Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Andrzej Dyrda

Protokolant Monika Piasecka

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2016 r. w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko J. P.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 10 sierpnia 2015 r., sygn. akt II C 868/15

oddala apelację.

SSO Andrzej Dyrda

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Gliwicach wyrokiem z dnia 10 sierpnia 2015r. oddalił powództwo (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. przeciwko J. P. o zapłatę kwoty 1.014,74 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

Sąd Rejonowy stwierdził, że powód pomimo, iż wskazał, że jego roszczenie wynikało z umowy bankowej o kartę kredytową, na dowód czego przełożył częściowo nieczytelną kserokopię umowy o przyznanie limitu kredytowego nr (...), z dnia 13 listopada 2007r. zawartej przez (...) Bank S.A. we W., nie wykazał jednak, czy umowa była realizowana, czy i kiedy została wypowiedziana, jak była spłacana. Sąd zwrócił uwagę, że powód przedłożył bankowy tytuł egzekucyjny wystawiony na kwotę 938,03 zł wraz z kopią postanowienia Sądu o nadaniu mu klauzuli wykonalności i postanowieniem o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, jednak wskazał, że w postępowaniu procesowym dokument ten stanowi zwykły środek dowodowy, który nie zastępuje dowodu z innych środków na okoliczność udowodnienia istnienia stosunku zobowiązaniowego i wysokości roszczenia. Z tych względów, Sąd mógł uznać, że powód wykazał pośrednio istnienie umowy, zawartej przez cedenta z pozwaną, lecz nie udowodnił ani faktu jej zerwania, ani też wysokości dochodzonego roszczenia.

Sąd zwrócił uwagę, że dokument z dnia 27 czerwca 2014r., niepełny i w sposób dowolny zmodyfikowany poprzez wykreślenie z niego niektórych elementów nie poświadczał faktu zawarcia umowy cesji, która to umowa, określona w przepisach art. 509 i nast. kodeksu cywilnego wymaga dla swej ważności, jako elementu essentialia negotii podania wierzytelności, będącej jej przedmiotem. Sąd wskazał, ze przedłożona przez powoda kserokopia dokumentu tego elementu nie zawierała, gdyż nie konkretyzowała wierzytelności w sposób możliwy dla jej identyfikacji /np. poprzez podanie nazwiska lub nazwy dłużnika, stosunku prawnego, z którego wynikała/ oraz kwoty wierzytelności.

Sąd uznał nadto, że powód nie wykazał, że którykolwiek z przedłożonych przez powoda dokumentów został pozwanej doręczony.

W ocenie Sądu wątpliwości budziła także wysokość dochodzonego roszczenia, wobec różnych kwot, widniejących na załączonych dokumentach: kwota 983,03 zł na (...), kwota 977,13 zł na wyciągu z załącznika do umowy sprzedaży, kwota 1.014,74 zł w pozwie. Sąd stwierdził, że powód nie przedstawił żadnego wiarygodnego wyliczenia takiej zmiany kwoty dochodzonej należności, ani dowodów, pozwalających zweryfikować te kwoty.

Z przyczyn wskazanych powyżej, Sąd uznał, że powód nie wykazał istnienia dochodzonego roszczenia, ani co do zasady, ani co do kwoty, ani też faktu jego nabycia, co nakładał na niego art. 6 k.c.

Apelację od tego orzeczenia wniósł powód.

Zarzucił naruszenie przepisów postępowania mające wpływ na treść rozstrzygnięcia tj.: art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 227 k.p.c. polegające na dowolnej, sprzecznej z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy, ocenie materiału dowodowego przejawiającej w uznaniu, że powód nie wskazał żadnych okoliczności ani nie przedstawił jakichkolwiek dokumentów wykazujących zasadność, wysokość oraz wymagalność roszczenia, podczas gdy przedstawione przez powoda dokumenty w postaci umowy o przyznanie limitu kredytowego z dnia 13.11.2007r. o numerze (...) zawartej pomiędzy poprzednikiem prawnym powoda a pozwanym oraz umowy przelewu wierzytelności z dnia 27.06.2014r. zawartej pomiędzy (...) Bank (...) S.A. a (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty oraz bankowy tytuł egzekucyjny z dnia 2 marca 2011 roku, nr (...), wraz z klauzulą wykonalności nadaną postanowieniem Sądu Rejonowego w Gliwicach II Wydziału Cywilnego, z dnia 25 lipca 2011r., w sprawie o sygn. akt II Co 5503/11 wykazują zasadność oraz wysokość roszczenia względem strony pozwanej; art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 227 k.p.c., polegającą na dowolnej, sprzecznej z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy, ocenie materiału dowodowego przejawiającej się w uznaniu, że powód nie przedstawił jakichkolwiek dokumentów, z których wynikałoby, iż umową cesji wierzytelności z dnia 27 czerwca 2014r. została objęta wierzytelność dochodzona pozwem podczas, gdy powód do pozwu załączył umowę cesji wierzytelności z dnia 27 czerwca 2014r. wraz z załącznikiem nr 5 do umowy, w którym wierzytelność względem pozwanej J. P. została określona poprzez wskazanie numeru umowy kredytowej, daty zawarcia umowy oraz imienia, nazwiska i nr PESEL dłużnika, wobec czego przedmiotowa wierzytelności została dostatecznie oznaczona i skonkretyzowana oraz art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 227 k.p.c., polegającą na dowolnej, sprzecznej z zasadami doświadczenia życiowego i wskazaniami wiedzy, ocenie materiału dowodowego przejawiającej się w uznaniu, że złożony przez powoda do akt sprawy dokument w postaci bankowego tytułu egzekucyjny z dnia 02 marca 2011 roku, nr (...) opatrzonego klauzulą wykonalności postanowieniem Sądu nie stanowi dowodu, który w sposób wystarczający wykazuje istnienie oraz wysokość roszczenia dochodzonego przez powoda, podczas gdy bte oparzony klauzulą wykonalności nadaną przez Sąd wykazuje wysokość roszczenia w zakresie stwierdzonych w nim należności albowiem stanowi dokument, z którym wiąże się domniemanie autentyczności i prawdziwości, tego co pozostało w nim zaświadczone a zatem wykonalność bankowego tytułu egzekucyjnego odnośnie do wskazanego w nim zobowiązania, a ponadto został sporządzony na podstawie ksiąg rachunkowych banku, w oparciu o które bank sporządza każdy inny dokument mający potwierdzić wysokość zadłużenia kredytobiorcy.

Na tych podstawach wniósł o zmianę zaskarżanego wyroku w całości przez zasądzenie od pozwanej J. P. na rzecz powoda (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. kwoty 1 014,74 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 10.03.2015 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanej J. P. na rzecz powoda (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty zwrotu kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych za postępowanie przed Sądem I instancji jak również zasądzenie od pozwanej J. P. na rzecz powoda (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty zwrotu kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych za postępowanie apelacyjne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda nie zasługiwała na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należało stwierdzić, że ustalenia faktyczne zostały w zakresie istotnym dla rozpoznania sprawy dokonane przez Sąd pierwszej instancji prawidłowo, w oparciu o zaoferowany przez obie strony materiał dowodowy. Z tych przyczyn Sąd Odwoławczy przyjął je za własne, bez konieczności ponownego przytaczania.

Zaoferowane w apelacji wnioski dowodowe są spóźnione i w związku z tym nie mogły zostać uwzględnione (art. 381 k.p.c.). Na powodzie spoczywał obowiązek dowodzenia przed Sądem pierwszej instancji i temu obowiązkowi nie sprostał. Nie można przy tym pominąć, że powód jest podmiotem fachowym, trudniącym się zawodowo obrotem wierzytelnościami, korzystającym z obsługi prawnej. Zatem miał świadomość istniejącego po jego stronie obowiązku przedstawienia w postępowaniu pierwszo instancyjnym wszystkich koniecznych dokumentów, które wykazują jego żądanie.

Zwrócić należy uwagę, że ramy swobodnej oceny dowodów wyznaczone są wymogami prawa procesowego, doświadczeniem życiowym oraz regułami logicznego myślenia, według których sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonując wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność, odnosi je do pozostałego materiału dowodowego (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 14 sierpnia 2012r. III AUa 620/12). Stawiając zarzut naruszenia art. 233 § 1 kpc należy wykazać, że Sąd uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego. Z tych względów za niewystarczające należy uznać przekonanie strony o innej niż przyjęta przez Sąd wadze (doniosłości) poszczególnych dowodów i o ich odmiennej ocenie niż ocena dokonana przez Sąd (Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w wyrokach: z dnia 1 marca 2012r. I ACa 111/12; z dnia 3 lutego 2012r., I ACa 1407/11). Jeżeli zatem Sąd, że zgromadzonego materiału dowodowego, wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena Sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, chociażby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne (wyrok Sądu Apelacyjny we Wrocławiu z dnia 8 lutego 2012r.; I ACa 1404/11).

Wbrew zarzutom apelacji nie można podzielić stanowiska powoda, że złożone do akt dokumenty są wystarczające do uznania, że powód wykazał dochodzone roszczenie. W szczególności nie można uznać, ze sama umowa o przyznanie limitu kredytowego, umowa cesji oraz bankowy tytuł egzekucyjny wydany przez poprzednika prawnego powoda są wystarczające dla wykazania roszczeń dochodzonych pozwem w tym zakresie. Umowa o przyznanie limitu kredytowego (k. 25-26) nie określa wysokości kosztów, nie wynikają z niej też okoliczności uzasadniające ich naliczenie. Co do odsetek – umowa ta określa jedynie nominalną wysokość odsetek, nie określa konkretnych kwot od jakich odsetki winny być naliczane i w jakich okresach. Umowa przelewu wierzytelności (k. 27 – 40), stanowi jedynie dokument prywatny zawierający oświadczenie zbywcy wierzytelności, a więc nie może stanowić samodzielnego dowodu istnienia zobowiązania w określonej wysokości. Zawarte w załączniku do niej oświadczenie poprzednika prawnego powoda winno być traktowane na równi z oświadczeniem powoda. Nie może być zatem uznana za wykazującą istnienie dochodzonej wierzytelności w określonej wysokości. Odnosząc się z kolei do bankowego tytułu egzekucyjnego (k. 65) należy wskazać, wbrew twierdzeniu powoda, nie ma on charakteru dokumentu urzędowego w sprawie z udziałem konsumenta, a taki status ma w niniejszej sprawie pozwany. Podnieść należy także, że nadając klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu Sąd nie badał istnienia wymienionych w nim wierzytelności. Co istotne kwota należności wymieniona w tym tytule nie zgadza się co do wysokości z zaległością wskazaną w pozwie. Na podstawie treści bankowego tytułu egzekucyjnego nie można też zweryfikować, jaka była wysokość naliczonych kosztów i z jakiego tytułu oraz czy poprzednik powoda miał prawo je naliczyć. Nie można też zweryfikować jaka była wysokość odsetek umownych w okresie obowiązywania umowy (odsetki wymienione w umowie i w (...) mają inną wysokość).

Podsumowując, chybione są zarzuty apelacji dotyczące tego, że z wymienionych przedstawionych przez powoda dokumentów wynika zasadność dochodzonego roszczenia odsetkowego i roszczenia o koszty

Skoro zatem orzeczenie Sądu pierwszej instancji zasługuje na akceptację apelację powoda oddalono , stosownie do treści art. 385 k.p.c.

SSO Andrzej Dyrda