Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CSK 332/15
POSTANOWIENIE
Dnia 18 grudnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie z wniosku B. K.
przy uczestnictwie Z. K. i L. P.
o podział majątku wspólnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 grudnia 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w K.
z dnia 31 marca 2015 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i zasądza od wnioskodawczyni na rzecz uczestników
postępowania kwotę 1800 zł (tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu
kosztów postępowania kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Określone w art. 3984
§ 2 k.p.c. wymaganie uzasadnienia w skardze
kasacyjnej wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania zostaje spełnione, jeśli skarżący
wykaże, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba
wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących
rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub
skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Cel wymagania przewidzianego
w art. 3984
§ 2 k.p.c. może być zatem osiągnięty jedynie przez powołanie
i uzasadnienie istnienia przesłanek o charakterze publicznoprawnym, które będą
mogły stanowić podstawę oceny skargi kasacyjnej pod kątem przyjęcia jej do
rozpoznania. Na tych jedynie przesłankach Sąd Najwyższy może oprzeć
rozstrzygnięcie w kwestii przyjęcia bądź odmowy przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania.
Wnioskodawczyni B. K. we wniesionej skardze kasacyjnej od postanowienia
Sądu Okręgowego w K. z dnia 31 marca 2015 r. wniosek o jej przyjęcie do
rozpoznania oparła na przesłance wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 1 i 2 k.p.c.
Szczegółowa analiza uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania nie pozwala na stwierdzenie, że w sprawie występuje istotne
zagadnienie prawne oraz, że istnieje potrzeba wykładni przepisów prawa
budzących poważne wątpliwości. Rozporządzanie udziałem w spółce z o.o. należy
do uprawnień wspólnika, nawet gdy środki pochodzące na nabycie tego udziału
pochodzą z majątku wspólnego. Natomiast środki uzyskane ze zbycia takich
udziałów należy wziąć pod uwagę przy podziale majątku wspólnego. Pogląd taki
jest ugruntowany w orzecznictwie Sądu Najwyższego (III CZP 15/79, II CSK 273/09,
II CSK 446/08) i doktrynie. W rozpoznawanej sprawie dodatkowo za taką oceną
przemawia § 14 umowy spółki, w której kapitale zakładowym znajdują się udziały
będące przedmiotem sporu. Wskazać należy, że nie zachodzi również nieważność
postępowania, którą Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę – w granicach zaskarżenia
- z urzędu (art. 39813
§ 1 k.p.c.).
Z przytoczonych względów należało odmówić przyjęcia skargi kasacyjnej
do rozpoznania (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
3
Na wniosek uczestników Sąd Najwyższy orzekł o kosztach postępowania
kasacyjnego na podstawie art. 520 § 3 k.p.c. oraz art. 391 § 1 k.p.c. i art. 39821
k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
eb