Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 64/14
POSTANOWIENIE
Dnia 30 czerwca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie ze skargi D. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
z siedzibą w W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego we W.
z dnia 19 października 2012 r.
w sprawie z powództwa Gminy W.
przeciwko D. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 czerwca 2015 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od D. Spółki z o.o. w W. na rzecz
Gminy W. kwotę 1200 zł (jeden tysiąc dwieście) tytułem
zwrotu kosztów postępowania.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 19 października 2012 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił
apelację strony pozwanej od wyroku Sądu pierwszej instancji zasądzającego od D.
sp. z o.o. we W. na rzecz Gminy W. kwotę 14 000 zł. z ustawowymi odsetkami od
dnia 7 listopada 2008 r. i kosztami procesu, tytułem kar umownych za niewłaściwe
wykonanie umowy o zarządzanie komunalnymi zasobami Gminy.
Strona pozwana wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
powyższego wyroku Sądu drugiej instancji, jako naruszającego art. 118 i art. 65 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Rozpoznawana skarga nie spełnia konstrukcyjnych wymagań określonych
w art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c.
Skarżąca bowiem nie określiła postaci, wysokości, sposobu wyliczenia ani
czasu powstania szkody wywołanej wydaniem zaskarżonego wyroku, a ze
wskazanych przez nią kilku cząstkowych kwot nie sposób ustalić jaka jest, jej
zdaniem, łączna wysokość szkody wyrządzonej przez wydanie tego wyroku, tym
bardziej, że tylko jedna ze wskazanych kwot jest tożsama z podaną przez nią
wartością przedmiotu zaskarżenia (porównaj, co do wymagań dotyczących
przesłanki art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
23 września 2005 r. III CNP 5/05, niepubl. i z dnia 31 stycznia 2006 r. IV CNP
38/05, OSNC 2006/7-8/141).
Skarżąca nie wykazała też, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe, co powinna uczynić
w pogłębionym wywodzie prawnym, zawierającym wszechstronną analizę prawną
przepisów dotyczących wszystkich dopuszczalnych środków prawnych
pozwalających na wzruszenie zaskarżonego orzeczenia. Chodzi więc nie tylko
o skargę kasacyjna, lecz także o skargę o wznowienie postępowania, jak również
powództwa przeciwegzekucyjne oraz inne specjalne środki pozwalające na
wzruszenie orzeczeń sądowych (porównaj między innymi postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r. III CNP 23/05, OSNC 2006/7-8/140 i z dnia
16 kwietnia 2014 r. IV CNP 65/13, niepubl.).
Nie spełnia tego wymagania lakoniczne i ogólnikowe stwierdzenie
w rozpoznawanej skardze, że „z uwagi na niekasacyjny charakter sprawy
3
wynikający z wartości przedmiotu zaskarżenia określonej jako 10 500 zł., zmiana
lub uchylenie wyroku z dnia 19 października 2012 r. w drodze przysługujących
stronie środków prawnych nie jest możliwe, co stanowi o dopuszczalności niniejszej
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia”.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
w zw. z art. 4245
§ 1
pkt 4 i 5 k.p.c. odrzucił skargę, a na podstawie art. 98 w zw. z art. 108 § 1, art. 391
§ 1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c. orzekł o kosztach postępowania kasacyjnego.

V CNP 64/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia