Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód H. S. w pozwie wniesionym w dniu 7 kwietnia 2015 r. do Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodka (...) w R. zgłosił żądanie uchylenia w całości uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...), b, c w R. w sprawie powołania nowego członka zarządu w osobie J. W. (1). Wniósł również o zabezpieczenie powództwa przez wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały do czasu zakończenia postępowania oraz zasądzenia od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że w głosowaniu nad wyżej wskazaną uchwałą w dniu 23 lutego 2015 r. brały udział osoby nieuprawnione, nieposiadające do tego legitymacji. Z ksiąg wieczystych wynika bowiem, że D. S. w dniu 16 stycznia 2015 r. sprzedał lokal, przestając być tym samym członkiem pozwanej wspólnoty mieszkaniowej. Oprócz tego w głosowaniu brał udział A. S., który również nie jest członkiem pozwanej wspólnoty, ponieważ mieszka jedynie w mieszkaniu swoich teściów, a nie legitymował się on stosowym pełnomocnictwem. Nadto powód podniósł, że wbrew obowiązującym przepisom nie został powiadomiony o treści uchwały na piśmie, a o podjęciu uchwały członkowie pozwanej zostali powiadomieni poprzez wywieszenie informacji w tej sprawie na tablicy ogłoszeń w budynku pozwanej.

Wniosek powoda o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały został oddalony.

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. (...), b, c, w R. we wniesionej odpowiedzi na pozew zgłosiła żądanie oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenia od powoda na jej rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwana zaprzeczyła twierdzeniom powoda, że uchwała została podjęta z naruszeniem prawa. Pozwana podała, że wskazane przez powoda osoby oddały swój głos jako pełnomocnicy właścicieli lokali, a nie w imieniu własnym. Zwróciła przy tym uwagę, że w sumie pięciu właścicieli oddało swój głos nad uchwałą przez pełnomocników. Ponadto pozwana zarzuciła, że powód w dniu 17 kwietnia 2015 r. został powiadomiony o treści zaskarżonej uchwały.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód H. S. jest właścicielem nieruchomości lokalowej wchodzącej w skład Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. (...),b,c w R..

W dniu 23 lutego 2015 r. odbyło się zebranie członków pozwanej wspólnoty mieszkaniowej. W zebraniu brało udział 7 osób:

⚫

powód H. S. jako właściciel lokalu (...),

⚫

A. P. jako właściciel lokalu (...),

⚫

G. S. jako właścicielka lokalu (...),

⚫

W. M. jako właściciel lokalu (...),

⚫

D. S. jako pełnomocnik D. L. (1) – właścicielki lokalu (...) oraz D. K. – właściciela lokalu (...) – na podstawie przedstawionych pisemnych pełnomocnictw (k.26 i 27),

⚫

A. S. jako pełnomocnik A. L. - właścicielki lokalu (...) – na podstawie przedstawionego pisemnego pełnomocnictwa (k.28),

⚫

J. P. – jako pełnomocnik Gminy R. – właścicielki części lokali położonych przez ul. (...), b, c - na podstawie przedstawionego pisemnego pełnomocnictwa (k.29),

Powód H. S. oddał swój głos zarówno w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik G. B. (1) właścicielki lokalu (...) - na podstawie przedstawionego pisemnego pełnomocnictwa (k.25).

W toku zebrania, w związku z tym, że R. P. - jeden z trzech dotychczasowych członków zarządu pozwanej przestał chcieć pełnić tę funkcję, właściciele lokali wchodzący w skład pozwanej wspólnoty postanowili uzupełnić skład zarządu. Jako kandydatów wskazano J. W. (1) oraz powoda H. S.. Oddanie głosów poprzedzone zostało dyskusją, w czasie której m.in. część z zebranych podnosiła, że powód miał już swoją szansę w przeszłości pełniąc funkcję członka zarządu pozwanej. Z uwagi na to, że głosowania w tej materii nie przewidywał porządek obrad postanowiono, że uchwała będzie głosowana częściowo na zebraniu, a częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów.

W czasie zebrania powód w imieniu własnym oraz jako pełnomocnik G. B. (2) zagłosował przeciwko uchwale o powołaniu J. W. (1), podobnie jak A. P. i W. M..

Za powołaniem J. W. (1) na zebraniu zagłosowali G. S., D. S. - jako pełnomocnik D. L. (1) i D. K. – oraz A. S. - jako pełnomocnik A. L..

Przedstawiciel Gminy R. wstrzymał się z oddaniem głosu. Gmina przyjęła bowiem taką praktykę w sprawie głosowania nad wyborem członków zarządu, że jej przedstawiciel oddawał głos kierując się wcześniej wyrażoną wolą większości pozostałych członków wspólnoty.

J. W. (1) nie była obecna na zebraniu, ale wcześniej wyraziła zgodę na kandydowania, co przekazał zarządca pozwanej wspólnoty.

W drodze indywidualnego zbierania głosów za powołaniem J. W. (1) do Zarządu pozwanej zagłosowali:

⚫

w dniu 23 lutego 2015 r. M. P. – właścicielka lokalu (...),

⚫

w dniu 23 lutego 2015 r. M. K. – właściciel lokalu (...),

⚫

w dniu 24 lutego 2015 r. J. W. (1) – właścicielka lokalu (...),

⚫

w dniu 26 lutego 2015 r. J. P. – jako pełnomocnik Gminy R..

Przedstawiciele zarządu zbierając głosy nie zastali w domu P. i R. G. – właścicieli lokalu (...) oraz D. i G. K. – właścicieli lokalu (...), w związku z czym nie odebrano od nich głosów nad w/w uchwałą.

Po oddaniu głosu przez przedstawiciela Gminy stwierdzono, że uchwała przy ogóle udziałów 96.618 uzyskała większość 72.721 udziałów i wchodzi w życie z dniem 26 lutego 2015 r. Głosujący przeciw reprezentowali 16.645 udziałów.

( dowód: lista obecności za zebraniu w dniu 23 lutego 2015 r. k. 33, protokół z zebrania wspólnoty mieszkaniowej k. 40-41, odpisy pełnomocnictwa upoważniającego H. S. do działania w imieniu G. B. (1) k. 25, 34, odpisy pełnomocnictwa upoważniającego D. S. do działania w imieniu D. K. k. 26, 35, odpisy pełnomocnictwa upoważniającego D. S. do działania w imieniu D. L. (2) k. 27, 36, odpisy pełnomocnictwa upoważniającego A. S. do działania w imieniu A. L. k. 28, 37, odpisy pełnomocnictwa upoważniającego J. P. do działania w imieniu Prezydenta Miasta R. k. 29-30, 38-39, odpis uchwały nr 7/139/2015 z dnia 26 lutego 2015 r. wraz z załącznikiem k. 23-24, 42-43, zeznania świadków A. P., W. M., J. P. na rozprawie w dniu 23 czerwca 2015 r. oraz przesłuchanie powoda i członka zarządu pozwanej A. S. na rozprawie 23 czerwca 2015 r.)

Na zebraniu nie głosowano nad uchwałą w sprawie wyboru powoda do zarządu pozwanej wspólnoty.

( dowód: zeznania świadków A. P., W. M., J. P. na rozprawie w dniu 23 czerwca 2015 r. oraz przesłuchanie powoda i członka zarządu pozwanej A. S. na tej rozprawie)

W marca 2015 r. w budynku pozwanej Wspólnoty wywieszona została informacja o tym, że zarząd wspólnoty w składzie (...), A. S. i D. S. informuje o wyborze (...) Sp. z o.o.” jako nowego zarządcy Wspólnoty.

( dowód: pisemna informacja k.12)

Powód został zawiadomiony na piśmie o podjęciu uchwały o wyborze J. W. (1) na członka zarządu pozwanej wspólnoty w dniu 17 kwietnia 2015 r.

( dowód: zawiadomienie o podjęciu zaskarżonej uchwały oraz dowód jego doręczenia powodowi k.45-46)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Wybór członka zarządu wspólnoty mieszkaniowej dokonywany jest na podstawie woli większości członków wspólnoty mieszkaniowej wyrażonej w formie uchwały.

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z póź. zm.) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy (§ 1). Wyżej określone powództwo może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6-ciu tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów (§ 1 a). Zaskarżona uchwała podlega wykonaniu, chyba że sąd wstrzyma jej wykonanie do czasu zakończenia sprawy (§ 2).

Stosownie do art.23 ust.1 i 2 w/w ustawy uchwały właścicieli lokali są podejmowane bądź na zebraniu, bądź w drodze indywidualnego zbierania głosów przez zarząd. Uchwała może być wynikiem głosów oddanych częściowo na zebraniu, częściowo w drodze indywidualnego ich zbierania. Uchwały zapadają większością głosów właścicieli lokali, liczoną według wielkości udziałów, chyba że w umowie lub w uchwale podjętej w tym trybie postanowiono, że w określonej sprawie na każdego właściciela przypada jeden głos.

W myśl art.23 ust.3 ustawy o własności lokali o treści uchwały, która została podjęta z udziałem głosów zebranych indywidualnie, każdy właściciel lokalu powinien zostać powiadomiony na piśmie. Z treści tego przepisu wynika zatem, że o treści uchwały podejmowanej wyłącznie albo również w takim trybie należy powiadomić każdego właściciela, a zatem także tego, który był obecny na zebraniu wspólnoty.

W rozpoznawanej sprawie bieg wyżej wskazanego terminu do zaskarżenia uchwały rozpoczął się w dniu 17 kwietnia 2015 r., kiedy to powód stosownie od art. 23 ust. 3 w/w ustawy został pisemnie powiadomiony o treści zaskarżonej uchwały, która podjęta została z udziałem głosów również zebranych indywidualnie. Z uwagi na to, że powód wniósł pozew przed upływem w/w terminu przyjąć należało, że w zakresie zarzutów sformułowanych w pozwie powód zachował wyżej wskazany termin na zaskarżenie uchwały.

Zwrócić należy uwagę na fakt i bardzo wyraźnie podkreślić, że art. 25 ust. 1a ustawy o własności lokali poprzez zakreślenie 6-cio tygodniowego terminu do zaskarżenia uchwały nie tylko zakreśla termin do wniesienia powództwa o jej uchylenie, ale stwarza jednocześnie prekluzję do powoływania nowych okoliczności mających stanowić podstawę zaskarżenia. Po upływie wskazanego terminu skarżący nie może skutecznie powoływać dalszych przewidzianych w art. 25 ust. 1 podstaw, które miałyby uzasadniać uchylenie zaskarżonej uchwały (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 19 lutego 2004 r., I ACa 1297/03, OSA 2004/12/46).

Uchwała wspólnoty mieszkaniowej może zostać uchylona wyłącznie w przypadku udowodnienia przez skarżącego, stosownie do art. 6 k.c. – zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne – że zaszła co najmniej jedna z wyżej wskazanych podstaw uzasadniających zaskarżenie uchwały do sądu, tj. że jest ona niezgodna z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza interesy skarżącego. Żadne inne przyczyny, dla których właściciel jest niezadowolony z uchwały nie mają prawnego znaczenia przy ocenie zasadności roszczenia o jej uchylenie ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 19 lutego 2015 r., I ACa 914/14, LEX nr 1665783).

Powód domagając się w niniejszej sprawie uchylenia zaskarżonej uchwały, w pozwie zarzucił jedynie niezgodność uchwały z przepisami prawa mającą wynikać z tego, że w głosowaniu nad tą uchwałą miały brać udział osoby niebędące właścicielami lokali, a zatem niebędące w świetle art. 6 ust. 1 ustawy o własności lokali członkami wspólnoty uprawnionymi do głosowania, a nadto, że nie został on powiadomiony na piśmie o treści podjętej uchwały.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało bezzasadność tych twierdzeń.

Wskazane przez powoda w pozwie osoby istotnie oddały głos w sprawie podjęcia zaskarżonej przez powoda uchwały, ale nie w imieniu własnym, a jako pełnomocnicy właścicieli lokali na podstawie prawidłowo udzielonych pełnomocnictw. Tymczasem dopuszczalne jest głosowanie przez pełnomocnika, w związku z czym ten zarzut powoda nie mógł skutkować uchyleniem zaskarżonej uchwały. Na marginesie wskazać można, że sam powód oddał głos przeciwko zaskarżonej uchwale nie tylko w imieniu własnym, ale również jako pełnomocnik właścicielki innego lokalu, na podstawie udzielonego również przez nią pełnomocnictwa.

Zarzut nieprawidłowego zawiadomienia o treści podjętej uchwały nie mógł mieć żadnego znaczenia przez pryzmat określonych w wyżej przytoczonym art. 25 ustawy o własności lokali podstaw uchylenia uchwały wspólnoty mieszkaniowej. Prawidłowość zawiadomienia o treści podjętej uchwały, stosownie do wyżej przytoczonych przepisów, ma bowiem jedynie znaczenie dla rozpoczęcia biegu wyżej określonego 6-cio tygodniowego terminu do zaskarżenia uchwały. Wbrew twierdzeniom strony powodowej informacja wywieszona na tablicy ogłoszeń w budynku pozwanej nie dotyczyła zresztą przekazania wiadomości o zmianie członka zarządu, a zmiany zarządcy i informacja ta jedynie podpisana została przez członków zarządu pozwanej, w tym nowo wybranej J. W. (1). Fakt zwłoki w przekazaniu członkom wspólnoty informacji o treści uchwały w sprawie powołania J. W. (1) – informację tę powód uzyskał bowiem po wniesieniu pozwu w niniejszej sprawie – skutkował zatem tylko tym, że powód mógł w wyżej wskazanym terminie 6-ciu tygodni podnosić ewentualne dalsze twierdzenia, w związku z doręczoną odpowiedzią na pozew oraz załączonymi do niej dokumentami, i wskazać ewentualne dalsze podstawy żądania uchylenia wskazanej w pozwie uchwały. Skoro powód został formalnie powiadomiony o jej treści w dniu 17 kwietnia 2015 r., to termin do wskazywania dodatkowych podstaw i okoliczności świadczących o zaistnieniu wyżej określonych podstaw do zaskarżenia tej uchwały upłynął w dniu 29 maja 2015 r. Skoro powód w tym terminie nie podniósł żadnych dodatkowych podstaw i okoliczności świadczących o niezgodności zaskarżonej uchwały z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo wskazujących, że narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy, to uchwała podlegała ocenie jedynie przez pryzmat zarzutów przytoczonych w pozwie, a skoro z wyżej wskazanych przyczyn zarzuty te okazały się bezpodstawne powództwo wniesione w niniejszej sprawie należało w całości oddalić. W tej sytuacji jedynie na marginesie wskazać można, że również zarzuty i twierdzenia sformułowane dopiero na rozprawie w dniu 23 czerwca 2015 r. nie mogły dawać podstaw do uwzględnienia powództwa nie tylko jako podniesione po upływie przewidzianego na to terminu, ale również których zasadności strona nie udowodniła. Podkreślić należy, że utrwalonym w orzecznictwie sądowym jest, że uchybienia formalne, i to nie tylko podczas głosowania, ale również przed zebraniem, mogą stanowić podstawę uchylenia uchwały tylko wówczas, gdy zarzucana wadliwość miała lub mogła mieć wpływ na treść uchwały (por. np.: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2011 r., IV CSK 664/10, LEX nr 1129164; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 2007 r., II CSK 370/06, M.Prawn. 2007/4/173; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 17 stycznia 2013 r., I ACa 786/12 LEX nr 1267235; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 10 kwietnia 2015 r., I ACa 1017/14, LEX nr 1711372; wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2014 r. I ACa 188/14 LEX nr 1527270). Utrwalonym jest również stanowisko, że w przypadku wspólnot mieszkaniowych dopuszczalnym jest głosowanie nad uchwałami dotyczącymi spraw nie objętych wcześniej porządkiem obrad (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 31 stycznia 2013 r., I ACa 1380/12, LEX nr 1306100).

Tymczasem uwzględniając okoliczności niniejszej sprawy nie można przyjąć, aby w sprawie głosowania nad zaskarżoną uchwałą doszło do nieprawidłowości skutkujących wadliwościami mającymi wpływ na treść uchwały. W szczególności brak było uzasadnionych podstaw do przyjęcia, aby nieodebranie w drodze indywidualnego zbierania głosów od wszystkich właścicieli (jak wyżej wskazano wobec niezastania w miejscu zamieszkania zaniechano odebrania głosów od właścicieli dwóch lokali mieszkalnych) miało wpływ na wadliwość podjętej uchwały. Osoby te posiadały tak niskie udziały, że bez względu na to jak zagłosowałyby, to i tak nie miałoby to wpływu na większość jaką uzyskała zaskarżona uchwała. Bardzo wyraźnie podkreślić należy, że prawo głosowania jest nierozerwalnie związane z prawem własności do lokalu we wspólnocie mieszkaniowej. Własność jako najdalej idące prawo daje osobie uprawnionej pełną autonomię również w zakresie motywów i sposobu głosowania. Dlatego też powód nie mógł skutecznie kwestionować motywów jakimi kierował się przedstawiciel Gminy oddając głos w imieniu tego właściciela oraz sposobu w jaki oddawał głos. Wbrew stanowisku stron powodowej przedstawiciel Gminy na zebraniu nie oddał „wstrzymującego” głosu nad uchwałą, ale wstrzymał się od głosowania do czasu kiedy uchwała uzyska większość głosów pozostałych członków wspólnoty. Wynikało to jednoznacznie z logicznych, konsekwentnych i przekonywujących zeznań przesłuchanego w charakterze świadka w/w przedstawiciela Gminy na zebraniu. Co więcej, również z przesłuchania pozostałych świadków, a nawet powoda, wynikało że tak to również zostało odebrane przez pozostałe osoby obecne na zebraniu. Kiedy przedstawiciel Gminy w dniu 26 lutego 2015 r. oddał głos za powołaniem J. W. (2) do zarządu, to nie zmienił zatem wcześniej oddanego przez siebie głosu, ale dokonał aktu oddania głosu po raz pierwszy. Podkreślić przy tym należy, że żaden przedstawiciel Gminy, w tym również oddający głos za zaskarżoną uchwałą, nigdy po oddaniu głosu nie wyraził chociażby wątpliwości co do trafności swojej decyzji. Nie stwierdził również, że gdyby wyżej wskazane osoby, które nie oddały głosu zagłosowałyby przeciwko uchwale, to Gmina również zagłosowałaby inaczej. Powód nie może zatem obecnie kwestionować sposobu w jaki Gmina, jako właściciel części lokali i jako członek wspólnoty, podjęła i wraziła swoją wolę co do wyboru nowego członka zarządu tylko dlatego, że nie został nim wybrany powód. Niezależnie od wyżej wskazanej prekluzji w powoływaniu nowych podstaw zaskarżenia uchwały wskazać należy, że powód nie udowodnił również, aby w czasie głosowania doszło do nieprawidłowości w zakresie dotyczącym głosowania nad jego kandydaturą. Istotnie z protokołu zebrania wynika, że pod głosowanie miała zostać poddana również uchwała w sprawie powołania powoda do zarządu. Jednakże z przesłuchania świadków oraz powoda i przedstawiciela pozwanej wspólnoty nie wynikało, aby istotnie na zebraniu poddawano pod głosowanie drugą uchwałę dotycząca powoda. Sam powód nie wskazywał, aby taka sytuacja miała miejsce oraz by w tym zakresie doszło do jakichkolwiek nieprawidłowości. Tymczasem powód był osobiście na zebraniu i gdyby istotnie tak było niewątpliwie podnosiłby to już w pozwie wniesionym w niniejszej sprawie, a nie dopiero na terminie rozprawy i to – jak już wyżej wskazano – po upływie terminu do zaskarżenie uchwały. Z przesłuchania wszystkich osób obecnych na rozprawie wynikało, że w istocie głos oddawano jedynie nad uchwałą w sprawie odwołania dotychczasowego członka zarządu oraz powołania J. W. (1), przy czym wobec zgłoszenia również kandydatury powoda osoby zebrane traktowały oddanie głosu przeciwko J. W. (1) jako poparcie kandydatury powoda, a ponieważ uchwała w sprawie powołania J. W. (1) zyskała większość tym samym kandydatura powoda przepadła.

Z wyżej wskazanych przyczyn wobec nieudowodnienia przez stronę powodową, aby w sprawie zachodziły określone w art. 25 ustawy o własności lokali podstawy do uchylenia zaskarżonej uchwały, wniesione w niniejszej sprawie powództwa należało oddalić jako bezpodstawne.

Wobec oddalenia powództwa powód jest stroną przegrywającą proces w rozumieniu art. 98 § 1 k.p.c. i dlatego Sąd, na podstawie art. 98 § 1, 3 i 4 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. oraz § 7 pkt 7 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013.490 j.t.), zasądził od powoda na rzecz pozwanej sumę 257 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, na którą złożyło się wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w wysokości 240 zł oraz zwrot opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Zwrócić należy uwagę na fakt, że rozpatrywana sprawa jest sprawą z zakresu własności oraz jest związana z zarządem rzeczą wspólną, a zatem w związku z określeniem wprost wynagrodzenia pełnomocnika w takiej sprawie nie było podstaw do sięgania, w oparciu o § 5 rozporządzenia, do stawek o najbardziej zbliżonym rodzaju, w tym dotyczącym sprawy o uchylenie uchwały organu spółdzielni (§10 ust.1 pkt 1).