II CZ 42/16
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:23-06-2016
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V CZ 77/14 V CSK 24/14
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 42/16
POSTANOWIENIE
Dnia 15 czerwca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku A. Limited z siedzibą w Nikozji
przy uczestnictwie Fundacji […]
o wpis w dziale III księgi wieczystej KW […],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 czerwca 2016 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 4 lutego 2016 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i odrzuca wniosek
o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
2
Sąd Okręgowy w Ł. postanowieniem z dnia 4 lutego 2016 r. odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika wniesioną od postanowienia Sądu Okręgowego w Ł.
oddalającego apelację uczestnika od wpisu w księdze wieczystej. Sąd Okręgowy
stwierdził, że w skardze kasacyjnej zaskarżone postanowienie nie zostało
właściwie oznaczone, bowiem nie wskazano sygnatury i daty zaskarżonego
postanowienia oraz wadliwie sformułowano wniosek o uchylenie zaskarżonego
postanowienia, ponieważ skarżący nie oznaczył zakresu żądanego uchylenia.
W zażaleniu na to postanowienie uczestnik postępowania zakwestionował
zasadność odrzucenia skargi kasacyjnej, wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i zasądzenie „kosztów postępowania kasacyjnego”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 1 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać
oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona. Uczestnik wskazał, że skargę
kasacyjną wnosi od „postanowienia Sądu Okręgowego oddalającego apelację
uczestnika od wpisu w księdze wieczystej w Dziale III w rubryce 3.4. zakazu
zbywania oraz obciążania nieruchomości”. Jednocześnie na pierwszej stronie skargi
uczestnik wskazał sygnaturę akt, w której wydano zaskarżone postanowienia.
Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Sądu Okręgowego, że tak
sformułowana skarga nie zawiera oznaczenia zaskarżonego orzeczenia. W jej treści
znalazło się oznaczenie sygnatury akt sprawy, w której wydano zaskarżone
postanowienie, a brak powtórzenia sygnatury przy opisie zaskarżonego
postanowienia nie może być utożsamiany z brakiem konstrukcyjnym skargi.
Uczestnik oznaczył nadto przedmiot zaskarżonego postanowienia w sposób
umożliwiający jego identyfikację. Niewskazanie daty wydania postanowienia, które
było jedynym wydanym sprawie pod tą sygnaturą postanowieniem sądu drugiej
instancji, w sytuacji gdy treść skargi w sposób oczywisty umożliwia identyfikację
orzeczenia, od którego została wniesiona, nie może być uznane za niespełnienie
wymagania konstrukcyjnego skargi w rozumieniu art. 3984
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. ze skargi kasacyjnej powinno wynikać
w sposób nienasuwający wątpliwości sądu jakiego rozstrzygnięcia domaga się
skarżący i w jakim zakresie zaskarża orzeczenie.
3
W odrzuconej skardze kasacyjnej uczestnik wskazał, że postanowienie
zaskarża w całości i wniósł o jego uchylenie. Uzasadniając odrzucenie skargi
kasacyjnej Sąd drugiej instancji wskazał, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego
wyrażony został pogląd, zgodnie z którym niezawarcie w treści wniosku o uchylenie
zaskarżonego orzeczenia zakresu żądanego uchylenia prowadzi do odrzucenia
skargi kasacyjnej z powodu niespełnienia wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1
pkt 3 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 sierpnia 2014 r., V CSK
24/14, nie publ. oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 listopada 2014 r.,
V CZ 77/14, nie publ.). Podzielając pogląd wyrażony w przywołanych orzeczeniach
należy zwrócić uwagę, że precyzyjne określenie zakresu zaskarżenia jest konieczne,
dlatego, że niezaskarżona część orzeczenia nie może być przedmiotem rozpoznania
przez Sąd Najwyższy. W niniejszej sprawie nie występuje możliwość częściowego
uchylenia zaskarżonego postanowienia, dlatego wymaganie od uczestnika
oznaczenia zakresu żądanego uchylenia przez użycie sformułowania zawartego
w przepisie, stanowiłoby przejaw nadmiernego formalizmu. Nieoznaczenie przez
uczestnika w sposób wyraźny zakresu żądanego uchylenia, w sytuacji gdy z zakresu
zaskarżenia oraz charakteru sprawy wynika w sposób oczywisty i nie wymagający
interpretacji, że wniosek kasacyjny zawiera żądanie uchylenia zaskarżonego
orzeczenia w całości, nie dawało podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej.
Wniosek o „zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego” jako
niedopuszczalny w postępowaniu wywołanym zażaleniem na postanowienie
o odrzuceniu skargi kasacyjnej, podlegał odrzuceniu. O kosztach postępowania
kasacyjnego Sąd Najwyższy nie orzeka w postępowaniu zażaleniowym.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 39815
§ 1
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 108 § 2 w zw. z art. 387 § 2, art. 391 § 1 i art.
39821
k.p.c.).
jw
kc
POSTANOWIENIE
Dnia 15 czerwca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z wniosku A. Limited z siedzibą w Nikozji
przy uczestnictwie Fundacji […]
o wpis w dziale III księgi wieczystej KW […],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 czerwca 2016 r.,
zażalenia uczestnika postępowania
na postanowienie Sądu Okręgowego w Ł.
z dnia 4 lutego 2016 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i odrzuca wniosek
o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
2
Sąd Okręgowy w Ł. postanowieniem z dnia 4 lutego 2016 r. odrzucił skargę
kasacyjną uczestnika wniesioną od postanowienia Sądu Okręgowego w Ł.
oddalającego apelację uczestnika od wpisu w księdze wieczystej. Sąd Okręgowy
stwierdził, że w skardze kasacyjnej zaskarżone postanowienie nie zostało
właściwie oznaczone, bowiem nie wskazano sygnatury i daty zaskarżonego
postanowienia oraz wadliwie sformułowano wniosek o uchylenie zaskarżonego
postanowienia, ponieważ skarżący nie oznaczył zakresu żądanego uchylenia.
W zażaleniu na to postanowienie uczestnik postępowania zakwestionował
zasadność odrzucenia skargi kasacyjnej, wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia i zasądzenie „kosztów postępowania kasacyjnego”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 1 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać
oznaczenie orzeczenia, od którego jest wniesiona. Uczestnik wskazał, że skargę
kasacyjną wnosi od „postanowienia Sądu Okręgowego oddalającego apelację
uczestnika od wpisu w księdze wieczystej w Dziale III w rubryce 3.4. zakazu
zbywania oraz obciążania nieruchomości”. Jednocześnie na pierwszej stronie skargi
uczestnik wskazał sygnaturę akt, w której wydano zaskarżone postanowienia.
Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Sądu Okręgowego, że tak
sformułowana skarga nie zawiera oznaczenia zaskarżonego orzeczenia. W jej treści
znalazło się oznaczenie sygnatury akt sprawy, w której wydano zaskarżone
postanowienie, a brak powtórzenia sygnatury przy opisie zaskarżonego
postanowienia nie może być utożsamiany z brakiem konstrukcyjnym skargi.
Uczestnik oznaczył nadto przedmiot zaskarżonego postanowienia w sposób
umożliwiający jego identyfikację. Niewskazanie daty wydania postanowienia, które
było jedynym wydanym sprawie pod tą sygnaturą postanowieniem sądu drugiej
instancji, w sytuacji gdy treść skargi w sposób oczywisty umożliwia identyfikację
orzeczenia, od którego została wniesiona, nie może być uznane za niespełnienie
wymagania konstrukcyjnego skargi w rozumieniu art. 3984
§ 1 pkt 1 k.p.c.
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. ze skargi kasacyjnej powinno wynikać
w sposób nienasuwający wątpliwości sądu jakiego rozstrzygnięcia domaga się
skarżący i w jakim zakresie zaskarża orzeczenie.
3
W odrzuconej skardze kasacyjnej uczestnik wskazał, że postanowienie
zaskarża w całości i wniósł o jego uchylenie. Uzasadniając odrzucenie skargi
kasacyjnej Sąd drugiej instancji wskazał, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego
wyrażony został pogląd, zgodnie z którym niezawarcie w treści wniosku o uchylenie
zaskarżonego orzeczenia zakresu żądanego uchylenia prowadzi do odrzucenia
skargi kasacyjnej z powodu niespełnienia wymagania przewidzianego w art. 3984
§ 1
pkt 3 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 sierpnia 2014 r., V CSK
24/14, nie publ. oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 listopada 2014 r.,
V CZ 77/14, nie publ.). Podzielając pogląd wyrażony w przywołanych orzeczeniach
należy zwrócić uwagę, że precyzyjne określenie zakresu zaskarżenia jest konieczne,
dlatego, że niezaskarżona część orzeczenia nie może być przedmiotem rozpoznania
przez Sąd Najwyższy. W niniejszej sprawie nie występuje możliwość częściowego
uchylenia zaskarżonego postanowienia, dlatego wymaganie od uczestnika
oznaczenia zakresu żądanego uchylenia przez użycie sformułowania zawartego
w przepisie, stanowiłoby przejaw nadmiernego formalizmu. Nieoznaczenie przez
uczestnika w sposób wyraźny zakresu żądanego uchylenia, w sytuacji gdy z zakresu
zaskarżenia oraz charakteru sprawy wynika w sposób oczywisty i nie wymagający
interpretacji, że wniosek kasacyjny zawiera żądanie uchylenia zaskarżonego
orzeczenia w całości, nie dawało podstaw do odrzucenia skargi kasacyjnej.
Wniosek o „zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego” jako
niedopuszczalny w postępowaniu wywołanym zażaleniem na postanowienie
o odrzuceniu skargi kasacyjnej, podlegał odrzuceniu. O kosztach postępowania
kasacyjnego Sąd Najwyższy nie orzeka w postępowaniu zażaleniowym.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji (art. 39815
§ 1
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. oraz art. 108 § 2 w zw. z art. 387 § 2, art. 391 § 1 i art.
39821
k.p.c.).
jw
kc