Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Miasta Stołecznego Warszawy w W. Wydział VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie :

Przewodniczący: SSR Jakub Gontarek

Ławnicy: E. B., K. D.

Protokolant: Marta Hryciuk

po rozpoznaniu w dniu 17 czerwca 2015 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. M.

przeciwko Miastu S. w W., Zespołowi Szkół (...) w (...) Publicznym (...) w W. i Zespołowi Szkół (...) w Szpitalu (...)

o przywrócenie do pracy

I.  przywraca powódkę Z. M. do pracy w pozwanym Zespole Szkół (...) w (...) Publicznym (...) w W.;

II.  umarza postępowanie w stosunku do pozwanego Zespołu Szkół (...) w Szpitalu (...);

III.  oddala powództwo w stosunku do Miasta S. W.;

IV.  zasądza na rzecz powódki Z. M. od pozwanego Zespołu Szkół (...) w (...) Publicznym (...) w W. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VII P 1030/13

UZASADNIENIE

Powódka w pozwie z dnia 4 czerwca 2013 r. wniosła o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia stosunku pracy na podstawie mianowania dokonanego przez pozwanego Zespół Szkół (...) w Szpitalu (...) w W., ewentualnie po upływie okresu wypowiedzenia i rozwiązaniu pozwanego tj. po dniu 31 sierpnia 2013 r. przywrócenie powódki Z. M. do pracy u pozwanego Zespołu Szkół (...) w (...) Publicznym (...) w W.. Powódka wniosła też o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Postanowieniem z rozprawy z dnia 23 kwietnia 2014 r. Sąd wezwał do udziału w postępowaniu pozwanego w charakterze pozwanych Zespół Szkół (...) w (...) Publicznym (...) w W. oraz Miasto S. W..

W odpowiedziach na pozew pozwani Zespół Szkół (...) w Szpitalu (...) w W. oraz Miasto S. W. wnieśli o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na swoją rzecz kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Także Zespół Szkół (...) w Samodzielnym Publicznym Dziecięcym w takcie postepowania wnosił o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka była zatrudniona w pozwanym Zespole Szkół (...) w Szpitalu (...) w W. na podstawie umowy o pracę z dnia 21 września 1987 r. zawartej na czas określony do dnia 30 czerwca 1988 r. Powódka objęła wówczas obowiązku o charakterze wychowawczym. Powódka zachowując ciągłość pracy zawierała z pozwanym Zespołem Szkół nr (...) szereg umów o pracę na czas nieokreślony (umowa o pracę k. 16 części B akt osobowych, okoliczności bezsporne)

Z dniem 1 września 1993 r. powódka stała się nauczycielem mianowanym z mocy prawa. Pensum powódki wynosiło 24 godziny. (mianowanie z mocy prawa k. 44 części B akt osobowych, okoliczności bezsporne).

W skład Zespołu Szkół (...) Szkoła Podstawowa (...) w Szpitalu (...) w W. oraz Gimnazjum Specjalne nr 147 w Szpitalu (...) w W., gdzie pozwany (...) nr 88 funkcjonował na oddziale neurologii dziecięcej na ul. (...), gdzie swoją pracę świadczyła powódka oraz na ul. (...) na oddziale ortopedii. (okoliczności bezsporne).

Organami prowadzącymi zarówno dla pozwanego (...) nr 88 jak i (...) nr 87 było Miasto S. W.. (okoliczność bezsporna)

U pozwanego w (...) nr 88 było zatrudnionych 7 osób: A. W., A. D. (1), G. M., L. S. A. Z., powódka oraz osoba, która prowadziła zajęcia pozalekcyjne. (zeznania powódki k. 165)

Uchwałą nr LIV/1547/2013 Rady Miasta Stołecznego W. z dnia 18 kwietnia 2013 r. zadecydowano o rozwiązaniu z dniem 31 sierpnia 2013 r. Zespołu Szkół (...) w Szpitalu (...) w W.. Mienie pozostałe po likwidacji szkół tego zespołu przeznaczono na potrzeby Zespołu Szkół (...) w (...) Publicznym (...) w W.. (uchwała k. 28).

W dniu 28 maja 2013 r. pozwany Zespołu Szkół (...) w Szpitalu (...) w W. na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela, rozwiązał z powódką umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 sierpnia 2013 r. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę wskazano likwidację placówki, zgodnie z wskazaną wyżej uchwałą. Powódce przyznano odprawę w wysokości 6-miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. (oświadczenie o wypowiedzeniu k. 12).

Wszystkim pracownikom pozwanego (...) nr 88 wypowiedziano umowę o pracę z wskazanej wyżej przyczyny. (okoliczność bezsporna)

Zgodnie z protokołem zdawczo-odbiorczym, dotyczącym mienia (...) nr 88, spisanym w dniu 21 sierpnia 2013 r. w Biurze (...) m.st. W. przez dyrektorów (...) nr 88 i (...) 87 oraz przedstawiciela Biura (...) przedmioty wartościowe, ujęte w księdze inwentarzowej miały zostać przewiezione w pierwszych dniach września 2013 r. do siedziby (...) nr 87. Część przedmiotów tego spisu miała zostać rozdysponowana na potrzeby (...) nr 87 w siedzibach przy ulicach: L. 4, (...) A, K. 43. Kartony z książkami i podręcznikami miały zostać zeskładowane w szkole specjalnej wskazanej przez Dyrektora Biura (...) w szkole specjalnej wskazanej przez Dyrektora Biura (...) i miały tam pozostać do momentu podjęcia ostatecznej decyzji o ich rozdysponowaniu na potrzeby siedzib (...) nr 87 oraz innych szkół szpitalnych prowadzonych przez m. st. W.. (spis z natury uniwersalny pozwanego (...) nr 88, k. 116, spis mienia ruchomego pozwanego (...) nr 88 k. 117-119, protokół zdawczo-odbiorczy k. 120-121).

Pozwany (...) nr 87 przejął po pozwanym (...) nr 88: komputery, sprzęt elektroniczny pomoce dydaktyczne oraz meble (zeznania świadka A. I. k. 104-106, zeznania świadka G. M. k. 152-153, zeznania powódki k. 165, zeznania pozwanej k. 165)

Obecnie pozwany (...) nr 87 działa przy ul. (...) , przy ul. (...), oraz na (...) A.

Cały proces zajęć dydaktycznych prowadzonych poprzednio przez (...) nr 88 na oddziałach szpitalnych przy ul. (...) oraz przy ul. (...) jest prowadzony przez pozwanego (...) nr 87, który realizuje te same zadania dydaktyczno-wychowawcze (zeznania świadka A. I. k. 104-106, zeznania świadka G. M. k. 152-153, zeznania powódki k. 165, zeznania pozwanej k. 165).

Obecnie u pozwanego (...) nr 87 zatrudnione są m. in.: A. W., A. Z., A. D. (2), G. M., L. S., a więc 5 z 7 pracowników (...) nr 88, co więcej zostali oni tam zatrudnieni bezpośrednio po ustaniu stosunku pracy z (...) nr 88. (zeznania powódki k. 165, zeznania pozwanej k. 165).

Powódka nie była w konflikcie z przełożonymi czy pracownikami pozwanego. Nie była też karana dyscyplinarnie. Współpraca układała się dobrze. (zeznania powódki k. 165, zeznania pozwanej k. 165)

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił na podstawie dokumentów zawartych w aktach sprawy niniejszej i dokumentów zawartych w aktach osobowych powódki, których autentyczności nie podważała żadna ze stron, podstaw ku temu nie znalazł również Sąd.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na zeznaniach świadków A. D. (2) k.-I. (k. 104-106), G. M. (k. 152-153), powódki Z. M. (k. 165) oraz pozwanej A. W. (k. 165) Sąd co do zasady dał wiarę wszystkim dowodom osobowym z zastrzeżeniem, iż świadkowie, którzy powinni dokonywać zeznawać na okoliczności faktyczne dokonywali też zastrzeżonych dla Sądu ocen prawnych, twierdząc iż doszło do likwidacji pozwanego zespołu szkół nr 88, co jest uzasadnione wyłącznie w odniesieniu do utraty odrębnej podmiotowości (...) nr 88, nie zaś sposobu zakończenia jego działalności. Wszystkie osoby zeznające w sprawie zeznawały co do faktów zbieżnie, różniąc się wyłącznie co do szczegółów, na przykład odnośnie składników mienia przejętego po pozwanym (...) nr 88 przez pozwanego (...) nr 87.

Sąd zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 23 ¹ k.p. w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów.

Przepis art. 23 ¹ k.p. ma zastosowanie także wówczas, gdy pracodawca (poprzedni i następny) nie działali zgodnie dla osiągnięcia celu przewidzianego w omawianym przepisie, natomiast doszło do faktycznego przejścia majątku i zadań zakładu pracy na innego pracodawcę (wyrok SN z dnia 9 marca 2010 r., I UK 326/09, LEX nr 585737). Z podobną sytuacją jak we wskazanym wyroku Sądu Najwyższego mamy do czynienia w realiach niniejszej sprawy. Pozwany (...) nr 88 wprawdzie zakończył swój odrębny byt prawny jednak nie wiązało się to z likwidacją jego majątku czy zaprzestaniem wykonywania przez jakikolwiek podmiot jego zadań. Mienie pozostałe po likwidacji szkół wchodzących w skład (...) przejął Zespół Szkół (...) w (...) Publicznym (...) w W.. Mienie (...) nr 88 zostało rozdysponowane na potrzeby (...) nr 87 w siedzibach przy ulicach: L. 4, (...) A, K. 43. W tym miejscu przypomnieć należy, iż to właśnie na oddziałach szpitalnych przy ul. (...) swoją działalność prowadził (...) nr 88. Tak więc rozdysponowywane mienie miało służyć pozwanemu (...) nr 87 dokładnie w tych samych miejscach, gdzie było wykorzystywane przez pozwanego (...) nr 88.

Pozwany (...) nr 87 kontynuował też działalność pozwanego (...) nr 88, gdyż szkoły wchodzące w skład Zespołu Szkół (...) w tych samych miejscach: na oddziałach szpitalnych przy ul. (...) kontynuują cały proces zajęć dydaktycznych, prowadzonych wcześniej przez pozwanego (...) nr 88 , realizując te same zadania dydaktyczno wychowawcze. Po utracie bytu prawnego przez (...) nr 88 doszło też do faktycznego przejęcia pracowników tego zespołu szkół przez (...) nr 87, gdyż pięcioro z siedmiorga pracowników zostało zatrudnionych w (...) Nr 87 bezpośrednio po ustaniu stosunku pracy z (...) nr 88.

Reasumując doszło do przejęcia: majątku oraz zadań pozwanego (...) nr 88 a także jego pracowników przez pozwanego (...) nr 87. Tak więc w rezultacie uznać trzeba, że w niniejszej sprawie doszło do klasycznego przejęcia zakładu pracy w trybie art. 23 ¹ k.p. zatem przyczyna wskazana w oświadczeniu o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę, (likwidacja placówki) nie uzasadnia wypowiedzenia, doszło bowiem – w rozumieniu prawa pracy – nie do likwidacji lecz połączenia placówek. Należy podkreślić, że w myśl jednoznacznego przepisu art. 23 ¹ § 6 k.p. przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę nie może stanowić przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie przez pracodawcę stosunku pracy, zaś w niniejszej sprawie w rzeczywistości doszło do przejęcia zakładu pracy w trybie art. 23 ¹ k.p.

Wcześniejsze zwolnienia pracowników, w tym powódki pod pretekstem zaprzestania działalności, bez zachowania trybu z art. 23 ¹ k.p. w okolicznościach świadczących, iż doszło do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę, stanowią niewątpliwie obejście tego przepisu (por. wyrok SN z dnia 2 października 1996 r., I PRN 72/96, OSNAP 1997, nr 7, poz. 115).

Zatem w realiach niniejszej sprawy wypowiedzenie powódce umowy o pracę przez pozwanego (...) nr 88 było nieuzasadnione i naruszało treść art. 23 ¹k.p.

Zgodnie z przepisem art. 45 § 1 k.p. w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Powódka w niniejszym postępowaniu wnosiła o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach.

Sąd uwzględnił powództwo w zakresie przywrócenie powódki do pracy w pozwanym Zespole Szkół (...) w (...) Publicznym (...) w W., gdyż to właśnie ten pozwany kontynuował działalność pracodawcy powódki czyli pozwanego (...) nr 88. Nie zaszły zarazem okoliczności przemawiające za nieuwzględnieniem żądania z powodu niemożliwości lub niecelowości przywrócenia powódki do pracy. Świadczy o tym dobra ocena współpracy powódki w pozwanym (...) nr 88 dokonana przez dyrektora pozwanego (...) nr 88, który obecnie pełni tę samą funkcję w (...) nr 88, brak konfliktów powódki z przełożonymi czy innymi pracownikami.

Sąd na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. umorzył postępowanie w stosunku do pozwanego Zespołu Szkół (...) w Szpitalu (...), albowiem w toku postępowania utracił on byt prawny, a więc zdolność sądowa. Następcza utrata zdolności sądowej przez tego pozwanego uzasadniała umorzenie postępowania, którego prowadzenie wobec pozwanego (...) nr 88 stało się niedopuszczalne.

Wreszcie Sąd oddalił powództwo w stosunku do Miasta S. W. wobec braku legitymacji procesowej biernej tego pozwanego, który nigdy nie był pracodawcą powódki, ani też jego następcą prawnym stąd też roszczenie powódki o przywrócenie do pracy skierowane przeciwko właśnie temu pozwanemu nie znajduje uzasadnienia w realiach niniejszej sprawy i nie zasługuje na ochronę.

W myśl zasady odpowiedzialności za wynik procesu wyrażonej w art. 98 § 1 k.p.c. Sąd zasądził na rzecz powódki od pozwanego (...) nr 87 zwrot kosztów procesu związanych z zastępstwem procesowym w kwocie 60 zł stosownie do § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2002, Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.)