Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 106/15
POSTANOWIENIE
Dnia 16 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)
SSN Władysław Pawlak
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa E. K. i E. C.
przeciwko […]
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 marca 2016 r.,
zażalenia pozwanej B. J.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 marca 2015 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
UZASADNIENIE
2
Postanowieniem z dnia 19 marca 2015 roku Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
kasacyjną pozwanej B. J. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 4 września 2014
roku wskazując, że jej pełnomocnik procesowy nie uiścił, z naruszeniem art. 112
ust. 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, należnej opłaty od
skargi wynoszącej 1000 złotych w terminie tygodniowym od daty doręczenie mu
odpisu postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 18 grudnia 2014 roku o zwolnieniu
pozwanej od opłaty od skargi kasacyjnej ponad kwotę 1000 złotych.
W zażaleniu na to postanowienie, pozwana wniosła o jego uchylenie,
podnosząc, że wbrew stwierdzeniu Sądu drugiej instancji, odpis postanowienia
z dnia 18 grudnia 2014 roku nie został doręczony pełnomocnikowi pozwanej,
o czym pełnomocnik informował Sąd Apelacyjny telefonicznie i mailowo już
w styczniu 2015 roku, wskazując ponadto na trudności związane z otrzymywaniem
korespondencji sądowej za pośrednictwem przedsiębiorstwa InPost i podjętych
przez pełnomocnika pozwanej działaniach interwencyjnych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z akt sprawy wynika, że odpis postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia
18 grudnia 2014 roku o częściowym zwolnieniu pozwanej od opłaty od skargi
kasacyjnej ponad 1000 złotych (k. 539 akt) został wysłany pełnomocnikowi
pozwanej w dniu 23 grudnia 2014 roku. Następnie został zwrócony Sądowi przez
InPost jako nie podjęty w terminie przez adresata z adnotacją o dwukrotnym
awizowaniu przesyłki sądowej w dniach 8 i 16 stycznia 2015 roku (k.543 akt).
Wobec nie podjęcia przesyłki, Sąd Apelacyjny, na podstawie art.139 § 1
k.p.c., przyjął fikcję doręczenia i uznał, że termin do uiszczenia opłaty od skargi
w kwocie 1000 złotych upłynął bezskutecznie w dniu 2 lutego 2015 roku. Sąd nie
uwzględnił jednak przy wydawaniu zaskarżonego postanowienia o odrzuceniu
skargi przedłożonej przez pełnomocnika do akt sprawy korespondencji mailowej
z której wynika, że w dniu 13 stycznia 2015 roku i 16 stycznia 2015 roku
pełnomocnik pozwanej informował Sąd drogą elektroniczną, że nie doręczono mu
postanowienia Sądu Apelacyjnego o zwolnieniu pozwanej od kosztów ani awiza
dotyczącego tej przesyłki, a nadto o podjęciu interwencji w firmie InPost. (k.542,569
akt). Skierowany do Sądu Apelacyjnego wniosek pełnomocnika pozwanej
3
o ponowne doręczenie odpisu tego postanowienia lub poinformowanie o treści
zapadłego postanowienia z dnia 18 grudnia 2014 roku został załatwiony odmownie
ze wskazaniem, że Sąd Apelacyjny złożył reklamację w InPost i oczekuje na jej
załatwienie. Okoliczności faktyczne przytoczone przez pozwaną oraz przedłożone
przez nią dokumenty w powiązaniu z powszechnie znanymi przypadkami licznych
nieprawidłowości w doręczeniach przesyłek sądowych dokonywanych od stycznia
2014 r. przez InPost, pozwalają na przyjęcie, że doszło do obalenia przez pozwaną
domniemania doręczenia przesyłki sądowej, o którym mowa w art. 139 § 1 k.p.c.
W związku z tym zaskarżone postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej
podlegało uchyleniu na podstawie art. 3941
§ 3 w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c.).
kc