uzasadnieniu swojej opinii podał, że stwierdzone schorzenia ze względu na nawracające infekcje górnych dróg oddechowych i zatok, dwukrotnie powikłane zapaleniem opon mózgowo rdzeniowych, powodują trwałą niezdolność do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami zawodowymi jako pielęgniarka, w ciągłym narażeniu na dodatkowe nadważenia, konieczność okresowego wysiłku fizycznego, pracy zmianowej. Stwierdzone schorzenie nie powoduje jednak trwałej niezdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy na ogólnym rynku pracy.

Oceniając powyższe opinię Sąd Okręgowy uznał je za prawidłowe i przyjął za podstawę rozstrzygnięcia wydanego w sprawie. Należy podkreślić, że opinie te wydali biegli, będący wysokiej klasy specjalistami z dużym doświadczeniem, którzy reprezentowali gałęzie wiedzy medycznej, do której należą schorzenia rozpoznane u wnioskodawcy.

W ocenie Sądu biegli w swojej opinii jednoznacznie wykazali, że nasilenie dolegliwości nie uzasadnia aktualnie orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy, ale jedynie częściowej. Tezę tę uzasadnili w sposób spójny, logiczny i przekonywujący. Biegli bazując na własnych spostrzeżeniach zebranych w toku badania wnioskodawczyni i całości akt sprawy, w tym udostępnionej dokumentacji medycznej nie znaleźli podstaw, aby stwierdzić, iż wnioskodawczyni jest całkowicie niezdolna do wykonywania pracy. Dodać wypada, iż pod adresem tych opinii wnioskodawczyni nie sformułowała skonkretyzowanych zarzutów, które według Sądu Okręgowego podważałyby zaufanie do wiedzy biegłych lub budziłyby uzasadnione wątpliwości co do trafności poczynionych przez nich ustaleń i końcowych wniosków zawartych w opinii. Biegli jednoznacznie wskazali, że wnioskodawczyni jest częściowo okresowo niezdolna do pracy zarobkowej, przy czym biegły otolaryngolog wskazał, iż niezdolnośc trwa do 30 kwietnia 2013 roku natomiast biegła neurolog B. S.uznała, iż na okres do 30 kwietnia 2014 roku. Biegła neurolog, co zostało już wskazane podkreśliła, że stan neurologiczny wnioskodawczyni po przebytych neuroinfekcjach przy współistnieniu szeregu innych rozpoznanych schorzeń uzasadnia uznanie wnioskodawczyni za częściowo niezdolną do pracy zgodnej z kwalifikacjami na rok dłużej niż uznał ZUS tj. do 30 kwietnia 2014 roku. Tym samym ta opinia była podstawą przyznanie przez Sąd renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do 30 kwietnia 2014 roku.

Na marginesie dodać należy, iż Sąd jako prawidłowe ocenia także pozostałe wydane
w sprawie opinie: reumatologiczną i urologiczną, w których biegli opowiedzieli się za uznaniem wnioskodawczyni za zdolną do pracy. Istotne jest jednak, iż w opiniach tych biegli dokonali oceny zdolności do pracy wnioskodawczyni przez pryzmat jedynie tych schorzeń, które należą do reprezentowanej przez każdego z nich gałęzi wiedzy medycznej. Tym samym wobec uznania przez biegłych neurologa i otolaryngologa, iż wnioskodawczyni jest częściowo i okresowo niezdolna do pracy, przy braku identycznych wniosków zawartych
w opiniach pozostałych biegłych nie ma przeszkód do przyznania renty.

Uwzględniając powyższe Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał E. B. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres do dnia 30 kwietnia 2014 roku i oddalił odwołanie w pozostałym zakresie.