Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 7 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił T. B. prawa do emerytury na tej podstawie, że na dzień 1 stycznia 1999 r. nie udowodnił wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (a jedynie 14 lat, 8 miesięcy i 19 dni). /decyzja k. 95 akt emerytalnych/

W dniu 18 sierpnia 2015 r. wnioskodawca złożył odwołanie od decyzji ZUS wnosząc o jej zmianę i przyznanie emerytury. Wniósł o uznanie, że pracę w szczególnych warunkach wykonywał w trakcie zatrudnienia w Kombinacie (...) i Gipsowego w W. Zakład (...), na podstawie zeznań świadków / odwołanie k. 3/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie argumentując jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, że do stażu pracy w warunkach szczególnych uwzględniono okresy zatrudnienia od 3 kwietnia 1984 r. do 1 lipca 1992 r., od 2 lipca 1992 r. do 1 stycznia 1998 r. i od 2 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. (z wyłączeniem okresów zwolnień lekarskich po 14 listopada 1991 r.). Do stażu pracy w warunkach szczególnych nie zaliczono natomiast okresu zatrudnienia w Kombinacie (...)- Wapienniczego w W. Zakład w D. od 11 lipca 1975 r. do 31 lipca 1983 r. z uwagi na brak dokumentacji potwierdzającej zatrudnienie w warunkach szczególnych (ze świadectwa pracy z tego okresu zatrudnienia wynika, że wnioskodawca pracował na stanowisku tokarza i technika ds. planów produkcji pomocniczej). / odpowiedź na odwołanie k. 5-7/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawca T. B., urodzony (...), wniosek o emeryturę złożył w dniu 27 kwietnia 2015 r. Nie jest członkiem OFE / wniosek k. 1-3 odwrót akt emerytalnych/.

Przed organem rentowym wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 r. udokumentował staż ubezpieczeniowy w wymiarze 24 lata, 5 miesięcy i 3 dni okresów składkowych, 10 dni okresów nieskładkowych i 4 lata, 3 miesiące i 7 dni okresów uzupełniających (rola). Łącznie staż sumaryczny wyniósł 25 lat / okoliczność bezsporna - karta przebiegu zatrudnienia k. 91 akt emerytalnych/.

Organ rentowy jako okres pracy w warunkach szczególnych uwzględnił wnioskodawcy okres pracy w wymiarze 14 lat, 8 miesięcy i 19 dni, to jest okresy zatrudnienia od 3 kwietnia 1984 r. do 1 lipca 1992 r., od 2 lipca 1992 r. do 1 stycznia 1998 r. i od 2 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. (z wyłączeniem okresów zwolnień lekarskich po 14 listopada 1991 r.) / decyzja k. 95 akt emerytalnych, świadectwa pracy, świadectwa i zaświadczenia wykonywania prac w szczególnych warunkach k. 16-18, 87 -80 akt emerytalnych/.

Wnioskodawca jest z zawodu technikiem mechanikiem o specjalności obróbka skrawaniem /świadectwo dojrzałości technikum k. 11-11 odw. akt emerytalnych., kwestionariusz osobowy k. 1 – 1 odwrót, życiorys k. 5 akt osobowych koperta k. 32/

Od 11 lipca 1975 r. do 31 lipca 1983 r. wnioskodawca był zatrudniony w Kombinacie (...) i G. w W. Zakład w D. w pełnym wymiarze czasu pracy. Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 29 lipca 1983 r. w okresie zatrudnienia w tym zakładzie wnioskodawca zajmował stanowisko tokarza, a ostatnio technika ds. planowania produkcji pomocniczej /świadectwo pracy k. 25 – 25 odw. akt kapitałowych oraz k. 6-6 odwrót akt osobowych koperta k. 32/.

W trakcie zatrudnienia w Kombinacie (...) wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową od 23 kwietnia 1976 r. do 20 kwietnia 1978 r. /opinia z 19.08.1978 r. k. 34, zaświadczenie k. 43 akt osobowych koperta k. 32, kopia książeczki wojskowej k. 3 akt kapitałowych, zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03 w zw. z 00:02:14-00:11:25 – płyta Cd k. 40,

W Kombinacie (...) i Gipsowego w W. Zakład w R. (Oddział D.) wnioskodawca został zatrudniony od dnia 11 lipca 1975 r. na stanowisku tokarza najpierw na okres stażu pracy a od dnia 10 maja 1978 r. na czas nieokreślony. / umowa o pracę z 11.07.1975 r. k. 8-8 odw., umowa o pracę z 10.05.1978 r. k. 10-10 odw., karta obiegowa zmian z 5.07.1975 r. k. 13-13 odw., angaż z 19.11.1975 r. k. 26, podanie o przyjęcie do pracy z 2.07.1975 r. k. 39, oświadczenie o zapoznaniu się z przepisami bhp z 10.07.1975 r. k. 41 akt osobowych koperta k. 32/

Z dniem 22 kwietnia 1976 r. wnioskodawca został zwolniony z pracy do odbycia służby wojskowej (w karcie obiegowej zmiany z dnia 22 kwietnia 1976 r. wpisano, że wnioskodawca zajmował stanowisko ślusarza i że rozliczył się z narzędzi). /karta obiegowa zmiany z 22.04.1976 r. k. 14-14 odw. akt osobowych koperta k. 32/

Po zakończeniu służby wnioskodawca został ponownie przyjęty do pracy do powyższego zakładu pracy w dniu 10 maja 1978 r. na stanowisko ślusarza. /karta obiegowa zmiany z 27.04.1978 r. k. 16- 16 odw. akt osobowych koperta k. 32/

Z dniem 1 grudnia 1978 r. wnioskodawcy powierzono stanowisko starszego technika ds. planowania produkcji pomocniczej, z dniem 1 czerwca 1982 r. – technika. Stanowisko to wnioskodawca zajmował do końca zatrudnienia w tym zakładzie. W karcie obiegowej zmiany z dnia 29 lipca 1983 r. wskazano, że wnioskodawca zajmował stanowisko pracownika umysłowego. /angaże z 30.11.1978 r. k. 25, 30.01.1980 r. k. 23, 1.10.1980 r. k. 24, 1.06.1982 r. k. 22, 1.09.1982 r. k. 21, karta obiegowa zmiany z 29.07.1983 r. k. 18-18 odw., zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 45-45 odw., akt osobowych koperta k. 32, zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03 w zw. z 00:02:14-00:11:25 – płyta Cd k. 40, zeznania świadka S. K.: 00:19:27-00:27:48 – płyta Cd k. 40/

Na stanowisku starszego technika ds. przygotowania produkcji pomocniczej do zakresu obowiązków wnioskodawcy należało m.in. rejestracja i potwierdzenie wpływu zamówień w ciągu 14 dni od daty wpływu, prowadzenie książki rejestracji zamówień (osobno przyjętych i osobno odmówionych), opracowanie wstępnych harmonogramów rocznych produkcji pomocniczej oraz uzgadnianie go ze zleceniodawcami /zakres czynności i obowiązków z 25.10.1981 r. k. 35 -35 odw. akt osobowych koperta k. 32/

Na stanowisku technika do zakresu obowiązków wnioskodawcy należało m.in. prowadzenie rejestru zleceń potwierdzanie ich oraz bilansowanie, kompletowanie dokumentacji zleceń oraz rozpatrywanie jej pod względem wykonania w zakładzie, rozpracowywanie dokumentacji na poszczególne zamówienia pod względem materiałowym, oraz złożenie zamówień na materiały w zaopatrzeniu z odpowiednim wyprzedzaniem /zakres czynności z 15.01.1983 r. k. 30-31 akt osobowych koperta k. 32/.

Powyższy zakład pracy zajmował się produkcją części dla utrzymania ruchu cementowni. W zakładzie była brygada ślusarzy. / zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03 w zw. z 00:02:14-00:11:25 – płyta Cd k. 40/ W zakładzie była także tokarnia / zeznania świadka S. K.: 00:19:27-00:27:48 – płyta Cd k. 40, zeznania świadka Z. B.: 00:27:48 – 00:36:06 – płyta Cd k. 40/

W powyższym zakładzie pracy częstą praktyką było wykonywanie pracy przez pracowników na stanowisku niezgodnym z umową o pracę, angażem. Zakład ten remontował wszystkie cementownie. / zeznania świadka S. K.: 00:19:27-00:27:48 – płyta Cd k. 40/

Wnioskodawca nie posiadał uprawnień spawacza. / zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03- płyta Cd k. 40/

Na początku zatrudnienia, z powodu braku wolnych tokarek, wnioskodawca został skierowany do ślusarni. / zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03 w zw. z 00:02:14-00:11:25, 00:11:57-00:15:47 – płyta Cd k. 40/

Wykonując pracę ślusarza - od początku zatrudnienia do 30 listopada 1978 r. (z przerwą na odbycie zasadniczej służby wojskowej) wnioskodawca pracował w warsztacie. Przygotowywał elementy do spawania. Wycinał, szlifował i przygotowywał elementy stalowe. Pracował przy użyciu młotka, przecinaka. Sporadycznie spawał – spoiny szczepne / zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03- płyta Cd k. 40, 00:37:26-00:40:03 w zw. z 00:02:14-00:11:25 – płyta Cd k. 40, zeznania świadka S. K.: 00:19:27-00:27:48 – płyta Cd k. 40, zeznania świadka Z. B.: 00:27:48 – 00:36:06 – płyta Cd k. 40/

W warsztacie panowało zapylenie i hałas. / zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03- płyta Cd k. 40/

W warsztacie wnioskodawca otrzymywał posiłki regeneracyjne (mleko, soki, konserwy) / zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03 w zw. z 00:02:14-00:11:25 – płyta Cd k. 40/

Od 1 grudnia 1978 r. do końca zatrudnienia w powyższym zakładzie, zajmując stanowisko technika do spraw planowania wnioskodawca zbierał zamówienia do produkcji pomocniczej, przekazywał je do warsztatu i dopilnowywał realizacji tych zleceń w odpowiednich terminach. Połowę czasu pracy spędzał wówczas w biurze, połowę w warsztacie – wykonując czynności ślusarskie / zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03 w zw. z 00:02:14-00:11:25 – płyta Cd k. 40, zeznania świadka S. K.: 00:19:27-00:27:48 – płyta Cd k. 40, /

W trakcie zatrudnienia w powyższym zakładzie wnioskodawca nie był nigdzie oddelegowywany. / zeznania wnioskodawcy: 00:37:26-00:40:03 w zw. z 00:02:14-00:11:25 – płyta Cd k. 40/

Kombinat (...) i Gipsowego w W. Zakład w R. (Oddział D.) nie wystawił wnioskodawcy świadectwa pracy w warunkach szczególnych /bezsporne/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał głównie na podstawie dokumentów zawartych w aktach organu rentowego i załączonych do akt sprawy, których wiarygodność nie była przez strony kwestionowana oraz zeznań odwołującego się i zgłoszonych przez niego świadków: S. K. i Z. B. (tego ostatniego świadka jedynie w części). Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka Z. B. w takim zakresie w jakim twierdził, że wnioskodawca w Kombinacie (...) i G. w W. Zakład w D. wykonywał w przeważającej mierze („spawał ale nie cały dzień”) pracę spawacza, gdyż pozostają one w sprzeczności z treścią zgromadzonych dokumentów jak również zeznaniami samego wnioskodawcy, który sam przyznał, że wykonywał głównie pracę ślusarza.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

Zgodnie z brzmieniem art.184 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U z 2015 r. poz. 748 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Art. 184 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. stanowi, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Z przepisu art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że ubezpieczonym będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

W myśl art. 32 ust. 1a pkt. 1 przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Z kolei według ustępu 2 art. 32 dla celów ustalenia tych uprawnień za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

Zasady przechodzenia na wcześniejsze emerytury oraz wykazy stanowisk do tego uprawniających określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm).

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego. Dodatkowo § 1 ust. 2 rozporządzenia stanowi, iż właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych ustalają w podległych i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B.

Analiza treści wykazu A stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. wskazuje także, że do prac wykonywanych w warunkach szczególnych należą wymienione w Dziale XIV (zatytułowanym „Prace różne’) pod poz. 12 „Prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym”. Do prac tego rodzaju należy wymieniona w wykazie A stanowiącym załącznik nr 1 do zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 stycznia 1983 r. w dziale XIV pod poz. 12 pkt. 1 praca na stanowisku „spawacza elektrycznego i gazowego”.

Stosownie zaś do treści § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach w nim określonych są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest - w myśl § 2 ust. 2 - świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione według określonego wzoru lub świadectwo pracy, w którym zakład pracy stwierdza charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których jest uzależnione przyznanie emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca spełnił warunki do uzyskania emerytury w zakresie wymaganego wieku i ogólnego stażu pracy. Organ rentowy jako okres pracy w warunkach szczególnych zaliczył wnioskodawcy okres pracy w wymiarze 14 lat, 8 miesięcy i 19 dni, to jest okresy zatrudnienia od 3 kwietnia 1984 r. do 1 lipca 1992 r., od 2 lipca 1992 r. do 1 stycznia 1998 r. i od 2 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 1998 r. (z wyłączeniem okresów zwolnień lekarskich po 14 listopada 1991 r.).

Spór dotyczył okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Kombinacie (...) - Wapienniczego w W. Zakład w D. od 11 lipca 1975 r. do 31 lipca 1983 r., za który to okres pracy brak jest świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawionego przez zakład pracy. Odwołujący się wyrażał pogląd, że wykonywane przez niego w wymienionym zakładzie prace winny być zakwalifikowane jako praca ślusarza, w ramach której wykonywał sporadycznie czynności spawacza.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii w pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę, iż regulacja § 2, statuująca ograniczenia dowodowe i obowiązująca w postępowaniu przed organem rentowym, nie ma zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym nawet zeznaniami świadków / por. uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. III UZP 5/85; uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84; wyrok Sądu Najwyższego z 30 marca 2000 r. II UKN 446/99, opubl. OSNAPiUS 2001, nr 18, poz. 562/. Dlatego też Sąd na okoliczność rodzaju i charakteru wykonywanych przez wnioskodawcę w spornym okresie czynności przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę złożonej do akt sprawy dokumentacji pracowniczej oraz zeznania zgłoszonych świadków, a także zeznania samego wnioskodawcy.

Na podstawie znajdujących się w aktach osobowych dokumentów w postaci świadectwa pracy, umów o pracę i angaży itp. Sąd ustalił, że w Kombinacie (...) - Wapienniczego w W. - Zakład w D. wnioskodawca został zatrudniony od dnia 11 lipca 1975 r. na stanowisku tokarza. Z karty obiegowej zmiany z dnia 22 kwietnia 1976 r. wynika jednakże, że z dniem 22 kwietnia 1976 r. wnioskodawca zatrudniony dotychczas na stanowisku ślusarza został zwolniony z pracy do odbycia służby wojskowej. Również z karty obiegowej zmiany z dnia 27 kwietnia 1978 r. wynika, że do pracy ponownie, po zakończeniu służby, został przyjęty w dniu 10 maja 1978 r. na stanowisko ślusarza. Od dnia 1 grudnia 1978 r. wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku technika ds. planowania produkcji pomocniczej a od dnia 1 czerwca 1982 r. na stanowisku technika.

Przedmiotem analizy Sądu było wobec tego, który z wymienionych niżej okresów zatrudnienia może być traktowany jako praca w warunkach szczególnych:

- od 11 lipca 1975 r. do 30 listopada 1978 r. - na stanowisku ślusarza,

- od 1 grudnia 1978 r. do 31 lipca 1983 r. – na stanowisku technika ds. planowania produkcji pomocniczej, a od dnia 1 czerwca 1982 r. na stanowisku technika.

Bezspornym jest, że wnioskodawca nie posiada uprawnień spawacza, a czynności spawalnicze wykonywał jedynie sporadycznie. Wnioskodawca zajmował się głównie pracami ślusarskimi – do 30 listopada 1978 r. a od 1 grudnia 1978 r. jedynie połowę czasu pracy spędzał w warsztacie przy pracach ślusarskich (resztę czasu pracy wykonywał czynności umysłowe). Jako ślusarz wnioskodawca przygotowywał jedynie elementy do spawania dla spawaczy - wycinał, szlifował i przygotowywał elementy stalowe. Pracował przy użyciu młotka, przecinaka. Okoliczności te potwierdzili także przesłuchani w sprawie świadkowie (jedynie świadek Z. B. niezgodnie z zeznaniami samego wnioskodawcy twierdził, że prace spawalnicze zajmowały wnioskodawcy znaczną część wymiaru czasu pracy co zostało szczegółowo jednakże wyjaśnione w ocenie materiału dowodowego)

W oparciu o tak poczynione ustalenia nie było podstaw do tego aby okres pracy w Kombinacie (...) - Wapienniczego w W. - Zakład w D. zaliczyć wnioskodawcy do prac wykonywanych w warunkach szczególnych. Zaznaczenia wymaga, że dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, a tylko rodzaj powierzonej mu pracy (rzeczywiście wykonywanych zadań pracowniczych). Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (przez 8 godzin dziennie, jeżeli pracownika obowiązuje taki wymiar czasu pracy) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów prac wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. / por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 listopada 2001 r., sygn. II UKN 598/00, opubl. OSNP 2003/17/419; por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 2009 r. sygn. I PK 194/08, opubl. OSNP 2010/23-24/281/.

Nie jest natomiast dopuszczalne uwzględnianie przy ustalaniu okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wymaganych do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, innych równocześnie wykonywanych prac w ramach dobowej miary czasu pracy, które nie oddziaływały szkodliwie na organizm pracownika, przez co tak zatrudniony nie spełniał koniecznego warunku dla uzyskania wcześniejszych uprawnień emerytalnych, jakim było stałe wykonywanie pracy szkodliwej w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na zajmowanym stanowisku pracy / por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 2008 r. sygn. II UK 306/07, opubl. OSNP 2009/21-22/290/.

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, w ocenie Sądu, nie ulega wątpliwości, że pracy spawacza wnioskodawca nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze godzin pracy. Skoro - jak ustalono - wnioskodawca w czasie 8-godzinnego czasu swojej pracy wykonywał głównie czynności ślusarskie, a od dnia 1 grudnia 1978 r. obok czynności ślusarskich także czynności na stanowisku technika (umysłowe), nie zaliczające się do prac wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r., nie ma podstaw do uznania, że było to stałe i pełnoetatowe wykonywanie pracy na stanowisku spawacza, czego wymaga przepis § 2 ust.1 rozporządzenia.

Tym samym nie było podstaw do uznania, o co wnosił wnioskodawca, że wykonywane przez niego prace były pracami w warunkach szczególnych.

Reasumując, zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał, że wraz z uznanym przez organ rentowy okresem wnioskodawca legitymuje się łącznym okresem pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 14 lat, 8 miesięcy i 19 dni.

Ponieważ warunek minimum 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach nie został spełniony, w konsekwencji na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. Sąd Okręgowy odwołanie jako bezzasadne oddalił.