IV CZ 6/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-04-2016
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 6/16
POSTANOWIENIE
Dnia 31 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maria Szulc (przewodniczący)
SSN Monika Koba
SSN Władysław Pawlak (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi powoda
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 listopada 2006 r.,
w sprawie z powództwa S. K.
przeciwko J. P. i M. P.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 31 marca 2016 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 lipca 2015 r.,
1. oddala zażalenie;
2. oddala wniosek pełnomocnika powoda o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi
z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem, Sąd Apelacyjny odrzucił skargę powoda S. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tegoż Sądu z
dnia 22 listopada 2006 r., z uzasadnieniem, że została złożona z naruszeniem
terminów ustawowych. Mianowicie, od uprawomocnienia się wyroku upłynął okres 5
lat (art. 408 k.p.c.), natomiast w zakresie, w jakim skarga jest oparta na twierdzeniu
o pozbawieniu go prawa do obrony również jest spóźniona w świetle art. 407 § 1
k.p.c., bowiem o wyroku z dnia 22 listopada 2006 r. powziął wiedzę 9 stycznia
2007 r., na co wskazuje treść jego wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu
do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku.
W zażaleniu powód domaga się zmiany powyższego orzeczenia, poprzez
wznowienie postępowania w sprawie I ACa ../05, na podstawie art. 401 pkt 2 k.p.c.,
a następnie uchylenia wyroku z dnia 22 listopada 2006 r., zniesienia postępowania i
przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Zarzucił naruszenie art. 233 § 1 k.p.c., art. 232 k.p.c., art. 278 k.p.c., art. 407
§ 1 k.p.c. i art. 408 k.p.c., przez przyjęcie, że skarga została złożona po terminie,
w sytuacji gdy do lipca 2015 r. nie był świadom wyroku z dnia 22 listopada 2006 r.
oraz nienależytej reprezentacji, co miał potwierdzić dowód z opinii biegłych
psychologa i psychiatry, którego z urzędu nie dopuścił Sąd Apelacyjny. Podkreślił
też, że wyłączną przyczyną wniesionej skargi było pozbawienie go możliwości
działania oraz brak należytej reprezentacji w postępowaniu zakończonym
prawomocnym wyrokiem z dnia 22 listopada 2006 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kwestia dochowania przez powoda terminu do wniesienia skargi
o wznowienie postępowania opartej na pozbawieniu go możności działania
w związku z jego chorobą psychiczną, w zakończonym prawomocnym wyrokiem
procesie w sprawie I ACa …/05 była badana i zostało przesądzone, że skarżący nie
dochował terminu określonego w art. 407 § 1 k.p.c., skoro o wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 22 listopada 2006 r. dowiedział się 9 stycznia 2007 r. (zob.
postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 17 sierpnia 2012 r., sygn. akt V
3
ACa …/12, na które zażalenie powoda zostało oddalone przez Sąd Najwyższy
postanowieniem z dnia 20 czerwca 2013 r., IV CZ 49/13). W efekcie, już z tego
względu skarga powoda o wznowienie postępowania wywodzona z tej podstawy
podlegała odrzuceniu bez konieczności ponownego badania zachowania przez
niego terminu z art. 407 § 1 k.p.c.
W tym stanie rzeczy, Sąd Najwyższy orzekł stosownie do art. 39814
k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 2 i 3 k.p.c. oraz art. 39821
k.p.c.
Wniosek pełnomocnika o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej
powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym podlegał oddaleniu.
Zważywszy na to, że zagadnienie naruszenia przez powoda terminu do wniesienia
skargi, której podłożem był przepis art. 401 pkt 2 k.p.c. zostało już wcześniej
prawomocnie rozstrzygnięte, oparcie środka odwoławczego na tej samej podstawie
nie może być uznane za należyte wykonanie obowiązków przez profesjonalnego
pełnomocnika z urzędu, a w konsekwencji takie działanie nie uzasadnia przyznania
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (zob. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC 1999/6/123). Zwracał na to uwagę
Sąd Najwyższy w przywołanym wyżej postanowieniu z dnia 20 czerwca 2013 r.
IV CZ 49/13, wskazując, że powód składał w 2008 i 2009 r. skargi o wznowienie
postępowania w sprawie I ACa …/05, z odwołaniem się do swego stanu
zdrowia (postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2008 r., sygn. akt I ACa …/08,
Sąd Apelacyjny odrzucił skargę, zaś zażalenie powoda na to orzeczenie,
Sąd Najwyższy oddalił postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2008 r., IV CZ 61/08).
jw kc
POSTANOWIENIE
Dnia 31 marca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maria Szulc (przewodniczący)
SSN Monika Koba
SSN Władysław Pawlak (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi powoda
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 listopada 2006 r.,
w sprawie z powództwa S. K.
przeciwko J. P. i M. P.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 31 marca 2016 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 29 lipca 2015 r.,
1. oddala zażalenie;
2. oddala wniosek pełnomocnika powoda o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi
z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
2
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem, Sąd Apelacyjny odrzucił skargę powoda S. K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tegoż Sądu z
dnia 22 listopada 2006 r., z uzasadnieniem, że została złożona z naruszeniem
terminów ustawowych. Mianowicie, od uprawomocnienia się wyroku upłynął okres 5
lat (art. 408 k.p.c.), natomiast w zakresie, w jakim skarga jest oparta na twierdzeniu
o pozbawieniu go prawa do obrony również jest spóźniona w świetle art. 407 § 1
k.p.c., bowiem o wyroku z dnia 22 listopada 2006 r. powziął wiedzę 9 stycznia
2007 r., na co wskazuje treść jego wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu
do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku.
W zażaleniu powód domaga się zmiany powyższego orzeczenia, poprzez
wznowienie postępowania w sprawie I ACa ../05, na podstawie art. 401 pkt 2 k.p.c.,
a następnie uchylenia wyroku z dnia 22 listopada 2006 r., zniesienia postępowania i
przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Zarzucił naruszenie art. 233 § 1 k.p.c., art. 232 k.p.c., art. 278 k.p.c., art. 407
§ 1 k.p.c. i art. 408 k.p.c., przez przyjęcie, że skarga została złożona po terminie,
w sytuacji gdy do lipca 2015 r. nie był świadom wyroku z dnia 22 listopada 2006 r.
oraz nienależytej reprezentacji, co miał potwierdzić dowód z opinii biegłych
psychologa i psychiatry, którego z urzędu nie dopuścił Sąd Apelacyjny. Podkreślił
też, że wyłączną przyczyną wniesionej skargi było pozbawienie go możliwości
działania oraz brak należytej reprezentacji w postępowaniu zakończonym
prawomocnym wyrokiem z dnia 22 listopada 2006 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kwestia dochowania przez powoda terminu do wniesienia skargi
o wznowienie postępowania opartej na pozbawieniu go możności działania
w związku z jego chorobą psychiczną, w zakończonym prawomocnym wyrokiem
procesie w sprawie I ACa …/05 była badana i zostało przesądzone, że skarżący nie
dochował terminu określonego w art. 407 § 1 k.p.c., skoro o wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 22 listopada 2006 r. dowiedział się 9 stycznia 2007 r. (zob.
postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 17 sierpnia 2012 r., sygn. akt V
3
ACa …/12, na które zażalenie powoda zostało oddalone przez Sąd Najwyższy
postanowieniem z dnia 20 czerwca 2013 r., IV CZ 49/13). W efekcie, już z tego
względu skarga powoda o wznowienie postępowania wywodzona z tej podstawy
podlegała odrzuceniu bez konieczności ponownego badania zachowania przez
niego terminu z art. 407 § 1 k.p.c.
W tym stanie rzeczy, Sąd Najwyższy orzekł stosownie do art. 39814
k.p.c.
w zw. z art. 3941
§ 2 i 3 k.p.c. oraz art. 39821
k.p.c.
Wniosek pełnomocnika o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej
powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym podlegał oddaleniu.
Zważywszy na to, że zagadnienie naruszenia przez powoda terminu do wniesienia
skargi, której podłożem był przepis art. 401 pkt 2 k.p.c. zostało już wcześniej
prawomocnie rozstrzygnięte, oparcie środka odwoławczego na tej samej podstawie
nie może być uznane za należyte wykonanie obowiązków przez profesjonalnego
pełnomocnika z urzędu, a w konsekwencji takie działanie nie uzasadnia przyznania
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (zob. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, OSNC 1999/6/123). Zwracał na to uwagę
Sąd Najwyższy w przywołanym wyżej postanowieniu z dnia 20 czerwca 2013 r.
IV CZ 49/13, wskazując, że powód składał w 2008 i 2009 r. skargi o wznowienie
postępowania w sprawie I ACa …/05, z odwołaniem się do swego stanu
zdrowia (postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2008 r., sygn. akt I ACa …/08,
Sąd Apelacyjny odrzucił skargę, zaś zażalenie powoda na to orzeczenie,
Sąd Najwyższy oddalił postanowieniem z dnia 21 sierpnia 2008 r., IV CZ 61/08).
jw kc