Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2016r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Polikowska

Protokolant: Joanna Szmel

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze Włodzimierza Leonczuka

po rozpoznaniu w dniach 09.10.2015 r., 13.11.2015 r., 04.12.2015 r., 15.01.2016 r., 26.02.2016 r. i 11.03.2016 r.

s p r a w y : R. N.

syna R. i I. zd. K.

urodzonego w dniu (...) w K.

oskarżonego o to, że:

1.  w dniu 06 listopada 2014 roku w Ł., woj. (...), działając w celu osiągniecia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że bez upoważnienia wpłynął na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych poprzez wprowadzenie loginu i hasła na stronie internetowej banku (...) S.A przez co uzyskał dostęp do rachunku o numerze (...) z którego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kwoty 5 zł poprzez doładowanie telefonu komórkowego na kwotę 5 złotych, czym działał na szkodę P. W. (1), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 6.04.2010r., sygn.. akt II K 768/10 za czyn z art. 278 § 5 k.k., art. 279 § 1 k.k., na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 15.03.2011r – 14.05.2012 roku,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. i art. 287 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

2.  w dniu 06 listopada 2014 roku w Ł., woj. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że bez upoważnienia wpłynął na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych poprzez wprowadzenie loginu i hasła na stronie internetowej banku (...) S.A przez co uzyskał dostęp do rachunku o numerze (...) z którego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kwoty 5 zł poprzez doładowanie telefonu komórkowego na kwotę 5 złotych, czym działał na szkodę P. W. (1), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 6.04.2010r., sygn. akt II K 768/10 za czyn z art. 278 § 5 k.k., art. 279 § 1 k.k., na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 15.03.2011r. – 14.05.2012 roku,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. i art. 287 § 1 k.k. w zw. z art.11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

3.  w okresie od 20 kwietnia 2015 roku do 02 maja 2015 roku w Ł., woj. (...), po uprzednim zerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do pomieszczenia strychowego w budynku przy ul. (...), dokonał się do jego wnętrza, skąd zabrał w celu przywłaszczenia piłę spalinową marki H. o wartości 700 złotych czym działał na szkodę L. K. (1), przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 6.04.04.2010r., sygn. akt II K 768/10 za czyn z art. 278 § 5 k.k., art. 279 § 1 k.k., na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 15.03.2011r – 14.05.2012 roku,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

I.  uznaje oskarżonego R. N. winnym popełnienia zarzucanych mu czynów:

- opisanego w pkt 1 części wstępnej wyroku przyjmując, iż czyn ten w zakresie kradzieży z włamaniem stanowi wypadek mniejszej wagi oraz przyjmując, iż czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym:

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie sygn. akt VII Ko 162/09,

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie sygn. akt Ko 2164/10,

kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 oraz kara za występek z art. 278 § 1 k.k. orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 1000/15, którym orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 14.10.2012 r. do 25.09.2013 r.

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie sygn. akt II K 768/10 m.in. za występki z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w dniu 03.11.2009 r. i w okresie od 15.03.2011 r. do 14.05.2012 r.,

tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. i art. 287 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

- opisanego w pkt 2 części wstępnej wyroku przyjmując, iż czyn ten w zakresie kradzieży z włamaniem stanowi wypadek mniejszej wagi oraz przyjmując, iż czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym:

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie sygn. akt VII Ko 162/09,

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie sygn. akt Ko 2164/10,

kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 oraz kara za występek z art. 278 § 1 k.k. orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 09 listopada 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 1000/15, którym orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 14.10.2012 r. do 25.09.2013 r.;

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie sygn. akt II K 768/10 m.in. za występki z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w dniu 03.11.2009 r. i w okresie od 15.03.2011 r. do 14.05.2012 r.,

tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. i art. 287 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

przyjmując, iż dopuścił się ich popełnienia działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37a k.k. wymierza mu karę 200 /dwustu/ stawek dziennych grzywny liczonych po 10 /dziesięć/ złotych każda;

II.  uznaje oskarżonego R. N. winnym popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt 3 części wstępnej wyroku przyjmując, iż czynu tego dopuścił się w nieustalonym dniu w okresie pomiędzy 20 a 28 kwietnia 2015r. oraz iż wartość piły wynosiła 318,85 zł a także, iż czynu tego dopuścił się będąc uprzednio skazanym:

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie sygn. akt VII Ko 162/09,

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie sygn. akt Ko 2164/10,

kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 oraz kara za występek z art. 278 § 1 k.k. orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 09 listopada 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 1000/15, którym orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 14.10.2012 r. do 25.09.2013 r.;

⚫

wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie sygn. akt II K 768/10 m.in. za występki z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w dniu 03.11.2009 r. i w okresie od 15.03.2011 r. do 14.05.2012 r.,

tj. występku z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie art. 279 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37b k.k. wymierza mu karę 4 /czterech/ miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 6 /sześciu/ miesięcy ograniczenia wolności wraz z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 /czterdziestu/ godzin w stosunku miesięcznym;

III.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego R. N. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych:

- L. K. (1) kwoty 318,85 zł /trzysta osiemnaście złotych i osiemdziesiąt pięć groszy/,

- P. W. (1) kwoty 10 zł /dziesięciu złotych/;

IV. na podstawie art. 29 ust 1 ustawy prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. J. kwotę 924 zł plus 212,52 zł VAT tytułem zwrotu kosztów udzielonej obrony z urzędu;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego R. N. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 848/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pokrzywdzony P. W. (1) w dniu 05 listopada 2014 r. założył konto bankowe w Banku (...) w Oddziale w J. o numerze (...) i dokonał na nie wpłaty kwoty 15 zł. Do konta tego P. W. (1) miał dostęp przez internet. Konto to założył bowiem chciał uzyskać pożyczkę na wynajęcie mieszkania. W tym samym dniu przekazał żonie umowę dotyczącą tego konta oraz hasło do niego. Wyraził zgodę, aby do konta tego w tym dniu miał dostęp oskarżony R. N., który jak twierdziła żona pokrzywdzonego znał się na pożyczkach. P. W. (2) udała się do oskarżonego R. N. z laptopem i dokumentami, które przekazał jej P. W. (1).

Dowód:

- zeznania świadka P. W. (1) k. 2-4,

P. W. (2) przekazała oskarżonemu R. N. login i hasło dostępu do konta P. W. (1). Oskarżony R. N. zapamiętał w laptopie hasło i login do konta P. W. (1) i w dniu 06 listopada 2014 r. bez wiedzy i zgody P. W. (1) dwukrotnie zalogował się do jego konta poprzez wprowadzenie loginu i hasła na stronie internetowej banku (...) S.A i dokonał doładowania telefonu komórkowego o numerze +48 (...)za każym razem za kwotę 5 zł.

Dowód:

- zeznania świadka P. W. (1) k. 2-4,

- wyjaśnienia oskarżonego R. N. k. 50-51, 63-64,

- zestawienie operacji k. 28,

Oskarżony R. N. w nieustalonym dniu w okresie pomiędzy 20 a 28 kwietnia 2015r. po uprzednim zerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do pomieszczenia strychowego swojego sąsiada L. K. (1) w budynku przy ul. (...) w Ł., dostał się do jego wnętrza skąd zabrał piłę spalinową marki H. o wartości 318,85 zł. Czynem tym działał na szkodę L. K. (1).

Dowód:

- zeznania świadka L. K. (1) k. 54,130-131, 139,

- zeznania świadka H. K. (1) k. 130,

- wyjaśnienia oskarżonego R. N. k. 60-61, 63-64,

- pismo Castorama J. z dnia 06 października 2015 r. k. 132,

Oskarżony R. N. nie cierpi na chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub innego rodzaju przemijające zaburzenia czynności psychicznych. W okresach zarzucanych mu czynów nie miał zniesionej bądź znacznie ograniczonej zdolności rozpoznania czynów jak i kierowania swoim postępowaniem. Ujawnia cechy uzależnienia mieszanego oraz cechy osobowości nieprawidłowej.

Dowód:

- opinia sądowo – psychiatryczna k. 198-202,

- kwestionariusz zebrania informacji przez specjalistę terapii uzależnień k. 229-240,

Oskarżony R. N. ma 30 lat, z zawodu jest piekarzem, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności, przed osadzeniem pracował dorywczo za granicą za wynagrodzeniem 1.000 EURO, nie posiada wartościowego majątku, nie posiada nikogo na utrzymaniu.

Dowód:

- dane osobo – poznawcze oskarżonego R. N. k. 151, 50,

Oskarżony R. N. był uprzednio karany. W szczególności był on karany:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie sygn. akt VII Ko 162/09,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie sygn. akt Ko 2164/10.

Kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 oraz kara za występek z art. 278 § 1 k.k. orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 09 listopada 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 1000/15, którym orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 14.10.2012 r. do 25.09.2013 r.

Nadto był on karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie sygn. akt II K 768/10 m.in. za występki z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w dniu 03.11.2009 r. i w okresie od 15.03.2011 r. do 14.05.2012 r.

Dowód:

- dane o karalności oskarżonego R. N. k. 181-184,

- wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 k. 71,

- postanowienie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie sygn. akt VII Ko 162/09 k. 71,

- wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 k. 76,

- postanowienie Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie sygn. akt Ko 2164/10 k. 77,

- wyrok łączny Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 09 listopada 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 1005/15 k. 246-247,

- wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie sygn. akt II K 768/10 k. 248-249.

Oskarżony R. N. w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W złożonych wyjaśnieniach przyznał, iż dokonał dwóch doładowań swojego telefonu komórkowego z konta bankowego P. W. (1) posługując się loginem i hasłem, które dostał od P. W. (2), a które zapamiętał w przeglądarce internetowej. Najpierw dokonał jednego doładowania, a potem drugiego. Nie planował dokonania dwóch doładowań, po pierwszym doładowaniu zdecydował, iż dokona drugiego doładowania. W zakresie piły należącej do L. K. (1) stwierdził, iż ukradł tę piłę.

Składając wyjaśnienia na rozprawie oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Nie podtrzymał wyjaśnień złożonych postępowaniu przygotowawczym. Wskazał, iż w listopadzie 2014 r. przyszła do niego P. W. (2), którą zna od dziecka i prosiła go, aby pokazał jej jak wejść na konto i zrobić przelewy. Miała ona login i hasło do elektronicznego konta bankowego P. W. (1). Pokazał jej jak zalogować się do konta. P. W. (2) doładowała jego telefon kwotą 5 zł, aby pokazał jej jak zrobić przelew. O kradzieży piły na szkodę L. K. (1) dowiedział się zaś w ten sposób, iż rano L. K. (1) wpadł do jego pokoju, który znajduje się obok strychu i zaczął krzyczeć, że ukradł mu piłę. Nie mówił dlaczego go podejrzewa.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego R. N. złożonym w postępowaniu przygotowawczym. Korespondowały one bowiem ze zgromadzonymi w sprawie dowodami.

Wyjaśnienia oskarżonego złożone na tym etapie postępowania w zakresie okoliczności doładowania swojego telefonu komórkowego z konta bankowego P. W. (1) korespondowały z zeznaniami P. W. (1), którym Sąd przydał walor wiarygodności. Z zeznań świadka P. W. (1) wynika bowiem, iż w dniu 05 listopada 2014 r. założył on konto bankowe w Banku (...) w Oddziale w J. o numerze (...) i dokonał na nie wpłaty kwoty 15 zł. Do konta tego miał on dostęp przez internet. W tym samym dniu przekazał swojej żonie P. W. (2) umowę dotyczącą tego konta oraz hasło do niego. Wyraził zgodę, aby w tym dniu do tego konta miał dostęp oskarżony R. N., który jak twierdziła P. W. (2) znał się na pożyczkach i miał jej doradzić w przedmiocie pożyczki. P. W. (2) udała się do oskarżonego R. N. z laptopem i dokumentami, które przekazał jej P. W. (1). Po kilku dniach, gdy P. W. (1) zalogował się na swoim koncie stwierdził, iż dokonywane były poza jego wiedzą na nim transakcje, m.in. dokonano dwukrotnego doładowania telefonu komórkowego na kwotę 5 zł. Zeznania P. W. (1) w zakresie dokonanych doładowań telefonu komórkowego znajdują potwierdzenie w dowodzie z dokumentu w postaci zestawienia operacji za okres od 05 listopada 2014 r. do 19 listopada 2014 r., z którego wynika, iż w dniu 06 listopada 2014 r. z konta P. W. (1) został dwukrotnie kwotami po 5 zł doładowany telefon komórkowy o numerze(...)

Wyjaśnienia oskarżonego złożone w postępowaniu przygotowawczym w zakresie dotyczącym włamania i kradzieży piły spalinowej marki H. na szkodę L. K. (1) korespondowały natomiast z zeznaniami świadków L. K. (1), A. K. i H. K. (1). Z zeznań świadków L. K. (1) i jego żony H. K. (1) wynika, iż posiadali oni zakupioną w sklepie (...) w J. piłę spalinową marki H., którą przechowywali na należącym do nich strychu, który był zamknięty na kłódkę. P. ta od dnia zakupu nie była używana. W opakowaniu obok piły znajdowały się dokumenty dotyczące jej zakupu. H. K. (2) po raz ostatni widziała piłę na strychu w dniu 20 kwietnia 2015 r. Gdy kolejny raz udała się na strych stwierdziła, iż kłódka zabezpieczająca drzwi została zerwana, a ze strychu została skradziona piła. H. K. (1) poinformowała męża L. K. (1) o przymkniętych drzwiach od strychu i zniknięciu piły. W poszukiwaniach piły H. K. (1) pomagała A. K. – ciotka oskarżonego, zamieszkująca w tym samym budynku. Z zeznań A. K. wynika, iż kiedy H. K. (1) poinformowała ją że zginęła piła razem udały się na strych i jej szukały. Z zeznań L. K. (3) i H. K. (1) zaś wynika, iż gdy poszukiwania piły nie przyniosły rezultatu udali się do oskarżonego R. N. i poinformowali go, o swoich podejrzeniach, że to on dokonał kradzieży ich piły. Oskarżony zapytał ile ta piła kosztowała i stwierdził, że będzie starał się ją odzyskać. L. K. (1) dał oskarżonemu termin czterech dni na zwrot piły lub zapłatę za nią. Oskarżony nie oddał piły ani nie zapłacił mu za nią. W dniu 03 maja 2015 r. L. K. (1) zawiadomił o kradzieży z włamaniem Policję. Uwadze Sądu nie uszło, iż L. K. (1) w złożonych zeznanych wskazywał różną wartość piły, która została mu skradziona – początkowo twierdził, że jej wartość wynosiła 700 zł, później zaś iż 650 zł. Sąd zwrócił się do sklepu (...) w J. o wskazanie jakie piły spalinowe marki H. były w sprzedaży w tym sklepie w 2014 r. bowiem L. K. (1) wskazał iż piłę zakupił w 2014 r. w sklepie (...) w J.. Z informacji wskazanego sklepu z dnia 06 października 2015 r. wynika, iż w sprzedaży były trzy rodzaje pił spalinowych marki H. w cenach: 828,57 zł, 455,83 zł oraz 318,85 zł. Jako że L. K. (1) nie pamiętał jak wyglądała zakupiona przez niego piła i jaką miała moc, a w złożonych zeznaniach kategorycznie wskazał, iż na pewno nie kupił piły za 828,57 zł i nie pamiętał, czy zapłacił za piłę 455,83 zł, czy też 318,85 zł, Sąd przyjął najkorzystniejszą dla oskarżonego wartość tej piły, tj. 318,85 zł.

Sąd odmówił wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego dotyczącym zarzucanych mu czynów złożonym na rozprawie. Wyjaśnienia te stanowiły, w ocenie Sądu, nieudolną linię obrony oskarżonego zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności za zarzucane mu aktem oskarżenia czyny. Stały one bowiem w oczywistej sprzeczności ze zgromadzonymi dowodami w postaci zeznań świadków oraz dowodami z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne. Odmówił Sąd także wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego R. N. złożonym na rozprawie w zakresie, w jakim wskazywał on, iż w chwili zatrzymania go przez funkcjonariuszy Policji w dniu 07 maja 2015 r. jak i w czasie składania wyjaśnień w toku postępowania przygotowawczego znajdował się on pod działaniem narkotyków. Oskarżony R. N., jak wynika z opinii sądowo – psychiatrycznej oraz kwestionariusza zebrania informacji przez specjalistę terapii uzależnień jest osobą uzależnioną od alkoholu i substancji psychoaktywnych. Biegli psychiatrzy w złożonej opinii wskazali, iż ujawnia on cechy uzależnienia mieszanego. Specjalista terapii uzależnień ocenił, iż oskarżony jest uzależniony od amfetaminy i metamfetaminy w stopniu znacznym – wymaga pobytu w stacjonarnym, długoterminowym ośrodku dla osób uzależnionych od narkotyków. Ze zgromadzonych w przedmiotowej sprawie dowodów nie wynika jednakże, aby oskarżony R. N. czynów będących przedmiotem niniejszej sprawy dopuścił się będąc pod wpływem narkotyków lub w związku z uzależnieniem, ani też aby w dniu zatrzymania oraz składania wyjaśnień w postępowaniu przygotowawczym znajdował się pod wpływem narkotyków. Z zeznań świadków A. B., E. P. oraz A. K. wynika, iż oskarżony zażywał narkotyki. E. P. pozostawała w związku z oskarżonym. Była ona obecna podczas zatrzymania R. N. w dniu 07 maja 2015 r. W złożonych zeznaniach wskazała, iż gdy oskarżony był zatrzymywany znajdował się pod działaniem narkotyków oraz opisała jego zachowanie w tym dniu. Zeznania E. P. Sąd ocenił jako zmierzające do uwiarygodnienia linii obrony prezentowanej przez oskarżonego na rozprawie. Weryfikował je Sąd, podobnie jak wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie, poprzez wszystkie dostępne dowody. Z protokołu zatrzymania oskarżonego w dniu 07 maja 2015 r. ( k. 155) wynika, iż R. N. został zatrzymany w Ł. przy ul. (...) o godz. 19.11 przez funkcjonariuszy Policji P. C. (1) i M. P.. Z zeznań wskazanych funkcjonariuszy Policji nie wynika, aby oskarżony podczas zatrzymania znajdował się pod wpływem narkotyków, aby mówił iż znajduje się pod wpływem narkotyków. Jak wynika ze wskazanego protokołu był pytany o stan zdrowia, czy leczy się psychiatrycznie, neurologicznie, odwykowo. Niewątpliwie, gdyby R. N. zażył wcześniej w tym dniu narkotyki poinformowałby o tym policjantów. Po zatrzymaniu oskarżony o godz. 20.00 był poddany badaniu lekarskiemu, które zostało przeprowadzone przez lekarza J. Ś. celem stwierdzenia, czy może on przebywać w policyjnej izbie zatrzymań, zakładzie karnym, areszcie śledczym oraz czy może być przewożony policyjnymi środkami transportu. Ani z zaświadczenia lekarskiego (k. 154) wystawionego po przeprowadzonym badaniu ani też z zeznań świadka J. Ś. nie wynika, aby oskarżony znajdował się pod działaniem narkotyków. J. Ś. wskazała także, iż oskarżony nie informował jej, iż zażywał narkotyki. Gdyby uzyskała taką informację odnotowałby to w zaświadczeniu lekarskim. W dniu 07 maja 2015 r. oskarżony R. N. był przesłuchiwany w charakterze podejrzanego dwukrotnie przez funkcjonariusza policji R. S. – w godzinach 20.40- 21.00 oraz 21.15 – 21.30. Przesłuchany w charakterze świadka R. S. w złożonych zeznaniach wskazał, iż nie tylko przesłuchiwał R. N. w tym dniu, ale także brał udział w jego zatrzymaniu. Oskarżony nie informował, że znajduje się pod działaniem narkotyków, jego zachowanie nie wskazywało, aby był pod działaniem narkotyków, czy też alkoholu. Gdyby miał wątpliwości co do stanu w jakim znajduje się oskarżony nie przesłuchiwałby go. Kolejny raz w przedmiotowej sprawie oskarżony R. N. był przesłuchiwany w charakterze podejrzanego w dniu 08 maja 2015 r. przez funkcjonariusza Policji S. Ś.. Również z zeznań świadka S. Ś. wynika, iż oskarżony nie sygnalizował mu, iż znajduje się pod działaniem narkotyków. Nie zauważył także niczego co wskazywałoby, że R. N. znajduje się pod wpływem narkotyków. Gdyby uznał, iż oskarżony jest pod działaniem narkotyków odstąpiłby od jego przesłuchania. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków M. P., P. C. (2) , R. S., S. Ś. i J. Ś.. Brak było bowiem podstaw, aby zakwestionować ich wiarygodność w niniejszej sprawie. Wskazani świadkowie są osobami obcymi dla oskarżonego, z oskarżonym mieli kontakt podczas wykonywania obowiązków służbowych, nie byli oni w żaden sposób zainteresowani rozstrzygnięciem w niniejszej sprawie.

Walor wiarygodności Sąd przydał dowodom z dokumentów zgromadzonym w przedmiotowej sprawie. Nie było bowiem obiektywnych podstaw, aby podważać ich wiarygodność.

Oskarżony R. N. swoim zachowaniem zrealizował znamiona występków:

⚫

z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. i art. 287 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony bowiem w dniu 06 listopada 2014 roku w Ł. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że bez upoważnienia wpłynął na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych poprzez wprowadzenie loginu i hasła na stronie internetowej banku (...) S.A przez co uzyskał dostęp do rachunku o numerze (...) z którego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kwoty 5 zł poprzez doładowanie telefonu komórkowego na kwotę 5 złotych, czym działał na szkodę P. W. (1) przyjmując, iż czyn ten w zakresie kradzieży z włamaniem stanowi wypadek mniejszej wagi,

⚫

z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. i art. 287 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony bowiem w dniu 06 listopada 2014 roku w Ł. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że bez upoważnienia wpłynął na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych poprzez wprowadzenie loginu i hasła na stronie internetowej banku (...) S.A przez co uzyskał dostęp do rachunku o numerze (...) z którego dokonał zaboru w celu przywłaszczenia kwoty 5 zł poprzez doładowanie telefonu komórkowego na kwotę 5 złotych, czym działał na szkodę P. W. (1) przyjmując, iż czyn ten w zakresie kradzieży z włamaniem stanowi wypadek mniejszej wagi.

Sąd przyjmując, iż w zakresie kradzieży z włamaniem czyny te stanowiły wypadek mniejszej wagi miał na uwadze, iż oskarżony w posiadanie loginu i hasła do konta bankowego P. W. (1) wszedł poprzez udostępnienie mu ich przez żonę pokrzywdzonego P. W. (3), która dane te uzyskała od P. W. (1), a także iż dokonał kradzieży niewielkich kwot – dwa razy po 5 zł, za które doładował telefon komórkowy.

⚫

z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony bowiem w nieustalonym dniu w okresie pomiędzy 20 a 28 kwietnia 2015r. w Ł., po uprzednim zerwaniu kłódki zabezpieczającej drzwi wejściowe do pomieszczenia strychowego w budynku przy ul. (...), dostał się do jego wnętrza, skąd zabrał w celu przywłaszczenia piłę spalinową marki H. o wartości iż 318,85 zł, czym działał na szkodę L. K. (1).

Sąd zmienił opis powyższego czynu i przyjął, iż oskarżony czynu tego dopuścił się w nieustalonym dniu w okresie pomiędzy 20 a 28 kwietnia 2015r. oraz iż wartość piły wynosiła 318,85 zł. Pokrzywdzony L. K. (1) ani też jego żona nie potrafili wskazać dokładnej daty dokonanej kradzieży z włamaniem. Po raz ostatni piłę na strychu H. K. (1) widziała w dniu 20 kwietnia 2015 r. Pokrzywdzony L. K. (4) dał oskarżonemu 4 dni na oddanie mu piły lub pieniędzy za nią. Odczekał ten czas i w dniu 03 maja 2015 r. złożył zawiadomienie o popełnieniu na jego szkodę kradzieży z włamaniem. Do ujawnienia kradzieży z włamaniem zatem doszło w dniu 28 kwietnia 2015 r. Stąd Sąd jako czasookres popełnienia tego czynu przyjął okres pomiędzy 20 a 28 kwietnia 2015 r. Przyjęta przez Sąd wartość piły jest najkorzystniejsza dla oskarżonego. Pokrzywdzony nie potrafił opisać skradzionej mu piły, nie potrafił wskazać jej mocy, nie posiadał żadnych dokumentów dotyczących jej zakupu bowiem zostały one skradzione wraz z piłą. Sąd zatem przyjął najniższą cenę, za jaką można było nabyć w 2014 r. piłę marki H. w sklepie (...) w J..

Oskarżony przypisanych mu czynów dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k. R. N. był bowiem karany:

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie sygn. akt VII Ko 162/09,

- wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 za występek z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie sygn. akt Ko 2164/10,

kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 01 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 6/08 oraz kara za występek z art. 278 § 1 k.k. orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 25 listopada 2008 r. w sprawie sygn. akt VII K 482/08 objęte zostały wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 1000/15, którym orzeczono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, którą odbył w okresie od 14.10.2012 r. do 25.09.2013 r.

oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie sygn. akt II K 768/10 m.in. za występki z art. 279 § 1 k.k. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którym orzeczono karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbył w dniu 03.11.2009 r. i w okresie od 15.03.2011 r. do 14.05.2012 r.,

a przypisanych mu czynów dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kar orzeczonych wskazanymi wyrokami wymiarze przewyższającym 6 miesięcy, za przestępstwa podobne.

Wina oskarżonego R. N. w zakresie przypisanych mu czynów nie budzi wątpliwości. Oskarżony R. N. nie cierpi na chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe lub innego rodzaju przemijające zaburzenia czynności psychicznych. W okresach zarzucanych mu czynów nie miał zniesionej bądź znacznie ograniczonej zdolności rozpoznania czynów jak i kierowania swoim postępowaniem. Wobec oskarżonego nie zachodziły żadne okoliczności, które mogłyby rzutować na jego zawinienie. Oskarżony działał świadomie z winy umyślnej z zamiarem bezpośrednim. Chciał bowiem popełnić te czyny.

Oskarżony R. N. jest osobą uzależnioną od alkoholu i narkotyków. Z opinii sądowo – psychiatrycznej wynika, iż ujawnia cechy uzależnienia mieszanego. Zgromadzone dowody w niniejszej sprawie nie wskazują, aby pomiędzy popełnieniem przez oskarżonego przypisanych mu występków a używaniem przez niego narkotyków zachodził związek, o jakim mowa w art. 71 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Wskazany wyżej przepis nie wymaga istnienia „bezpośredniego” związku między popełnieniem przestępstwa, a używaniem narkotyku przez oskarżonego, a „jedynie wskazuje na konieczność powiązania działania uzależnionego od narkotyków sprawcy przestępstwa z używaniem narkotyków” i „wprawdzie w tej kategorii mieści się bezpośredni związek popełnionego przestępstwa i uzależnienia (...) lecz jej nie zamyka. O związku takim można mówić również wtedy kiedy na zachowanie sprawcy naruszającego normy prawa karnego wywiera wpływ uzależnienie od środków odurzających” (wyrok z 7.05.2012r., III KK 384/11, OSNKW rok 2012, z. 10, poz. 101). Chodzi więc zarówno o sytuację popełnienia przez uzależnionego sprawcę pod wpływem substancji od której jest uzależniony np. w stanie odurzenia jak i sytuację gdy to uzależnienie jest przyczyną popełnienia przestępstwa (por. wyrok Sądu Najwyższego z 28.09.1978 r., II KR 198/78, OSNKW rok 1979, z. 1-2, poz. 11). Odwołując się do dorobku doktryny, Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w uzasadnieniu wyroku z dnia 04 września 2013 r. w sprawie II AKa 247/13 KZS 2014 nr 5 poz. 90, wymienia trzy typy powiązań - z kryminologicznego punktu widzenia - między popełnionym przestępstwem i używaniem substancji narkotycznej: popełnienie przestępstwa w celu zdobycia narkotyków, popełnienie przestępstwa w wyniku oddziaływania narkotyku na organizm, popełnienie przestępstwa w rezultacie spadku lub zaniku zdolności do podejmowania czynności wywołane użyciem narkotyku (por. wyrok z 1.03.2013 r., II AKA 41/13). Żadna z wymienionych sytuacji nie zachodzi jednak w odniesieniu do oskarżonego R. N. w niniejszej sprawie.

Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonego R. N. Sąd kierował się przesłankami wskazanymi w art. 115 § 2 kk. biorąc pod uwagę rodzaj i charakter naruszonych dóbr prawnych, rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, postać zamiaru, motywację towarzyszącą sprawcy, a zatem okoliczności związane z przypisanymi oskarżonym czynami. Stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego R. N. jest znaczny. Czyny te godziły w jedno z podstawowych dóbr chronionych prawem jakim jest własność. Nie bez znaczenia dla oceny stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonego pozostają okoliczności ich popełnienia, rodzaj skradzionych rzeczy oraz wartość wyrządzonych szkód. W zakresie czynów popełnionych na szkodę P. W. (1) oskarżony wykorzystał zaufanie jakim obdarzyli go P. W. (1), który przekazał swojej żonie login i hasło do konta bankowego i wyraził zgodę, aby w dniu 05 listopada 2014 r. oskarżony miał do nich dostęp, i P. W. (2), która udostępniła mu przekazane jej przez P. W. (1) dane umożliwiające zalogowanie się do jego konta bankowego przez internet. Oskarżony w przeglądarce zapamiętał udostępnione mu hasło i login i bez zgody P. W. (1) w dniu tj. 06 listopada 2014 r. posłużył się nimi doładowując dwukrotnie telefon komórkowy kwotami po 5 zł.

Jako okoliczność obciążającą oskarżonego Sąd wziął pod rozwagę jego uprzednią karalność za wyjątkiem tej, która stała się podstawą do ustalenia działania oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 k.k., w niniejszej sprawie.

Sąd nie dopatrzył się wobec oskarżonego okoliczności łagodzących.

Zgodnie z art. 4 § 1 k.k. jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Wymierzając oskarżonemu R. N. kary w niniejszej sprawie Sąd uwzględnił, iż w dniu 01 lipca 2015 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2015.396). Rozważenia zatem zgodnie z art. 4 § 1 k.k. wymagało, który stan prawny określający odpowiedzialność oskarżonego – obowiązujący po 01 lipca 2015 r., czy też obowiązujący w dacie popełnienia przypisanych mu czynów jest dla niego względniejszy. Pojęcie "ustawa" użyte w art. 4 § 1 k.k. należy odnosić do całego stanu prawnego określającego odpowiedzialność sprawcy czynu zabronionego (por. wyrok SN z dnia 4 lipca 2001 r., V KKN 346/99, Orz. Prok. i Pr. 2001, nr 12, poz. 1). Natomiast przez zmianę ustawy karnej rozumie się zarówno zmianę całej ustawy (np. wejście w życie nowego k.k.), jak i poszczególnych jej przepisów, które w danej sytuacji mogą mieć zastosowanie (chodzi w szczególności o zmiany wynikające z ustaw nowelizacyjnych). Porównywanie „konkurujących” ustaw musi mieć charakter kompleksowy, czyli uwzględniający wszystkie ujemne konsekwencje wydanego w oparciu o te ustawy orzeczenia. Odrzuca się zarówno stanowisko, że poprzednia ustawa mogłaby być stosowana wyłącznie wówczas, gdyby orzeczona na jej podstawie kara nie mieściła się w widełkach ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie nowej, jak i pogląd, iż w przypadku gdy kara mieści się zarówno w przepisach ustawy obowiązującej poprzednio, jak i ustawy nowej, to nie można uznać, że przepis poprzedniej ustawy jest względniejszy. Jeżeli chodzi o wykładnię przepisu art. 4 § 1 k.k., to poza sporem jest, że zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego, jak i doktrynie, dominuje pogląd, iż oceny "ustawy względniejszej", w rozumieniu tego przepisu, powinno dokonywać się nie na płaszczyźnie abstrakcyjnej (poprzez porównywanie samej treści ustaw), lecz konkretnej, uwzględniając wszystkie okoliczności popełnionego czynu, biorąc pod uwagę faktyczne konsekwencje prawne, jakie mogą zostać orzeczone wobec sprawcy na podstawie podlegających ocenie ustaw. Sąd mając na uwadze powyższe uznał za względniejsze dla oskarżonego R. N. w niniejszej sprawie przepisy ustawy obowiązującej obecnie przede wszystkim z uwagi na możliwość orzeczenia wobec oskarżonego za przypisany mu czyn z art. 279 § 1 k.k. kary mieszanej wskazanej w art. 37b k.k. i wydając wyrok w niniejszej sprawie zastosował te przepisy.

Wymierzając oskarżonemu kary Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary z art. 53 k.k. W tych warunkach jako współmierne do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości poszczególnych czynów oskarżonego Sąd wymierzył R. N.:

- za występki z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. i art. 287 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przyjmując, iż oskarżony dopuścił się popełnienia działając w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności w rozumieniu art. 91 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37a k.k. karę 200 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 złotych. Ustalając wysokość stawki dziennej, Sąd wziął pod rozwagę zgodnie ze wskazaniami zawartymi w art. 33 § 3 k.k. warunki osobiste oskarżonego, jak również jego stosunki majątkowe oraz możliwości zarobkowe. Oskarżony R. N. ma 30 lat, z zawodu jest piekarzem, obecnie odbywa karę pozbawienia wolności, przed osadzeniem pracował dorywczo za granicą za wynagrodzeniem 1.000 EURO, nie posiada wartościowego majątku, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Tak ustalona stawka dzienna odpowiada zatem jego możliwościom zarobkowym.

- za występek z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. przy zastosowaniu art. 37b k.k. karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 6 miesięcy ograniczenia wolności wraz z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Oskarżony R. N. nie naprawił wyrządzonych pokrzywdzonym szkód. Z tego względu Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego R. N. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych L. K. (1) kwoty 318,85 zł i P. W. (1) kwoty 10 zł.

Orzeczona kara grzywny oraz orzeczona jednocześnie kara pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wobec oskarżonego w tym wymiarze wraz z orzeczonym środkiem kompensacyjnym w postaci obowiązku naprawienia szkody winny uświadomić oskarżonemu naganność jego postępowania oraz wdrożyć go do przestrzegania norm społecznych. Natomiast w zakresie prewencji generalnej, rozstrzygnięcia te zaspokoją społeczne poczucie sprawiedliwości i będą pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Nie ma przeszkód formalnych, aby wykonanie orzeczonej na podstawie art. 37b k.k. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesić. Ustawa nie wprowadza takiego ograniczenia ani ani explicite ani implicite. Niepodobna doszukiwać się go szczególnie w treści zdania drugiego art. 37b k.k., którego funkcją jest wyłącznie ustalenie kolejności wykonywania obu jednocześnie orzeczonych kar (Jarosław Majewski, Kodeks karny komentarz do zmian 2015 str. 100). Sąd nie znalazł jednakże podstaw, aby postawić wobec oskarżonego R. N. pozytywną prognozę kryminologiczną i warunkowo zawiesić orzeczoną karę pozbawienia wolności. Oskarżony jest bowiem sprawcą niepoprawnym powracającym do przestępstwa, wobec którego cele kary spełnić mogą jedynie kary efektywnie wykonywane.

W toku postępowania oskarżonemu R. N. Sąd wyznaczył z urzędu obrońcę w osobie adw. I. J.. Obrońca oskarżonego na rozprawie wniosła o zasądzenie na rzecz adw. I. J. kosztów obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu według norm w stawkach minimalnych wynikających z przepisów i oświadczyła, iż koszty te nie zostały uiszczone. Z tego względu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. J. kwotę 924 zł plus 212,52 zł VAT tytułem zwrotu kosztów udzielonej obrony z urzędu. Zasądzona kwota mieści się w granicach stawek minimalnych określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

Sąd, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., zwolnił oskarżonego R. N. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Uwzględniając sytuację majątkową R. N., fakt iż obecnie odbywa on karę pozbawienia wolności, orzeczony został wobec niego obowiązek naprawienia szkody, uiszczenie przez oskarżonego kosztów sądowych w niniejszej sprawie uznać należało za zbyt uciążliwe.