Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KK 207/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 23 lipca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Michał Laskowski
SSN Zbigniew Puszkarski
Protokolant Marta Brylińska
w sprawie M. H.
ukaranej z art. 77 k.w.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu, w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 23 lipca 2015 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 14 maja 2015 r.
uchyla zaskarżony wyrok w zakresie rozstrzygnięcia o karze i
sprawę w tej części przekazuje do ponownego rozpoznania
Sądowi Rejonowemu w W.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym z dnia 14 maja 2015 r. Sąd Rejonowy w sprawie sygn.
akt […] uznał obwinioną M. H. za winną popełnienia zarzucanych jej wykroczeń z
art. 77 k.w. (popełnionych w dacie 18 listopada 2014 r., oraz 2 i 9 grudnia 2014 r. w
2
I.) i na podstawie art. 77 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. w zw. z art. 24 § 1 k.w.
wymierzył jej karę łączną grzywny w wysokości 300 (trzysta) zł. Wyrok ten
uprawomocnił się 30 maja 2015 r.
Kasację na korzyść ukaranej wniósł Prokurator Generalny. Zaskarżając wyrok
w części dotyczącej orzeczenia o karze, zarzucił wyrokowi rażące i mające istotny
wpływ na treść orzeczenia naruszenia prawa materialnego, to jest art. 77 k.w.
polegające na wymierzeniu obwinionej M. H. za popełnienie wykroczenia z art. 77
k.w., na podstawie art. 77 k.w. z przekroczeniem ustawowego progu zagrożenia –
kary 300 zł grzywny, pomimo tego, że przepis ten przewiduje sankcję do 250 zł
grzywny lub karę nagany.
Podnosząc taki zarzut Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku w
zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jako oczywiście zasadna podlegała uwzględnieniu w trybie określonym
w art. 535 § 5 k.p.k. Nie budzi wątpliwości, że w procesie wymierzenia kary za
zbieg wykroczeń wypełniających dyspozycję z art. 77 k.w. doszło od rażącej obrazy
art. 77 k.w., albowiem orzeczono karę powyżej górnej granicy ustawowego
zagrożenia przewidzianego w tym przepisie. Przyczyną tego rażącego uchybienia
było – prawdopodobnie – wymierzenie kary bez sprawdzenia jakie ustawowe
zagrożenie przewidziano w art. 77 k.w.; zbędne natomiast było przywołanie w treści
wyroku art. 24 § 1 k.w. Zgodnie z treścią art. 77 k.w. kara grzywny może zostać
orzeczona do kwoty 250 zł. Mając na uwadze, że rażąca obraza przepisu art. 77
k.w. miała wpływ na treść wyroku nakazowego, należało zaskarżony wyrok uchylić
w części dotyczącej orzeczenia o karze i w tym zakresie sprawę przekazać do
ponownego rozpoznania. Orzekając karę w oparciu o przepis art. 9 § 2 k.w.
właściwy sąd uwzględni, że kara grzywny może być orzeczona tylko do kwoty 250
zł.
Z tych powodów orzeczono jak wyżej.