Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KK 398/15
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 26 stycznia 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący)
SSN Michał Laskowski (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Puszkarski
Protokolant Anna Kowal
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Krzysztofa Parchimowicza,
w sprawie R. G.
skazanego z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29. VII.2005r. o przeciwdziałaniu
narkomanii i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 26 stycznia 2016 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w W.
z dnia 24 lipca 2015 r.,
1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania;
2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. kwotę 738,00
(siedemset trzydzieści osiem) zł, w tym 23 % podatku VAT, za
obronę z urzędu skazanego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
R. G. stanął pod zarzutem tego, że:
2
1. w dniu 21 sierpnia 2014 r. w W., wbrew przepisom ustawy, posiadał
środek odurzający w postaci heroiny w ilości 0.23 g netto, tj. o przestępstwo z art.
62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii,
2. w dniu 20 sierpnia 2014 r. w W., w C.H. […], ze sklepu C. zabrał w celu
przywłaszczenia dwadzieścia bluzek o łącznej wartości 998 zł na szkodę C. Polska,
tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.,
3. w dniu 21 sierpnia 2014 r. w W. w C.H. […] zabrał w celu
przywłaszczenia dziewięć swetrów damskich oraz dwie bluzki damskie tj. mienie o
łącznej wartości 818,90 zł na szkodę C. Polska, tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k.
Na podstawie art. 335 § 1 k.p.k. prokurator wniósł do Sądu Rejonowego o
wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy i wymierzenie R.G.:
- za czyn w pkt 1 - kary 6 miesięcy pozbawienia wolności,
- za czyn w pkt 2 - kary roku pozbawienia wolności,
- za czyn w pkt 3 - kary roku pozbawienia wolności,
- kary łącznej w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby.
Sąd Rejonowy na posiedzeniu w przedmiocie wydania wyroku skazującego
bez przeprowadzania rozprawy, uwzględnił tenże wniosek co do istoty i wyrokiem z
dnia 24 lipca 2015 r., uznał R. G. za winnego popełnienia:
- zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 1 i za to wymierzył mu karę 6
miesięcy pozbawienia wolności,
- zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 2 i za to wymierzył mu karę 6
miesięcy pozbawienia wolności,
- zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 3 i za to wymierzył mu karę 6
miesięcy pozbawienia wolności,
- na podstawie art. 85 k.k. i 86 k.k. wymierzył mu karę łączną 2 lat
pozbawienia wolności z opartym na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 4 § 1
k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.p.k. warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres
próby 5 lat.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w dniu 1
sierpnia 2015 r.
3
Od powyższego wyroku kasację na niekorzyść wniósł Prokurator Generalny.
W kasacji zarzucono:
1. rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie przepisów prawa
procesowego, a mianowicie art. 343 § 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1 k.p.k.,
polegające na wymierzeniu oskarżonemu R. G. za czyny opisane w pkt II i III
wyroku kar jednostkowych niezgodnych z wnioskiem prokuratora złożonym w trybie
art. 335 § 1 k.p.k. uwzględniającym dokonane z podejrzanym uzgodnienia,
2. rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa
materialnego, a mianowicie art. 86 § 1 k.k., polegające na orzeczeniu wobec
oskarżonego R. G. kary łącznej pozbawienia wolności powyżej sum jednostkowych
kar pozbawienia wolności orzeczonych za poszczególne przestępstwa objęte karą
łączną.
W konkluzji kasacji wniesiono o uchylenie zaskarżonego wyroku i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja okazała się zasadna w stopniu oczywistym.
Prokurator Generalny trafnie wskazał, że orzeczenie przez Sąd Rejonowy
na posiedzeniu w trybie art. 343 k.p.k. kar jednostkowych niezgodnych z wnioskiem
prokuratora stanowi rażące naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny
wpływ na rozstrzygnięcie. Istotą skazania konsensualnego na posiedzeniu w tym
trybie jest orzekanie przez sąd w zgodzie z ustaleniami zapadłymi między
prokuratorem a podejrzanym, ewentualnie zmodyfikowanymi na tymże posiedzeniu.
Poza sporem jest w niniejszej sprawie, że kary jednostkowe orzeczone przez Sąd
Rejonowy za czyny zarzucone w pkt 2 i 3 aktu oskarżenia (pkt II i III wyroku z 24
lipca 2015 r.) odbiegają od kar uzgodnionych przez prokuratora i podejrzanego w
postępowaniu przygotowawczym i wnioskowanych przez prokuratora we wniosku o
skazanie bez przeprowadzania rozprawy. Co ważne, treść tego porozumienia z
pewnością nie została zmodyfikowana w toku posiedzenia w dniu 24 lipca 2015 r.,
nie stawili się nań bowiem prokurator ani oskarżony. W takim stanie rzeczy wydanie
na posiedzeniu wyroku wymierzającego kary odbiegające od proponowanych w
treści wniosku było w świetle art. 343 § 7 k.p.k. niedopuszczalne. W orzecznictwie
sądowym powszechnie przyjmuje się, że „w razie uzgodnienia oskarżonego i
4
prokuratora, że zapadnie wyrok skazujący na określoną karę, nie jest możliwe
wydanie go na posiedzeniu i wymierzenie innej kary, niż ustaliły to strony. Jeżeli
sąd uzna, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku prokuratora
opartego na porozumieniu z oskarżonym, sprawa podlega rozpoznaniu na
zasadach ogólnych” (wyrok SN z dnia 28 października 2014 r., III KK 326/14).
Postępowanie Sądu Rejonowego w niniejszej sprawie stanowiło rażące naruszenie
art. 343 § 7 k.p.k. i niewątpliwie miało istotny wpływ na zapadłe rozstrzygnięcie.
Zasadny okazał się również zarzut naruszenia prawa materialnego przy
orzekaniu kary łącznej pozbawienia wolności. Orzeczona w pkt IV wyroku kara
dwóch lat pozbawienia wolności wykracza poza sumę wymierzonych kar
jednostkowych, co stanowi rażące naruszenie art. 86 § 1 k.k., a istotny wpływ tego
uchybienia na treść rozstrzygnięcia jest oczywisty.
Wobec powyższych uchybień niezbędne okazało się uchylenie w całości
zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego i przekazanie sprawy temu Sądowi do
ponownego rozpoznania. Wobec wniesienia kasacji przed upływem 6 miesięcy od
uprawomocnienia się zaskarżonego wyroku takie rozstrzygniecie nie narusza
przepisu 524 § 3 k.p.k. W ponownym rozpoznaniu Sąd Rejonowy zwrócić powinien
baczną uwagę na rygory postępowania w przedmiocie wniosku prokuratora o
skazanie bez przeprowadzania rozprawy oraz na zasady rządzące wymierzaniem
kary łącznej.
kc