Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Chomiuk

Protokolant: st. sekr. sąd. Iwona Bierkat

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016 r. w S.

sprawy z powództwa H. W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w L.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od H. W. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w L. kwotę 3.617 (trzy tysiące sześćset siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

III.  odstępuje od obciążania H. W. obowiązkiem zapłaty na rzecz Skarbu Państwa nieuiszczonych kosztów sądowych.

I C 1026/13

UZASADNIENIE

H. W. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. w L. kwoty 139.993,20 zł tytułem odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości oznaczonej jako działki o numerach ewidencyjnych (...), położonych w miejscowości S. gmina M., za okres od 1 stycznia 2001r do dnia 31 grudnia 2011r.

W uzasadnieniu swojego żądania powódka wskazała, iż od dnia 30 czerwca 1976r jest współwłaścicielem nieruchomości oznaczonej jako działki gruntu o numerach (...), położonej w miejscowości S.. Dla przedmiotowej nieruchomości w Sądzie Rejonowym w Mińsku Mazowieckim prowadzona jest księga wieczysta oznaczona numerem (...). H. W. podała, że dział III księgi wieczystej nie ma wpisów dotyczących ograniczonych praw rzeczowych, polegających na prawie korzystania przez przedsiębiorstwo przesyłowe z urządzeń służących do przesyłu energii elektrycznej. Powódka stwierdziła, że na działkach znajdują się dwa słupy średniego napięcia i tym samym nie może ona efektywnie wykorzystywać przedmiotowej nieruchomości. Powódka zarzuciła pozwanej spółce, że ta nie ponosi żadnych kosztów z tytułu korzystania z cudzej nieruchomości. Powoduje to konieczność uiszczenia przez pozwaną kwoty dochodzonej w pozwie tytułem wynagrodzenia za bezumowne korzystanie za okres od 1 stycznia 2001r do 31 grudnia 2011r. Powódka stwierdziła również, że z tytułu własności gruntu ponosi wydatki związane z koniecznością opłacania podatku rolnego. Natomiast wysokość kwoty dochodzonej w niniejszej sprawie została wyliczona w oparciu o przeciętną stawkę za dzierżawę gruntów w powiecie M., tj. 41,66 zł/m ².

W odpowiedzi na pozew (...) S.A. z siedzibą w L. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na przecz pozwanej zwrotu kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwana wskazała, iż powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ powódka nie wskazała powierzchni z jakiej pozwana miałby korzystać w okresie od 1 stycznia 2001r do 31 grudnia 2011r. Pozwana podniosła, iż z całą pewnością obszarem tym nie są nieruchomości oznaczone numerami ewidencyjnymi: (...)położone w miejscowości S. a jedynie obszar, na którym są posadowione słupy elektroenergetyczne, gdyż same linie elektroenergetyczne nie stanowią przeszkody w wykonywaniu gospodarki rolnej. Pełnomocnik pozwanej podniósł, że powódka nie wykazała przesłanek ewentualnej odpowiedzialności deliktowej takich jak: fakt poniesienia szkody, wysokość tej szkody oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy działaniem pozwanej, a faktem i wysokością powstałej szkody. W uzasadnieniu podniesiono również, że okres, o którym jest mowa w pozwie obejmuje czas, gdy właścicielem przedmiotowych urządzeń sieciowych nie była pozwana spółka, ponieważ mogła korzystać z nich od chwili nabycia przedsiębiorstwa sieciowego, tj. od dnia 1 lipca 2007r. Tym samym za okres wcześniejszy powództwo winno zostać oddalone. W punkcie piątym uzasadnienia odpowiedzi na pozew, pełnomocnik pozwanej podniósł, że w dalszej części procesu po skompletowaniu dokumentacji podniesie zarzut zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 20 listopada 2012r. powództwo zostało oddalone. Sąd zasądził od powódki H. W. na rzecz pozwanej (...) S.A. z siedzibą w L. kwotę 1.817zł tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu.

Sąd Okręgowy uznał, że powództwo nie zasługuje na uwzględnienie, ponieważ nie znalazł potwierdzenia zarzut powódki o korzystaniu przez pozwaną bez tytułu prawnego z działek powódki, nad którymi zostały przeprowadzone napowietrzne linie elektroenergetyczne, a na jednej z nich został posadowiony słup. Sąd wskazał też, że wzniesienie na działkach stanowiących obecnie własność powódki urządzeń elektroenergetycznych przez poprzedników prawnych pozwanej, ich kilkudziesięcioletnie niezakłócone eksploatowanie odpowiadające treści służebności gruntowej przesyłu przy braku sprzeciwu właścicielki H. W., należy uznać za samoistne posiadanie w dobrej wierze. Dysponowanie decyzjami z 9 lipca 1976 r. i 22 rudnia 1976 r.
o zatwierdzeniu planu realizacyjnego i pozwoleniu na budowę usprawiedliwiało przekonanie przedsiębiorstwa energetycznego o przysługiwaniu mu prawa
do posadowienia i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych. Tym samym zasadnie pozwana podnosi, że nabyła służebność gruntową o treści odpowiadającej służebności przesyłu przez zasiedzenie, stosownie do treści art. 292 k.c. w związku z art. 352 § 1 k.c. W konkluzji swoich wywodów Sąd uznał, że skoro pozwana spółka posiada tytuł prawny to jest tym samym jest uprawniona
do przetrzymywania na działkach powódki urządzeń elektroenergetycznych i ich eksploatowania. Zatem nie można uznać, że pozwana ingeruje w prawo własności powódki bez tytułu prawnego, a tym samym roszczenie powódki o zapłatę oparte o treść art. 224 k.c. i art. 225 k.c. jest niezasadne.

Wyrokiem z dnia 23 maja 2013r. (sygn. akt I Aca 111/13) na skutek apelacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 20 listopada 2012r. Sąd Apelacyjny w Lublinie uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Siedlcach do ponownego rozpoznania pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny w Lublinie wskazał, że w ustalonym w ustalonym stanie faktycznym nieuprawnione były wnioski wywiedzione przez Sąd Okręgowy, że ustalone fakty w stopniu wystarczającym uzasadniają przyjęcie, iż pozwana ma tytuł prawny do władania nieruchomościami stanowiącymi własność powódki w zakresie służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu, wskutek nabycia tej służebności przez zasiedzenie przez jej poprzednika prawnego. Niesłuszne było też zdaniem Sądu Apelacyjnego przyjęcie dobrej wiary przedsiębiorstwa państwowego, które jako pierwsze posadowiło na nieruchomości stanowiącej obecnie własność powódki urządzenie elektroenergetyczne i je eksploatowało. Sąd Okręgowy nie ustalił podstawy prawnej, na jakiej przedmiotowe urządzenia przesyłowe zostały wybudowane, czym doprowadził do nieuzasadnionego przypisania poprzednikowi prawnemu pozwanej dobrej wiary, a okoliczność ta miała wpływ na długość terminów zasiedzenia. Ponadto Sąd Okręgowy nie określił dokładnie w odniesieniu do poszczególnych urządzeń i nieruchomości w jakiej dacie doszło do nabycia służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu i przez jaki konkretnie podmiot. Sąd Okręgowy ustalił, że przedsiębiorstwo państwowe Zakłady (...) z siedzibą w W. korzystało z urządzeń znajdujących się na działkach powódki od daty odbioru robót budowlanych, nie ustalił natomiast daty podłączenia przedmiotowych urządzeń przesyłowych do sieci, która powinna być początkiem biegu terminu niezbędnego do zasiedzenia. Niewątpliwie elementy sieci energetycznej (linie energetyczne, utrzymujące je słupy, stacje transformatorowe, itp.) są urządzeniami, które po wybudowaniu stanowią składnik przedsiębiorstwa, które korzysta z nich, łącząc je z innymi elementami sieci, za pomocą których przesyła energię elektryczną. A zatem samo wybudowanie urządzeń, bez ich włączenia do sieci przesyłowej nie może być uznane za ,,korzystanie” w rozumieniu art. 292 k.c. zwłaszcza, że trwałe i widoczne urządzenia nie muszą być wybudowane przez podmiot, który z nich korzysta. Sąd Okręgowy nie ustalił faktu przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakład (...) z siedzibą w W. w (...) Spółkę Akcyjną Skarbu Państwa: Zakład (...) S. A. z siedzibą w W.. Okoliczność ta ma znaczenie przy ocenie dopuszczalności i skutków doliczania posiadania poprzednika, co wymaga ustalenia kiedy i na czyją rzecz państwowe przedsiębiorstwo energetyczne przeniosło posiadanie urządzeń elektroenergetycznych, oczywiście o ile wcześniej samo nie nabyło służebności gruntowej przez zasiedzenie. Przy braku w zebranym materiale możliwości poczynienia ustaleń od kiedy w odniesieniu do poszczególnych linii elektroenergetycznych biegł termin zasiedzenia służebności, czy zachodziły podstawy do doliczenia posiadania poprzednika (poprzedników) i kto spośród poprzedników pozwanej mógł skutecznie powołać się na doliczenie posiadania poprzednika, apelująca zasadnie podniosła, że strona pozwana nie wykazała (art. 6 k.c.) aby miała tytuł prawny do władania nieruchomościami powódki w zakresie przysługujących jej służebności gruntowych. W ocenie Sądu Apelacyjnego prowadziło to do wniosku, że pozwany nie może powoływać się skutecznie na zasiedzenie służebności. Ponadto Sąd Apelacyjny podniósł, że przedmiotem ustaleń Sądu w ogóle nie była ocena zasadności i wysokości roszczenia powódki dochodzonego na podstawie art. 224 k.c. i 225 k.c. W tym zakresie nie było prowadzone żadne postepowanie dowodowe, które będzie musiało być przeprowadzone przy ponownym rozpoznaniu sprawy.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy pełnomocnik powódki popierał powództwo tak jak w pozwie, w którym powódka wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) S.A. w L. kwoty 139.993,20 zł tytułem odszkodowania za bezumowne korzystanie z nieruchomości oznaczonej jako działki o numerach ewidencyjnych (...), położonych w miejscowości S. gmina M., za okres od 1 stycznia 2001r do dnia 31 grudnia 2011r.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy pełnomocnik pozwanego nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie w całości. Wniósł również o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany podniósł również zarzut zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu.

Sąd ustalił, co następuje:

Powódka H. W. jest właścicielką nieruchomości składającej się z działek gruntu, położnych w miejscowości S. i oznaczonych numerami ewidencyjnymi (...). Własność przedmiotowej nieruchomości powódka nabyła od M. i F. małż. W. na podstawie umowy sprzedaży z dnia 30 czerwca 1976r. (umowa k.7-8, wydruk z księgi wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim numer (...) k.12-17).

W dacie zawarcia umowy sprzedaży nieruchomość składała się z jednej działki gruntu oznaczonej numerem ewidencyjnym (...). Z zaświadczenia wydanego przez Starostwo Powiatowe w M. wynika, że dawna działka (...), która była przedmiotem sprzedaży, dla której prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim numer (...), odpowiada obecnie wskazanym w operacie ewidencyjnym działkom nr (...) (wypis z rejestru gruntów k. 9, zaświadczenie k.580)

Przez działkę nr (...) przechodzą następujące elementy infrastruktury elektroenergetycznej – razem 4 linie elektroenergetyczne, tj. 3 linie 110kV, dwa słupy nr 66 i nr 3 oraz linia 15kV.

1.linie napowietrzne 110kV:

- linia napowietrzna 110kV relacji M.-M. I tj. przewody linii (przęsło linii- słupy nr 64 i nr 65) przebiegają nad działką nr (...),

- linia napowietrzna 110kV relacji M.-M. II tj. przewody linii (przęsło linii- słupy nr 66 i nr 67) przebiegają nad działką nr (...) oraz na nieruchomości posadowiony jest słup nr 66,

- dwutorowa linia napowietrzna 110kV relacji M.-P., M.- W., tj. przewody linii (przęsło linii- słupy nr 2 i nr 3) przebiegają nad działką nr (...) oraz na nieruchomości posadowiony jest słup nr 3;

2. linie napowietrzne 15kV:

- napowietrzna linia 15kV relacji (...) M. - kier. P., tj. przewody linii (przęsło linii- słupy nr 4 i nr 5) przebiegają nad nieruchomością. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394)

Przez działkę nr (...) przechodzą następujące elementy infrastruktury elektroenergetycznej - razem 4 linie elektroenergetyczne 15kV:

1. linie napowietrzne 15kV:

- napowietrzna linia 15kV relacji (...) M. - kier. D., tj. przewody linii (przęsło linii- słupy nr 3 i nr 4) przebiegają nad działką nr (...),

- napowietrzna linia 15kV relacji (...) M.- S., tj. przewody tej linii (przęsło linii- słupy nr 3 i nr 4) przebiegają nad działką nr (...),

- napowietrzna linia 15kV relacji (...) M.- K. tj. przewody linii (przęsło linii- słupy nr 3 i nr 4) przebiegają nad działką nr (...),

- napowietrzna linia 15kV relacji (...) M.- S. tj. przewody linii (przęsło linii- słupy nr 3 i nr 4) przebiegają nad działką nr (...). (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394)

Przez działkę nr (...) przechodzi element infrastruktury elektroenergetycznej w postaci jednej linii elektroenergetycznej 15kV, słup nr 94,

- napowietrzna linia 15kV relacji (...) M.- S., tj. przewody linii (przęsło linii- słupy nr 94 i nr 95) przebiegają na nieruchomością (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394)

Linia napowietrzna 110kV relacji M.- M. I przebiegająca nad działką nr (...), została oddana do eksploatacji od dnia 15 stycznia 1957r. Protokół odbioru technicznego linii (...) miał miejsce w dniu 28.09.1956 r. Usterki stwierdzone w protokole miały zostać usunięte do dnia 15.10.1956 r i jest to termin przyjęcia linii do eksploatacji wstępnej. Linia przeszła do pracy stałej po upływie okresu 3 miesięcy pracy na napięciu znamionowym. Przedmiotowa linia została wybudowana na podstawie decyzji z dnia 01.04.1956 r wydanej przez Ministra Energetyki zezwalającej Biuru (...) w Ł., jako wykonawcy narodowych planów gospodarczych na nabycie ograniczonych praw rzeczowych na pasie gruntów stanowiących własność prywatną, położonych wzdłuż przebiegu linii energetycznej 110 kV (...). W decyzji wskazano ,iż ograniczone prawa rzeczowe polegają m.in. na prawie Biura do wyłącznego korzystania z przestrzeni gruntów zajętych pod słupy energetyczne, rozciągnięciu na tych słupach przewodów elektrycznych, umożliwienie pracownikom resortu energetyki wykonywania czynności związanych z konserwacją i eksploatacją linii. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394, decyzja k. 417, protokół odbioru k. 417v - 418)

Linia napowietrzna 110kV relacji M.- M. II przebiegająca nad działką nr (...) została oddana do eksploatacji w 1970r. Linia została wybudowana na podstawie: decyzji administracyjnej nr (...)z dnia 01 marca 1969r. wydanej przez Prezydium (...)w M. w trybie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, na mocy której zezwolono Zakładowi (...) w Ł. na budowę linii elektroenergetycznej przechodzącej nad gruntami prywatnymi na odcinku D. – S. zgodnie z decyzją lokalizacji szczegółowej nr (...)z dnia 08 lutego 1969r. wydanej przez Prezydium (...)w W. w trybie art.35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, w której zawarto szczegółową trasę napowietrzną linii energetycznej 110kV na odcinku M.- M. na terenie powiatu O. i powiatu M.. Na mocy decyzji nr (...)z dnia 12 maja 1969r. wydanej przez Prezydium (...)w O., Wydział Spraw Wewnętrznych w trybie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości zezwolono na zajęcie nieruchomości położonych na terenie gromady W. i H. stanowiących własność wymienionych w wykazie właścicieli w celu przeprowadzenia linii elektroenergetycznej . W wykazie tym wymieniono W. M. i nr działki (...). Osobom upoważnionym przysługiwać miało prawo dostępu do nieruchomości w celu budowy i konserwacji przewodów i urządzeń elektrycznych. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394, decyzja k. 419, decyzja k. 419v, decyzja k. 420, wykaz właścicieli/użytkowników gruntów przez które przebiegać ma napowietrzna linia elektroenergetyczna 110kV M.- M. k. 421 - 425)

Budowa dwutorowa linii napowietrznej 110kV relacji M.- P., M.- W. , przebiegającej nad działką nr (...) została zakończona 26 sierpnia 1960r., z uwagi na stwierdzone w protokole odbioru usterki okres jej eksploatacji rozpoczął się od 25 listopada 1960r. Linia została wybudowana na podstawie decyzji nr (...)z dnia 21 stycznia 1959r. wydanej przez Prezydium (...)w M. wydanej w trybie art.35 ustawy z dnia 12 marca 1958r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, w której zezwolono na przeprowadzenie linii wysokiego napięcia na terenach państwowych i prywatnych od Miasta M. m.in. nad gruntami wsi S.. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394, decyzja k. 426v, zaświadczenie o lokalizacji szczegółowej nr (...) wydane przez Prezydium (...) - Wojewódzki Zarząd (...) w W. nr znak (...)z dnia 10 lipca 1958r. k.426, protokół odbioru technicznego linii 110kV M.- G. z dnia 30 czerwca 1960r. k.427 – 427v, notatka z dnia 26 sierpnia 1960r. ze stwierdzenia usterek oraz braków dokumentów wymienionych w protokole odbioru linii 110kV k.428).

Budowa linii napowietrznej 15kV relacji (...) M.- K. przechodzącej nad działką nr (...) została zakończona 14 września 1978r. Linia została wybudowana na podstawie Decyzji (...) z dnia 09 lipca 1976r. wydanej przez Dyrekcję (...)w S. nr (...)dotyczącej: ustalenia miejsca i warunków realizacji inwestycji oznaczonych w załączniku graficznym, zatwierdzenia planu realizacji przebiegu tras w/w linii objętym załącznikiem nr 1, udzielenia pozwolenia na budowę w/w linii na trasie (działce) położonych w gminie M., odpisu z dnia 15 czerwca 1976r. wydanego przez Samodzielny Oddział (...)przy (...) nr (...)dotyczącego uzgodnień tras projektowanych linii napowietrznych 15kV. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394, decyzja k. 206, mapa sytuacyjna wsi S. z zaznaczonym przebiegiem linii 15kV M.- K. k.208, wykaz właścicieli/władających gruntem, na których projektowano przebieg linii i urządzeń energetycznych z dnia 08 grudnia 1976r., wśród których jako właściciel działki nr (...) wskazany został W. M. k. 222, protokół odbioru technicznego linii k. 220).

Linia napowietrzna 15kV relacji (...) M.- S. przechodząca nad działką nr (...) została wybudowana z dniem 14 września 1978r. Została wybudowana na podstawie decyzji (...) z dnia 09 lipca 1976r. wydanej przez Wojewódzką Dyrekcję (...)w S. nr (...)dotyczącej: ustalenia miejsca i warunków realizacji inwestycji oznaczonych w załączniku graficznym, zatwierdzenia planu realizacji przebiegu tras w/w linii objętych załącznikiem nr (...), udzielenia pozwolenia na budowę w/w linii na trasie (działkach) położonych w gminie M., decyzji nr (...)z dnia 03 lipca 1972r. wydanej przez Prezydium (...)w M., Wydział (...)dotyczącej m.in. zatwierdzenia planu realizacyjnego modernizacji linii energetycznej w południowych rejonach powiatu M.. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394, decyzja k. 206, decyzja k. 225, mapa sytuacyjna wsi S. z zaznaczonym przebiegiem linii 15kV M.- S. k.208, k. 229, wykaz właścicieli/władających gruntem, na których projektowano przebieg linii i urządzeń energetycznych z dnia 08 grudnia 1976r., wśród których jako właściciel działki nr (...) wskazany został W. M. k. 227 - 228, protokół odbioru technicznego linii k. 224).

Linia napowietrzna 15kV (...) M.- S. przechodząca nad działką nr (...) została wybudowana z dniem 15 grudnia 1978r. Została wybudowana na podstawie Decyzji (...) z dnia 09 lipca 1976r. wydanej przez Wojewódzką Dyrekcję (...)w S. nr (...)dotyczącej: ustalenia miejsca i warunków realizacji inwestycji oznaczonych w załączniku graficznym, zatwierdzenia planu realizacji przebiegu tras w/w linii objętych załącznikiem nr 1 , udzielenia pozwolenia na budowę w/w linii na trasie położonych w gminie M.. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394, decyzja k. 211, mapa sytuacyjna wsi S. z zaznaczonym przebiegiem linii 15kV M.- S. k.212, protokół odbioru technicznego linii k. 210).

Linia napowietrzna 15kV (...) M.- P. przebiegająca nad działką nr (...) została wybudowana z dniem 23 października 1979r. Została wybudowana na podstawie Decyzji z dnia 22 grudnia 1976r. wydanej przez Wojewódzką Dyrekcję (...)w S. nr (...)dotyczącej m.in. pozwolenia na budowę linii 15kV M.- P.. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394, decyzja k. 215, mapa sytuacyjna wsi S. z zaznaczonym przebiegiem linii 15kV M.- P. k.218, protokół odbioru technicznego linii k. 214).

Linia napowietrzna 15kV (...) M.- D. przechodząca nad działką nr (...) została wybudowana z dniem 15 grudnia 1978r. Została wybudowana na podstawie Decyzji (...) z dnia 09 lipca 1976r. wydanej przez Wojewódzką Dyrekcję (...)w S. nr (...)dotyczącej: ustalenia miejsca i warunków realizacji inwestycji oznaczonych w załączniku graficznym, zatwierdzenia planu realizacji przebiegu tras w/w linii objętych załącznikiem nr 1, udzielenia pozwolenia na budowę w/w linii na trasie (działkach) położonych w gminie M.. (opinia biegłej A. S. k. 349 – 394, decyzja k. 206, mapa sytuacyjna wsi S. z zaznaczonym przebiegiem linii 15kV M.- D., kołbiel, S. k.208, protokół odbioru technicznego linii k. 205).

Linia napowietrzna 15kV relacji (...) M.- S. przechodząca nad działką nr (...) została wybudowana w 1978r. Została wybudowana na podstawie Decyzji (...) z dnia 09 lipca 1976r. wydanej przez Wojewódzką Dyrekcję (...)w S. nr (...)dotyczącej: ustalenia miejsca i warunków realizacji inwestycji oznaczonych w załączniku graficznym, zatwierdzenia planu realizacji przebiegu tras w/w linii objętych załącznikiem nr (...), udzielenia pozwolenia na budowę w/w linii na trasie (działkach) położonych w gminie M.. Modernizacja istniejącej już linii miała miejsce w 1983 r. (decyzja k. 206, odpis dotyczący uzgodnień w zakresie w wymienionej trasy k. 207, mapa sytuacyjna wsi S. z zaznaczonym przebiegiem linii 15kV M.- D., K., S., S. k.208, decyzja o modernizacji linii k. 233 - 233v, protokół odbioru technicznego linii k. 232).

W chwili nabycia przez powódkę nieruchomości objętych pozwem slupy oraz linie energetyczne były już posadowione na działkach wchodzących w skład nieruchomości. Linie te były przez cały czas eksploatowane, były prowadzone na nich prace modernizacyjne i konserwacyjne. (wyjaśnienia składane przez powódkę w toku niniejszej sprawy na rozprawach w dniach: 17 kwietnia 2012r., 03 grudnia 2015r.)

Do chwili obecnej wszystkie linie energetyczne są użytkowane, co 5 lat wykonywanej są przeglądy i oględziny linii. (zeznania świadka M. O. na rozprawie w dniu 06 listopada 2012r.)

Pozwany (...) S.A. jest następcą prawnym Zakładu (...) będącego pierwotnym posiadaczem nieruchomości objętych pozwem w zakresie służebności przesyłu.

Na mocy Zarządzenia nr (...) Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia
25 listopada 1958 r. utworzone zostało przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą Zakłady (...) z siedzibą w W., z którego zarządzeniem nr (...)Naczelnego Dyrektora Zakładów (...) wyodrębniono Zakład (...)
z siedzibą w W.. Następnie Zarządzeniem nr (...)z dnia 16 stycznia 1989 r. Minister Przemysłu utworzył przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą Zakład (...) z siedzibą w W.. Postanowieniem z dnia 17 kwietnia 1989r. zarządzono wpis w Rejestrze Przedsiębiorstw Państwowych (...) z siedzibą w W.. (postanowienie k. 433 - 433v) Na mocy tego zarządzenia przedsiębiorstwu przydzielono składniki mienia powstałego z podziału przedsiębiorstwa pod nazwą (...)w W. (zarządzenie k.435- 436).

Aktem notarialnym z dnia 12 lipca 1993r. nastąpiło przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakład (...) z siedzibą w W. w jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa. Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa spółki było m.in. przesyłanie energii elektrycznej, rozbudowa, modernizacje i remonty sieci i urządzeń energetycznych, eksploatacja tych urządzeń. (akt notarialny k.441-444, odpis z rejestru handlowego k.445).

Aktem notarialnym z dnia 30 czerwca 2007r. nastąpiło wniesienie aportem przedsiębiorstwa Zakład (...) S.A. z siedzibą w W. na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (akt notarialny k.448 - 451).

W dniu 02 października 2008r. nastąpiła zmiana firmy, pod którą spółka działała na (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. (postanowienie k. 452 – 452v)

Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2010r. zarejestrowano w KRS przejęcie przez (...) S.A. z siedzibą w L. przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Połączenie obu spółek odbyło się w trybie art. 492 par. 1 pkt. 1 kodeksu spółek handlowych tj. przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą. (postanowienie k.453 - 455).

Sąd zważył, co następuje:

W przedmiotowej sprawie powódka swoje roszczenie wywodziła z treści art. 225 k.c. w związku z art. 224 § 1 k.c. H. W. wskazywała, iż pozwana spółka nie dysponuje tytułem prawnym do korzystania z urządzeń przesyłowych znajdujących się na jej nieruchomości. Tym samym pozwany powinien zapłacić powódce wynagrodzenie za utrudnienia w korzystaniu z nieruchomości i ograniczania powódki jako właściciela w jej prawach.

Jak wynika z dokumentów przedstawionych przez pozwaną, których treść i prawdziwość nie była kwestionowana przez powódkę w toku sprawy, infrastruktura linii napowietrznych przechodzących przez działki stanowiące własność powódki została oddana do eksploatacji już w styczniu 1957 r w zakresie linii napowietrznej 110kV relacji M.- M. I przebiegająca nad działką nr (...), a w pozostałym zakresie w latach od 1960 do 1979. Od tego czasu linie te są użytkowane i nie był zmieniany ich przebieg. Brak jest jakichkolwiek dowodów wskazujących na to, aby ówczesny właściciel przedmiotowych nieruchomości nie akceptował przebiegu linii energetycznych. Budowa linii energetycznych relacji (...) M.- K., relacji (...) M.- S. (...) relacji M.- S., relacji M.- P. M.- D. została zakończona w 1978r. W tym czasie właścicielką nieruchomości nad którą przebiegały te linie była już H. W., która nabyła ich własność z dniem 30 czerwca 1976r. Od tego czasu linie energetyczne cały czas są użytkowane i nie był zmieniany ich przebieg. Sama powódka w swoich wyjaśnieniach potwierdziła, iż linie 15kV są na jej działce od około 30 lat. Potwierdziła także w swoich zeznaniach, że pozwana oraz jej poprzednicy prawni dokonywali i w dalszym ciągu dokonują remontów linii, konserwacji, zaś powódka nie umożliwiała im dostępu do znajdujących się na jej działkach urządzeń. Potwierdzają to także zeznania świadka M. O..

Budowa opisanych wyżej linii energetycznych została przeprowadzona zgodnie z obowiązującymi ówcześnie przepisami prawa. Skarb Państwa poprzez przedsiębiorstwo państwowe (...)korzystał z urządzeń znajdujących się na działkach powódki. Przedsiębiorstwo państwowe (...)zostało utworzone utworzonego zarządzeniem Ministra Przemysłu z dnia 16 stycznia 1989r. Na mocy tego zarządzenia przedsiębiorstwu przydzielono składniki mienia powstałego z podziału przedsiębiorstwa pod nazwą Centralny O. Energetyczny w W.. Aktem notarialnym z dnia 12 lipca 1993r. nastąpiło przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą Zakład (...) z siedzibą w W. w jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa. Przedmiotem działalności spółki było m.in. przesyłanie energii elektrycznej, rozbudowa, modernizacje i remonty sieci i urządzeń energetycznych, eksploatacja tych urządzeń. Aktem notarialnym z dnia 30 czerwca 2007r. nastąpiło wniesienie aportem przedsiębiorstwa Zakład (...) S.A. z siedzibą w W. na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. W dniu 02 października 2008r. nastąpiła zmiana firmy, pod którą spółka działała na (...) sp. z o.o. Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2010r. zarejestrowano w KRS przejęcie przez (...) S.A. z siedziba w L. przedsiębiorstwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. Połączenie obu spółek odbyło się w trybie art. 492 par. 1 pkt. 1 kodeksu spółek handlowych tj. przez przeniesienie całego majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą. Biorąc pod uwagę powyższe przekształcenia, w sposób ciągły następowało przenoszenie uprawnień na następców. Przez cały czas swojej działalności poprzednicy prawni pozwanego zajmowali się wytwarzaniem, przetwarzaniem i sprzedażą energii elektrycznej, a także budową, rozbudową, modernizacją, remontami sieci i urządzeń energetycznych oraz ich eksploatacją.

Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie Sądu pozwana miała uprawnienia do korzystania ze służebności przesyłu w takim zakresie jak posiadali to uprawnienie jej poprzednicy prawni. Służebność przesyłu została wprowadzona do polskiego systemu prawnego ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 731) i została unormowana w art.305 ¹ – 305 ⁴ k.c. jako trzecia kategoria służebności obok służebności gruntowych i osobistych. Przedmiotem obciążenia służebnością przesyłu może być każdy rodzaj nieruchomości, a więc gruntowa, budynkowa lub lokalowa. Na podstawie służebności przesyłu przedsiębiorcy przysługuje prawo do korzystania z nieruchomości w celu potrzebnym do zapewnienia należytego działania urządzeń przesyłowych (zgodnie z ich przeznaczeniem). Uprawniony będzie więc mógł wejść na grunt i dokonywać remontów, przeglądów i napraw posadowionych urządzeń. Będzie też uprawniony do usuwania awarii. Stosownie do regulacji art. 305 ⁴ k.c. odpowiednie zastosowanie znajdują do niej przepisy dotyczące służebności gruntowych.

Zgodnie z treścią art. 292k.c. służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie tylko w wypadku, gdy polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przedmiotem zasiedzenia może być także służebność przesyłu, do której stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Przesłanką zasiedzenia służebności gruntowej na podstawie art. 292 k.c. jest istnienie trwałego i widocznego urządzenia umożliwiającego wykonywanie służebności danego §rodzaju. Kodeks cywilny nie definiuje pojęcia trwałego i widocznego urządzenia. Mając na uwadze dotychczasowe orzecznictwo Sądu Najwyższego za takie urządzenia uznać należy przedmioty wymagające do swego powstania ludzkiej pracy. Winny one odpowiadać treści służebności gruntowej pod względem gospodarczym i umożliwiać lub ułatwiać korzystanie z nieruchomości władnącej w zakresie treści tej służebności. Napowietrzna linia energetyczna jest poza wszelką wątpliwością ,,urządzeniem” rozumianym jako wytwór świadomej i celowej aktywności ludzkiej. Jest obiektem trwałym nie zaś tymczasowym czy prowizorycznym, jest też urządzeniem widocznym. Mając zatem na uwadze powyższe Sąd uznał, iż okoliczności przedmiotowej sprawy uzasadniają twierdzenie, iż właściciel, działki, poprzednik prawny powódki odnośnie linii 110kV, a powódka odnośnie linii 15kV w chwili budowy linii energetycznych mieli świadomość posadowienia na gruncie określonych urządzeń, z których korzystać miał Skarb Państwa w zakresie odpowiadającym służebności przesyłu.

Bieg zasiedzenia rozpoczyna się od dnia przystąpienia przez samoistnego posiadacza służebności gruntowej do jej wykonywania, tzn. do korzystania z urządzenia, o którym mowa w art. 292 k.c., w zakresie odpowiadającym treści służebności (orzeczenie SN z 21 kwietnia 1967, nr 12, poz. 212). Okres występowania na nieruchomości stanu faktycznego odpowiadającego treści służebności przesyłu przed wejściem w życie art.305 ¹ - 305 ⁴ k.c. podlega natomiast doliczeniu do czasu posiadania wymaganego do zasiedzenia tej służebności (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2013r. w sprawie III CZP 18/13, Biul.SN 2013/5/5).

W tym miejscu wskazać należy, iż samoistne posiadanie służebności polega na korzystaniu z cudzej nieruchomości w zakresie służebności określonego rodzaju. W tej sprawie poza sporem jest fakt, że pozwany korzystał z urządzeń posadowionych na nieruchomości powódki w sposób odpowiadający służebności przesyłu. Ta okoliczność nie była w toku postępowania kwestionowana przez strony.

Przesłanką zasiedzenia jest także upływ czasu. Do nabycia określonej służebności przez zasiedzenie konieczne jest, aby posiadanie trwało przez czas określony w ustawie. Termin ten został zróżnicowany w zależności od złej lub dobrej wiary posiadacza.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w postanowieniu z 17 grudnia 2008r., (I CSK 171/08, LexPolonica nr 1977892 OSN 2010,nr 1, poz.15) objęcie przez przedsiębiorstwo państwowe cudzej nieruchomości w posiadanie na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64) w celu budowy urządzeń przesyłowych uzasadnia przyjęcie dobrej wiary tego przedsiębiorstwa jako posiadacza służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu (art. 292 w zw. z art. 172 § 1 k.c.). Podobne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 09 marca 2007r., sygn. akt II CSK 457/05, w którym stwierdził, iż decyzje administracyjne wydane w trybie art. 35 ww. ustawy dają trwałe prawo do korzystania z nieruchomości, prawo dostępu do przewodów i urządzeń w celu konserwacji.

W przedmiotowej sprawie na podstawie wydanej w trybie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, wybudowane zostały: linia napowietrzna 110kV relacji M.- M. II przebiegająca nad działką nr (...) - oddana do eksploatacji w 1970r, linia napowietrzna 110kV relacji M.- P., M.- W. – oddana do eksploatacji w dniu 25 listopada 1960r. Natomiast linia napowietrzna 110kV relacji M.- M. I przebiegająca nad działką nr (...), została wybudowana na podstawie decyzji z dnia 01.04.1956 r wydanej przez Ministra Energetyki , na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 października 1950 r w sprawie właściwości władz i trybu postępowania w niektórych przypadkach nabywania nieruchomości i praw rzeczowych ograniczonych niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych. W decyzji zezwolono Biuru (...) w Ł., jako wykonawcy narodowych planów gospodarczych na nabycie ograniczonych praw rzeczowych na pasie gruntów stanowiących własność prywatną, położonych wzdłuż przebiegu linii energetycznej 110 kV (...). W decyzji wskazano ,iż ograniczone prawa rzeczowe polegają m.in. na prawie Biura do wyłącznego korzystania z przestrzeni gruntów zajętych pod słupy energetyczne, rozciągnięciu na tych słupach przewodów elektrycznych, umożliwienie pracownikom resortu energetyki wykonywania czynności związanych z konserwacją i eksploatacją linii. Na mocy decyzji zezwolono Zakładowi (...) w Ł. na budowę linii elektroenergetycznej przechodzącej nad gruntami prywatnymi na odcinku D. – S.. Przedmiotowa linia energetyczna oddana została do eksploatacji od dnia 15 stycznia 1957r.

Mając na uwadze treść wydanych decyzji uznać należy, iż w przedmiotowej sprawie w zakresie wyżej wskazanych linii energetycznych nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące posiadacza w złej wierze. Za zasadne uznać należy w świetle wyżej wskazanych decyzji stanowisko pozwanej, iż dysponuje ona wydanymi w postępowaniach administracyjnych tytułami prawnymi uprawniającymi do korzystania z nieruchomości powódki w zakresie odpowiadającym służebności przesyłu i nie można pozwanemu przypisać w tym zakresie złej wiary. Dobra wiara polega bowiem na usprawiedliwionym w danych okolicznościach przekonaniu posiadacza, że przysługuje mu takie prawo do władania nad rzeczą, jakie faktycznie wykonuje (orzeczenie SN z dnia 07 maja 1971r., I CR 302/71, LexPolonica nr 355903, NP. 1973, nr 4, s.580).

Pozwany jako następca prawny (...)podnosił ,iż nabył uprawnienie do korzystania w ograniczonym zakresie z przedmiotowych działek odpowiadające treści służebności przesyłu w drodze zasiedzenia. Twierdzenia pozwanego uznać należy za uzasadnione.

W chwili budowy i oddania do eksploatacji linii energetycznych: linia napowietrznej 110kV relacji M.- P., M.- W. (1960 r) , linii napowietrznej 110kV relacji M.- M. I (1957r) obowiązywał dekret z dnia 11.10.1946 r prawo rzeczowe. Przepis art. 50 §1 i § 2 ww. dekretu różnicował w zależności od dobrej lub złej wiary posiadacza okres posiadania konieczny do nabycia określonego prawa na nieruchomości w drodze zasiedzenia , wprowadzając wymóg 20 –to i 30 –to letniego okresu posiadania. W dniu 01.01.1965 r zmianie uległ stan prawny obowiązujący w tym zakresie, gdyż tego dnia weszła w życie ustawa z dnia 23.04.1964 r kodeks cywilny oraz przepisy wprowadzające. Stosownie do treści XLI § 1 ustawy przepisy wprowadzające kodeks cywilny do zasiedzenia , którego bieg rozpoczął się przed dniem wejścia w życie kodeksu cywilnego stosuje się od tej chwili przepisy tego kodeksu, dotyczy to w szczególności możliwości nabycia prawa przez zasiedzenie. Ponadto § 2 tego przepisu wprowadził szczególne rozwiązanie w kwestii początku biegu terminu zasiedzenia, zgodnie z którym jeżeli termin zasiedzenia według kodeksu cywilnego jest krótszy niż według przepisów dotychczasowych bieg zasiedzenia rozpoczyna się z dniem wejścia kodeksu w życie. Ponieważ w zakresie linii napowietrznej 110kV relacji M.- P., M.- W. , linii napowietrznej 110kV relacji M.- M. I posiadaczowi służebności należy przypisać dobrą wiarę z przyczyn opisanych wyżej, termin nabycia służebności przesyłu przez zasiedzenie upłynął w 1975 r, przy zastosowaniu treści wyżej wskazanych przepisów.

Linia napowietrzna 110kV relacji M.- M. II przebiegająca nad działką nr (...) oddana została do eksploatacji w 1970r, a więc już w czasie obowiązywania ustawy kodeks cywilny. Ponieważ jak wskazano wyżej posiadaczowi służebności należy przypisać dobrą wiarę termin nabycia służebności przesyłu przez zasiedzenie upłynął w 1980 r.

Budowa linii napowietrznych 15kV: relacji (...) M.- K., relacji (...) M.- S., (...) M.- S., (...) M.- D., (...) M.- S. przechodzących nad działką nr (...) została zakończona w 1978r. natomiast budowa linii napowietrznej 15kV (...) M.- P. przebiegającej nad działką nr (...) została zakończona w 1979r. W tym czasie obowiązywały już przepisy ustawy kodeks cywilny, a zatem 10 – to i 20 – letnie terminy zasiedzenia. W ocenie Sadu do biegu tych terminów w zakresie opisanych wyżej linii energetycznych powinny mieć zastosowanie przepisy dotyczące dobrej wiary. Budowa każdej z linii odbywała się na podstawie decyzji administracyjnych zgodnych z ówcześnie obowiązującymi przepisami prawa oraz szczegółowych lokalizacji przebiegu linii. Budowa linii elektroenergetycznych nie odbywała się w trybie samowoli budowlanej, w zakresie każdej z linii wydawane było pozwolenie na budowę. Budowa linii przesyłowych odbywała się w interesie społecznym, a słupy sytuowane były w sposób najmniej uciążliwy dla właścicieli nieruchomości. Poza tym budowa tych linii odbywała się za wiedzą właścicieli nieruchomości. W przedmiotowej sprawie brak jest jakichkolwiek dokumentów, z których wynikałoby, aby powódka, która w tym czasie była już właścicielką nieruchomości nie wyrażała zgody na przebieg linii energetycznych lub zgłaszała zastrzeżenia co do ich lokalizacji, wnosiła o inny przebieg tych linii. Wszystkie te okoliczności pozwalają, zdaniem Sądu na przyjęcie dobrej wiary przy ustalaniu terminu zasiedzenia służebności. Tym samym termin nabycia służebności przesyłu przez zasiedzenie upłynął w 1988 i 1989 r. Tym samym nabycie wszystkich służebności przesyłu przez zasiedzenie nastąpiło na rzecz Skarbu Państwa.

Z dniem 01 października 1990r. dotychczasowe terminy zasiedzenia zostały przedłużone odpowiednio do 20 i 30 lat. Jedynie do przypadków zasiedzenia, które nastąpiło przed wejściem w życie ustawy z 28 lipca 1990r. o zmianie ustawy- Kodeks cywilny, tj. przed 01 października 1990r., będą miały zastosowanie 10 i 20- letnie okresy posiadania przewidziane w art.172k.c. w brzmieniu obowiązującym przed tą datą (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 02 września 1993r., II CRN 89/93, LexPolonica nr 309156). Zatem nawet , gdyby przyjąć złą wiarę posiadacza służebności to termin zasiedzenia upłynął odpowiednio w 2008 r i 2009 r. , a wiec w czasie kiedy poprzednikiem prawnym pozwanego była (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.

W tym miejscu wskazać należy ,iż przed ustawowym uregulowaniem służebności przesyłu dopuszczalne było nabycie w drodze zasiedzenia służebności odpowiadającej treści służebności przesyłu na rzecz przedsiębiorstwa (uchwała z 7 października 2008 r., III CZP 89/08, LexPolonica nr 1953621). Ponadto z uchwały Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 22 października 2009 r. (III CZP 70/09, LexPolonica nr 2089173) wynika, iż korzystanie przez przedsiębiorstwo państwowe z nieruchomości w sposób odpowiadający treści służebności gruntowej, prowadzące do zasiedzenia służebności gruntowej przed dniem 1 lutego 1989 r., stanowiło podstawę do nabycia tej służebności przez Skarb Państwa. Przy tym jak wskazano wcześniej okres występowania na nieruchomości stanu faktycznego odpowiadającego treści służebności przesyłu przed wejściem w życie art. 305 ¹ -305 ⁴ k.c. podlega doliczeniu do czasu posiadania wymaganego do zasiedzenia tej służebności.

Ponadto wskazać należy ,iż władanie cudzą nieruchomością przez Skarb Państwa, uzyskane w ramach sprawowania władztwa publicznego ale w ramach działalności gospodarczej państwa (dominium), może być posiadaniem samoistnym prowadzącym do zasiedzenia służebności gruntowej odpowiadającej treści służebności przesyłu. Objęcie przez poprzedników prawnych pozwanej służebności przesyłu oraz jej posiadanie odbywało się w imieniu i na rzecz Skarbu Państwa działającego w ramach dominium, a nie imperium, pozwany może więc doliczyć na podstawie art. 176 § 1 k.c. w zw. z art. 292 k.c. do swojego okresu posiadania służebności przesyłu posiadanie tej służebności przez jego poprzedników prawnych.

Mając zatem na uwadze powyższe okoliczności, a także biorąc pod uwagę przekształcenia po stronie przedsiębiorcy przesyłowego (pozwanego) oraz ciągłość posiadania (art. 176 § 1 k.c.), należy uznać, że poprzednik prawny pozwanego nabył wobec powódki służebność przesyłu przez zasiedzenie.

Tym samy należy uznać, że pozwany przez okres objęty pozwem, a w przypadku ustalenia złej wiary posiadacza przez większość okresu objętego pozwem tj. od 2008 - 2009 roku do 2011 w stosunku do linii przesyłowych 15kV roku był uprawnionym do korzystania z nieruchomości powoda w ramach nieodpłatnej służebności przesyłu. W tym miejscu wskazać należy ,iż następstwo prawne pozwanego także w zakresie wykonywania służebności zostało w przedmiotowej sprawie wykazane dokumentami urzędowymi, których wiarygodność w żaden sposób nie została podważona przez powoda.

Jednocześnie nie jest również zasadne roszczenie powoda o wynagrodzenie z tytułu korzystania z nieruchomości bez tytułu prawnego co do pozostałej części objętego pozwem okresu, tj. od dnia 1 stycznia 2001r roku do 2008 - 2009 roku, w zależności od rodzaju linii przesyłowej. Jak wskazał bowiem Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 15 kwietnia 2011 roku w sprawie III CZP 7/11 (LEX 897712) funkcja zasiedzenia sprzeciwia się przyznaniu byłemu właścicielowi wobec posiadacza, który stał się właścicielem, wszelkich roszczeń, u których podstaw leży prawo własności, do takich zaś należałyby roszczenia uzupełniające za okres poprzedzający datę zasiedzenia, w tym roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy. Ład, porządek prawny, stabilizacja stosunków w zakresie odnoszącym się do własności rzeczy, czyli wszystko to, do czego zapewnienia zmierza zasiedzenie, ulegałoby ponownie zakłóceniu przez spory dotyczące, związanego z roszczeniem windykacyjnym i tym samym uzależnionego przede wszystkim od kwestii własnościowych, roszczenia o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy w okresie poprzedzającym datę zasiedzenia. Przyznanie byłemu właścicielowi takiego roszczenia wobec posiadacza, który stał się właścicielem, byłoby więc nie do pogodzenia z celem zasiedzenia.

Na marginesie należy wskazać, że Sąd miał na uwadze przy rozpoznaniu w sprawie niniejszej zarzutu zasiedzenia przepis art. 7 k.c. przewidujący domniemanie dobrej wiary, a co do którego to powódka nie podjęła inicjatywy jego podważenia.

Poza tym wskazać należy ,iż żądanie powódki jest zdecydowanie zawyżone. Jak wynika z opinii biegłego z zakresu szacowania nieruchomości wysokość wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z części nieruchomości oznaczonej jako działki ewidencyjne nr (...) położone w miejscowości S. za okres od 1.01.2001r do 31 grudnia 2011r wynosi 4.754 zł.

Ponieważ jednak w świetle wyżej opisanych ustaleń Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia roszczenia H. W. , powództwo w całości podlega oddaleniu.

Orzekając o kosztach procesu Sąd miał na uwadze treść art. 98 k.p.c. oraz treść orzecznictwa Sądu Najwyższego, z którego wynika, iż o wysokości kosztów należnych stronie decyduje ostateczny wynik postępowania w sprawie, a nie wynik postępowań w poszczególnych instancjach. (postanowienia S. N. z dnia 10 lutego 2011r., sygn. akt IV CZ 109/10, postanowienie S.N. z dnia 17 października 2011r., sygn. akt UZ 33/11, postanowienie S.N. z dnia 18 maja 2011r., sygn. akt III CZ 23/11). Z tych względów Sąd zasądził od powódki na rzecz pozwanego zwrot poniesionych przez niego kosztów procesu w wysokości 3.617 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Z uwagi na trudną sytuację majątkową powódki, która została potwierdzona dokumentami załączonymi do pozwu, Sąd odstąpił od obciążania powódki nieuiszczonymi kosztami sądowymi należnymi na rzecz Skarbu Państwa.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w wyroku.