Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy Lublinie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Maria Stelska

Protokolant: Piotr Słomiński

po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2016 r. w Lublinie

sprawy z powództwa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W.

przeciwko A. G. i M. G.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

I.  uznaje za bezskuteczną wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. umowę zmiany umowy spółki cywilnej z dnia 07 lipca 2012 r., zawartą w formie aktu notarialnego Rep. A Numer (...) przed notariuszem E. P. w Kancelarii Notarialnej we W., mocą której M. G. i B. G. przenieśli własność nieruchomości składającej się z działek nr (...) zawierającej obszaru 1,25 ha, położonej w S., gmina S., dla której Sąd Rejonowy w Lubartowie prowadził księgę wieczystą (...) do wartości należności głównej wierzytelności, w kwocie 84 389,01 (osiemdziesiąt cztery tysiące trzysta osiemdziesiąt dziewięć 01/100) złotych, stwierdzonej prawomocnymi decyzjami Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w L. Inspektorat w L. stwierdzającymi wysokość zobowiązania dłużników M. G. i B. G. z tytułu składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, Fundusz Ubezpieczeń Zdrowotnych oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych:

- nr (...) z dnia 25 stycznia 2010r.;

- nr (...) z dnia 21 października 2010r.;

- nr (...) z dnia 09 maja 2011r.;

- nr (...) z dnia 25 października 2011r.;

- nr (...) z dnia 04 kwietnia 2012r.;

- nr (...) z dnia 07 lipca 2011r.;

- nr (...) z dnia 26 października 2011r.;

- nr (...) z dnia 04 kwietnia 2012r.;

- nr (...) z dnia 31 maja 2012r.;

- nr (...) z dnia 30 sierpnia 2012r.;

II.  zasądza od pozwanych M. G. i A. G. solidarnie na rzecz powoda – Zakładu Ubezpieczeń społecznych w W. kwotę 3.600,00 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanych M. G. i A. G. solidarnie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Lublinie kwotę 4.220,00 ( cztery tysiące dwieście dwadzieścia) złotych tytułem kosztów sądowych, których powód nie miał obowiązku uiszczać.

Sygn. akt I C 562/13

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 4 czerwca 2013r. (data stempla pocztowego) przeciwko A. G. i M. G., powód - Zakład Ubezpieczeń Społecznych w W. domagał się uznania za bezskuteczną zmianę umowy spółki z dnia 7 lipca 2012r. Rep A nr (...) mocą, której nastąpiło powiększenie majątku (...) spółka cywilna M. G. i A. G. w W., (...) do kwoty 201 000 złotych, poprzez wniesienie wkładu w postaci nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (...) zawierający obszar 1,25 ha objętej KW (...) (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Lubartowie IV Wydział Ksiąg Wieczystych stanowiącej własność ustawową małżeńską M. G. i jego żony B. G.. Powód domagał się także zasądzenia od pozwanych kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż pozwany M. G. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej zalega w stosunku do ZUS Oddział w L. z zapłatą składek na ubezpieczenia społeczne, składek na ubezpieczenia zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, które wraz z odsetkami według stanu na dzień 6 marca 2013r, wynoszą 68 276,16 złotych. W podobnej sytuacji znajduje się żona pozwanego B. G., która zalega z tego samego tytułu z zapłatą takich samych składek wraz z odsetkami. Kwota zaległości na dzień 6 marca 2013 roku wynosi 16 112,85 złotych. W celu zabezpieczenia tych należności hipoteką przymusową na nieruchomości dłużników ZUS o/L. wydał decyzje dotyczące M. G.:

- z dnia 25 stycznia 2010r. na kwotę 17 577,42 złotych,

- z dnia 21 października 2010r. na kwotę 23 662,51 złotych;

- z dnia 9 maja 2011r. na kwotę 24 096,84 złotych;

- z dnia 25 października 2011r. na kwotę 21 747,70 złotych;

- z dnia 4 kwietnia 2012r. na kwotę 11 343,79 złotych;

A nadto decyzje dotyczące B. G.:

- z dnia 26 października 2011r. na kwotę 5 792,64 złote;

- z dnia 4 kwietnia 2012r. na kwotę 4 735,68 złotych;

- z dnia 31 maja 2012r. na kwotę 475,83 złote

- z dnia 30 sierpnia 2012r. na kwotę 14 771,02 złote.

W dalszej części uzasadnienia strona powodowa wywiodła, że od wydanych decyzji nie wniesiono odwołania w związku z czym stały się prawomocne, stanowiąc podstawę do dokonania wpisu hipoteki przymusowej na nieruchomościach będących przedmiotem współwłasności łącznej dłużnika i jego małżonki. Począwszy od listopada 2009r. do 6 marca 2013r. łączne zadłużenie M. G. i jego żony wyniosło 84 389, 01 złotych, a powód dokonał zabezpieczenia wpisem do hipoteki na nieruchomościach objętych księgą wieczystą Nr KW (...) (...) należności z tytułu składek nieopłaconych przez M. G. w łącznej kwocie 39 987,05 złotych i odsetek w wysokości 11 463 złote. Ze względu na przeniesienie nieruchomości nie mogły zostać zabezpieczone kolejne należności za okres od marca 2012r., które według stanu na kwiecień 2013r. z tytułu składek wyniosły 20 045,70 złotych, a odsetek 1 664 złote. Należy w tym uwzględnić także koszty egzekucyjne i koszty upomnienia. Jedynym majątkiem dłużnika, z którego możliwe było zaspokojenie należności powoda była nieruchomość przeniesiona na pokrycie podwyższenia majątku spółki cywilnej (...), przy czym oczywistym jest fakt, iż dłużnicy wiedzieli o istnieniu zobowiązań, a wskutek przeniesienia własności nieruchomości stali się niewypłacalni, zaś sama czynność dokonana była z pokrzywdzeniem powoda (pozew z uzasadnieniem k. 2-3).

W odpowiedzi na pozew z dnia 31 grudnia 2013r. (k. 36-38) pozwani reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika wnosili o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniesiono w pierwszej kolejności zarzut braku legitymacji biernej pozwanego M. G., który zgodnie ze stanowiskiem nie jest osobą trzecią w rozumieniu art. 531 § 1 k.c. Wskazano ponadto, że w następstwie zmiany umowy spółki cywilnej (...) s.c. nie nastąpiła zmiana w składzie majątku pozwanego i nadal jest współwłaścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Dodatkowo, w dniu dokonania czynności prawnej, nie istniały w większości należności (okres od czerwca 2012r.), których zabezpieczenia hipotecznego chce powód. Wskazano, iż dokonując zaskarżonej, czynności prawnej małżonkowie G. nie działali ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Należności z tytułu składek, wymagalne w dniu dokonania zmiany umowy i należne od B. G. zabezpieczono w całości, a należne od M. G. również w przeważającej części zostały zabezpieczone w ten sam sposób. Dokonując zmiany umowy, A. G. nie miała natomiast świadomości, co do sytuacji finansowej rodziców w zakresie istnienia zobowiązań wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i nie wiedziała, w dniu 7 lipca 2012r., że dłużnik działa z pokrzywdzeniem wierzycieli, a nadto przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć (odpowiedź na pozew k. 36-38)

Odpowiadając na argumentację zawartą odpowiedzi na pozew, w piśmie procesowym z dnia 16 stycznia 2014 r. (data wpływu), powód wskazał na bezzasadność zarzutu braku legitymacji biernej M. G. podnosząc, iż zmiana umowy spółki mocą której nastąpiło powiększenie majątku (...) spółka cywilna M. G., A. G. poprzez wniesienie wkładu w postaci nieruchomości stanowiącej ustawową własność małżeńską pozwanego i jego żony B. G., spełnia przesłanki określone w art. 527 k.c., gdyż obydwoje małżonkowie są dłużnikami ZUS, a zmiana umowy spółki spowodowała przesunięcie majątkowe. W jej wyniku, majątek wspólny małżonków stał się majątkiem odrębnym wspólników spółki cywilnej (...) o charakterze bez udziałowym w stosunku do którego ZUS nie może kierować egzekucji, ani w celu wyegzekwowania należności B. G. – która przeniosła swoje prawa na rzecz wspólników spółki cywilnej, ani należności przysługujących od pozwanego. Majątek wspólników spółki cywilnej jest bowiem wyłączony spod egzekucji na podstawie art. 863 § 3 k.c. Jako błędne oceniono również stanowisko pozwanych w zakresie, gdzie wskazywano na nieistnienie należności podnosząc, iż zaległości pozwanego oraz B. G. powstawały począwszy od 11 grudnia 2009r. co oznacza, iż na dzień zawarcia zmiany umowy spółki byli już dłużnikami ZUS, a fakt zabezpieczenia w części wierzytelności ZUS hipoteką oraz brzmienie art. 863 § 3 k.c., nie pozwalają na zaspokojenie wierzytelności z majątku spółki cywilnej. Twierdzenie o nie działaniu ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli nie zostało też niczym uzasadnione, podczas gdy M. G. i B. G. posiadali zobowiązania publicznoprawne i liczyli się z możliwością skierowania egzekucji do nieruchomości będącej przedmiotem umowy z dnia 7 lipca 2012r. Odnosząc się do braku wiedzy A. G. o zobowiązaniach rodziców wskazywano, iż z tytułu wniesienia do spółki nieruchomości pozwana uzyskała nieodpłatnie - jako jej wspólnik - udział w nieruchomości, co ze względu na treść art. 528 k.c. nie wymaga wykazania świadomości osoby trzeciej pokrzywdzenia wierzyciela (pismo procesowe k. 50-52).

W odpowiedzi na powyższe, w piśmie procesowym z dnia 25 marca 2014r. (k. 59-62), pełnomocnik pozwanych podtrzymał dotychczasową argumentację zawartą w odpowiedzi na pozew, a dodatkowo zakwestionował wysokość zobowiązania M. G. i B. G. (pismo procesowe k. 59-61).

Ustosunkowując się do tego zarzutu, powód wskazał na wynikający z ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązek płatników dotyczący obliczania, rozliczania i przekazywania składek na ubezpieczenia społeczne. Wskazał ponadto, że przedłożone w pozwie stany należności M. G. i B. G. stanowią dowód z dokumentu na okoliczność istnienia zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. W treści pisma powód poinformował, iż w dniu 16 stycznia 2014r. otrzymał wpłatę w kwocie 4 716,74 złote na pokrycie zadłużenia B. G. (pismo procesowe k. 66-67).

W toku postępowania stanowiska stron nie uległy zmianie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

M. G. i B. G. na zasadzie wspólności ustawowej małżeńskiej byli właścicielami nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (...) zawierającej obszar 1,25 ha dla której Sąd Rejonowy w Lubartowie IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził Księgę Wieczystą nr (...) (...) (wydruk księgi wieczystej k. 126-131v).

Zarówno pozwany M. G. jak i B. G. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej posiadali zadłużenie publicznoprawne wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych obejmujące składki na ubezpieczenia społeczne, składki na ubezpieczenia zdrowotne, składki na Fundusz Pracy oraz składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, które powstawały począwszy od listopada 2009r. (stany należności dla płatnika k. 4-7v, 8-10v).

Rosnące zaległości pozwanego i jego żony zostały stwierdzone prawomocnymi decyzjami: -nr (...) z dnia 25 stycznia 2010r. na kwotę 17 577,42 złotych, -nr (...) z dnia 21 października 2010r. na kwotę 23 662,51 złotych;- nr (...) z dnia 9 maja 2011r. na kwotę 24 096,84 złotych;-nr (...) z dnia 25 października 2011r. na kwotę 21 747,70 złotych;- nr (...) z dnia 4 kwietnia 2012r. na kwotę 11 343,79 złotych;

- nr (...) z dnia 26 października 2011r. na kwotę 5 792,64 złote; - nr (...) z dnia 4 kwietnia 2012r. na kwotę 4 735,68 złotych; - nr (...) z dnia 31 maja 2012r. na kwotę 475,83 złote; - nr (...) z dnia 30 sierpnia 2012r. na kwotę 14 771,02 złote, niekwestionowanymi przez dłużników, stając się podstawą do dokonania wpisu hipoteki przymusowej na nieruchomościach objętych Księgą Wieczystą nr (...) (...) (decyzja k. 11-11v, 13-13v, 15-15v, 17-17v, 19-19v, 22-22v, 24-24v, 26-26v, 28-28v, 30-30v, bezsporne).

W dniu 7 lipca 2012r. sporządzono zmianę umowy spółki cywilnej, której wspólnikami pozostawali M. G. i A. G. w formie aktu notarialnego za Rep A Nr (...), w ten sposób, iż powiększono majątek spółki cywilnej (...) s.c. (...), A. G. w W. S. (...) do kwoty 201 000 złotych, poprzez wniesienie wkładu w postaci nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (...) zawierającej obszar 1,25 ha położonej we wsi S., gmina S., której właścicielami na prawie ustawowej wspólności małżeńskiej pozostawali M. G. i B. G..

W dacie zawarcia zmiany umowy spółki, w dziale IV Księgi wieczystej KW nr (...) widniały wpisy: hipoteki przymusowej kaucyjnej w sumie 17 577,42 zł na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L., hipoteki przymusowej kaucyjnej w sumie 23 662,51 złotych na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. Inspektorat w L., hipoteki przymusowej w sumie 38 163,36 złotych na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w L. Oddział w L., hipoteki przymusowej w sumie 6 566,85 złotych na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. Inspektorat w L., hipoteki przymusowej w sumie 32 621,55 złotych na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w L. Oddział w L., hipoteki przymusowej w sumie 8 688,96 złotych na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Inspektorat w L. Oddział w L., hipoteki przymusowej w sumie 7 103,52 złote na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. Inspektorat w L., hipoteki przymusowej w kwocie 17 015, 68 złotych na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. Inspektorat w L. (akt notarialny k. 79-82).

M. G. i B. G. w dacie zawarcia zmiany umowy spółki nie posiadali innych nieruchomości, ani majątku, do którego powód mógłby skierować egzekucję. Po przeniesieniu własności nieruchomości na rzecz spółki cywilnej (...), zadłużenie M. G. i B. G. wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nadal rosło, skutkując wydaniem kolejnych decyzji określających jego wysokość, które z uwagi na przeniesienie własności nieruchomości nie mogło zostać zabezpieczone hipotecznie, ani podlegać egzekucji. Ponadto M. G. posiadał zadłużenia publicznoprawne również wobec Urzędu Skarbowego zalegając z zapłatą podatków (informacja k. 53, lista zaległości k. 54, 55, 56, 57, decyzja k. 68-68v, 70-70v, 72-72v, 73-73v).

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o powołane wyżej dowody.

Dowody z dokumentów nie były kwestionowane przez strony i nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, dlatego Sąd obdarzył je wiarą. Zeznania pozwanego M. G. i pozwanej A. G. Sąd pominął wobec nieusprawiedliwionego niestawiennictwa pozwanych na rozprawę.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Podstawę prawną roszczeń powoda zgłoszonych w niniejszym procesie stanowi art. 527 kc, zgodnie, z którym, gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć.

Cytowany przepis uzależnia skuteczność skargi pauliańskiej od spełnienia kumulatywnie następujących przesłanek:

-

pokrzywdzenia wierzyciela, jeżeli wskutek czynności prawnej osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową;

-

działania dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli;

-

wiedza lub możliwość – przy zachowaniu należytej staranności- dowiedzenia się o tym przez osobę trzecią.

Ciężar udowodnienia powyższych przesłanek spoczywa na wierzycielu.

O pokrzywdzeniu wierzyciela stanowi art. 527 § 2 kc w świetle, którego czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności. Oceny czy czynność prawna krzywdzi wierzyciela, dokonuje się nie według stanu dokonania czynności, lecz według chwili jej zaskarżenia (wyrok SN z dnia 22 marca 2001r., sygn. akt V CKN 280/00, Lex nr 52793).

Przez pojęcie niewypłacalności rozumie się aktualny tj. istniejący w chwili orzekania brak możliwości wywiązania się ze zobowiązań finansowych. Niewypłacalność oznacza stan, w którym cały majątek dłużnika nie wystarcza na pokrycie długów, zaś niewypłacalność w wyższym stopniu oznacza, iż w zasadzie każde istotne, bez względu na jego rozmiar, powiększenie niewypłacalności stanowi pokrzywdzenie wierzycieli. Stan niewypłacalności w wyższym stopniu obejmuje utrudnienie i opóźnienie zaspokajania wierzycieli.

Dłużnik powinien pozostawać w świadomości, że działa z pokrzywdzeniem wierzycieli. Sytuacja taka ma miejsce wówczas, gdy dłużnik zdaje sobie sprawę, uświadamia sobie, że wskutek dokonania czynności prawnej może spowodować niemożność zaspokojenia się wierzycieli z jego majątku. Pokrzywdzenie wierzyciela nie musi być zamiarem dłużnika. Dla przyjęcia tej przesłanki wystarczy, aby dłużnik pokrzywdzenie przewidywał w granicach ewentualności. Świadomość pokrzywdzenia wierzycieli musi istnieć w chwili dokonywania czynności prawnej.

Również osoba trzecia powinna mieć świadomość o pokrzywdzeniu wierzycieli bądź przynajmniej możliwość powzięcia takiej informacji przy zachowaniu przez nią należytej staranności. W przypadku, gdy osobą trzecią jest osoba będąca w bliskim stosunku dla dłużnika, kodeks cywilny w art. 527 § 3 wprowadza domniemanie, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Jest to domniemanie wzruszalne, które powoduje przerzucenie ciężaru dowodu na osobę trzecią. Stosunek bliskości z reguły wynika z powiązań rodzinnych.

W przypadku dokonania przez dłużnika czynności prawnej z pokrzywdzeniem wierzycieli, na mocy której osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową bezpłatnie, wierzyciel może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną, chociażby osoba ta nie wiedziała i nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli (art. 528kc). W takiej sytuacji wierzyciel nie musi wykazywać tej okoliczności, a osoba trzecia nie może bronić się, że nie wiedziała lub nawet przy zachowaniu należytej staranności nie mogła się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, należy wskazać, iż warunkiem uznania zmiany umowy spółki cywilnej z dnia 7 lipca 2012r. na mocy której powiększono majątek spółki (...) s.c. M. G., A. G. za bezskuteczną w stosunku do powoda - Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W., jest udowodnienie, że dłużnicy stali się niewypłacalni albo niewypłacalni w wyższym stopniu i działali ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela. Przeniesienie przez dłużników M. G. i jego żonę B. G., która wyraziła na to zgodę, własności nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (...) na rzecz spółki cywilnej (...) spowodowało, iż wyniku zmiany umowy spółki córka dłużników nabyła udział w nieruchomości stanowiącej dotychczas współwłasność na prawie wspólności ustawowej rodziców, nieodpłatnie. Znajduje tutaj zatem, jak słusznie podnosiła strona powodowa, zastosowanie art. 528 kc, który uwalnia wierzyciela (powoda) od obowiązku udowadniania, że osoby trzecie wiedziały albo przy zachowaniu należytej staranności mogły się dowiedzieć, że dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli.

W niniejszej sprawie bezsporne jest to, że M. G. i B. G. są dłużnikami powoda, a ich zaległości powstawały począwszy od listopada 2009r. Niekwestionowanym jest również fakt, iż nie wnosząc odwołań od decyzji wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, nie kwestionowali wysokości swojego zadłużenia, a prawomocne już decyzje stały się podstawą do zabezpieczenia należności poprzez wpis hipotek na nieruchomości, które znalazły swoje odzwierciedlenie w dziale IV prowadzonej dla nieruchomości księgi wieczystej KW nr (...) i sporządzonym akcie notarialnym. Niewątpliwe zatem, do dnia zawarcia umowy tj. 7 lipca 2012r., zabezpieczone poprzez wpisy hipoteki należności nie zostały przez dłużników rozliczone, a zarówno M. G., jak i B. G., musieli liczyć się z konsekwencjami w postaci alternatywy skierowania egzekucji do nieruchomości stanowiącej ich wspólną własność.

Wobec przeniesienia własności nieruchomości na spółkę cywilną (...) pozbyli się jedynego majątku, jaki posiadali. Odnosząc się do zarzutu strony pozwanej należy podać, że skarga paulińska nie jest wyłączona w razie obciążenia nieruchomości hipoteką przymusową, jeżeli hipoteka ta nie zabezpiecza wierzytelności powoda w całości. Poza tym, stan niewypłacalności dłużnika obejmuje także utrudnienie i odwleczenie zaspokojenia. Zbycie nieruchomości przez dłużników M. G. i B. G. spowodowało, że powód nie może uzyskać zaspokojenia z majątku dłużnika, a do zaspokojenia ze zbytej nieruchomości musiałby wystąpić z powództwem przeciwko dłużnikowi hipotecznemu na podstawie stosunku hipoteki. M. G. występujący w dwojakich rolach: jako dłużnik powoda i jednocześnie wspólnik spółki cywilnej zyskującej nieruchomość posiada natomiast niewątpliwie legitymację do występowania w sprawie w charakterze pozwanego.

Nie stanowi naruszenia art. 527 § 1 k.c. uznanie za bezskuteczną określonej czynności prawnej względem wskazanej przez powoda w pozwie wierzytelności o określonej wysokości, stanowiącej jedynie część wierzytelności przysługującej wobec dłużnika, który dokonał czynności prawnej. Skarga pauliańska jest środkiem ochrony wierzycieli i stanowi formę zabezpieczenia w przypadku nielojalnego zachowania dłużnika. Do niego też –w przypadku gdy przysługuje mu kilka wierzytelności wobec tego samego dłużnika-należy wybór, którą z wierzytelności chce chronić, jak również wybór, czy w drodze powództwa wytoczonego na podstawie art. 527 k.c. chronić całą przysługującą mu wierzytelność, czy też jedynie jej określoną część (zob.wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 2011 r.,V CSK 313/10, niepubl.).

W ocenie Sądu podpisując kwestionowaną umowę z dnia 7 lipca 2012r. na mocy której nastąpiło powiększenie majątku spółki cywilnej (...), dłużnicy doskonale zdawali sobie sprawę, że dokonanie tej czynności prawnej może spowodować niemożność zaspokojenia się wierzyciela z ich majątku, jeśli nie posiadali żadnych innych nieruchomości, czy majątku umożliwiającego powodowi zaspokojenie. Celowo wyzbyli się jedynego prawa własności jakie im przysługiwało, udaremniając zaspokojenie wierzyciela, który nie może się już zaspokoić z majątku stanowiącego odrębny majątek wspólników spółki cywilnej (...) o charakterze bezudziałowym, ani kierować do niego egzekucji należności przysługujących od M. G. oraz B. G.. Jak słusznie podnosiła strona powodowa, art. 863 § 3 k.c., uniemożliwia bowiem zaspokojenie się powoda z majątku spółki cywilnej .

Powyższe prowadzi również do wniosku, że poprzez zawarcie przedmiotowej umowy w dniu 7 lipca 2012r., dłużnicy stali się niewypłacalni. Wobec domniemania z art. 528 k.c. i uzyskania przez osoby trzecie, w tym przypadku A. G., nieodpłatnie udziału w nieruchomości, bez znaczenia pozostaje okoliczność, czy córka dłużników wiedziała albo przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć, że M. G. i B. G. działali ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli. Ubocznie już tylko podnieść należy, iż trudno uznać za logiczne stanowisko pozwanych, zgodnie z którym, córka dłużników nie posiadała informacji o zadłużeniach rodziców wobec ZUS, w sytuacji, gdy treść sporządzonego aktu notarialnego zmiany umowy spółki cywilnej, której A. G. jest wspólnikiem, zawiera szczegółowe wyliczenie należności powoda objętych hipotekami na nieruchomości, która została wprowadzona do spółki celem powiększenia jej majątku.

Mając powyższe na uwadze zostały spełnione przesłanki pozwalające uznać za bezskuteczną wobec powoda Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. czynność prawną w postaci zmiany umowy spółki dokonanej w dniu 7 lipca 2012r. przed Notariuszem E. P. prowadzącą Kancelarię Notarialną we W., wpisanej do repertorium A pod nr (...), mocą której M. G. i B. G. przenieśli własność nieruchomości składającej się z działek gruntu nr (...) zawierającej obszar 1,25 ha położonej w S., gmina S., dla której Sąd Rejonowy w Lubartowie IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (...) (...) do wartości należności głównej wierzytelności w kwocie 84 389,01 złotych stwierdzonej prawomocnymi decyzjami Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w L. Inspektorat w L. stwierdzającymi wysokość zobowiązania dłużników M. G. i B. G. z tytułu składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, Fundusz Ubezpieczeń Zdrowotnych oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych:

- nr (...) z dnia 25 stycznia 2010r;

-nr (...) z dnia 21 października 2010r;

- nr (...) z dnia 9 maja 2011r;

-nr (...) z dnia 25 października 2011r;

- nr (...) z dnia 4 kwietnia 2012r;

- nr (...) z dnia 26 października 2011r;

- nr (...) z dnia 4 kwietnia 2012r;

- nr (...) z dnia 31 maja 2012r;

- nr (...) z dnia 30 sierpnia 2012r.

Rozstrzygnięcie powyższe obejmuje decyzje wydane przez powoda i objęte żądaniem pozwu.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu uzasadnia treść art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. W niniejszej sprawie powód wygrał proces co do zasady. W tej sytuacji, pozwani M. G. i A. G., którzy faktycznie przegrali sprawę, winni ponieść koszty procesu zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu (art. 98 § 1 kpc).

W niniejszej sprawie powód poniósł koszty wynagrodzenia pełnomocnika, wobec tego Sąd zasądził solidarnie od pozwanych M. G. i A. G. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. kwotę 3600 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w oparciu o § 6 pkt 6 w zw. z § 2 ust. 1-2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. - Dz.U. z 2013r., poz. 490 – t.j.

W niniejszej sprawie Skarb Państwa poniósł tymczasowo koszty opłaty sądowej od pozwu w wysokości 4 220 złotych od której powód był zwolniony. Wobec wygrania procesu przez powoda Sąd nakazał ściągnąć solidarnie od pozwanych, na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Lublinie kwotę 4 220 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych. Stosownie do treści art. 113 ust.1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2016r., poz. 623 j.t.) kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić (…) Sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu.

Mając powyższe na uwadze i na podstawie powołanych przepisów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.