Sygn. akt III Cz 1094/16
Dnia 27 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Leszek Dąbek (spr.)
Sędziowie: SO Lucyna Morys - Magiera
SO Roman Troll
po rozpoznaniu w dniu 27 września 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy
z powództwa K. T.
przeciwko A. B. (B.)
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności
na skutek zażalenia powódki
na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 21 marca 2016 r., sygn. akt II C 1022/15
postanawia:
1. oddalić zażalenie;
2. nie obciążać powódki kosztami postępowania zażaleniowego.
SSO Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys – Magiera
Sygn. akt III Cz 1094/16
Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyroku z dnia 21 03 2016r. uwzględnił powództwo i pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy „w postaci punktu pierwszego
i trzeciego wyroku Sadu Rejonowego w Gliwicach z dnia 29 11 2002r., sygnatura akt IC 304/02, zaopatrzonego w klauzule wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 13 lutego 2015r. sygnatura akt II Co 5699/14” oraz „odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu”.
Ferując orzeczenie o kosztach procesu stwierdził, że pozwany jest osobą starszą oraz schorowaną i pomimo tego, że przedmiotowy tytuł wykonawczy miał dwadzieścia lat i mógł zostać przedawniony, było dla niego naturalne, że dysponując nim może na jego podstawie wszcząć postępowanie egzekucyjne. W toku postępowania dążył on do ugodowego zakończenia postępowania, a powódka, która otrzymała spadek
z dobrodziejstwem inwentarza, powinna była się liczyć koniecznością bronienia swych interesów wobec wierzycieli zmarłego.
Następnie biorąc ten okoliczności pod uwagę uznał, iż w sprawie zachodzi szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa jest w regulacji art. 102 k.p.c.,
Orzeczenie w części rozstrzygającej o kosztach procesu zaskarżyła powódka K. T., która wnosiła o zmianę tego rozstrzygnięcia, przez zasądzenie na jej rzecz od pozwanego zwrotu kosztów procesu oraz zasądzenie od pozwanego na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
Zarzucała, że przy ferowaniu wyroku naruszono regulacje: 102 k.p.c. przez jej zastosowanie oraz art. 98 § 1 k.p.c. poprzez jej niezastosowanie.
W uzasadnieniu zażalenia podnosiła, że jest studentką, nie pracuje, została zwolniona od kosztów sądowych i chcąc skorzystać w toku postępowania z pomocy fachowego pełnomocnika była zmuszona na ten cel zaciągnąć pożyczkę, a pozwany wszczynając postępowanie egzekucyjne powinien był liczyć się z możliwością podniesienia przez nią zarzutu przedawnienia roszczeń w sprawie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego.
Sąd Odwoławczy zważył co następuje:
Prawodawca przewidując w art. 102 k.p.c. możliwość nieobciążania strony przegrywającej kosztami procesu uzależnił zastosowanie tej regulacji od wystąpienia
w sprawie „wypadków szczególnie uzasadnionych”, nie precyzując jednak bliżej, kiedy one mają miejsce, pozostawiając to ocenie sądu.
Ocena, czy taki wypadek zachodzi w konkretnej sprawie ma charakter dyskrecjonalny i Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 23 05 2012r. wyraził pogląd, zgodnie z którym „ w zasadzie nie podlega ona kontroli instancyjnej i może być podważona przez sąd wyższej instancji tylko wtedy, gdy jest rażąco niespra-wiedliwa” (III CZ 25/12, LEX nr 1214589).
Wniesienie przez powódkę pozwu w niniejszej sprawie było konsekwencją wszczęcia przez pozwanego przeciwko niej postępowania egzekucyjnego.
Wszczynając to postępowanie pozwany dysponowała ważnym tytułem wykonawczym.
Jakkolwiek objęte tym tytułem świadczenia uległy przedawnieniu, to samo
w sobie nie pozbawiało go skuteczności, a pozwany wszczynając na jego podstawie postępowanie nie musiał się liczyć z wytoczeniem przez powódkę procesu o pozbawienie go wykonalności (przedawnienie się objętych tytułem roszczeń rodziło jedynie uprawnienie, a nie obowiązek skorzystania przez powódkę z dobrodziejstwa tej instytucji
a mając na uwadze, że roszczenia te wynikały z faktu nabycia przez nią spadku w pełni zasadnie mógł on uważać, że powódka będzie jej honorować).
Powódka nabywając spadek i uzyskując w następstwie tego znaczne przysporzenie majątkowe, powinna była niezwłocznie po objęciu spadku zaspokoić z niego długi spadkowe, w tym także dług, których dotyczy przedmiotowy tytuł wykonawczy i nie czyniąc tego naruszyła nie tylko zasady współżycia społecznego ale także obowiązujące prawo.
Dlatego pomimo tego, że pozwany ostatecznie uległ w niniejszej sprawie
nie sposób przyjąć, iż zastosowanie w niej wskazanej powyżej regulacji, jest rażącą niesprawiedliwe wobec skarżącej.
Czyni to jej zażalenie bezzasadnym i skutkowało jego oddaleniem
Z tych też względów brak jest podstaw do skorygowania zaskarżonego rozstrzygnięcia i zażalenie powódki jako bezzasadne oddalono na mocy regulacji
art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono w oparciu o regulację art. 102 k.p.c. uwzględniając trudną sytuację materialną powódki (nie pracuje, jest studentką).
SSO Roman Troll SSO Leszek Dąbek SSO Lucyna Morys – Magiera