Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa: W. Z.

przeciwko: (...) (...) w P. -(...) (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego(...) (...) w P. - (...) (...) Spółka Akcyjna Oddział w Polsce na rzecz powoda W. Z. kwotę 33 287,84 zł (trzydzieści trzy tysiące dwieście osiemdziesiąt siedem złotych osiemdziesiąt cztery grosze ) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 10 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty;

2)  umarza postępowanie co do kwoty 18 846,36 zł (osiemnaście tysięcy osiemset czterdzieści sześć złotych trzydzieści sześć groszy);

3)  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

4)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1 701,43 zł (jeden tysiąc siedemset jeden złotych czterdzieści trzy grosze) tytułem stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 330/15/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 grudnia 2014 roku (data prezentaty Sądu) powód W. Z. wniósł o zasądzenie od pozwanego Towarzystwa (...) w L. kwoty 72 395,99 zł oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu powód wskazał, że w związku z świadczeniem usług transportowych powód eksploatował samochód marki (...) nr rej. (...). W dniu 29 maja 2014 r. doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uszkodzony został samochód marki (...) nr rej. (...). Sprawcą w/w zdarzenia był kierowca samochodu marki F. (...) nr rej. (...) M. L.. Koszt naprawy samochód marki (...) nr rej. (...) W spowodowany kolizją został oszacowany przez rzeczoznawcę samochodowego na kwotę 57.800,59 zł. Ponadto powód domagał się zasądzenia od pozwanego kwoty 14.195,54 zł z tytuł utraconych korzyści spowodowanych wyłączeniem z eksploatacji samochodu (...) na czas przeprowadzonej napraw. Powód domagał się również zasądzenia od pozwanego kwoty 400,00 zł z tytuł poniesionych kosztów oceny technicznej i kalkulacji kosztów naprawy samochodu. Powód wezwał stronę pozwaną do dobrowolnego zaspokojenia roszczenia powoda.

W dniu 25 lutego 2015 roku Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy wydał w sprawie VI GNc 3607/14/3 nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił powyższe powództwo w całości.

W ustawowym terminie C. S. (...) Czechy działajaca przez (...) Spółka Akcyjna w W. wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości oraz wnosząc o:

- zobowiązanie powoda do jednoznacznego sprecyzowania, jaki podmiot pozywa w niniejszej sprawie;

- oddalenie powództwa;

- zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postepowania.

W uzasadnieniu pozwany podniósł, że (...) Spółka Akcyjna w W. wykonuje działalność ubezpieczeniowa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez oddziały. Wobec braku zdolności sądowej samego oddziału zagranicznego ubezpieczyciela pozwaną w niniejszej sprawie jest C. S. (...), Republika Czeska. Wskazana przez powoda nazwa pozwanej Towarzystwo (...) nie stanowi części nazwy pozwanej, a jest jedynie marka (...) oddziału (...). W związku z powyższym w ocenie pozwanej jest precyzyjne oznaczenie strony pozwanej przez powoda.

Pozwany przyznał, że w ramach ubezpieczenia OC pojazdu F. (...) nr rej, (...) 37VP został zgłoszona szkoda na pojeździe marki (...) nr rej. (...) stanowiącym własność (...) S.A. z siedzibą w K., a z którego na podstawie umowy leasingu korzystał powód w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. W związku ze zgłoszoną szkodą pozwana zleciła przeprowadzenie oględzin marki (...) nr rej. (...) które zostały wykonane w dniu 30 maja 2014 r. Następnie pozwany sporządził kalkulacje naprawy, na której podstawie zostało poszkodowanemu wypłacone odszkodowanie w kwocie 7 638,12 zł netto. Zdaniem pozwanego wypłacona kwota wyczerpuje roszczenie powoda z tytułu kosztów naprawy pojazdu. Pozwany wskazał, że powód nie uwzględnił okoliczności dokonania przez pozwanego wypłaty odszkodowania w kwocie 7 638,12 zł. W ocenie pozwanego powód dochodząc odszkodowania mógł domagać się przyznania kosztów naprawy w kwocie netto a nie brutto. Pozwany zakwestionował merytoryczną zawartości oceny technicznej 14/06/14 oraz fakt oparcia przez powoda roszczenia na wyliczeniach oceny technicznej nr 14/06/14, a nie na dokumentach wykazujących faktyczny koszt naprawy. Zdaniem pozwanej w niniejszym przypadku również nie uzasadnione było opieranie roszczenia powoda w oparciu o ceny nowych części oryginalnych sygnowanych logiem producenta. W kwestii dochodzonego przez powoda zwrotu utraconych korzyści pozwany wskazał, że powód nie udowodnił okresu w jakim pojazd S. był wyłączony z eksploatacji oraz tego, że w okresie wyłączenia z eksploatacji powód nie dysponował innym pojazdem umożliwiającym świadczenie usług transportowych w zastępstwie pojazdu S.. Zdaniem pozwanego powód nie udowodnił, również że doszło do utracenia jakichkolwiek korzyści. Pozwany zakwestionował zasadność roszczenia powoda w zakresie zapłaty kwoty 400,00 zł z tytułu zwrotu kosztów poniesionych na prywatna opinię techniczną, oraz domaganie się zwrotu kosztów opinii w kwocie brutto.

W piśmie procesowym z dnia 12 października 2015 r. powód ograniczył żądanie pozwu o kwotę 7.638,12 zł.

W dniu 15 października 2015 r. na rozprawie pełnomocnik powoda w związku z faktem, iż powodowi przysługuje prawo do odliczenia VAT-u oświadczył, że pootrzymuje roszczenie w zakresie łącznej kwoty 53.549,63 zł a w pozostałym zakresie cofa powództwo.

W toku postępowania Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu motoryzacji na okoliczność ustalenia stanu technicznego przedmiotowego pojazdu i zakresu uszkodzeń powstałych po szkodzeń, ustalenia zakresu i kosztów niezbędnych i uzasadnionych czynności naprawczych, zasadnego czasu ich trwania, kosztu części zamiennych przy użyciu części nowych, oryginalnych z logo producenta jak również nowych zamienników, a ponadto czy w razie naprawy częściami oryginalnymi z logo producenta wzrośnie i o ile wartość rynkowa pojazdu po dokonaniu naprawy, a ponadto o ustalenie w ofercie przedsiębiorców w okresie maj – czerwiec 2014 r. czy możliwe było wynajęcie pojazdu zastępczego oraz średnich stawek czynszu za dobę najmu w tym okresie tego typu pojazdu, przy uwzględnieniu akt szkodowych i opinii prywatnej. Biegły Sądowy w swej opinii wskazał, że koszt naprawy uszkodzonego pojazdu (...) nr rej. (...) z uwzględnieniem użycia części oryginalnych fabrycznych i przy zastosowaniu koniecznych operacji technologicznych wynosił 29.169,53 zł netto.

Sąd ustalił, co następuję :

W dniu 29 maja 2015 r. doszło do zdarzenia drogowego w wyniku którego uległ uszkodzeniu pojazd marki (...) nr rej. (...). Sprawcą zdarzenia był kierowca samochodu marki F. (...) nr rej. (...) M. L..

Dowód: notatka policyjna (k. 9), wydruk zdjęć z płyty CD (k. 218-299), wydruk zdjęć z dowodu rejestracyjnego (k. 206-207)

W dniu 12 czerwca 2014 r. został sporządzona ocena techniczna nr 14/06/14 dotycząca oceny stanu technicznego pojazdu marki (...) nr rej. (...) po szkodzie komunikacyjnej. W związku z sporządzeniem oceny technicznej została wystawiona faktura VAT na kwotę 400,00 zł netto.

Dowód: faktura (k 10) ocena techniczna (k. 14-40)

W piśmie z dnia 17 czerwca 2014 r. powód oświadczył, że nie zgadza się z ustaleniami zawartymi w kalkulacji naprawy nr (...)-1 w zakresie określenia łącznej sumy odszkodowania w kwocie 7 638,12 zł. Pismem z dnia 4 grudnia 2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 72 395,99 zł.

Dowód: pisma powoda (k. 11, 12)

Powód samochodem (...) nr rej. (...) wykonywał jedynie usługi transportowe na rzecz firmy (...) w O., która ma oddział w B.. Transport odbywał się na trasie G. –Ż. na Słowacji dwa razy w tygodniu w poniedziałki i środy. Za zrealizowane zlecenie transportowe powód wystawiał faktury w wysokości 891,00 euro. Po odliczeniu kosztów paliwa na jednej usłudze transportu zysk netto powoda wynosił około 2 800,00 zł.

Dowód: zeznania świadka W. Z. (k. 325-326), kopie CMR z fakturami za okres od stycznia 2014 r. do końca marca 2014 r. (k. 41-172)

Za usługę pomocy drogowej do (...) nr rej. (...) wystawiono w dniu 30 maja 2014 r. fakturę VAT nr (...) w wysokości 4.451,00 zł brutto.

Dowód: faktura (k. 203)

Powód w trakcie naprawy uszkodzonego pojazdu próbował wynająć samochód zastępczy, jednak okazało się że wypożyczalnie, z którymi kontaktował się powód nie dysponują pojazdami o zbliżonej konstrukcji do pojazdu uszkodzonego. Uszkodzony pojazd posiadał specyficzną konstrukcję oraz naczepę. Naczepa była typu (...) i umożliwiała dokonania trzech warstw załadunku – zgodnie z oczekiwaniem kontrahenta powoda. Ponadto uszkodzony ciągnik był ciągnikiem typu „L.-deck”, gdyż zastosowanie takiej konstrukcji umożliwiało korzystanie z naczepy typu (...).

Dowód: zeznania świadka W. Z. (k. 325-326)

W dniu 30 maja 2014 r. został sporządzony druk zgłoszenia szkody w pojeździe z ubezpieczenia OC. W dniu 30 maja 2014 r. sporządzono również notatkę służbową wskazującą, iż dopiero po przeprowadzeniu stosownych pomiarów będzie można ustalić czy doszło od uszkodzenia zawieszenia.

Dowód: druk szkody (k. 194-196), notatka służbowa (k. 194-196)

Na podstawie decyzji pozwanej z dnia 7 sierpnia 2014 r. zostało przyznane powodowi odszkodowanie w wysokości 7 638,12 zł. Na podstawie decyzji pozwanego z dnia 1 września 2014 r. zostało przyznane powodowi odszkodowanie w wysokości 3 700,00 zł.

Dowód: decyzje (k. 201, 204), potwierdzenie wypłaty (k. 202), potwierdzenie przelewu (k. 205)

Biegły sądowy powołany w toku postępowania sądowego w pisemnej opinii stwierdził, że koszt naprawy uszkodzonego pojazdu (...) nr rej. (...) z uwzględnieniem użycia części oryginalnych fabrycznych i przy zastosowaniu koniecznych operacji technologicznych wynosi 29 169,53 zł netto. Przyjęta stawka za roboty mechaniczne i lakiernicze w wysokości 100 zł/rbg jest stawką zasadną. Uwzględniając bezzwłoczne dostarczenie samochodu do warsztatu po oględzinach, dostawę części oraz odbiór samochodu uzasadniony czas wynajmu wynosiłby 7 dni roboczych, a z dniami wolnymi mógł ten czas wynosić łącznie 9 dni. Znalezienie na rynku oferty najmu samochodu zastępczego w wersji (...) mogło być rzeczywiści trudne. W wypadku gdy pojazd „mega” był wykorzystywany od wykonywania konkretnych transportów, to taki pojazd powinien być wynajęty, gdyż pojazd który jest innego typu niż (...) nie jest w stanie wykonać zadań przewidzianych dla tego typu samochodów. Zastosowanie części nowych oryginalnych producenta nie spowodowało wzrostu wartości pojazdu.

Dowód: pisemna opinia biegłego sądowego (k. 322-326), ustna opinia biegłego sądowego (k. 375-377), kalkulacja naprawy (k. 198-200), kalkulacja (k. 208-210), wydruk cenników (k. 211-213)

Oceniając materiał dowody zgromadzony w sprawie należy podkreślić wagę pisemnej oraz ustnej opinii biegłego sądowego powołanego w sprawie. Sąd uznał opinię biegłego zarówno pisemną jak i uzupełniającą ustną za pełną, rzetelną i popartą wysokimi kwalifikacjami i doświadczeniem biegłego. Z tego powodu w swych ustaleniach oparł się na jej wnioskach.

Sąd uznał dokumenty złożone w sprawie za w pełni wiarygodne dla Sądu, ponieważ żadna ze stron nie zakwestionowała ich treści i autentyczności.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania powodowa W. Z., ponieważ są logiczne, konsekwentne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgormadzonym w sprawie.

Sąd zważył, co następuje :

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przez powoda W. Z. przeciwko C. S. zasługiwało na uwzględnienie w części.

Okolicznościami bezspornymi w sprawie był fakt szkody z dnia 29 maja 2014 roku, przyjęcie odpowiedzialności odszkodowawczej za zaistniałe zdarzenie przez pozwaną oraz częściowa wypłata kwoty za naprawę uszkodzonego pojazdu w kwocie 7 638,12 zł oraz 3 700 zł.

Spór oparł się o wysokość kwoty kosztów za naprawę pojazdu oraz zasadność roszczenia strony powodowej z tytułu utraconych korzyści.

Pozwany zajął stanowisko, iż wypłacona przez niego kwota w pełni pokrywa roszczenie z tytułu zaistniałej szkody natomiast powód zajął odmienne stanowisko.

Pozwany przyjął odpowiedzialność za zdarzenie z dnia 29 maja 2014 roku. W myśl art. 361 § 1 i 2 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Przesłankami odpowiedzialności jest łączne wykazanie trzech przesłanek: zachowanie sprawcy szkody, powstanie szkody w majątku poszkodowanego oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem a szkodą. Bezspornym było, że doszło do wypadku objętego umową ubezpieczenia w okresie ochrony ubezpieczeniowej oraz że pomiędzy tym zdarzeniem, a zaistniałą szkodą istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Powstanie szkody w majątku powoda również nie podlegało zakwestionowaniu, gdyż pozwany wypłacił częściowo kwotę za naprawę uszkodzonego pojazdu. Pozwany nie zgodził się jednak z wysokością kosztów naprawy wskazaną przez powoda oraz kwestionował roszczenie powoda w zakresie utraconych korzyści i kosztów sporządzenia prywatnej opinii.

Zgodnie z art. 822 §1 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem, których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Przy tym § 4 cytowanego przepisu przewiduje, że uprawniony do odszkodowania może dochodzić roszczenia bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. W przedmiotowej sprawie nie było przedmiotem sporu, że doszło do zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, skutkującego obowiązkiem wypłaty przez pozwaną odszkodowania. Odszkodowanie w niewielkiej kwocie zostało wypłacone przez pozwanego. Spornym pomiędzy stronami natomiast okazała wysokość całkowitego odszkodowania za powstałą szkodę.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. 2013.392 ze zm.), umowa ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej obejmuje odpowiedzialność cywilną podmiotu objętego obowiązkiem ubezpieczenia za szkody wyrządzone czynem niedozwolonym oraz wynikłe z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, o ile nie sprzeciwia się to ustawie lub właściwości (naturze) danego rodzaju stosunków.

Na podstawie art. 34 ust. 1 powołanej ustawy można ustalić, że z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Podobnie jak w przypadku wszystkich rodzajów ubezpieczeń OC, zakres odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń za powstałą szkodę jest uzależniony od zakresu odpowiedzialności ubezpieczonego - posiadacza lub kierującego pojazdem. Zakład ubezpieczeń zamiast niego naprawia wyrządzone szkody. Odszkodowanie ubezpieczeniowe ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem. Jego wysokość (o ile nie przekracza kwoty sumy gwarancyjnej) winna odpowiadać wysokości odszkodowania należnego od ubezpieczonego na podstawie ogólnych zasad odpowiedzialności, zgodnie z zasadą pełnego odszkodowania. Poszkodowany jest uprawniony do odszkodowania w pełni pokrywającego szkodę wyrządzoną ruchem pojazdu mechanicznego. Obejmuje ono zarówno straty, jak i korzyści, które poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie wyrządzono mu szkody. Nie ma również znaczenia, czy jest to wywołana wypadkiem pojazdu mechanicznego szkoda na osobie (uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć) czy też szkoda na mieniu (utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia).

Należy wskazać, iż w Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 13 czerwca 2003 r. o sygn. III CZP 32/03 wskazał, że odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej za uszkodzenie pojazdu mechanicznego obejmuje niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu, ustalone według cen występujących na lokalnym rynku. Nadto Sąd Najwyższy wskazał, iż przyjęcie cen przeciętnych dla określenia wysokości przysługującego poszkodowanemu odszkodowania, niezależnie od samej metody ich wyliczania, która może być zróżnicowana, nie kompensowałoby poniesionej przez poszkodowanego szkody, gdyby ceny przyjęte przez podmiot dokonujący naprawy były wyższe od przeciętnych (wyrok SN z 13 czerwca 2003 r., III CZP 32/03, OSNC 2004, nr 4, poz. 51).

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu motoryzacji na okoliczność ustalenia wysokości szkody. Biegły sądowy wskazał, że koszt naprawy uszkodzonego pojazdu (...) nr rej. (...) z uwzględnieniem użycia części oryginalnych fabrycznych i przy zastosowaniu koniecznych operacji technologicznych wynosi 29 169,53 zł netto. Zdaniem biegłego przyjęta stawka za roboty mechaniczne i lakiernicze w wysokości 100 zł/rbg była stawką zasadną.

W ocenie biegłego uwzględniając bezzwłoczne dostarczenie samochodu do warsztatu po oględzinach, dostawę części oraz odbiór samochodu uzasadniony czas naprawy , a tym samym okres wynajmu samochodu zastępczego wynosiłby 7 dni roboczych, a z dniami wolnymi mógł ten czas wynosić łącznie 9 dni. Zdaniem biegłego znalezienie na rynku oferty najmu samochodu zastępczego w wersji (...) mogło być rzeczywiści trudne. W wypadku gdy pojazd „mega” był wykorzystywany od wykonywania konkretnych transportów, to taki pojazd powinien być wynajęty, gdyż pojazd który jest innego typu niż (...) nie jest w stanie wykonać zadań przewidzianych dla tego typu samochodów.

Ponadto biegły wskazał, że zastosowanie części nowych oryginalnych producenta, nie spowodowało wzrostu wartości pojazdu. Sąd w całości przychyla się do stanowiska biegłego.

Mając na uwadze całość materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd uznał, że uzasadniony koszt naprawy uszkodzonego pojazdu wyniósł 29 169,53 zł netto. Sąd wskazuje również, że dla obliczenia i wypłaty należnego odszkodowania bez znaczenia jest to czy poszkodowani naprawili pojazd, czy też nie, ponieważ obowiązek wypłaty odszkodowania ma wyrównać poszkodowanym uszczerbek majątkowy powstały w wyniku zdarzenia wyrządzającego szkodę, a uszczerbek taki powstaje już od chwili wyrządzenia szkody. W związku z powyższym dla wypłaty należnego odszkodowania nie jest konieczne przedstawienie przez poszkodowanego dokumentów wykazujących faktyczny koszt naprawy. Odnosząc się do podnoszonego przez pozwaną zarzutu oparcia kwoty roszczenia o ceny nowych części oryginalnych sygnowanych logiem producenta, to należy uznać za zasadne oparcie kwoty roszczenia o ceny nowych części oryginalnych, gdyż wykorzystanie zamienników nie kompensowałoby poniesionej przez poszkodowanego szkody. Koszt naprawy uszkodzonego pojazdu został ustalony przez Sąd w kwocie netto, w związku z faktem, iż poszkodowana miała możliwości odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Sądu zebrany materiał odwodowy w sprawie potwierdzał, iż w niniejszej sprawie zasadnym był dochodzone przez powoda roszczenia w zakresie utraconych korzyści.

Powód wykazał, że otrzymywał dwa razy w tygodniu zlecenia transportowe wykonywane samochodem poszkodowanego. Biegły potwierdził, że należy uznać, iż w okresie przeprowadzanej naprawy znalezienie na rynku oferty najmu samochodu zastępczego w wersji (...) było trudne lub nawet niemożliwe oraz, że jeżeli pojazd „mega” był wykorzystywany od wykonywania konkretnych, transportów to tylko pojazd typu (...) był w stanie je wykonać.

Zdaniem Sądu skoro ustalony w niniejszej sprawie czas, w którym powód nie mógł dysponować pojazdem wynosił 9 dni, to należy uznać, że przy częstotliwości wykonywania zlecenie w wymiarze dwóch tygodniowo, powód utracił możliwość wykonania 4 zleceń, a nie jak wskazywał w pozwie 5 zleceń. Mając powyższe na uwadze Sąd uznał za zasadne zasądzenie kwoty odpowiadającej utraconym korzyściom z tytułu niewykonania 4 zleceń przez powoda.

Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2004 r. (sygn. akt III CZP 24/04) odszkodowanie przysługujące z umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów może - stosownie do okoliczności sprawy - obejmować także koszty ekspertyzy wykonanej na zlecenie poszkodowanego. W niniejszej sprawie zdaniem Sądu sporządzenie opinii prywatnej należy uznać za celowe, gdyż dla ustalenia wysokość należnego poszkodowanemu odszkodowania było koniecznym określenie wysokości szkody.

Biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powoda roszczenie za zasadne w części w związku z tym w punkcie 1 sentencji wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 33 287,84 złotych, tj. kwotę ustalonych kosztów naprawy wraz z ustalona kwotą utraconych korzyści, pomniejszoną o wypłaconą już przez pozwaną cześć odszkodowania (29 169,53 zł – 7 638,12 zł + 11 366,43 zł + 400,00 zł = 33 287,84 zł)

W związku z cofnięciem powództwa wraz ze zrzeczeniem się roszczenie przez powoda w zakresie kwoty przewyższającej kwotę 53 549,63 zł, tj. w zakresie kwoty 18 846,36 zł, Sąd w punkcie 2 sentencji wyroku umorzył postępowanie co do tej kwoty.

W związku z uznaniem przez Sąd dochodzonego roszczenia w części tj. w kwocie 33 287,84 złotych oraz z powodu cofnięcia powództwa wraz ze zrzeczeniem się roszczenia przez powoda w zakresie kwoty 18 846,36 zł, Sąd oddalił powództwo w zakresie pozostałej kwoty tj. 20 261,79 zł (72 395,99 zł – 33 287,84 zł – 18 846,36 zł = 20 261,79 zł) orzekając o tym w punkcie 3 sentencji wyroku.

Zgodnie z art. 100 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Sąd może jednak włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. Na koszty procesu powoda składały się kwota 3 620,00 zł z tytułu uiszczonej opłaty sądowej, kwota 17,00 zł z tytułu uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, kwota 707,81 zł kosztów sporządzenia opinii biegłego sądowego, oraz koszt zastępstwa procesowego strony powodowej ustalone zgodnie z §6 pkt. 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r. ze zm.) w kwocie 3 600,00 zł, co dał łączną kwotę 7 944,81 zł.

Na koszty procesu strony pozwanej składały się kwoty 17,00 zł z tytułu uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa oraz koszt zastępstwa procesowego kwocie 3 600,00 zł co daje łączną kwotę 3 617,00 zł.

W związku z powyższym łączny koszt procesu wyniósł 11 561,81 zł. Powód przegrał w 54 % pierwotnie złożonego roszczenia w pozwie, a zatem 54% kosztów procesu powinno obciążyć powoda (11 561,81zł x 54% = 6 243,38 zł). Powód poniósł koszt w wysokości 7 944,81 zł a zatem różnicę w wysokości 1 701,43 zł (7 944,81 zł – 6 243,38 zł = 1 701,43 zł) powinna zwrócić mu strona pozwana o czym orzeczono w 4 punkcie sentencji wyroku.

SSR Jolanta Brzęk