III CZ 10/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-04-2016
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 10/16
POSTANOWIENIE
Dnia 23 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Karol Weitz
SSA Janusz Kaspryszyn
w sprawie z powództwa S. T.
przeciwko B. K. i Przedsiębiorstwu Gospodarki Mieszkaniowej
sp. z o.o. w K.
przy uczestnictwie interwenienta ubocznego Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń
S.A. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 marca 2016 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 4 listopada 2015 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
W dniu 2 września 2015 r. pełnomocnik powoda wniósł nieopłaconą skargę
kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 6 marca 2015 r. Zarządzeniem z
dnia 24 września 2015 r. wezwano go o uzupełnienie braku formalnego skargi
przez uiszczenie w terminie siedmiu dni opłaty sądowej w wysokości 3942 zł.
Przesyłka pocztowa zawierająca wezwanie do uzupełnienia braku - mimo
dwukrotnego awizowania, w tym powtórnego w dniu 7 października 2015 r. - nie
została przez pełnomocnika powoda odebrana.
W dniu 22 października 2015 r. pełnomocnik powoda nadał w placówce
operatora pocztowego wniosek o zwolnienie powoda od kosztów, jednak nie
dołączył do niego wymaganego oświadczenia o stanie majątkowym i rodzinnym.
W związku z tym wniosek ten został zwrócony na podstawie art. 102 ust. 4 ustawy
z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jedn. tekst:
Dz.U. z 2014 r., poz. 2025 ze zm. - dalej: „u.k.s.c.”).
Do dnia 26 października 2015 r. opłata sądowa nie wpłynęła, zatem Sąd
Apelacyjny - postanowieniem z dnia 4 listopada 2015 r., powołując się na art. 3986
§ 2 k.p.c. - skargę kasacyjną odrzucił.
W zażaleniu powód zarzucił, że Sąd Apelacyjny „niesłusznie przyjął upływ
terminu w terminie odbioru przez pozwanego, gdyż gdyby pismo odebrał byłby
zobowiązany do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni a więc termin wskazany przez
Sąd Apelacyjny jest chybiony”. Poza tym - zdaniem żalącego się - niedopuszczalne
jest odrzucenie nieopłaconego środka zaskarżenia wniesionego przez
profesjonalnego pełnomocnika, jeżeli domagał się on jednocześnie zwolnienie
strony od kosztów sądowych w zakresie obejmującym ten środek.
Sąd Najwyższy zważy, co następuje:
Z materiału procesowego sprawy w sposób jednoznaczny wynika,
że doręczenie pełnomocnikowi powoda wezwania do uzupełnienia braku
formalnego (fiskalnego) skargi kasacyjnej, nastąpiło - po przyjęciu fikcji
przewidzianej w art. 139 § 1 i 2 k.p.c. - w dniu 14 października 2015 r. Termin do
usunięcia tego braku upłynął zatem w dniu 21 października 2015 r. W tej sytuacji
3
nadanie w dniu 22 października 2015 r. w placówce operatora pocztowego wniosku
o zwolnienie powoda od kosztów nie ma jakiegokolwiek znaczenia, zwłaszcza
że do wniosku nie dołączono wymaganego oświadczenia o stanie majątkowym
i rodzinnym, co spowodowało jego zwrot a limine na podstawie art. 102 ust. 4
u.k.s.c.
W tej sytuacji, skoro skarga kasacyjna była dotknięta wskazanym brakiem,
który - mimo prawidłowego zastosowania postępowania sanacyjnego i upływu
terminu - nie został usunięty, wystąpiła oczywista przyczyna jej odrzucenia,
wynikająca z art. 3986
§ 2 k.p.c.
Powód nie przedstawił w zażaleniu żadnych racji mogących wspierać tezę
o bezzasadności odrzucenia skargi. Jego twierdzenie, że Sąd Apelacyjny
„niesłusznie przyjął upływ terminu w terminie odbioru przez pozwanego, gdyż gdyby
pismo odebrał byłby zobowiązany do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni a więc
termin wskazany przez Sąd Apelacyjny jest chybiony” jest niejasne i pozbawione
sylogistycznego szyku argumentacji, powołane zaś orzeczenia Sądu Najwyższego
nie dotyczą sytuacji występującej w niniejszej sprawie, gdyż wniosek o zwolnienie
od kosztów został prawomocnie zwrócony, a więc nie wywołał żadnych związanych
z nim przez ustawę skutków prawnych (art. 130 § 2 k.p.c.).
W tym stanie rzeczy zaskarżone postanowienie jest trafne, a zażalenie
podlega oddaleniu, jak w sentencji (art. 39816
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
eb
POSTANOWIENIE
Dnia 23 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Karol Weitz
SSA Janusz Kaspryszyn
w sprawie z powództwa S. T.
przeciwko B. K. i Przedsiębiorstwu Gospodarki Mieszkaniowej
sp. z o.o. w K.
przy uczestnictwie interwenienta ubocznego Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń
S.A. w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 marca 2016 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 4 listopada 2015 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
W dniu 2 września 2015 r. pełnomocnik powoda wniósł nieopłaconą skargę
kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 6 marca 2015 r. Zarządzeniem z
dnia 24 września 2015 r. wezwano go o uzupełnienie braku formalnego skargi
przez uiszczenie w terminie siedmiu dni opłaty sądowej w wysokości 3942 zł.
Przesyłka pocztowa zawierająca wezwanie do uzupełnienia braku - mimo
dwukrotnego awizowania, w tym powtórnego w dniu 7 października 2015 r. - nie
została przez pełnomocnika powoda odebrana.
W dniu 22 października 2015 r. pełnomocnik powoda nadał w placówce
operatora pocztowego wniosek o zwolnienie powoda od kosztów, jednak nie
dołączył do niego wymaganego oświadczenia o stanie majątkowym i rodzinnym.
W związku z tym wniosek ten został zwrócony na podstawie art. 102 ust. 4 ustawy
z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (jedn. tekst:
Dz.U. z 2014 r., poz. 2025 ze zm. - dalej: „u.k.s.c.”).
Do dnia 26 października 2015 r. opłata sądowa nie wpłynęła, zatem Sąd
Apelacyjny - postanowieniem z dnia 4 listopada 2015 r., powołując się na art. 3986
§ 2 k.p.c. - skargę kasacyjną odrzucił.
W zażaleniu powód zarzucił, że Sąd Apelacyjny „niesłusznie przyjął upływ
terminu w terminie odbioru przez pozwanego, gdyż gdyby pismo odebrał byłby
zobowiązany do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni a więc termin wskazany przez
Sąd Apelacyjny jest chybiony”. Poza tym - zdaniem żalącego się - niedopuszczalne
jest odrzucenie nieopłaconego środka zaskarżenia wniesionego przez
profesjonalnego pełnomocnika, jeżeli domagał się on jednocześnie zwolnienie
strony od kosztów sądowych w zakresie obejmującym ten środek.
Sąd Najwyższy zważy, co następuje:
Z materiału procesowego sprawy w sposób jednoznaczny wynika,
że doręczenie pełnomocnikowi powoda wezwania do uzupełnienia braku
formalnego (fiskalnego) skargi kasacyjnej, nastąpiło - po przyjęciu fikcji
przewidzianej w art. 139 § 1 i 2 k.p.c. - w dniu 14 października 2015 r. Termin do
usunięcia tego braku upłynął zatem w dniu 21 października 2015 r. W tej sytuacji
3
nadanie w dniu 22 października 2015 r. w placówce operatora pocztowego wniosku
o zwolnienie powoda od kosztów nie ma jakiegokolwiek znaczenia, zwłaszcza
że do wniosku nie dołączono wymaganego oświadczenia o stanie majątkowym
i rodzinnym, co spowodowało jego zwrot a limine na podstawie art. 102 ust. 4
u.k.s.c.
W tej sytuacji, skoro skarga kasacyjna była dotknięta wskazanym brakiem,
który - mimo prawidłowego zastosowania postępowania sanacyjnego i upływu
terminu - nie został usunięty, wystąpiła oczywista przyczyna jej odrzucenia,
wynikająca z art. 3986
§ 2 k.p.c.
Powód nie przedstawił w zażaleniu żadnych racji mogących wspierać tezę
o bezzasadności odrzucenia skargi. Jego twierdzenie, że Sąd Apelacyjny
„niesłusznie przyjął upływ terminu w terminie odbioru przez pozwanego, gdyż gdyby
pismo odebrał byłby zobowiązany do uiszczenia opłaty w terminie 7 dni a więc
termin wskazany przez Sąd Apelacyjny jest chybiony” jest niejasne i pozbawione
sylogistycznego szyku argumentacji, powołane zaś orzeczenia Sądu Najwyższego
nie dotyczą sytuacji występującej w niniejszej sprawie, gdyż wniosek o zwolnienie
od kosztów został prawomocnie zwrócony, a więc nie wywołał żadnych związanych
z nim przez ustawę skutków prawnych (art. 130 § 2 k.p.c.).
W tym stanie rzeczy zaskarżone postanowienie jest trafne, a zażalenie
podlega oddaleniu, jak w sentencji (art. 39816
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
eb