Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PK 261/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 października 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Beata Gudowska (przewodniczący)
SSN Halina Kiryło
SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa T. Z.
przeciwko Wojskowej Prokuraturze Okręgowej w […]
o ustalenie i wynagrodzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 15 października 2015 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w […]
z dnia 11 kwietnia 2014 r.,
oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy wyrokiem z 9 grudnia 2013 r., orzekł, że T. Z. (powód)
niezmiennie, także po dacie 3 kwietnia 2013 r., przysługuje wynagrodzenie
zasadnicze w stawce awansowej siódmej i zasądził od Wojskowej Prokuratury
2
Okręgowej (pozwana) na jego rzecz kwoty wykazane w wyroku wraz z odsetkami
od dat w wyroku wskazanych.
Sąd pierwszej instancji uwzględnił, że powód z dniem 1 maja 2008 r. został
powołany na stanowisko prokuratora Wojskowej Prokuratury Okręgowej w […]. Od
7 maja 2008 r. do 20 kwietnia 2009 r. powód był delegowany do pełnienia
obowiązków służbowych w Wydziale II […]. Z dniem 20 kwietnia objął stanowisko
służbowe prokuratora Wydziału […] Prokuratury Okręgowej z wynagrodzeniem
zasadniczym w stawce awansowej siódmej, z zastosowaniem mnożnika 2,75
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, tj. w wysokości odpowiadającej
wysokości wynagrodzenia zasadniczego na stanowisku prokuratora prokuratury
apelacyjnej.
Z dniem 1 kwietnia 2013 r. na mocy Rozporządzenie Ministra
Sprawiedliwości zmieniającego rozporządzenie - Regulamin wewnętrznego
urzędowania wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury z dnia 27 lutego
2013 r. (Dz.U. z 2013 r., poz. 347) Wydział […] Wojskowej Prokuratury Okręgowej
został zniesiony. W konsekwencji tej reorganizacji, powód został wyznaczony z
dniem 3 kwietnia 2013 r. na stanowisko służbowe prokuratora Wydziału Śledczego
Wojskowej Prokuratury Okręgowej, z wynagrodzeniem zasadniczym ustalonym
pismem z dnia 12 kwietnia 2013 r., w stawce czwartej awansowej, z
zastosowaniem mnożnika 2,36 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, tj. w
wysokości odpowiadającej wysokości wynagrodzenia zasadniczego dla stanowiska
prokuratora prokuratury okręgowej.
Sąd Rejonowy uznał, że istota przedmiotu sporu sprowadza się do
odpowiedzi na pytanie, czy przeniesienie powoda na stanowisko służbowe
prokuratora w Wydziale Śledczym Wojskowej Prokuratury Okręgowej uprawniało
do obniżenia jego dotychczasowego wynagrodzenia, pobieranego z tytułu pracy na
stanowisku służbowym prokuratora w Wydziale […] Wojskowej Prokuratury
Okręgowej. W wyniku przeniesienia na stanowisko służbowe w Wydziale Śledczym
Wojskowej Prokuratury Okręgowej, wynagrodzenie zasadnicze obniżono ze stawki
siódmej do stawki awansowej czwartej. W konsekwencji należało rozstrzygnąć, czy
wyższe wynagrodzenie stanowiło dodatek funkcyjny, czy też przysługiwało
powodowi na stałe.
3
Sąd pierwszej instancji przyjął ostatecznie, że powód zyskał na stałe prawo
do otrzymywania wynagrodzenia w stawce awansowej siódmej, przewidzianej dla
stanowiska prokuratora prokuratury apelacyjnej. Przepis art. 62 ust. 1 ustawy z dnia
20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. Nr 270, poz. 1599 ze zm.) wprowadza
zasadę, że wysokość wynagrodzenia prokuratorów zajmujących równorzędne
stanowiska prokuratorskie jest co do zasady równa, a różnicuje je staż pracy lub
pełnione funkcje. Jednakże w przypadku prokuratora prokuratury wojskowej w
komórce organizacyjnej do spraw przestępczości zorganizowanej ustawodawca
przyjął, że stanowisko takie jest równorzędne pod względem wynagrodzenia i
uposażenia ze stanowiskiem prokuratora prokuratury apelacyjnej (rozporządzenie
Rady Ministrów z dnia 3 lipca 2012 r. w sprawie ustalenia szczegółowego wykazu
stanowisk i funkcji prokuratorów i asesorów wojskowych jednostek organizacyjnych
prokuratury równorzędnych pod względem wynagrodzenia i uposażenia ze
stanowiskami i funkcjami prokuratorów i asesorów powszechnych jednostek
organizacyjnych prokuratury, dalej jako Rozporządzenie z dnia 3 lipca 2012 r.,
Dz.U. z 2012 r., poz. 825).
Sąd Rejonowy orzekł, że w pionie prokuratury wojskowej nie ma
odpowiednika szczebla prokuratury apelacyjnej. Wydział […] został w
powszechnym pionie prokuratury usytuowany na szczeblu prokuratury apelacyjnej.
Tożsamy pod względem zakresu obowiązków wydział został wydzielony w
wojskowej prokuraturze okręgowej. Z uwagi na analogiczny zakres obowiązków,
zrównano przysługujące prokuratorom pracującym w tych wydziałach
wynagrodzenia z wynagrodzeniami prokuratorów prokuratury powszechnej w
wydziałach […]. Sąd pierwszej instancji uznał, że ustawodawca w żadnym akcie
prawnym nie przyjął, że pełnienie obowiązków w wydziale […] jest funkcją. W
związku z wykonywanymi obowiązkami w tych wydziałach nie przyznano
prokuratorom dodatku funkcyjnego, tylko zrównano ich pod względem
wynagrodzenia z prokuratorami apelacyjnymi. Nie można w rezultacie przyjąć, że
wynagrodzenie w siódmej stawce awansowej przysługiwało powodowi wyłącznie w
związku z pełnieniem funkcji. W ocenie Sądu pierwszej instancji ustawodawca z
chwilą utworzenia w wojskowej prokuraturze okręgowej wydziału […] zakładał
stałość takiej organizacji w strukturze prokuratury wojskowej, dlatego próżno
4
poszukiwać rozwiązania kwestii wynagrodzenia takiego prokuratora w ustawie o
prokuraturze po likwidacji wydziałów […].
Sąd Rejonowy podkreślił również, że w obowiązującym stanie prawnym brak
przepisów przewidujących możliwość obniżenia wynagrodzenia prokuratorowi.
Zdaniem Sądu nabycie określonej stawki wynagrodzenia odbywa się na stałe, a jej
zmiana możliwa jest jedynie w górę. Sąd pierwszej instancji uznał jednocześnie, że
wynagrodzenie ustalone dla powoda, jako pracownika komórki organizacyjnej
prokuratury właściwej […], stanowi jego prawo nabyte, które jako takie korzysta ze
szczególnej ochrony prawnej.
Apelację od wyroku wniosła pozwana, zaskarżając go w całości.
Skarżonemu wyrokowi pozwana zarzuciła naruszenie prawa materialnego, tj. art.
62 ust. 1ea ustawy o prokuraturze oraz Rozporządzenia z dnia 3 lipca 2012 r.,
poprzez błędną wykładnię polegającą na ustaleniu, że powodowi, jako
prokuratorowi wojskowej prokuratury okręgowej, po zakończeniu wykonywania
zadań we właściwej komórce […], przysługuje w dalszym ciągu, po dacie 3 kwietnia
2013 r., wynagrodzenie zasadnicze w stawce awansowej siódmej.
Powód, w odpowiedzi na apelację wniósł o jej oddalenie.
Sąd Okręgowy Wydział Pracy wyrokiem z 11 kwietnia 2014 r., zmienił
zaskarżony wyrok w punktach 1 i 2 w ten sposób, że powództwo oddalił.
Sąd drugiej instancji nie podzielił stanowiska Sądu Rejonowego, zgodnie z
którym obowiązujące przepisy ustawy o prokuraturze oraz Rozporządzenia z dnia 3
lipca 2012 r. nie stanowiły wystarczającej podstawy do ustalenia powodowi
wynagrodzenia zasadniczego od dnia 3 lipca 2013 r. na poziomie czwartej stawki
awansowej, tj. według zasad wynagradzania prokuratora wojskowej prokuratury
okręgowej. Bezspornym jest, iż powód w okresie spornym nie posiadał statusu
prokuratora wojskowej prokuratury apelacyjnej, a zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o
prokuraturze wynagrodzenie zasadnicze prokuratorów zajmujących równorzędne
stanowiska jest równe.
Sąd drugiej instancji podkreślił także, że powód zajmuje stanowisko
prokuratora Wojskowej Prokuratury Okręgowej nie będąc oficerem, stąd do zasad
jego wynagradzania zastosowanie znajduje przepis art. 116 ust. 5 ustawy o
prokuraturze, zgodnie z którym uposażenie, o którym mowa w ust. 4, oraz
5
wynagrodzenie prokuratorów wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury,
niebędących oficerami, jest równe wynagrodzeniu prokuratorów oraz asesorów w
równorzędnych powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury.
Prokurator Wojskowej Prokuratury Okręgowej posiada ustawowo zagwarantowane
prawo do wynagrodzenia zasadniczego, według zasad przewidzianych dla
prokuratora prokuratury okręgowej. Zgodnie z art. 62 ust. 1a ustawy o prokuraturze
pochodna stawek awansowych, których wysokość ustala się z zastosowaniem
mnożników podstawy ustalenia wynagrodzenia zasadniczego, które dla
prokuratorów prokuratury okręgowej, na podstawie przepisów rozporządzenia Rady
Ministrów z dnia 2 kwietnia 2010 r. w sprawie wynagrodzenia zasadniczego
prokuratorów oraz wysokości dodatków funkcyjnych przysługujących prokuratorom
(Dz.U. z 2010 r. Nr 56, poz. 339), kształtuje się na poziomie od czwartej do ósmej
stawki awansowej. W ocenie Sądu drugiej instancji przywołane rozwiązania
ustawowe uprawniają do przyjęcia poglądu, iż wynagrodzenie zasadnicze
prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej prokuratury jest tylko i wyłącznie
zależne od stanowiska prokuratora, które aktualnie zajmuje i odpowiada
wynagrodzeniu zasadniczemu na równorzędnym wobec niego stanowisku
prokuratora powszechnej jednostki organizacyjnej prokuratury. Osoba zajmująca
stanowisko prokuratora Wojskowej Prokuratury Okręgowej posiada zatem prawo do
wynagrodzenia zasadniczego prokuratora prokuratury okręgowej.
Sąd Okręgowy orzekł, że przepisy Rozporządzenia z dnia 3 lipca 2012 r. na
zasadzie wyjątku przewidują szczególne sytuacje, w których wskazane w
rozporządzeniu określone stanowisko prokuratora w wojskowej jednostce
organizacyjnej prokuratury uprawnia do uzyskania wynagrodzenia na zasadach
przewidzianych dla prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych
prokuratury. Przepisy rozporządzenia przewidują rozwiązanie szczególne,
a jednocześnie tymczasowe, w ramach którego wskazane w rozporządzeniu,
enumeratywnie wymienione stanowiska prokuratora wojskowej jednostki
organizacyjnej prokuratury, uprawniają do uzyskania wynagrodzenia na innych,
korzystniejszych zasadach, niż reguła ustawowa, o której mowa powyżej. W ocenie
Sądu drugiej instancji powód uzyskał na czas skierowania do pełnienia obowiązków
w komórce właściwej […] szczególne uprawnienie do korzystniejszych zasad
6
ustalania wynagrodzenia, jednakże skierowanie do pełnienia obowiązków w takim
wydziale nie oznaczało zmiany statusu powoda, jako prokuratora wojskowej
prokuratury okręgowej.
Sąd drugiej instancji nie podzielił stanowiska Sądu Rejonowego,
dotyczącego braku podstaw prawnych do obniżenia powodowi zasad ustalania
wynagrodzenia zasadniczego z siódmej do czwartej stawki awansowej, bowiem
wynagrodzenie zasadnicze powoda jest uzależnione bezpośrednio od
zajmowanego przez niego stanowiska prokuratora wojskowej prokuratury
okręgowej. Tylko na czas pełnienia obowiązków w komórce właściwej […] powód
zyskał uprawnienie do wyższego wynagrodzenia. Z chwilą zaprzestania pracy w tej
komórce samoistnie odpadła podstawa prawna do ustalania wysokości jego
wynagrodzenia na warunkach korzystniejszych i powód wrócił z mocy prawa do
zasad wynagradzania, które obowiązują na zajmowanym przez niego stanowisku.
Sąd Okręgowy orzekł, że w przypadku powoda nie można mówić o ochronie praw
nabytych. Przepisy Rozporządzenia z dnia 3 lipca 2012 r. przewidują korzystniejsze
zasady wynagradzania tylko na czas zajmowania stanowiska prokuratora
wojskowej prokuratury okręgowej w komórce organizacyjnej właściwej […]. Powód
utracił prawo do wyższego wynagrodzenia z momentem zakończenia pełnienia
przez niego obowiązków w tej komórce.
Powód zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego skargą kasacyjną w całości,
zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, poprzez błędną wykładnię
oraz niewłaściwe zastosowanie przez nieuwzględnienie wszystkich istotnych dla
sprawy okoliczności, a w szczególności art. 62 ust. 1 pkt 1ea ustawy o
prokuraturze, w zakresie, w jakim zastosowanie powołanego przepisu stanowi
podstawę do ustalenia powodowi wynagrodzenia w stawce siódmej w związku z
likwidację Wydziału […] Wojskowej Prokuratury Okręgowej, w której powód był
zatrudniony i w którym przysługiwało mu wynagrodzenie w tej stawce.
Powód wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w
całości i rozstrzygnięcie sprawy co do istoty, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego
orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania temu sądowi. Wniósł
także o rozpoznanie sprawy również pod jego nieobecność.
7
Pozwana w odpowiedzi na skargę kasacyjną powoda wniosła o oddalenie
skargi.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Skarga kasacyjna powoda nie ma uzasadnionej podstawy.
Stosownie do art. 116 ust. 2 pkt 2 ustawy o prokuraturze, stanowiskami
równorzędnymi prokuratorów w powszechnych i wojskowych jednostkach
organizacyjnych prokuratury są stanowiska w prokuraturze okręgowej i wojskowej
prokuraturze okręgowej. Zgodnie zaś z art. 62 ust. 1ea ustawy o prokuraturze
„jeżeli przed objęciem stanowiska prokuratorskiego prokurator zajmował inne,
odpowiednio równorzędne, stanowisko prokuratorskie lub sędziowskie, na
obejmowanym stanowisku przysługuje mu wynagrodzenie zasadnicze w stawce nie
niższej od stawki, w której przysługiwało mu na stanowisku zajmowanym
poprzednio”.
Odnosząc treść powołanych wyżej przepisów prawa do okoliczności
faktycznych niniejszej sprawy należy przypomnieć, że powód został powołany na
stanowisko prokuratora w dniu 20 marca 2008 r. Na podstawie tego aktu powołania
objął stanowisko prokuratorskie w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej. Jako
prokurator tej jednostki prokuratury wojskowej powód został delegowany na czas
określony, rozkazem dziennym z 8 maja 2008 r., do wykonywania zadań
służbowych w Wydziale […] Wojskowej Prokuratury Okręgowej. Delegacje te
dwukrotnie przedłużano. Rozkazem dziennym z 18 kwietnia 2009 r. powodowi, jako
prokuratorowi Wojskowej Prokuratury Okręgowej, polecono objąć stanowisko
służbowe w tym wydziale Wojskowej Prokuratury Okręgowej. Następnie, w
związku ze zniesieniem z dniem 1 kwietnia 2013 r. Wydziału […] Wojskowej
Prokuratury Okręgowej, rozkazem dziennym z 27 marca 2013 r. wyznaczono
powodowi stanowisko służbowe w Wydziale Śledczym wspomnianej prokuratury. Z
powyższego wynika, że przez cały powyższy okres powód zajmował stanowisko
prokuratorskie w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej jako prokurator tej
prokuratury. Zmianie ulegały jedynie stanowiska służbowe (obowiązki służbowe)
8
wykonywane przez powoda w różnych jednostkach organizacyjnych tej Wojskowej
Prokuratury Okręgowej.
Już z tego powodu należy uznać skargę kasacyjną powoda za
nieuzasadnioną. Przez pracę na danym stanowisku prokuratorskim należy bowiem
rozumieć pracę wykonywaną na stanowisku zajmowanym zgodnie z uzyskanym
powołaniem, zaś pod pojęciem „stanowiska prokuratorskiego odpowiednio
równorzędnego” należy rozumieć stanowisko prokuratorskie w innej jednostce
prokuratury tego samego rzędu (uchwała Sądu Najwyższego z 8 grudnia 2005 r.,
I PZP 3/05). Powód, wykonując poszczególne wymienione powyżej rozkazy
dzienne, nie obejmował „innego odpowiednio równorzędnego stanowiska
prokuratorskiego”, lecz wykonywał pracę na stanowisku prokuratorskim w
Wojskowej Prokuraturze Okręgowej, zgodnie z aktem powołania.
W dalszej kolejności Sąd Najwyższy uwzględnił, że zgodnie z art. 116 ust. 6
ustawy o prokuraturze Rada Ministrów została upoważniona do określenia
szczegółowego wykazu „stanowisk i funkcji prokuratorów i asesorów wojskowych
jednostek organizacyjnych prokuratury równorzędnych pod względem
wynagrodzenia i uposażenia ze stanowiskami i funkcjami prokuratorów i asesorów
powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, mając na względzie zakres
wykonywanych przez prokuratorów i asesorów czynności służbowych”.
W wykonaniu tej delegacji ustawowej Rada Ministrów wydała Rozporządzenie z
dnia 3 lipca 2012 r. Rozporządzenie to, jak wynika z jego tytułu oraz treści delegacji
ustawowej, zrównuje wymienione w nim stanowiska i funkcje prokuratorów
wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury ze stanowiskami i funkcjami
prokuratorów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury jedynie pod
względem wynagrodzenia. Na mocy Rozporządzenia z dnia 3 lipca 2012 r., nie
doszło do zrównania statusu prokuratorów wojskowych prokuratur okręgowych
wykonujących czynności służbowe w wydziałach […] z prokuratorami prokuratur
apelacyjnych, w których to jednostkach prokuratury powszechnej działały tego
rodzaju wydziały. Rozporządzenie z dnia 3 lipca 2012 r. nie uznaje wymienionych
powyżej stanowisk prokuratorskich za równorzędne w rozumieniu art. 62 ust. 1ea
ustawy o prokuraturze, ponieważ kwestię równorzędności stanowisk w prokuraturze
wojskowej i prokuraturze powszechnej normuje art. 116 ust. 5 ustawy o
9
prokuraturze. Zgodnie z jego treścią prokurator wojskowej prokuratury okręgowej
zajmuje stanowisko równorzędne stanowisku prokuratora prokuratury okręgowej.
Rozporządzenie z dnia 3 lipca 2012 r. wywoływało jedynie ten skutek, że
prokurator wojskowej prokuratury okręgowej, wykonujący obowiązki służbowe w
komórce organizacyjnej właściwej […], otrzymywał wynagrodzenie równe
wynagrodzeniu pobieranemu przez prokuratora prokuratury apelacyjnej. Zrównanie
to dotyczyło tylko i wyłącznie wynagrodzenia za wykonywaną pracę. Dlatego
wynagrodzenie ustalane według zasad obowiązujących dla prokuratorów
powołanych na stanowiska prokuratorskie w prokuraturze powszechnej na szczeblu
prokuratury apelacyjnej przysługiwało prokuratorowi wojskowej prokuratury
okręgowej, który zgodnie z rozkazem objął obowiązki służbowe w Wydziale […]
Wojskowej Prokuratury Okręgowej, tylko przez czas wykonywania obowiązków
służbowych w takiej jednostce organizacyjnej Wojskowej Prokuratury Okręgowej.
Tylko przez ten okres taki prokurator wykonywał czynności służbowe, które
odpowiadały czynnościom służbowym prokuratorów prokuratury apelacyjnej,
wykonującym pracę w takiej jednostce organizacyjnej prokuratury powszechnej.
Przedstawiona powyżej wykładnia przepisów Rozporządzenia z dnia 3 lipca 2012 r.
znajduje potwierdzenie w treści delegacji ustawowej, z której wynika upoważnienie
Rady Ministrów do uwzględnienia zakresu czynności wykonywanych przez
prokuratorów przy określaniu stanowisk równorzędnych pod względem
wynagrodzenia.
Sądy obu instancji trafnie zwróciły uwagę, że unormowanie przewidziane w
Rozporządzeniu z dnia 3 lipca 2012 r. było konsekwencją usytuowania wydziałów
ds. przestępczości zorganizowanej w powszechnym pionie prokuratury na szczeblu
prokuratury apelacyjnej oraz braku odpowiednika szczebla prokuratury apelacyjnej
w pionie prokuratury wojskowej. Przy jednakowym zakresie obowiązków
prokuratorów prokuratury powszechnej i wojskowej w wydziałach ds.
przestępczości zorganizowanej prawodawca postanowił skorzystać z upoważnienia
przewidzianego w art. 116 ust. 6 ustawy o prokuraturze i zgodnie z art. 62 ust. 1
ustawy o prokuraturze zróżnicował wysokość wynagrodzenia prokuratorów
wojskowej prokuratury okręgowej. Podstawę dla tego zróżnicowania stanowił
odmienny zakres obowiązków służbowych, wynikających z wyznaczenia
10
poszczególnym prokuratorom wojskowej prokuratury okręgowej stanowisk
służbowych w różnych jednostkach organizacyjnych tej prokuratury.
Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o prokuraturze „wynagrodzenie zasadnicze
prokuratorów zajmujących równorzędne stanowiska prokuratorskie jest równe;
wysokość wynagrodzenia prokuratorów zajmujących równorzędne stanowiska
prokuratorskie różnicuje staż pracy lub pełnione funkcje”. Jak już wspomniano
powyżej, powód został powołany na stanowisko prokuratora Wojskowej Prokuratury
Okręgowej. Powinien zatem otrzymywać wynagrodzenie, którego wysokość będzie
kształtowana według zasad przewidzianych dla prokuratorów tego szczebla
prokuratury wojskowej. Tymczasem, z racji skierowania na stanowisko służbowe w
Wydziale […] tej Prokuratury, powód otrzymywał wynagrodzenie w wysokości
przewidzianej dla prokuratorów prokuratury apelacyjnej, ponieważ stanowisko
służbowe powoda (wydział […]) zostało zrównane pod względem wynagrodzenia
ze stanowiskiem prokuratora prokuratury apelacyjnej. Jednakże stanowisko
służbowe powoda w wydziale […] nie jest stanowiskiem prokuratorskim, a przez to
nie jest „innym równorzędnym stanowiskiem prokuratorskim” w rozumieniu art. 62
ust. 1ea ustawy o prokuraturze. Stanowisko to, z racji unormowania
przewidzianego w Rozporządzeniu z dnia 3 lipca 2012 r. należy uznać za „pełnioną
funkcję” w rozumieniu art. 62 ust. 1 ustawy o prokuraturze. W przeciwnym razie
powołane rozporządzenie byłoby niezgodne z tym przepisem ustawy o
prokuraturze, skoro ustawową zasadą jest równość wynagrodzeń zasadniczych
prokuratorów zajmujących równorzędne stanowiska prokuratorskie.
Zaprezentowana powyżej wykładnia art. 62 ust. 1 ustawy o prokuraturze
znajduje potwierdzenie w wyroku Sądu Najwyższego z 22 sierpnia 2012 r., I PK
64/12 (LEX nr 1350598). Przyjęto w nim, że prokuratorzy „przywróceni” na
wcześniej zajmowane lub równorzędne stanowisko w powszechnej jednostce
prokuratury nie zachowują wynagrodzenia przysługującego im w czasie pełnienia
służby w Instytucie Pamięci Narodowej, ponieważ wysokość wynagrodzenia
prokuratorów poszczególnych kategorii jednostek organizacyjnych prokuratury jest
zdeterminowana przez przepisy, w szczególności art. 62 ust. 1 ustawy o
prokuraturze. Rozporządzenie z dnia 3 lipca 2012 r. wprowadzało od tej zasady
odstępstwo, podyktowane przedstawionymi powyżej względami. Zniesienie
11
Wydziału […] w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej powoduje, że straciło rację
bytu zróżnicowanie wysokości wynagrodzenia prokuratorów powołanych na
stanowiska prokuratorskie w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej w zależności od
wykonywanych czynności służbowych w różnych jednostkach organizacyjnych tej
prokuratury, dozwolone na podstawie art. 116 ust. 6 w zw. z art. 62 ust. 1 ustawy o
prokuraturze. Nie można w konsekwencji uwzględnić argumentacji powoda
odnoszącej się do ochrony jego praw nabytych do wynagrodzenia w
dotychczasowej wysokości.
Z uwagi na treść podstawy skargi kasacyjnej powoda jedynie na marginesie
można zauważyć, że zasadą prawa pracy jest dopuszczalność jednostronnego
obniżenia przez pracodawcę wynagrodzenia pracownika wyłącznie za
wypowiedzeniem. Dlatego w razie braku określenia okresu wypowiedzenia przez
przepisy prawa dopuszczające jednostronne obniżenie wynagrodzenia przez
pracodawcę, należy na zasadzie analogii stosować odpowiednie przepisy o
wypowiedzeniu warunków pracy lub płacy. Zasadę tę Sąd Najwyższy stosował do
wypadku „przywrócenia prokuratora na wcześniej zajmowane stanowisko”, jeżeli w
wyniku tego „przywrócenia” obniżeniu ulega wynagrodzenie zasadnicze (wyrok
Sądu Najwyższego z 22 sierpnia 2012 r., I PK 64/12, LEX nr 1350598.). Na tej
podstawie przyjęto, że „przywrócenie na wcześniej zajmowane stanowisko” mogło
być dokonane tylko za stosownym uprzedzeniem. Z powyższego poglądu wynika,
że w okolicznościach niniejszej sprawy, powodowi przysługiwało jedynie roszczenie
o zapłatę kwoty rekompensującej szkodę poniesioną wskutek niewypłacania mu
wynagrodzenia w wysokości należnej w okresie wypowiedzenia (uprzedzenia).
Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
kc