III KZ 14/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:01-04-2016
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KZ 14/16
POSTANOWIENIE
Dnia 31 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy
w sprawie L. O.
skazanego z art. 190 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, bez udziału stron,
w dniu 31 marca 2016 r.
zażalenia skazanego na zarządzenie Sędziego Sądu Okręgowego w W.,
z dnia 8 stycznia 2016 r., o odmowie przyjęcia kasacji,
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego z dnia 23 kwietnia 2014 r., L. O.
został skazany za przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 3
(trzech) miesięcy ograniczenia wolności i na podstawie art. 35 § 1 k.k. został
zobowiązany do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne
w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin miesięcznie.
Wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2015 r. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok
w ten sposób, że umorzył postępowanie karne wobec L. O. na okres próby 2
(dwóch) lat (art. 66 § 1 i § 2 k.k.).
W dniach 2 kwietnia 2015 r. oraz 16 kwietnia 2015 r. skazany dwukrotnie
zwrócił się do Sądu Okręgowego z wnioskiem o przydzielenie mu obrońcy z
urzędu, celem sporządzenia kasacji i zarządzeniem z dnia 22 lipca 2015 r. Prezes
Sądu Okręgowego w W. wyznaczył skazanemu adwokata z urzędu - adw. W. N.,
który na podstawie art. 84 § 3 k.p.k., stwierdził, że nie ma podstaw do wniesienia
2
kasacji. Po ponownym rozpatrzeniu wniosku skazanego o przydzielenie mu
obrońcy z urzędu (k. 23) Sąd Okręgowy zarządzeniem z dnia 10 sierpnia 2015 r.
odmówił ustanowienia kolejnego obrońcy z urzędu i pouczył skazanego, że w ciągu
7 dni może uzupełnić brak formalny w postaci sporządzenia kasacji przez obrońcę
z wyboru (k. 25).
Zarządzeniem z dnia 28 sierpnia 2015 r. upoważniony Sędzia Sądu
Okręgowego odmówił przyjęcia kasacji wobec nieuzupełnienia braku formalnego w
postaci sporządzenia kasacji przez adwokata.
Na powyższe zarządzenie zażalenie wniósł skazany L. O. w dniu 7 września
2015 r. i Sąd Okręgowy przekazał sprawę Sądowi Najwyższemu.
Postanowieniem z dnia 13 listopada 2015 r. (III KZ 67/15) Sąd Najwyższy
uchylił zaskarżone zarządzenie Sądu Okręgowego, jako przedwczesne.
Zarządzeniem z dnia 27 listopada 2015 r. Sąd Okręgowy ponownie
wyznaczył skazanemu obrońcę z urzędu celem sporządzenia kasacji - adw. Z. G.
Ustanowiony obrońca w dniu 7 grudnia 2015 r. skierował do Sądu
Okręgowego opinię o braku podstaw do wniesienia kasacji. Obrońca skazanego
stwierdził brak przesłanek z art. 439 k.p.k. oraz stwierdził, że wobec treści art. 523
§ 2 k.p.k. kasacja w sprawie L. O. jest niedopuszczalna.
Sąd Okręgowy pouczył skazanego o możliwości uzupełnienia braku
formalnego w terminie 7 dni i sporządzenia kasacji przez adwokata z wyboru pod
rygorem odmowy przyjęcia kasacji.
Zarządzeniem z dnia 8 stycznia 2016 r. upoważniony Sędzia Sądu
Okręgowego odmówił przyjęcia kasacji skazanego L. O. wobec nieuzupełnienia
braku formalnego w postaci sporządzenia kasacji przez uprawniony podmiot.
Na powyższe zarządzenie zażalenie złożył skazany w dniu 18 stycznia 2016
r. wnosząc jednocześnie o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu. We wniesionym
piśmie skazany domaga się wyznaczenia mu obrońcy spoza okręgu Sądu, którego
wskaże sam skazany.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Brak postaw do uwzględnienia zażalenia.
3
Wbrew stanowisku skazanego zaskarżone zarządzenie w pełni odpowiada
obowiązującemu prawu procesowemu i brak jest jakichkolwiek podstaw do jego
kwestionowania.
Skazany nie przyjmuje zupełnie do wiadomości stanowiska jasno
wyrażonego w zaskarżonym zarządzeniu oraz pismach procesowych kierowanych
do niego.
O sposobie zapewnienia oskarżonemu korzystania z pomocy obrońcy z
urzędu stanowi Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 maja 2015 r.
(Dz. U 2015.816) i na podstawie tego aktu obrońcy z urzędu wyznaczani są z
okręgu Sądu, w którym toczy się sprawa, zaś taka sytuacja, w której wnioskodawca
sam wyznacza sobie obrońcę możliwa jest w przypadku zaangażowania adwokata
z wyboru. Ani Sąd, ani skazany nie ma prawnych możliwości narzucenia
adwokatowi wyznaczonemu z urzędu sporządzenia oczekiwanego przez
skazanego środka odwoławczego. Taka możliwość istnieje wyłącznie w sytuacji
zaangażowania adwokata z wyboru, który zechce zrealizować wolę swego
mocodawcy. Skazany miał taką ewentualność, ale uchybił 7 - dniowemu terminowi
wyznaczonemu przez Sąd Okręgowy na podstawie art. 120 § 1 k.p.k. do
ustanowienia sobie adwokata z wyboru i nie skorzystał w ten sposób z możliwości
wniesienia kasacji, wobec czego Sąd słusznie odmówił przyjęcia kasacji na
podstawie art. 530 § 2 k.p.k.
Z tych powodów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 31 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy
w sprawie L. O.
skazanego z art. 190 k.k. w zw. z art. 12 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, bez udziału stron,
w dniu 31 marca 2016 r.
zażalenia skazanego na zarządzenie Sędziego Sądu Okręgowego w W.,
z dnia 8 stycznia 2016 r., o odmowie przyjęcia kasacji,
p o s t a n o w i ł
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego z dnia 23 kwietnia 2014 r., L. O.
został skazany za przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. na karę 3
(trzech) miesięcy ograniczenia wolności i na podstawie art. 35 § 1 k.k. został
zobowiązany do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne
w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin miesięcznie.
Wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2015 r. Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok
w ten sposób, że umorzył postępowanie karne wobec L. O. na okres próby 2
(dwóch) lat (art. 66 § 1 i § 2 k.k.).
W dniach 2 kwietnia 2015 r. oraz 16 kwietnia 2015 r. skazany dwukrotnie
zwrócił się do Sądu Okręgowego z wnioskiem o przydzielenie mu obrońcy z
urzędu, celem sporządzenia kasacji i zarządzeniem z dnia 22 lipca 2015 r. Prezes
Sądu Okręgowego w W. wyznaczył skazanemu adwokata z urzędu - adw. W. N.,
który na podstawie art. 84 § 3 k.p.k., stwierdził, że nie ma podstaw do wniesienia
2
kasacji. Po ponownym rozpatrzeniu wniosku skazanego o przydzielenie mu
obrońcy z urzędu (k. 23) Sąd Okręgowy zarządzeniem z dnia 10 sierpnia 2015 r.
odmówił ustanowienia kolejnego obrońcy z urzędu i pouczył skazanego, że w ciągu
7 dni może uzupełnić brak formalny w postaci sporządzenia kasacji przez obrońcę
z wyboru (k. 25).
Zarządzeniem z dnia 28 sierpnia 2015 r. upoważniony Sędzia Sądu
Okręgowego odmówił przyjęcia kasacji wobec nieuzupełnienia braku formalnego w
postaci sporządzenia kasacji przez adwokata.
Na powyższe zarządzenie zażalenie wniósł skazany L. O. w dniu 7 września
2015 r. i Sąd Okręgowy przekazał sprawę Sądowi Najwyższemu.
Postanowieniem z dnia 13 listopada 2015 r. (III KZ 67/15) Sąd Najwyższy
uchylił zaskarżone zarządzenie Sądu Okręgowego, jako przedwczesne.
Zarządzeniem z dnia 27 listopada 2015 r. Sąd Okręgowy ponownie
wyznaczył skazanemu obrońcę z urzędu celem sporządzenia kasacji - adw. Z. G.
Ustanowiony obrońca w dniu 7 grudnia 2015 r. skierował do Sądu
Okręgowego opinię o braku podstaw do wniesienia kasacji. Obrońca skazanego
stwierdził brak przesłanek z art. 439 k.p.k. oraz stwierdził, że wobec treści art. 523
§ 2 k.p.k. kasacja w sprawie L. O. jest niedopuszczalna.
Sąd Okręgowy pouczył skazanego o możliwości uzupełnienia braku
formalnego w terminie 7 dni i sporządzenia kasacji przez adwokata z wyboru pod
rygorem odmowy przyjęcia kasacji.
Zarządzeniem z dnia 8 stycznia 2016 r. upoważniony Sędzia Sądu
Okręgowego odmówił przyjęcia kasacji skazanego L. O. wobec nieuzupełnienia
braku formalnego w postaci sporządzenia kasacji przez uprawniony podmiot.
Na powyższe zarządzenie zażalenie złożył skazany w dniu 18 stycznia 2016
r. wnosząc jednocześnie o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu. We wniesionym
piśmie skazany domaga się wyznaczenia mu obrońcy spoza okręgu Sądu, którego
wskaże sam skazany.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Brak postaw do uwzględnienia zażalenia.
3
Wbrew stanowisku skazanego zaskarżone zarządzenie w pełni odpowiada
obowiązującemu prawu procesowemu i brak jest jakichkolwiek podstaw do jego
kwestionowania.
Skazany nie przyjmuje zupełnie do wiadomości stanowiska jasno
wyrażonego w zaskarżonym zarządzeniu oraz pismach procesowych kierowanych
do niego.
O sposobie zapewnienia oskarżonemu korzystania z pomocy obrońcy z
urzędu stanowi Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 maja 2015 r.
(Dz. U 2015.816) i na podstawie tego aktu obrońcy z urzędu wyznaczani są z
okręgu Sądu, w którym toczy się sprawa, zaś taka sytuacja, w której wnioskodawca
sam wyznacza sobie obrońcę możliwa jest w przypadku zaangażowania adwokata
z wyboru. Ani Sąd, ani skazany nie ma prawnych możliwości narzucenia
adwokatowi wyznaczonemu z urzędu sporządzenia oczekiwanego przez
skazanego środka odwoławczego. Taka możliwość istnieje wyłącznie w sytuacji
zaangażowania adwokata z wyboru, który zechce zrealizować wolę swego
mocodawcy. Skazany miał taką ewentualność, ale uchybił 7 - dniowemu terminowi
wyznaczonemu przez Sąd Okręgowy na podstawie art. 120 § 1 k.p.k. do
ustanowienia sobie adwokata z wyboru i nie skorzystał w ten sposób z możliwości
wniesienia kasacji, wobec czego Sąd słusznie odmówił przyjęcia kasacji na
podstawie art. 530 § 2 k.p.k.
Z tych powodów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
kc