Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 2869/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 27 sierpnia 2015 r., znak : (...)

w sprawie: K. K.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o ponowne ustalenie kapitału początkowego

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do uwzględnienia przy obliczaniu podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego K. K. wynagrodzeń uzyskanych przez niego w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z o.o. w B. w następującej wysokości :

- 6 959 zł 36 gr za rok 1995;

- 7 536 zł 30 gr za rok 1996;

- 2 825 zł 60 gr za rok 1997,

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Na oryginale właściwy podpis .

Sygn. akt VI U 2869/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27.08.2015 r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonego K. K. z dnia 28.07.2015 r., odmówił na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 748 j.t.) ubezpieczonemu ponownego ustalenia wartości kapitału początkowego na dzień 01.01.1999 r. Organ rentowy wskazał, iż ubezpieczony w celu przeliczenia podstawy wymiaru za lata 1995-1997 winien dostarczyć oryginały kart wynagrodzeń lub kserokopie poświadczone za zgodność z oryginałem przez osoby upoważnione.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony K. K., podnosząc, iż w okresie od 01.09.1993 r. do 30.04.1997 r. pracował w Przedsiębiorstwie (...) spółka z o.o. w B.. Odwołujący wskazał, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych do ustalenia wartości kapitału początkowego nie uwzględnił mu dochodów z roku 1995 w wymiarze 6959,36 zł, z roku 1996 w wymiarze 7536,30 zł oraz z roku 1997 w wymiarze 2926,30 zł, albowiem w legitymacji ubezpieczeniowej brak jest pieczątki imiennej pracownika (...). Ponadto skarżący zarzucił, iż ZUS w sposób błędny i nieprawidłowy ustalił wysokość jego emerytury zaliczając mu wynagrodzenie za pracę u rzeczonego pracodawcy w okresie od 1995 r. do 1997 r. w wymiarze kwot równych minimalnemu wynagrodzeniu zamiast kwot wynagrodzeń wynikających z treści jego legitymacji ubezpieczeniowej.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w odpowiedzi na odwołanie ubezpieczonego wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy wskazał, iż odmówiono K. K. przyjęcia do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy wynagrodzeń osiągniętych w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w B. za lata 1995-1997, ponieważ przedłożone dowody (2 odcinki z listy płac i oświadczenie pracownika ds. adm. – fin.) nie miały wpływu na zmianę wartości kapitału. ZUS nadmienił, że odwołujący był zatrudniony w rzeczonym przedsiębiorstwie w okresie od 01.09.1993 r. do 30.04.1997 r. i wynagrodzenia osiągnięte w latach 1993 i 1994 zostały przyjęte na podstawie wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej, a nie przyjęto zarobków za lata 1995-1997, ponieważ brak było pieczątki imiennej osoby odpowiedzialnej za wpis.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony K. K. w okresie od 01.09.1993 r. do 30.04.1997 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w B.. We wspomnianym okresie zatrudnienia uzyskał wynagrodzenie w następującej wysokości:

-6959,36 zł za rok 1995;

-7536,30 zł za rok 1996;

-706,40 zł za styczeń roku 1997.

Świadek M. J. od 1 sierpnia 1993 r. do 31 sierpnia 1996 r. pracowała w firmie (...) w B. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku specjalisty ds. rozliczeń. Do jej obowiązków należało sporządzanie listy płac pracowników. W okresie zatrudnienia u wspomnianego pracodawcy wśród zatrudnionych pracowników tylko świadek zajmowała się sporządzaniem list płac. M. J. wpisywała do legitymacji ubezpieczeniowej K. K. wysokość otrzymywanych przez niego zarobków z tytułu pracy w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z o.o. w B.. Świadek dokonała adnotacji dot. wysokości wynagrodzenia wypłacanego ubezpieczonemu na stronach 90 i 91 wspomnianej legitymacji. Świadek potwierdziła wysokość zarobków odwołującego w latach 1993-1994 za pomocą imiennej pieczątki oraz własnego podpisu jako M. D.. W 1994 r. wyszła za mąż, zmieniając nazwisko na (...). Wysokość otrzymywanego wynagrodzenia przez ubezpieczonego w latach 1995-1997 została potwierdzona przez świadka za pomocą jej własnoręcznego podpisu. Świadek od momentu zmiany nazwiska nie miała nowej imiennej pieczątki.

- dowody: świadectwo pracy z 30.04.1997 r. (k. 8 akt dot. ustalenia kapitału początkowego); legitymacja ubezpieczeniowa K. K. (k. 14 akt emerytalnych); kwestionariusz dot. okresów składkowych i nieskładkowych M. J. (k. 24 akt sądowych); zeznania świadka M. J. (e-protokół – k. 28 akt sądowych); odcinki z listy płac za listopad 1996 r. oraz styczeń 1997 r. (akta dot. ustalenia kapitału początkowego)

Sąd dokonał ustalenia stanu faktycznego na podstawie dokumentacji zgromadzonej w sprawie, w szczególności legitymacji ubezpieczeniowej K. K. oraz odcinków z jego listy płac za listopad 1996 r. oraz styczeń 1997 r. a także na podstawie treści zeznań świadka M. J.. Sąd uznał zeznania świadka za w pełni wiarygodne, gdyż M. J. formułowała swoje twierdzenia w sposób jasny, rzeczowy i zgodny z zasadami logicznego rozumowania. Sąd uznał te dowody za wiarygodne, bowiem nie są ze sobą sprzeczne, wzajemnie się uzupełniają oraz tworzą spójną logiczną całość. Dowody te posłużyły do ustalenia okoliczności faktycznych, których ustalenie było niezbędne do wydania rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Mając na względzie poczynione ustalenia faktyczne oraz zgromadzony materiał dowodowy w sprawie Sąd Okręgowy uznaje, iż należy uwzględnić ubezpieczonemu K. K. przy obliczaniu podstawy wymiaru kapitału początkowego wynagrodzenie uzyskane przez niego w trakcie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) sp. z o.o. w B. w następującej wysokości: 6959,36 zł za rok 1995 ; 7536,30 zł za rok 1996 oraz 2825,60 zł za rok 1997. Sąd doszedł do takiego przekonania w oparciu o dowody z treści legitymacji ubezpieczeniowej odwołującego oraz odcinków z listy płac ubezpieczonego za listopad 1996 r. oraz styczeń 1997 r. a także przede wszystkim na podstawie zeznań świadka M. J.. Z treści jej zeznań wynika, iż to świadek dokonała wpisów wynagrodzeń K. K. za lata 1995-1997. Niewątpliwie to M. J. jako osoba pracująca u ówczesnego pracodawcy ubezpieczonego na stanowisku specjalisty ds. rozliczeń była przeznaczona do prowadzenia listy płac pracowników i spraw z tym związanych. Natomiast świadek dokonując rzeczonych wpisów, nie opatrzyła ich imienną pieczątką, lecz jedynie własnym podpisem. Należy zauważyć, że M. J. w 1994 r. wyszła za mąż, zmieniając nazwisko. Świadek dokonując wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej odwołującego za lata 1995-1997 nie posiadała wyrobionej nowej pieczątki imiennej. Ponadto z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie w sposób jednoznaczny wynika również, iż to właśnie świadek sporządziła odcinki z listy płac ubezpieczonego za listopad 1996 r. oraz styczeń 1997 r. Sąd dokonał obliczenia wynagrodzenia otrzymanego przez odwołującego za pracę w okresie od stycznia 1997 r. do kwietnia 1997 r. w (...) w B., uznając, iż z całą pewnością wynagrodzenie otrzymane przez odwołującego w okresie luty - kwiecień 1997 r. nie mogło być niższe od jego zarobku uzyskanego w styczniu 1997 r., które wynika wprost z treści otrzymanego przez ubezpieczonego odcinka z listy płac za styczeń 1997 r. Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy należy stwierdzić, iż K. K. w latach 1995-1997 pracował w Przedsiębiorstwie (...) w B.. Zdaniem Sądu nie ma wątpliwości, iż ubezpieczony otrzymał wynagrodzenie we wskazanej wysokości za okres od 1995 r. do 1997 r.

Z ustalonego stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie wynika, iż zamiarem świadka M. J. było potwierdzenie wysokości otrzymywanego przez K. K. wynagrodzenia w latach 1995-1997. Zdaniem Sądu brak imiennej pieczątki w legitymacji ubezpieczeniowej nie jest nieprawidłowością uniemożliwiającą ustalenie wysokości otrzymywanych przez odwołującego zarobków za rzeczony okres w postępowaniu sądowym. Nadto należy zauważyć, iż treść legitymacji ubezpieczeniowej K. K. nie budzi zastrzeżeń. Nie ma w niej bowiem nadpisań, skreśleń ani przekreśleń.

Wysokość zarobków jest w przedmiotowej sprawie faktem mającym istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 227 k.p.c.). Zgodnie z poglądami prezentowanymi w judykaturze okoliczność ta może być przed sądem udowadniana wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w Kodeksie postępowania cywilnego (wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 2 lutego 1996 r., II URN 3/95; 14 czerwca 2006 r., I UK 115/06; 8 sierpnia 2006 r., I UK 27/06; 4 lipca 2007 r., I UK 36/07; wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 17 października 2006 r., III AUa 509/06). Sąd w niniejszej sprawie przeprowadził na tę okoliczność dowody z treści dokumentów zebranych w sprawie oraz dowód z treści zeznań świadka M. J..

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. w związku z art. 173 i 174 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zmienił zaskarżoną decyzję organu rentowego w ten sposób, że zobowiązał Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. do uwzględnienia przy obliczaniu podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego K. K. wynagrodzeń uzyskanych przez niego w Przedsiębiorstwie (...) Spółce z o.o. w B. w następującej wysokości:

- 6 959 zł 36 gr za rok 1995;

- 7 536 zł 30 gr za rok 1996;

- 2 825 zł 60 gr za rok 1997.

W punkcie II wyroku Sąd zgodnie z treścią przepisu art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS z urzędu orzekł w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę całokształt okoliczności przedmiotowej sprawy nie zaistniały podstawy do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego, pomimo uwzględnienia odwołania ubezpieczonego. Sąd wziął pod uwagę sformalizowany przebieg postępowania przed organem rentowym, jak również występujące ograniczenia dowodowe oraz to, że konieczne było przeprowadzenie postępowania dowodowego, które dopiero w postępowaniu sądowym wyjaśniło sporne między stronami kwestie.