Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 sierpnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant st. sekr. sądowy Zofia Aleksandrowicz

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z wniosku J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T..

o wysokość emerytury

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T..

z dnia 14 października 2015 r.

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że do obliczenia emerytury wnioskodawcy J. K. przyjmuje kwoty składki zaewidencjonowanej na koncie oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji rocznej za 2013 rok oraz waloryzacji kwartalnej za I, II, III i IV kwartał 2014 roku;

2.  oddala odwołanie w pozostałej części.

Sygn. akt VU 1334/15

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z 14 października 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. z urzędu ustalił wysokość emerytury J. K. od 1 czerwca 2015r. na podstawie art. 26 Ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych na kwotę 2852,69zł. W decyzji zaznaczono, że z emerytury w miesiącu listopadzie 2015r. potrącono kwotę 1406,29zł., a od 1 grudnia 2015r. jest potrącona kwota 560,79zł. miesięcznie z tytułu nienależnie pobranych zasiłków.

W odwołaniu od tej decyzji z dnia 30 listopada 2015r. wnioskodawca J. K. wniósł o zmianę decyzji poprzez ustalenie, że przysługuje mu emerytura w wysokości nie niższej niż 3123,91zł. miesięcznie bez potrąceń z powodu nienależnie pobranych zasiłków w kwocie 560,79zł. miesięcznie oraz zasadzenie kosztów postępowania. Wnioskodawca wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego księgowego celem ustalenia wysokości emerytury.

W odpowiedzi na odwołania Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. wniósł o oddalenie odwołania. Podniósł, że z wypłacanej emerytury od dnia 1 grudnia 2015r. potrącane jest nienależnie pobrane świadczenie rehabilitacyjne, co wynika z prawomocnej decyzji z dnia 1 lipca 2015r., w której stwierdzono, że wnioskodawca w związku z nabyciem prawa do emerytury jest zobowiązany do zwrotu nienależenie pobranego świadczenia za okres od 1maja 2015r. do 31 maja 2015r. w kwocie 3395,43zł. Co do wysokości emerytury organ rentowy wyjaśnił, że kwoty składek i kapitału początkowego są wyższe w decyzji z dnia 15 czerwca 2015r. w porównaniu do kwot składek i kapitału w decyzji z dnia 13 lipca 2015r. i w zaskarżonej decyzji, gdyż zastosowana w decyzji z dnia 15 czerwca 2015r. suma wskaźników waloryzacji w 2014r. jest wyższa od rocznego wskaźnika waloryzacji za 2014r.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 23 czerwca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ponownie ustalił kapitał początkowy J. K. na dzień 1 stycznia 1999 r. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął:

- podstawę wymiaru kapitału początkowego w kwocie 1568,11zł. ustaloną w decyzji z dnia 26 lutego 2014r.

- okresy składkowe w wymiarze 311 miesięcy, okresy nieskładkowe 2 miesiące;

- współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998r. wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego, który dla wnioskodawcy wyniósł 76,76%. Współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01zł.

- średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach dla osób w wieku 62 lat, które wynosi – na podstawie komunikatu Prezesa GUS z dnia 25 marca 1999r. (MP nr 12, poz. 173) 209 miesięcy.

Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest od 1 stycznia 1979 roku do 31 grudnia 1988 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 128,44%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 128,44% przez kwotę bazową 1220,89 złotych (128,44% x 1220,89 zł), co dało kwotę 1568,11 zł.

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. obliczono na kwotę na kwotę 157.813,81zł.

(dowód: decyzja z dnia 11.06.2015r. wraz z załącznikiem– k. 31-352 akt kapitałowych, decyzja z dnia 26 lutego 2014r. wraz z załącznikiem – k. 24 -26 akt kapitałowych)

Decyzją z dnia 15 czerwca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. przyznał J. K., urodzonemu (...), na jego wniosek z dnia 25 maja 2015r. od dnia 1 maja 2015r. prawo do emerytury. Wysokość emerytury ustalona została na podstawie art.26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS a. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 216.560,91zł. oraz kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 597.841,82zł. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia sumy kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji (216.560,91zł.) oraz kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego (597.841,82zł.) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę tj. 212,10 miesięcy ( 8.688,91 zł. + 312.901,16zł.): 260,70 = 3123,91 złotych.

Jednocześnie organ rentowy zawiesił wypłatę emerytury z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia przez wnioskodawcę.

(dowód: wniosek o emeryturę – k. 1-5 akt emerytalnych, decyzja z dnia 15 czerwca 2015r. r. – k. 17 akt emerytalnych)

W dniu 19 czerwca 2015r. J. K. wniósł o podjęcie wypłaty emerytury.

(dowód: wniosek – k. 19 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia 13 lipca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. ustalił zaliczkowo wysokość emerytury J. K., na kwotę 2856,70zł.. Wysokość emerytury ustalona została na podstawie art.26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS . Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 197.770,53zł. oraz kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 544.686,10zł. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia sumy kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji (197.770,53zł.) oraz kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego (544.686,10zł.) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę tj. 212,10 miesięcy ( 8.688,91 zł. + 312.901,16zł.): 259,90 = 2856,70 złotych.

Organ rentowy poinformował, że ostateczna kwota emerytury zostanie ustalona po zakończeniu postępowania wyjaśniającego na koncie ubezpieczonego.

(dowód: decyzja z dnia 13 lipca 2015r. – k/ 24-25 akt emerytalnych)

Decyzją z dnia 1 lipca 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. odmówił J. K. prawa do wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 1 maja 2015r. do 31 maja 2015r. i zobowiązał J. K. do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego z funduszu chorobowego za w/w okres w kwocie 3395,43zł. Wnioskodawca nie odwołał się od tej decyzji.

(dowód: decyzja z dnia 1.07.2015r. – k. 2 akt ZUS)

Pismem z dnia 25 sierpnia 2015r. organ rentowy poinformował wnioskodawcę, że w związku z decyzją z dnia 1 lipca 2015r. z należnego wnioskodawcy świadczenia od miesiąca października 2015r. dokonywane będą potrącenia tytułem nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego.

(dowód: pismo z dnia 25.08.2015r. – k. 3 akt ZUS)

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 października 2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. z urzędu ustalił wysokość emerytury J. K., na kwotę 2852,69zł.. Wysokość emerytury ustalona została na podstawie art.26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS . Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 197.770,53zł. oraz kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji w kwocie 543.642,53zł. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia sumy kwoty składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji (197.770,53zł.) oraz kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego (543.642,53zł.) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę tj. 212,10 miesięcy ( 8.688,91 zł. + 312.901,16zł.): 259,90 = 2852,69 złotych.

Na poczet należności za miesiąc listopada 2015r. organ rentowy zaliczył wnioskodawcy kwotę 20,05zł. z tytułu wypłaconej emerytury, składki na ubezpieczenie zdrowotne z kwoty świadczenia 35,41zł., po potraceniu kwoty 1406,29zł. z powodu nienależnie pobranych zasiłków, zaliczki na podatek w kwocie 244zł., składki na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 254,94zł., w tym odliczonej od podatku 219,53zł. z kwoty świadczenia 35,41zł. W wyniki czego organ rentowy przekazała na rachunek wnioskodawcy za miesiąc listopada 2015r. tytułem emerytury kwotę 927,41zł.

Od 1 grudnia 2015r. emerytura brutto wynosi 2852,69zł. i z tej kwoty będzie potrąca na kwota 560,79zł. miesięcznie z powodu nienależnie pobranych zasiłków.

(dowód: decyzja z dnia 14.10.2015r. – k. 30-31 akt emerytalnych)

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył co następuje:

Odwołania zasługuje na uwzględnienie co do wysokości emerytury. Nie jest natomiast zasadne co do dokonywanych z emerytury potrąceń.

Objęte zaskarżoną decyzją potrącenia z należnej skarżącemu emerytury za miesiąc listopad 2015r. w kwocie 1406,29zł. oraz od miesiąca grudnia 2015r. po 560,79zł. miesięcznie wynikają z decyzji z dnia 1 lipca 2015r., mocą której Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.. zobowiązał J. K. do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rehabilitacyjnego z funduszu chorobowego za okres od 1 maja 2015r. do 31 maja 2015r. w łącznej wysokości 3395,43zł. Ponieważ wnioskodawca nie odwołał się od tej decyzji ma ona walor ostateczny i organ rentowy jest władny na jej podstawie ściągnąć nienależnie wypłacone skarżącemu świadczenie rehabilitacyjne.

W tym zatem zakresie odwołanie skarżącego jako nieuzasadnione podlega oddaleniu na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c.

Odmiennie przedstawia się kwestia prawidłowości obliczenia wysokości emerytury w zaskarżonej decyzji.

Należy przypomnieć, że organ rentowy przyznał na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS i ustalił wysokość emerytury skarżącemu na podstawie art. 26 ustawy decyzją z dnia 15 czerwca 2015r. Emerytura została przyznana od 1 maja 2015r. , a jej wypłata była zawieszona z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia przez skarżącego. Ustalając wówczas wysokość emerytury, organ rentowy dokonał ostatniej waloryzacji składek oraz kapitału początkowego za czwarty kwartał poprzedniego roku według zasad opisanych w art. 25a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz 1440 ze zm.), przy przyjęciu kwartalnych wskaźników waloryzacyjnych za cztery kwartały 2014 r. ( I kwartał – 112,02%, za II kwartał – 100%, za III kwartał 100% i za IV kwartał 100%) w wyniku czego zwaloryzowane składki wyniosły 216.560,91zł., a kwota zwaloryzowanego kapitału 587.841,82zł.

Wypłata emerytury wobec ustania zatrudnienia została na wniosek skarżącego podjęta zaskarżoną decyzją. Jednocześnie organ rentowy w zaskarżonej decyzji przeliczył wysokość emerytury wnioskodawcy z urzędu na dzień 1 czerwca 2015r. dokonując waloryzacji składek oraz kapitału początkowego według zasad opisanych w art. 25 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, tj. wskaźnikiem waloryzacji rocznej za 2014 r., co doprowadziło do obniżenia kwoty składek z uwzględnieniem waloryzacji z kwoty 216.560,91zł. do kwoty 197.770,53zł. oraz kwoty zwaloryzowanego kapitału początkowego z kwoty 587.841,82zł. do kwoty 543.642,53zł. Organ rentowy stanął na stanowisku, że waloryzacja kwartalna nie dotyczy osób, których emerytura, tak jak w przypadku wnioskodawcy, zostaje ustalona w czerwcu danego roku, gdyż jego składki i kapitał początkowy na dzień 1 czerwca zostały zwaloryzowane wskaźnikiem rocznym, a więc za cały rok poprzedzający ustalenie emerytury.

Zaprezentowany przez organ rentowy mechanizm obliczania wysokości emerytury w niniejszej sprawie nie znajduje uzasadnienia w obowiązującej regulacji prawnej.

Istota sporu sprowadza się do kwestionowania przez wnioskodawcę prawidłowości dokonanej przez organ rentowy waloryzacji kapitału początkowego.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy dla osób urodzonych po 31 grudnia 1948 roku podstawę obliczania emerytury, której wysokość ustalana jest według art. 26 tej ustawy, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185. Ubezpieczony w przedmiotowej sprawie nabył prawo do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a zatem nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego i dlatego jego składki nie były ewidencjonowane na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Podstawę obliczania jego świadczenia stanowią zatem tylko zwaloryzowane składki oraz zwaloryzowany kapitał początkowy z uwzględnieniem przeliczenia, o którym mowa w art. 185 ustawy. Zasady waloryzacji składek ewidencjonowanych na kontach ubezpieczonych począwszy od 1 stycznia 1999 roku, jak i kapitału początkowego ustalonego na ten dzień są takie same. Waloryzację składek ewidencjonowanych przeprowadza się według zasad wynikających z art. 25 ust. 3-5 i art. 25a ustawy, które maja zastosowanie do waloryzowania kapitału początkowego z mocy art. 173 ust. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (t.j. Dz.U. z 2015 r. Nr 748) waloryzację przeprowadza się corocznie od dnia 1 czerwca każdego roku (…) z uwzględnieniem art. 25a tejże ustawy. W wyniku przeprowadzonej waloryzacji stan konta nie może ulec obniżeniu. Stosownie zaś do treści ust. 4 tego przepisu waloryzacji podlega kwota składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego na dzień 31 stycznia roku, za który jest przeprowadzona waloryzacja.

Z kolei art. 25a ust 1 ustawy stanowi, że przy ustalaniu wysokości emerytury kwota składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu 31 stycznia roku, za który przeprowadzono ostatnią waloryzację, o której mowa w art. 25, jest waloryzowana kwartalnie. W przypadku ustalania wysokości emerytury:

1) w pierwszym kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za trzeci kwartał poprzedniego roku;

2) w drugim kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za czwarty kwartał poprzedniego roku;

3) w trzecim kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za pierwszy kwartał danego roku;

4) w czwartym kwartale danego roku - ostatniej kwartalnej waloryzacji składek dokonuje się za drugi kwartał danego roku (art. 25a ust. 2).

Waloryzacja roczna - jak wynika z treści art. 25 ust 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS - jest mechanizmem przeprowadzanym na indywidualnym koncie ubezpieczonego, który jeszcze nie nabył uprawnień emerytalnych, bądź nie wystąpił o ich ustalenie.

Natomiast przepis art. 25a ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który stanowi uszczegółowienie regulacji zawartej w art. 25 ustawy, ma zastosowanie przy ustalaniu wysokości emerytury do składek na ubezpieczenie emerytalne zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu 31 stycznia roku, za który przeprowadzono ostatnią waloryzację (w przypadku wnioskodawcy po 31 grudnia 2013 r.), o której mowa w art. 25, wówczas kwota tych składek waloryzowana jest kwartalnie.

Z treści art. 25 ust. 3 i art. 25a ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jednoznacznie wynika, że składki są waloryzowane corocznie, a z chwilą ustalania wysokości emerytury przeprowadza się waloryzację kwartalną co do składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu 31 stycznia roku, za który przeprowadzono ostatnią waloryzację. Data 31 stycznia danego roku jest istotna, gdyż zgodnie z art. 25 ust. 4 waloryzacji podlega kwota składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego na dzień 31 stycznia roku, za który jest przeprowadzana waloryzacja, powiększona o kwoty z tytułu przeprowadzonych waloryzacji. Zatem waloryzacja składek za dany rok obejmuje składki zgromadzone od 1 lutego poprzedniego roku do 31 stycznia bieżącego roku ( tak por wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 22 kwietnia 2015 r.
III AUa 554/14)

Waloryzację kwartalną uruchamia się w momencie ustalania wysokości emerytury. Przy ustalaniu wysokości emerytury waloryzację kwartalną przeprowadza się według art. 25a ust. 2-4 tej ustawy, przy uwzględnieniu wskaźnika waloryzacji kwartalnej określonego w ustępie 5 art. 25a, mogącego różnić się istotnie od wskaźnika waloryzacji rocznej wskazanego w art. 25 ust. 6 ustawy.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, w sprawie o sygn. akt III AUA 757/12 stanął na stanowisku, że przepis art. 25a ust. 2 pkt 2 ustawy nie ma zastosowania jedynie do osób przechodzących na emeryturę od 1 czerwca danego roku, gdyż ich składki i kapitał na dzień 1 czerwca zostały zwaloryzowane wskaźnikiem rocznym, a więc za cały rok poprzedzający ustalenie emerytury. Waloryzacja kwartalna dotyczy składek zaewidencjonowanych na koncie po 31 stycznia roku, za który przeprowadzono ostatnią waloryzację roczną. Możliwość waloryzacji kwartalnej kapitału początkowego istnieje tylko w przypadku naliczania emerytury, a formułę tę ustawodawca wprowadził jednorazowo w celu zapewnienia osobom przechodzącym na emeryturę w różnych miesiącach roku, że nie będą wyłączone z waloryzacji te okresy, które nie są objęte waloryzacją roczną - pomiędzy czerwcem jednego roku, a czerwcem roku następnego - przy czym nie wszystkie, gdyż nie podlegają waloryzacji kwartalnej składki za żaden miesiąc tego kwartału, w którym ustalana jest wysokość emerytury oraz w kwartale poprzednim.

W przedmiotowej sprawie skarżący nie przeszedł na emeryturę od 1 czerwca 2015r., jak imputuje organ rentowy, lecz z dniem 1 maja 2015r., co wynika z decyzji z dnia 15 czerwca 2015r. Zaskarżona decyzja nie jest decyzją przyznającą prawo do świadczenia, tak jak podnosi organ rentowy, lecz jest to decyzja "o ustaleniu wysokości”, mocą której nastąpiło li tylko podjęcie wcześniej ustalonej wypłaty emerytury wnioskodawcy z dniem 1 czerwca 2015r. z uwagi na zakończenie zatrudnienia.

Skoro zaskarżoną decyzją organ rentowy de facto podjął wypłatę ustalonej na dzień 1 maja 2015r. emerytury, to nie miał podstaw do zastosowania rocznego wskaźnika waloryzacji za rok 2014. Emerytura skarżącego została bowiem ustalona na dzień 1 maja 2015r., a w tej dacie nie było jeszcze rocznego wskaźnika waloryzacja za rok 2014r.

A zatem składki zaewidencjonowane na koncie wnioskodawcy po 31 stycznia 2013 r. powinny zostać zwaloryzowane w zaskarżonej decyzji w oparciu o przepis art. 25a ust. 1 pkt 2 ustawy tj. przy zastosowaniu waloryzacji kwartalnej. Z racji ustalenia wysokości emerytury wnioskodawcy na dzień 1 maja 2015r., waloryzacją roczną były objęte jedynie składki zgromadzone na dzień 31 stycznia 2013r. A zatem składki zaewidencjonowane po tej dacie winny być zwaloryzowane w oparciu o wskaźniki kwartalne. Nie podlegają natomiast waloryzacji kwartalnej składki za żaden miesiąc tego kwartału, w którym ustalana jest wysokość emerytury oraz w kwartale poprzednim, czyli za I i II kwartał 2015r. Składki z ostatnich 5 miesięcy poprzedzających waloryzację roczną pozostają na koncie w nominalnej ich wysokości. Podlegają one waloryzacji dopiero przy przeprowadzanej kolejnej waloryzacji rocznej ( w czerwcu 2016r.).

Waloryzacja kwartalna nie dotyczy zatem jedynie osób, których emerytura zostaje ustalona w czerwcu danego roku, gdyż ich składki i kapitał na dzień 1 czerwca zostały zwaloryzowane wskaźnikiem rocznym, a więc za cały rok poprzedzający ustalenie emerytury.

W przypadku wnioskodawcy brak było podstaw do zastosowania waloryzacji rocznej składek i kapitału, gdyż jego emerytura została ustalona na dzień 1 maja 2015r. decyzją z dnia 15 czerwca 2015r.. Z dniem 1 czerwca 2015r. organ rentowy w zaskarżonej decyzji li tylko podjął wypłatę wcześniej zawieszonej z powodu kontynuowania zatrudnienia emerytury. W takiej sytuacji organ rentowy nie był uprawniony do ustalania na nowo wysokości emerytury wnioskodawcy przy zastosowaniu rocznego wskaźnika waloryzacji za 2014r., jak to uczynił w zaskarżonej decyzji.

W niniejszej sprawie jako ostatnią waloryzację roczną należy traktować waloryzację dokonaną od 1 czerwca 2014 r. za rok 2013, obejmującą składki zgromadzone na stan z dnia 31 stycznia 2013 r. Od dnia 1 czerwca 2015 r. waloryzacja roczna za rok 2014 nie była już możliwa, bowiem z dniem 1 maja 2015 r. świadczenie emerytalne zostało już przyznane i została ustalona jego podstawa. Tym samym składki zaewidencjonowane na koncie po dniu 31 stycznia 2014 r., za który przeprowadzono ostatnią waloryzację roczną, powinno nastąpić w oparciu o art. 25a ust. 2 pkt 2 ustawy emerytalnej. Nie będą zatem wyłączone z waloryzacji składki za 2014r, które nie mogły być objęte kolejną waloryzacją roczną.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§2 k.p.c. orzekł jak w punkcie 2 sentencji.