IV KK 390/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-12-2015
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KK 390/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 9 grudnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Dorota Rysińska
Protokolant Danuta Bratkrajc
w sprawie przeciwko F. S.
skazanemu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 9 grudnia 2015 r.
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Z.
z dnia 20 września 2013 r.
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Z.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 20 września 2013r., wydanym w trybie art. 335§1 k.p.k.,
Sąd Rejonowy uznał F. S. za winnego popełnienia 40 przestępstw
zakwalifikowanych z art. 286§1 k.k. oraz art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. i
ustalając, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 91§1 k.k. wymierzył karę roku i 2
miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zawiesił warunkowo na okres
2
próby wynoszący 3 lata. Skazanego oddano pod dozór kuratora sądowego i
zobowiązano do naprawienia szkody.
Orzeczenie to uprawomocniło się nie będąc zaskarżone przez żadną ze stron.
Kasację od tego wyroku, na korzyść skazanego wywiódł dopiero Prokurator
Generalny. Zarzucił w niej:
- rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa
materialnego, a mianowicie art. 10§1 k.k. oraz art. 1§1 pkt 2 ustawy z dnia 26
października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35 poz. 228
z późn. zm.) polegające na zastosowaniu do oskarżonego zasad odpowiedzialności
przewidzianych w Kodeksie karnym oraz rozpoznania 31 czynów spośród 41
kwalifikowanych z art. 286§1 k.k. i 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. przy
zastosowaniu art. 91§1 k.k. popełnionych przez oskarżonego przed ukończeniem
przez niego 17 lat.
Podnosząc powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i
przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest oczywiście zasadna, tak jak wymaga tego art. 535§5 k.p.k.
Bezsprzecznie ma rację skarżący, że w niniejszej sprawie doszło do
rażącego naruszenia prawa materialnego. Nie ulega bowiem wątpliwości, że
skazany F. S. urodził się w dniu 9 listopada 1995r., a więc, że 17 lat ukończył 9
listopada 2012r.
Tak więc stwierdzić należy, że 32 spośród przypisanych mu czynów
(popełnionych w okresie od dnia 7 stycznia 2012r. do dnia 11 października 2012r.)
zaistniało zanim oskarżony ukończył 17 rok życia. Zgodnie zatem z dyspozycją art.
10§1 k.k. nie mógł on odpowiadać za popełnienie tych czynów zabronionych na
zasadach określonych w kodeksie karnym. Jednocześnie stwierdzić należy, że
zarzucone czyny nie spełniają przesłanek rozszerzenia tej zasady
odpowiedzialności w oparciu o art. 10§2 k.k.
Nie istniała też możliwość uwzględnienia kasacji tylko co do czynów, których
zaistnienie wskazano na daty przypadające przed ukończeniem przez oskarżonego
17 lat, skoro wszystkie przypisane przestępstwa zostały uznane za popełnione w
warunkach ciągu przestępstw z art. 91§1 k.k. i wymierzono za nie jedną karę.
3
W tej sytuacji należało orzec o uchyleniu zaskarżonego wyroku w całości.
Przy ponownym rozpoznawaniu sprawy Sąd Rejonowy zobowiązany będzie
jeszcze raz przeanalizować sytuację prawną oskarżanego, a w szczególności
dostrzec okoliczności podniesione w skardze Prokuratora Generalnego.
Kierując się przedstawionymi względami, Sąd Najwyższy orzekł, jak na
wstępie.
kc
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 9 grudnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Puszkarski
SSN Dorota Rysińska
Protokolant Danuta Bratkrajc
w sprawie przeciwko F. S.
skazanemu z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 9 grudnia 2015 r.
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 kpk
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od wyroku Sądu Rejonowego w Z.
z dnia 20 września 2013 r.
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Z.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 20 września 2013r., wydanym w trybie art. 335§1 k.p.k.,
Sąd Rejonowy uznał F. S. za winnego popełnienia 40 przestępstw
zakwalifikowanych z art. 286§1 k.k. oraz art. 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. i
ustalając, że stanowią one ciąg przestępstw z art. 91§1 k.k. wymierzył karę roku i 2
miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie zawiesił warunkowo na okres
2
próby wynoszący 3 lata. Skazanego oddano pod dozór kuratora sądowego i
zobowiązano do naprawienia szkody.
Orzeczenie to uprawomocniło się nie będąc zaskarżone przez żadną ze stron.
Kasację od tego wyroku, na korzyść skazanego wywiódł dopiero Prokurator
Generalny. Zarzucił w niej:
- rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa
materialnego, a mianowicie art. 10§1 k.k. oraz art. 1§1 pkt 2 ustawy z dnia 26
października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35 poz. 228
z późn. zm.) polegające na zastosowaniu do oskarżonego zasad odpowiedzialności
przewidzianych w Kodeksie karnym oraz rozpoznania 31 czynów spośród 41
kwalifikowanych z art. 286§1 k.k. i 13§1 k.k. w zw. z art. 286§1 k.k. przy
zastosowaniu art. 91§1 k.k. popełnionych przez oskarżonego przed ukończeniem
przez niego 17 lat.
Podnosząc powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i
przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja jest oczywiście zasadna, tak jak wymaga tego art. 535§5 k.p.k.
Bezsprzecznie ma rację skarżący, że w niniejszej sprawie doszło do
rażącego naruszenia prawa materialnego. Nie ulega bowiem wątpliwości, że
skazany F. S. urodził się w dniu 9 listopada 1995r., a więc, że 17 lat ukończył 9
listopada 2012r.
Tak więc stwierdzić należy, że 32 spośród przypisanych mu czynów
(popełnionych w okresie od dnia 7 stycznia 2012r. do dnia 11 października 2012r.)
zaistniało zanim oskarżony ukończył 17 rok życia. Zgodnie zatem z dyspozycją art.
10§1 k.k. nie mógł on odpowiadać za popełnienie tych czynów zabronionych na
zasadach określonych w kodeksie karnym. Jednocześnie stwierdzić należy, że
zarzucone czyny nie spełniają przesłanek rozszerzenia tej zasady
odpowiedzialności w oparciu o art. 10§2 k.k.
Nie istniała też możliwość uwzględnienia kasacji tylko co do czynów, których
zaistnienie wskazano na daty przypadające przed ukończeniem przez oskarżonego
17 lat, skoro wszystkie przypisane przestępstwa zostały uznane za popełnione w
warunkach ciągu przestępstw z art. 91§1 k.k. i wymierzono za nie jedną karę.
3
W tej sytuacji należało orzec o uchyleniu zaskarżonego wyroku w całości.
Przy ponownym rozpoznawaniu sprawy Sąd Rejonowy zobowiązany będzie
jeszcze raz przeanalizować sytuację prawną oskarżanego, a w szczególności
dostrzec okoliczności podniesione w skardze Prokuratora Generalnego.
Kierując się przedstawionymi względami, Sąd Najwyższy orzekł, jak na
wstępie.
kc