Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Gorlicach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2016 roku w G.

sprawy z powództwa G. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W.

przeciwko A. W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  kosztami postępowania obciąża stronę powodową.

SSR Joanna Zaryczny

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

G., (...)

UZASADNIENIE

do wyroku Sądu Rejonowego w Gorlicach

z dnia 12.07.2016r.

do sygn. akt I C 361/15 upr.

o zapłatę

Strona powodowa G. (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wystąpiła z pozwem nadanym dnia 02.04.2014r. skierowanym przeciwko A. W. zawierającym żądanie zasądzenia od pozwanego kwoty 994,08zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego. Roszczenie zostało wywiedzione z zawartej przez pozwanego z poprzednikiem prawnym strony powodowej – firmą (...) SA w W. umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. W związku ze świadczonymi usługami w zakresie telefonii stacjonarnej, internetowej, transmisji danych telewizji kablowej dostawca usług wystawił faktury, które nie zostały uregulowane. Pozwanemu powierzone zostało także urządzenie abonenckie (modem, dekoder) z zastrzeżeniem prawa własności, które po zakończeniu umowy świadczenia usług pozwany zobowiązany był zwrócić pod rygorem zapłaty kary umownej określonej w regulaminie. Strona powodowa nabyła wierzytelność w stosunku do powoda na podstawie umowy cesji z dnia 18.09.2013r. Na dochodzoną pozwem kwotę składała się należność główna 798,69zł oraz skapitalizowane odsetki za okres od dnia następującego po dacie wymagalności poszczególnych faktur i not obciążeniowych do dnia poprzedzającego dzień wniesienia pozwu w łącznej kwocie 195,39zł. Pozwany został zawiadomiony o przelewie wierzytelności, wezwany przez nabywcę do zapłaty, pomimo zakreślonego terminu kwoty objęte żądaniem pozwu nie zostały uregulowane.

Pozwany A. W. złożył sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym dnia 17.04.2014r. przez Sąd Rejonowy Lublin Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny sygn. VI Nc-e (...), w którym wniósł o oddalenie powództwa, podniósł zarzut braku zobowiązania i obowiązku świadczenia z jego strony, a także zarzut przedawnienia. Podał, że osoba która telefonicznie złożyła mu ofertę skorzystania z usługi (...) dla Firm za ZŁO…” poinformowała, że koszt skorzystania z usługi wynosi 1 zł miesięcznie. Pozwanego nie zdziwiła tak niska cena usługi, ponieważ na rynku funkcjonowały już podmioty, które świadczyły usługi w zbliżonych cenach, np. (...). Pozwany po otrzymaniu umowy zapoznałem się z jej treścią, by upewnić się czy nie jest w niej zawarty jakiś dodatkowy cennik, który mógłby podnieść koszt usługi. Pozwany zaprzeczył, by został w jakikolwiek sposób poinformowany o kosztach dochodzonych w pozwie. Na dołączonym do pozwu załączniku cenowym brak jego podpisu, zaprzeczył, by taki dokument otrzymał. Nie otrzymał również faktur, na które powołuje się powód. Nie pamiętał, by otrzymał jakieś urządzenie, ponieważ usługa nie była mu nigdy potrzebna. W pozwie brak dokumentu przekazania urządzenia, określenia typu, numerów seryjnych. Nigdy nie dotarła do pozwanego informacja dotycząca konieczności zwrotu ww. urządzenia.

Strona powodowa ustosunkowując się do argumentacji sprzeciwu podniosła, że zarzut przedawnienia jest nieskuteczny, ponieważ termin płatności najdalej wymagalnej faktury to styczeń 2012r., zatem wniesienie pozwu dnia 02.04.2014r. skutecznie przerwało bieg 3-letniego terminu przedawnienia. Pozostałe faktury były wymagalne w terminach późniejszych. Powód nie podzielił stanowiska pozwanego o 2-letnim terminie przedawnienia roszczenia usług telekomunikacyjnych. Zaprzeczył, by powód uregulował wszelkie należności wynikające z umowy. Powód zawarł z firmą (...) SA umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w ofercie „Internet za ZŁO…” na czas nieokreślony. Zawierając umowę pozwany zaakceptował warunki Regulaminu świadczenia usług przez spółki Grupy (...) oraz Szczegółowe warunki promocji. Ponieważ pozwany nie regulował wystawianych faktur, firma (...) pismem z dnia 21.05.2012r. rozwiązała z nim umowę. Pozwany zgodnie z pkt 8 Szczegółowych Warunków (...) zobowiązany był do zwrotu urządzenia powierzonego na czas obowiązywania umowy, czego nie uczynił. W związku z tym został obciążony opłatą (karą umowną) w wysokości 300,00zł. Na dzień rozwiązania umowy pozwany posiadał zaległości w wysokości 338,79zł, co w sumie z opłatą za niezwrócenie sprzętu oraz opłatami aktywacyjnymi daje kwotę 798,69zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany A. W. prowadził działalność gospodarczą pod firmą (...) w G. w okresie od 22.02.2011r. do 09.08.2013r.

(dowód: wydruk (...) k.18)

Jako przedsiębiorca prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą wskazaną powyżej zawarł w dniu 21.11.2011r. z firmą (...) SA w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych w zakresie mobilnego internetu dla firm netia secure na czas nieokreślony w ramach promocji „Internet dla firm za ZŁO…”. Według treści umowy w sprawach nieuregulowanych w umowie miał mieć zastosowanie Regulamin Świadczenia usług przez spółki Grupy (...) , zaś Warunki wykonywania umowy znajdujące się na odwrocie umowy stanowiły integralną jej część. W umowie adres firmy pozwanego został podany w G. ul. (...). Według umowy pozwany otrzymał urządzenie potrzebne do prawidłowego świadczenia usług, a wartość urządzenia miała być wskazana w Szczegółowych warunkach promocji. Urządzenie nie zostało opisane w umowie co do typu i numerów seryjnych. Treść umowy obejmowała oświadczenie, że podpisujący otrzymał i zapoznał się z Regulaminem, Cennikiem i Ofertą i zobowiązał się do ich przestrzegania.

(dowód: umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych – k.84-85)

Pozwany zawarł umowę po kontakcie z telemarketerem, który przedstawił ofertę internetu mobilnego za 1zł dla firm. Pozwany podpisał umowę dwustronnicową przywiezioną przez kuriera. Nie czytał dokładnie umowy, polegał na tym, co powiedział mu telemarketer. Poza umową nie otrzymał innych dokumentów. Nie został zapoznany z obowiązkami finansowymi wynikającymi z umowy. Nie został sporządzony żaden protokół przekazania urządzenia.

(dowód: zeznania pozwanego od 00:09:17 k.118/2)

Według Warunków wykonywania umowy operator mógł rozwiązać umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia m.in., jeżeli w terminie 15 dni od daty zawieszenia usług nie ustaną przyczyny zawieszenia. Abonent z tytułu świadczonych usług rozliczany był w okresach miesięcznych. Urządzenie powierzane przez operatora stanowiło własność operatora usług, a po rozwiązaniu umowy abonent obowiązany był do jego odesłania w terminie 14 dni. Operator miał świadczyć usługę mobilny internet z użyciem karty SIM przekazanej Abonentowi oraz modemu mobilnego.

(dowód: warunki wykonywania umowy – k.86-87)

Według Regulaminu Świadczenia usług przez spółki Grupy (...) w przypadku rozwiązania umowy Abonent, któremu operator udostępnił urządzenie abonenckie ma obowiązek jego zwrotu w terminie 14 dni od rozwiązania, w przeciwnym razie będzie zobowiązany do zapłaty w terminie 14 dni od wystawienia noty obciążeniowej kary umownej w wysokości określonej w Umowie lub Cenniku. Urządzenie abonenckie stanowi własność operatora, a opłata za korzystanie z niego zawarta jest w opłacie abonamentowej. Operator ma prawo zawiesić świadczenie usług, jeżeli abonent niebędący konsumentem opóźnia się z zapłatą całości lub części należności przez okres dłuży niż 15 dni od daty wymagalności. Abonent obowiązany był do informowania zmianie danych ujawnionych przy zawieraniu umowy, w przeciwnym razie korespondencja nadana na dotychczasowy adres uważana była za prawidłowo doręczoną.

(dowód: Regulamin Świadczenia usług przez spółki Grupy (...) – k.58-60)

N. wystawiła faktury:

- nr (...) z dnia 27.12.2011r. kwota 103,10zł z terminem płatności 10.01.2012r. za okres 24.11.2011r.-23.01.2012r.,

- nr (...) z dnia 25.01.2012r. kwota 51,55zł z terminem płatności 08.02.2012r. za okres 24.01.-23.02.2012r.,

- nr (...) z dnia 28.02.2012r. kwota 61,38zł z terminem płatności 13.03.2012r. za okres 24.02.-23.03.2012r.,

- nr (...) z dnia 27.03.2012r. kwota 61,38zł z terminem płatności 10.04.2012r. za okres 24.03.-23.04.2012r.,

- nr (...) z dnia 25.04.2012r. kwota 61,38zł z terminem płatności 09.05.2012r. za okres 24.04.-23.05.2012r.,

(dowód: faktury – k.70-79)

W piśmie z dnia 17.05.2012r. (nadanym dnia 21.05.2012r.) ROZWIĄZANIE UMÓW O ŚWIADCZENIE USŁUG (...) SA informowała, że pomimo przesłania wezwania do zapłaty, zadłużenie w kwocie 338,79zł nie zostało uregulowane. Informowała, że z dniem 17.05.2012r. rozwiązuje z pozwanym umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych bez zachowania okresu wypowiedzenia. Przesyłka została wysłana na adres w G. ul. (...). Brak dowodu doręczenia. Brak wezwania do zapłaty, o którym mowa w piśmie.

(dowód: ROZWIĄZANIE UMÓW O ŚWIADCZENIE USŁUG (...) z dnia 21.05.2012R. – k.92-93)

W dniu 29.05.2012r. N. wystawiła notę obciążeniową nr (...) na kwotę 159,00zł z terminem płatności 12.06.2012r. z tytułu opłaty aktywacyjnej, a w dniu 04.07.2012r. nr (...) na kwotę 300,00zł jako odszkodowanie za niedokonanie zwrotu powierzonego sprzętu, z terminem płatności 18.07.2012r.

(dowód: noty obciążeniowe – k.68, 80-81)

Kiedy powód zawierał umowę z N. siedziba jego firmy mieściła się przy ul. (...) w G.. Na przełomie 2011 i 2012r. siedziba firmy uległa zmianie. Pozwany nie zawiadomił o tym operatora, lecz na poczcie złożył dyspozycję, by wszystkie przesyłki były przekierowywane na nowy adres firmy. W taki sposób trafiały do niego inne przesyłki, nie otrzymał zaś faktur, wezwań do zapłaty, rozwiązania umowy, informacji o cesji z firmy (...). Na początku 2012r. otrzymał telefon z biura obsługi abonenta informujący o zaległościach. Złożył wówczas reklamację, lecz nie wie w jaki sposób została rozpatrzona.

(dowód: zeznania pozwanego od 00:09:17 k.118/2)

W dniu 18.09.2013r. (...) SA w W. jako cedent oraz strona powodowa jako cesjonariusz zawarli umowę cesji wierzytelności, obejmującą m.in. wierzytelność w stosunku do pozwanego na kwotę 798,69zł, a wynikającą z faktury (...) z dnia 27.12.2011r. kwota 103,10zł, nr (...) z dnia 25.01.2012r. kwota 51,55zł, nr (...) z dnia 28.02.2012r. kwota 61,38zł, nr (...) z dnia 27.03.2012r. kwota 61,38zł, nr (...) z dnia 25.04.2012r. kwota 61,38zł, nr (...) z dnia 29.05.2012r. kwota 159,00zł, nr (...) z dnia 04.07.2012r. kwota 300,00zł.

(dowód: wyciąg z umowy cesji z dnia 18.09.2013r. z wyciągiem z załącznika nr 1 – k.61-63)

W piśmie z dnia 18.09.2013r. (...) SA wystosowała do pozwanego na adres przy ul. (...) zawiadomienie o przelewie wierzytelności. Brak dowodu nadania i doręczenia tego pisma.

(dowód: ZAWIADOMIENIE O PRZELEWIE WIERZYTELNOŚCI z dnia 18.09.2013r. – k.64)

Strona powodowa w piśmie z dnia 31.10.2014r. wystosowała do powoda wezwanie do zapłaty na adres przy ul. (...) opiewające na kwotę 950,28zł, w tym 798,69zł należności z tytułu kapitału (objętych umową cesji) oraz 151,59zł odsetki skapitalizowane na dzień 29.10.2013r. Brak dowodu nadania i doręczenia powyższego pisma.

(dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 31.10.2013r. – k.65)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych do akt dokumentów, których wiarygodność lub autentyczność zakwestionowane nie zostały. Ustalając stan faktyczny, Sąd nie powołał przedłożonych do akt przez stronę powodową Szczegółowych warunków promocji „Internet za ZŁO…” (k.88-91), ponieważ obejmował on promocję w okresie od 01.08.do 31.10.2011r., natomiast umowa stanowiąca podstawę dochodzenia roszczeń został zawarta później, nie zostało zaś wykazane, by te warunki miały do niej zastosowanie.

Sąd nie znalazł przyczyn, by nie dać wiary zeznaniom pozwanego (od 00:09:17 k.118/2). Pozwany przyznał, że umowę z firmą (...) zawarł, lecz w przekonaniu, że cena usługi będzie wynosiła symboliczną złotówkę. Z samej umowy nie wynika wysokość płatności miesięcznych. Brak także w niej informacji na temat tego czy i jakie urządzenie abonenckie pozwany otrzymał. Jak zauważył Sąd powyżej powstały wątpliwości, czy regulamin promocji dołączony do akt jest tym, który obowiązywał w dacie zawierania umowy przez pozwanego, skoro ma zakreślony czas obowiązywania wyprzedzający okres kiedy pozwany zawarł swoją umowę. Brak także jakiegokolwiek potwierdzenia nadania lub odbioru korespondencji do pozwanego potwierdzającej, że istotnie faktury i wezwania do zapłaty informujące o zaległych płatnościach były mu doręczane.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo na uwzględnienie nie zasługiwało.

Pozwanego oraz firmę (...) SA łączyła umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych (art.56 ustawy z dnia 16.07.2004r. Prawo telekomunikacyjne Dz.U.2014.243 j.t., art.750 k.c.).

Strona powodowa domagała się zasądzenia od pozwanego należności wynikłych z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym niezapłaconych faktur oraz not obciążeniowych z tytułu braku zwrotu powierzonego sprzętu oraz opłaty aktywacyjnej.

Pozwany A. W. nie zaprzeczył, że zawarł umowę z firmą (...), lecz zakwestionował, by został należycie poinformowany o jej warunkach, podnosząc, że pozostawał w przekonaniu, iż należność miesięczna wynikła z umowy będzie wynosiła 1zł. Wysokość płatności, jakie miały wynikać z umowy została zamieszczona w Szczegółowych warunkach promocji „Internet za ZŁO…”. Jak zauważył Sąd powyżej wątpliwości budzi, czy dokument pod tym tytułem o treści dołączonej do akt był obowiązujący w dacie zawierania umowy z pozwanym, ponieważ dotyczy okresu wcześniejszego (01.08.-31.10.2011r.), a brak jakiegokolwiek dokumentu wskazującego, że takie warunki promocji obowiązywały w dacie zawierania umowy, tj. w listopadzie 2011r. Pozwany zaprzeczył, by z takim dokumentem został zaznajomiony. Biorąc pod uwagę, że umowa została zawarta za pośrednictwem telemarketera i poprzez podpis złożony na umowie dostarczonej przez kuriera, Sąd uznał za wiarygodne twierdzenia pozwanego, iż otrzymał do podpisu jedynie egzemplarz umowy, bez dokumentów towarzyszących powołanych w jej treści, a bazował na informacjach o warunkach umowy uzyskanych od telemarketera. Co prawda w treści umowy znajdują się klauzule zawierające oświadczenia o zapoznaniu się z Regulaminem, Cennikiem, Ofertą, lecz biorąc pod uwagę okoliczności zawierania umowy, wątpliwe jest, by kurier oprócz umowy przedłożył powodowi jeszcze te dokumenty. Brak dowodu na przekazanie pozwanemu jakiegokolwiek urządzenia abonenckiego.

Na podstawie powyższego Sąd przyjął, że o ile powód podpisał umowę, to został wprowadzony w błąd co do warunków jej obowiązywania, w tym zobowiązań finansowych. Nie zostało wykazane, czy i jaki sprzęt pozwany miał otrzymać w związku z zawartą umową. Urządzenie abonenckie, które miało mu zostać powierzone i co do którego ciążył na pozwanym obowiązek zwrotu pod rygorem obciążenia obowiązkiem zapłaty kary umownej – nie zostało w żaden sposób zidentyfikowane. Przypuszczać można jedynie, że były to modem oraz karta, lecz nie znając ich danych identyfikacyjnych trudno przyjmować, że zostały przekazane, w jakim stanie i czy kara umowna w wysokości 300,00zł z tytułu ich niezwrócenia nie jest wygórowana. Brak cennika powołanego w umowie.

Nie został przedłożony dokument wezwania do zapłaty poprzedzający rozwiązanie umowy.

Brak także pewności czy i przez jaki okres usługi były świadczone i generowały obowiązek zapłaty, skoro z Regulaminu wynikało uprawnienie zawieszenia świadczenia usług w razie opóźnienia w płatności, a jak wynika z przedłożonych faktur płatności nie były realizowane od początku trwania umowy. Warunki wykonywania umowy wskazywały zaś na uprawnienie operatora do rozwiązania umowy, jeżeli w terminie 15 dni od daty zawieszenia świadczenia usług nie ustaną tego przyczyny.

Nie zostały wykazane czy i jakie urządzenie abonenckie zostało pozwanemu przekazane, dlatego nie zasługuje na uwzględnienie żądanie w zakresie noty obciążeniowej dotyczącej opłaty 300,00zł za brak zwrotu w terminie 14 dni powierzonego sprzętu. Niezasadne są także dalsze pozycje dotyczące naliczonej opłaty aktywacyjnej, której wysokość miała ulegać pomniejszeniu po każdym pełnym okresie rozliczeniowym. Zdaniem Sądu pozwany nie został skutecznie poinformowany o ciążących na nim zobowiązaniach finansowych. Nie otrzymał dokumentów powołanych w treści umowy, nie zapoznał się z nimi. Faktury dotyczą okresu od daty zawarcia umowy do daty jej rozwiązania, mają różną wysokość, co nie zostało wyjaśnione. W fakturach wymieniane są usługi dodatkowe generujące dodatkowe opłaty, które nie zostały zidentyfikowane. Nade wszystko jednak nie zostało wykazane, by wystawione faktury i noty obciążeniowe zostały wysłane do pozwanego, tj. czy pozwany wiedział o ciążących na nim zobowiązaniach pieniężnych. Do akt zostały przedłożone jedynie wydruki faktur i noty bez potwierdzenia nadania czy odbioru. Z samego ujęcia wierzytelności w umowie przelewu nie wynika, że rzeczywiście one istniały i pozwany został skutecznie wezwany do ich uregulowania.

Zarzut przedawnienia roszczenia zgłoszony przez pozwanego w ocenie Sądu nie mógłby odnieść zamierzonego skutku. Termin płatności najdalej wymagalnej faktury przypadał na 10.01.2012r. pozew został złożony w dniu 02.04.2012r. Termin przedawnienia w ocenie tut. Sądu należy liczyć nie jak w art.751 k.c. – 2-letni, lecz z art.118 k.c. – 3 lata co do świadczeń okresowych i 10 lat co do pozostałych należności dotyczących opłaty aktywacyjnej oraz kary umownej (tak. m.in. uchwała SN z dnia 07.05.2009r. III CZP 20/09

LEX nr 493968 OSNC 2010/1/12, Biul.SN 2009/5/).

Reasumując, Sąd ustalił, iż nie zostało wykazane, by pozwanemu zostały doręczone dokumenty, z których wynikała wysokość zaciąganych zobowiązań. Nie zostało wykazane także, by do pozwanego zostały wysłane faktury i noty, wezwania do zapłaty informujące o należnościach do zapłaty. Nie została wykazana zasadność i wysokość dochodzonych kwot.

Z tych przyczyn przy zastosowaniu art.750 k.c. powództwo Sąd w całości oddalił.

O kosztach Sąd orzekł na zasadzie art.98 k.p.c. obciążając nimi stronę powodową stosownie do wyniku procesu.

SSR Joanna Zaryczny

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  K..(...)

G.,(...)