Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Maja Ambrożek

Ławnicy: Grażyna Kościńska, Krystyna Karlińska

Protokolant: Magdalena Stankiewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2016 r. we W.

sprawy z powództwa G. S.

przeciwko (...)

o dopuszczenie do pracy

I.  nakazuje stronie pozwanej (...) dopuścić powódkę G. S. do pracy na dotychczasowym stanowisku (...);

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 3097 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Powódka G. S. pozwem z 28 lipca 2015 r. skierowanym przeciwko (...), wniosła o dopuszczenie jej do pracy na stanowisku sekretarza, które zajmowała przed urlopem macierzyńskim i wychowawczym bez zmiany warunków wynagrodzenia oraz o zasądzenie od strony pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądania, powódka podniosła, że została zatrudniona u strony pozwanej w grudniu 2006 r. na stanowisku sekretarza. Od października 2011r. przebywała na urlopie macierzyńskim, a następnie wychowawczym, z którego wróciła 21 lipca 2015 r. W tym samym dniu otrzymała pismo informujące ją, że w oparciu o ustawę o pracownikach samorządowych w związku z reorganizacją została przeniesiona na stanowisko kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych. W ocenie powódki przepisy ustawy nie mają jednak zastosowania do sekretarza. Ustawodawca wyraźnie bowiem odróżnił status sekretarza od pozostałych pracowników samorządowych. Stanowisko sekretarza utworzone przez ustawę nie może zostać zlikwidowane przez reorganizacje urzędu dokonaną przez zarządzenie burmistrza.

Ponadto powódka zarzuciła, że w przypadku reorganizacji można przenieść pracownika na inne stanowisko, odpowiadające jego kwalifikacjom, jeżeli ze względu na likwidację zajmowanego stanowiska nie jest możliwe dalsze jego zatrudnienie na tym stanowisku. Tymczasem reorganizacja strony pozwanej polegała na zmianie schematu organizacyjnego poprzez wyodrębnienie referatu pozyskiwania środków zewnętrznych. Na skutek tej reorganizacji nie uległo likwidacji żadne stanowisko pracy, w szczególności nie zlikwidowano stanowiska sekretarza, które było przez nią zajmowane przed urlopem macierzyńskim i wychowawczym.

Niezależnie od powyższego powódka podniosła również, że została przeniesiona na stanowisko, które nie odpowiada jej kwalifikacjom, co również jest sprzeczne z przepisami ustawy o pracownikach samorządowych. W ocenie powódki stanowisko referenta pozyskiwania środków zewnętrznych zostało wyodrębnione jedynie pozornie, w celu stworzenia fikcyjnej reorganizacji po to, by można było ją przenieść na inne stanowisko, niż dotychczasowe. Od 2007 r. jest tylko jedna osoba, która zajmuje się pozyskiwaniem środków zewnętrznych i do tej pory stanowisko to było samodzielne, podporządkowane bezpośrednio zastępcy burmistrza, umieszczone w schemacie organizacyjnym w referacie finansowym.

Kolejną okolicznością wskazująca na pozorność jest zatrudnienie pod nieobecność powódki na stanowisko sekretarza innego pracownika, bez zakreślenia ram czasowych, tj. okresu nieobecności powódki. W ocenie powódki, okoliczność ta świadczy, że burmistrz nie miał zamiaru dopuścić jej do pracy na dotychczasowym stanowisku po jej powrocie z urlopu wychowawczego.

Poza tym, w ocenie powódki, przeniesienie jej na stanowisko kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych naruszało przepisy prawa pracy. Powódka podkreśliła, że nie jest niemożliwe dopuszczenie jej do pracy na stanowisku sekretarza, gdyż to byłoby niemożliwe jedynie w sytuacji likwidacji tego stanowiska. Natomiast stanowisko na jakie została przeniesiona nie jest stanowiskiem równorzędnym z zajmowanym przed urlopem. Nie równorzędność wynika chociażby ze schematu organizacyjnego, który wskazuje, że sekretarz podlega bezpośrednio burmistrzowi, a sam kieruje referatami administracyjnymi oraz spraw społecznych, zarządzania kryzysowego i promocji, a także informatykiem. Jest więc stanowiskiem wyżej stojącym w hierarchii niż stanowisko kierownika jednoosobowego referatu. Za równorzędne stanowisko należy uznać takie, które jest podobne rodzajowo do zajmowanego przed urlopem, dające możliwość podobnego awansu zawodowego oraz osiągnięcia pułapu wynagrodzenia nie niższego od poprzednio otrzymywanego.

Powódka wskazała też, że jej przypadek nie jest przypadkiem odosobnionym, gdyż wcześniej również dopuszczano pracownice powracające po urlopach macierzyńskich do pracy na stanowiskach zajmowanych przez nie przed urlopem.

Odpowiadając na pozew, strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko, strona pozwana zarzuciła, że po urlopie wychowawczym w dniu 21 lipca 2015 r. powódka powróciła do pracy i została przeniesiona na stanowisko kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych z wynagrodzeniem równym wynagrodzeniu, które otrzymywała na stanowisku sekretarza. Fizycznie pracę zaczęła świadczyć od 7 października 2015 r.

Natomiast od 1 maja 2012 r. na stanowisko sekretarza został przeniesiony inny pracownik, będący dotychczas kierownikiem referatu podatków, opłat i działalności gospodarczej. Przeniesienie nastąpiło zgodnie z ustawą o pracownikach samorządowych, która umożliwia przeniesienie pracownika samorządowego na wyższe stanowisko (awans wewnętrzny), jeżeli wykazuje on inicjatywę w pracy i sumiennie wykonuje swoje obowiązki.

Podłożem decyzji burmistrza było przede wszystkim zapewnienie właściwego funkcjonowania gminy. Przeniesienie innego pracownika na stanowisku sekretarza nastąpiło w sytuacji, gdy powódka wystąpiła w marcu 2012 r. o udzielenie jej 3-letniego urlopu wychowawczego. Do tego momentu pracodawca liczył bowiem na powrót powódki na stanowisko sekretarza. Natomiast po wystąpieniu przez nią o udzielenie urlopu wychowawczego, w perspektywie kolejnych lat funkcjonowania jednostki samorządowej bez stanowiska sekretarza, burmistrz biorąc pod uwagę wzorowe wykonywanie obowiązków przez innego pracownika, podjął decyzję o przeniesieniu go na stanowisko sekretarza.

Strona pozwana wskazała, że zgodnie z kodeksem pracy, pracodawca dopuszcza pracownika po zakończeniu urlopu wychowawczego do pracy na dotychczasowym stanowisku, a jeżeli nie jest to możliwe, na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przed rozpoczęciem urlopu lub na innym stanowisku odpowiadającym jego kwalifikacjom zawodowym, za wynagrodzeniem nie niższym od wynagrodzenia za pracę przysługującemu mu w dniu podjęcia pracy na stanowisku zajmowanym przed tym urlopem.

Strona pozwana nie zgodziła się z zarzutem powódki jakoby posiadane przez nią wykształcenie nie pozwalało wykonywać obowiązków kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych. Burmistrz wysoko ocenia kompetencje powódki i powierzył jej to stanowisko kierując się między innymi jej doświadczeniem w realizacji kilkumilionowych projektów unijnych. Natomiast gmina znalazła się w obszarze zintegrowanych inwestycji terytorialnych w rajach aglomeracji (...) w ramach której, gminy będą pozyskiwały środki w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 i bardzo ważną kwestią było utworzenie referatu odpowiadającego za koordynację działań. Dlatego nietrafny jest zarzut powódki, jakoby został on utworzony jedynie dla pozoru.

Strona pozwana zaprzeczyła również, jakoby nie przestrzegała przepisów dotyczących ochrony pracy kobiet w stosunku do innych pracowników.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Powódka, G. S. od 18 grudnia 2006 r. jest pracownikiem strony pozwanej, (...), zatrudnionym na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy. Powódka została zatrudniona na stanowisku (...).

Od 6 października 2011 r. przebywała na urlopie macierzyńskim, a następnie na urlopie wychowawczym, z którego wróciła do pracy 21 lipca 2015 r.



Okoliczności bezsporne.

Do zadań powódki na stanowisku sekretarza miast i gminy należało:

- Zastępowanie Burmistrza w razie nieobecności Burmistrza i Zastępcy;

- Organizowanie prac (...) i odpowiadanie za prawidłowe funkcjonowanie komórek organizacyjnych urzędu;

- Odpowiadanie przed Burmistrzem przede wszystkim za:

a) organizację pracy w urzędzie,

b) dyscyplinę pracy w urzędzie,

c) prawidłowość załatwiania spraw obywateli w urzędzie oraz skarg i wniosków,

d) podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracowników oraz przestrzeganie tajemnicy państwowej i służbowej.

- Opracowywanie projektu Regulaminu Organizacyjnego oraz projektów zmian;

- Przekazywanie właściwym referatom oraz koordynowanie realizowania zadań wynikających z uchwał Rady, wniosków i interpelacji oraz wniosków Komisji Rady;

- Nadzorowanie przyjmowania skarg i wniosków oraz prowadzenie zbiorczej ewidencji skarg i wniosków;

- Nadzorowanie i koordynacja załatwienia skarg i wniosków;

- Organizowanie i koordynacja procesu przygotowywania założeń i projektu planu rzeczowego gminy;

- Koordynowanie przygotowania analiz, ocen, sprawozdań i rozliczeń planu;

- Podejmuje działania w celu poprawy estetyki funkcjonowania urzędu;

- Koordynowanie działania w zakresie realizacji zaleceń pokontrolnych;

- Nadzorowanie wykonywanie zadań w sferze obrony cywilnej zgodnie z zakresem obowiązków wynikającym z przepisów ustawowych;

- Prowadzenie nadzoru merytorycznego nad sprawami z zakresu Prawa zamówień publicznych;

- Przestrzeganie ustawy o ochronie danych osobowych i przetwarzania danych osobowych zgodnie z ustawą z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. nr 133 póz. 883 z 1997 r.) oraz rozporządzeń wydanych na jej podstawie.

Dowody:



Zakres obowiązków powódki na stanowisku sekretarza miasta i gminy – w aktach osobowych.

W związku ze złożeniem przez powódkę w lutym 2012 r. wniosku o udzielenie jej urlopu wychowawczego, z dniem 1 maja 2012 r. na stanowisko sekretarza miasta i gminy w ramach awansu wewnętrznego została przeniesiona V. G., która pracuje u strony pozwanej od 1983 r. Przed objęciem tego stanowiska pracowała na stanowisku kierownika referatu podatkowego. Istniała możliwość zatrudnienia V. G. na stanowisku sekretarza na czas określony, jednak nie wyraziła ona na to zgody.

Dowody:



Zeznania świadka V. G. złożone na rozprawie 28.04.2016 r.,



Uwierzytelniona kserokopia pisma strony pozwanej z 26.04.2012 r. – karta 71.



Zeznania S. D. złożone na rozprawie 12.09.2016r.

W latach 2007-2013 r. strona pozwana realizowała projekt unijny „Rozbudowy infrastruktury teleinformatycznej na obszarze Powiatu (...) i 7 gmin oraz wprowadzenie i zwiększenie dostępności elektronicznych usług dla mieszkańców i podmiotów gospodarczych regionu powiatu i gmin: C., Jordanów (...), K., K., M., S., Ż.”. Z ramienia strony pozwanej powódka częściowo uczestniczyła w tym projekcie.

Dowody:



Uwierzytelniona kserokopia fragmentów umowy partnerskiej – karta 48-52,



Uwierzytelniona kserokopia rozliczenia podróży służbowej – karta 53-54,



Uwierzytelnione kserokopie faktur VAT – karta 55-66.



Zeznania G. S. na rozprawie 12.09.2016r.



Zeznania K. S. na rozprawie 12.09.2016r.

Na lata 2014-2020 przewidziany jest nowy okres dofinansowania ze środków pomocowych. Jest to ostatni okres na skorzystanie ze środków zewnętrznych na dofinansowanie inwestycji. W tym celu zostało utworzone stowarzyszenie (...). Dla strony pozwanej została przypisana kwota 16 milionów zł. Dlatego jedna osoba może sobie nie poradzić z zagospodarowanie tych środków.

Zarządzeniem Burmistrza Miasta i Gminy S. z 10 lipca 2015 r. nr 82.2015, zostały wprowadzone zmiany organizacyjne polegające na utworzeniu referatu pozyskiwania środków zewnętrznych. Referat składał się z dwóch osób. Jedną z tych osób była J. K., która od 2007 r. niezmiennie pracuje na stanowisku inspektora ds. pozyskiwania środków pomocowych. Posiada ona doświadczenie w tej dziedzinie od 2004 r. Pierwotnie kiedy pracowała w dziale finansowym było to stanowisko samodzielne, a jej przełożoną była E. P. (1). Po zmianach organizacyjnych zakres jej obowiązków nie uległ zmianie.

Kiedy powódka 21 lipca 2015 r. powróciła z urlopu wychowawczego, strona pozwana powołując się na art. 23 ustawy o pracownikach samorządowych oraz zarządzenia Burmistrza, dopuściła ją do pracy przenosząc ją na stanowisko kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych.

Powierzenie tego stanowiska powódce, jako osobie kompetentnej i posiadającej dużą wiedzę zasugerował S. D. K. S..

27 lipca 2015 r. powódka poinformowała stronę pozwaną, że wydane jej polecenie przeniesienia na stanowisko kierownika pozyskiwania środków zewnętrznych jest niezgodne z art. 23 ustawy o pracownikach samorządowych.

29 lipca 2015 r. strona pozwana odpowiedziała powódce, że podstawą powierzenia jej innego stanowiska pracy był art. 186 ⁴ k.p. Natomiast art. 23 ustawy o pracownikach samorządowych ma jedynie charakter subsydialny.

Stanowisko kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych w hierarchii zawodowej jest niżej usytuowane od stanowiska sekretarza.

Dowody:



Zeznania świadka J. K. złożone na rozprawie 28.04.2016 r.,



Zeznania świadka V. G. złożone na rozprawie 28.04.2016 r.,



Zeznania świadka E. P. (1) na rozprawie 28.04.2016r.,



Zeznania G. S. na rozprawie 12.09.2016r.



Zeznania K. S. na rozprawie 12.09.2016r.



Zeznania S. D. na rozprawie 12.09.2016r.



Kserokopia zarządzenia Burmistrza Miasta i Gminy S. z 10.07.2015 r. nr 82.2015 – karta 20-22,



Kserokopia pisma strony pozwanej z 21.07.2015 r. – karta 17,



Uwierzytelniona kserokopia pisma powódki z 27.07.2015 r. – karta 70,



Uwierzytelniona kserokopia pisma strony pozwanej z 29.07.2015 r. – karta 69.

Do zadań powódki na stanowisku kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych należy:

- Dokonywanie analizy dostępnych źródeł dofinansowania (krajowych i zagranicznych ). Przygotowywanie dokumentów wymaganych przy złożeniu wniosków o dofinansowanie zgodnie z wytycznymi;

- Składanie wniosków o dofinansowanie wraz z wymaganymi załącznikami. Sporządzanie wniosków o płatność zgodnie z wytycznymi.

- Sporządzanie sprawozdań z realizacji projektów i wykonywanie rozliczeń okresowych i końcowych;

- Sporządzanie okresowych sprawozdań i analiz w zakresie wykonywanych zadań;

- Współpraca w zakresie spraw związanych z budżetem gminy w związku z realizacją projektów, które uzyskały dofinansowanie z zewnętrznych źródeł (bieżąca analiza budżetu gminy dla potrzeb realizowanych zadań);

- Współpraca ze wszystkimi uczestnikami realizacji projektu (wykonawcami, pracownikami (...) i innych urzędów oraz instytucji i podmiotów powiązanych z realizacją projektów);

- Pomoc organizacjom pozarządowym i jednostkom organizacyjnym gminy realizują--cym zadania gminy w staraniach o pozyskanie funduszy pomocowych poprzez:

a) analizę dostępnych źródeł finansowych krajowych i zagranicznych,

b) informowanie zainteresowanych poprzez ogłoszenia na stronie internetowej, na tablicach ogłoszeń, spotkaniach , wykładanie materiałów w Urzędzie itp. o możliwościach uzyskania dofinansowania i instytucjach, z których mogą uzyskać wsparcie,

c) organizowanie oraz prowadzenie szkoleń z w/w tematyki;

- Współpraca organizacjami pozarządowymi.

- Przygotowywanie konkursów dotyczących realizacji zadań publicznych dla organizacji pozarządowych.

- Dotacje - przygotowywanie, prowadzenie i rozliczanie organizacji pozarządowych w zakresie kultury, sportu i ochrony zwierząt (oferty, umowy, sprawozdania).

Dowody:



Kserokopia zakres obowiązków powódki na stanowisku kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych – karta 18-19.

W latach 2014/2015 po wykorzystaniu urlopów macierzyńskich lub wychowawczych powróciły do pracy u strony pozwanej dwie osoby:

- E. P. (2) – zatrudniona w listopadzie 2008 r. na stanowisku inspektora ds. gospodarki gruntami, lokalami oraz zamówień publicznych. Na urlopach związanych z macierzyństwem przebywała od grudnia 2013 r. Do pracy powróciła w lutym 2015 r. i została przeniesiona do referatu budownictwa i gospodarki komunalnej na stanowisko inspektora ds. budownictwa i gospodarki komunalnej.

E. P. (2) pierwotnie zajmowała się od początku do końca procedurą zamówień publicznych. W 2011 r. po powrocie z pierwszego urlopu macierzyńskiego została przeniesiona na stanowisko inspektora ds. gospodarki gruntami, lokalami i zamówień publicznych, gdzie oprócz spraw dot. zamówień publicznych został jej dołożony zakres obowiązków dotyczący przede wszystkim dzierżaw lokali jak również opłaty adiacenckiej. Po powrocie z kolejnego urlopu macierzyńskiego została przeniesiona na stanowisko inspektora ds. budownictwa i gospodarki komunalnej, obejmujące zupełnie inny zakres obowiązków, a w lipcu 2015 r. dołożono jej dodatkowo sprawy sołectw i świetlic. W referacie ds. budownictwa i gospodarki komunalnej była zgłaszana potrzeba zatrudnienia dodatkowej osoby.

Po powrocie z drugiego urlopu macierzyńskiego została poinformowana, że jej przeniesienie jest konieczne, natomiast osoba, która ją zastępowała na dotychczasowym stanowisku pozostaje na nim, a ona poradzi sobie z nowymi obowiązkami. Stanowisko na którym pracowała przed drugim urlopem macierzyńskim nadal istnieje. Na zajmowanym przed drugim urlopem macierzyńskim stanowisku, pracuje osoba, która została przyjęta na zastępstwo.

- R. M. – zatrudniona w marcu 2009 r. na stanowisku inspektora ds. księgowości oświaty. Na urlopach związanych z macierzyństwem przebywała od marca 2014 r. Do pracy powróciła w maju 2015 r. i została przeniesiona na stanowisku inspektora ds. finansowych oświaty.

R. M. na nowym stanowisku inspektora ds. finansowych oświaty ma większy zakres obowiązków. Strona pozwana poinformowała ją, że zostaje przeniesiona na nowe stanowisko ponieważ osoba, która zajmowała je wcześniej podjęła inną pracę. Poza nowym zakresem obowiązków, dodatkowo zostały jej częściowo powierzone obowiązki z dotychczas zajmowanego stanowiska inspektora ds. księgowości oświaty. Stanowisko, które poprzednio zajmowała, zajmuje aktualnie osoba, którą przyuczała na swoje zastępstwo przed pójściem na urlop macierzyński i aktualnie pracuje w jednym pomieszczeniu z tą osobą. Wynagrodzenie otrzymuje takie same jak przed pójściem na urlop macierzyński.

Dowody:



Zeznania świadka R. M. złożone na rozprawie 25.02.2016 r.,



Zeznania świadka E. P. (2) złożone na rozprawie 25.02.2016 r.,



Wykaz pracownic – karta 67.

Sąd Rejonowy zważył co następuje.

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Na wstępie należy zaznaczyć, że Kodeks pracy nie formułuje wprost roszczenia o „dopuszczenie do pracy”. Nie oznacza to jednak, że pracownik w toku procesu nie może z takim roszczeniem wystąpić. Możliwość takiego ukształtowania roszczenia została ukształtowała się w judykaturze (por. np. wyrok SN z dnia 10 września 1997 r., I PKN 233/97; uzasadnienie uchwały SN z 5 czerwca 2013 r., III PZP 2/13; publ. baza orzeczeń SN).

W niniejszej sprawie bezsporne było, że strony łączy stosunek pracy. Spór dotyczył natomiast treści stosunku pracy – dopuszczenia do pracy umówionej w umowie o pracę po zakończeniu korzystania przez powódkę z urlopów związanych z rodzicielstwem, a w szczególności – z urlopu wychowawczego.

Trafnie podniosła w pozwie powódka, że przeniesienie jej na stanowisko kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych nie mogło zostać dokonane na podstawie art. 23 ustęp 1 ustawy z dnia z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tj. z 2014 r., poz. 1202 ze zm.), czym początkowo strona pozwana uzasadniała swoją decyzję, wręczając powódce pismo z 21 lipca 2015 r. Przepis ten stanowi bowiem, że w przypadku reorganizacji jednostki pracownika samorządowego zatrudnionego na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, można przenieść na inne stanowisko odpowiadające jego kwalifikacjom, jeżeli ze względu na likwidację zajmowanego przez niego stanowiska nie jest możliwe dalsze jego zatrudnienie na tym stanowisku. Przesłankami przeniesienia pracownika samorządowego na inne stanowisko jest więc reorganizacja i niemożliwość zatrudnienia pracownika na dotychczasowym stanowisku z uwagi na jego likwidację, przy czym obie przesłanki musza wystąpić łącznie. O ile można powiedzieć, że w lipcu 2015 r. doszło do pewnego rodzaju zmian organizacyjnych, to jednak w żadnym wypadku nie doszło do likwidacji stanowiska pracy powódki – sekretarza miast i gminy. Nie można bowiem decyzją burmistrza zlikwidować takiego stanowiska w gminie jak sekretarz, które jest utworzone przez ustawę i tylko w drodze ustawy może zostać zlikwidowane. Przepis art. 23 ustawy o pracownikach samorządowych nie może zatem znaleźć zastosowania do stanowiska sekretarza gminy.

Podstawę prawną roszczenia powódki stanowił art. 186 ⁴ k.p. w zw. z art. 22 § 1 k.p. w zw. z art. 43 § 1 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tj. z 2014 r., poz. 1202 ze zm.).

W myśl powołanego przepisu pracodawca dopuszcza pracownika po zakończeniu urlopu wychowawczego do pracy na dotychczasowym stanowisku, a jeżeli nie jest to możliwe, na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przed rozpoczęciem urlopu lub na innym stanowisku odpowiadającym jego kwalifikacjom zawodowym, za wynagrodzeniem nie niższym od wynagrodzenia za pracę przysługującego pracownikowi w dniu podjęcia pracy na stanowisku zajmowanym przed tym urlopem.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że zasadą i bezwzględnym obowiązkiem pracodawcy jest powierzenie pracy pracownikowi powracającemu do pracy po urlopie związanym z rodzicielstwem pracy na tym samym stanowisku, na którym był zatrudniony przed jego rozpoczęciem, a tylko w wypadku gdy nie jest to możliwe – na stanowisku równorzędnym z zajmowanym przed urlopem lub na innym stanowisku odpowiadającym jego kwalifikacjom zawodowym, przy czym nie ulega wątpliwości, iż wykazanie braku możliwości dopuszczenia pracownika do pracy na dotychczasowym stanowisku obciąża pracodawcę.

W ocenie Sądu mając na uwadze cel powołanego przepisu, którym jest ochrona uprawnień pracowników związanych z rodzicielstwem należy uznać, że brak możliwości zatrudnienia na dotychczasowym stanowisku musi być rozumiany ściśle, a jednocześnie mieć charakter obiektywny.

Przez niemożliwość zatrudnienia na dotychczasowym stanowisku należy więc rozumieć przede wszystkim takie zmiany organizacyjne, ekonomiczne, czy technologiczne, które faktycznie uniemożliwiają podjęcie pracy na dotychczasowym stanowisku pracy, a nie zatrudnienie na dotychczasowym stanowisku pracy pracownika korzystającego z urlopów związanych z urodzeniem dziecka, innego pracownika.

Oznacza to, że jeśli stanowisko, na którym pracownik był zatrudniony przed urlopem macierzyńskim lub wychowawczym nie zostało zlikwidowane, a jedynie został na nim zatrudniony ktoś inny, nie można uznać, że praca na dotychczasowym stanowisku nie jest możliwa.

Zdaniem Sądu wyłącznie taka interpretacja dostatecznie chroni prawo pracownika do dotychczasowego miejsca pracy, a ponadto wyłącznie taka interpretacja powala powołanemu przepisowi spełniać jego cel. Podkreślenia wymaga, że urlopy związane z rodzicielstwem z założenia mają charakter długotrwały i z reguły, z uwagi na potrzeby pracodawcy nie jest możliwe, by na miejscu urlopowanego pracownika nie została zatrudniona inna osoba, wykonująca jego obowiązki w związku z usprawiedliwioną nieobecnością. Temu jednakże celowi służyć ma miedzy innymi wprowadzona przez ustawodawcę umowa o pracę na czas określony, na tzw. zastępstwo. W innym przypadku ochrona pracownika wynikająca z art. 186 ⁴ k.p. miałaby charakter iluzoryczny.

Z tego względu w ocenie Sądu nie można przyjąć, że fakt zatrudnienia innej osoby na stanowisku, jakie zajmowała powódka spowodowało, że dopuszczenie powódki do pracy na dotychczasowy stanowisku nie było możliwe,

Wskazać należy w tym miejscu, że Sąd dostrzega, iż strona pozwana zatrudniła pracownika na stanowisku sekretarza z uwagi na konieczność zapewnienia sprawnej pracy urzędu podczas w istocie kilkuletniej nieobecności powódki. Zgodnie jednak z art. 16 ust. 1 zd. drugie ustawy o pracownikach samorządowych, jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, pracodawca może w tym celu zatrudnić innego pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony, obejmujący czas tej nieobecności. Natomiast w myśl art. 12 ust. 2 ustawy w takich okolicznościach nie jest wymagane przeprowadzenie naboru o jakim mowa w § 1 powyższego ustępu. Strona pozwana w czasie usprawiedliwionej nieobecności powódki miała zatem odpowiednie narzędzia, aby na miejsce sekretarza zatrudnić inną osobę na podstawie umowy o pracę na czas określony.

Poza tym, wbrew twierdzeniom strony pozwanej, stanowisko sekretarza nie było wolnym stanowiskiem o jakim mowa w rozdziale 2 art. 11 i nast. ustawy o pracownikach samorządowych, gdyż cały czas zajmowała je powódka, choć nie wykonywała swoich obowiązków z powodu usprawiedliwionej nieobecności. Dlatego też niezrozumiałym jest podjęcie przez stronę pozwaną decyzji o obsadzeniu stanowiska sekretarza w ramach tzw. awansu wewnętrznego, przy czym bez znaczenia pozostają w tym przypadku kwalifikacje osoby wykonującej obecnie pracę sekretarza, jej doświadczenie zawodowe, zdolności organizacyjne.

Takie zachowanie strony pozwanej wskazuje, że już wówczas, a więc w momencie przeniesienia na stanowisko sekretarza innego pracownika w ramach tzw. awansu wewnętrznego, strona pozwana nie miała zamiaru dopuszczać powódki do pracy na dotychczasowym stanowisku po jej powrocie z urlopu wychowawczego.

W ocenie Sądu nie może stanowić podstawy do niedopuszczenia powódki do pracy na dotychczasowym stanowisku powoływana przez stronę pozwaną reorganizacja urzędu. Strona pozwana wykazała, że reorganizacja przeprowadzona w (...), polegająca na utworzeniu pozyskiwania środków zewnętrznych, którego kierownictwo powierzono powódce została faktycznie przeprowadzona, niewątpliwie jednak nie może ona zostać uznana za przyczynę niedopuszczenia powódki do pracy na dotychczasowym stanowisku. Wyłącznie reorganizacja polegająca na likwidacji stanowiska powódki stanowiłaby przyczynę uzasadniającą niedopuszczenie jej do pracy, co bezspornie w niniejszej sprawie nie miało miejsca. Tymczasem stanowisko powódki nie zostało zlikwidowane, a jedynie zostało obsadzone w trakcie usprawiedliwionej nieobecności powódki, korzystającej z urlopów związanych z rodzicielstwem.

Na marginesie zwrócić należy uwagę, że z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że podobne sytuacje miały miejsce w przypadku dwóch innych pracownic, które na ich dotychczasowych stanowiskach zastąpiły na stałe osoby mające je zastępować na czas urlopów macierzyńskich.

Z powyższych względów Sąd uznał, że nie można przyjąć, że dopuszczenie powódki do pracy na stanowisku (...)nie było możliwe.

Niewątpliwie nie można także uznać, że stanowisko obecnie zajmowana przez powódkę - kierownika referatu pozyskiwania środków zewnętrznych jest stanowiskiem równorzędnym ze stanowiskiem Sekretarza. Jak wynika ze schematu organizacyjnego (...) stanowiskami takimi są wyłącznie Skarbnik oraz Zastępca Burmistrza. Osoby zatrudnione na tych stanowiskach podlegają, podobnie jak Sekretarz, podlegają Burmistrzowi. Kierownik referatu pozyskiwania środków zewnętrznych podlega natomiast bezpośrednio Zastępcy Burmistrza. Niewątpliwie jest więc stanowiskiem hierarchicznie niższym, a tym samym nie daje możliwości podobnego awansu zawodowego.

Zgodzić się należy ze stroną pozwaną, że posiadane wykształcenie i doświadczenie zawodowe pozwalają powódce wykonywać obowiązki na powierzonym jej stanowisku. Podkreślenia jednak wymaga, że zatrudnienie pracownika powracającego po urlopie wychowawczym na stanowisku równorzędnym lub odpowiadającym jego kwalifikacjom dopuszczalne jest wówczas, gdy praca na dotychczasowym stanowisku nie jest możliwa, co jak wyżej wskazano, w niniejszej sprawie nie miała miejsce.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd ustalił zarówno w oparciu o osobowe źródła dowodowe, jak i dowodów z dokumentów niekwestionowanych przez strony i niebudzących żadnych wątpliwości, w tym akt osobowych powódki. W przypadku dowodów z dokumentów, Sąd ograniczył się tylko do tych, które miały znaczenie dla sprawy, pozostałe pomijając jako nieistotne.

Oceny zeznań świadków oraz stron, Sąd dokonał w kontekście całego zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, które korespondowały ze zgromadzonym materiałem dowodowym w sprawie, a także znalazły potwierdzenie w zezaniach stron.

Z powyższych względów Sąd uwzględnił powództwo, orzekając jak w punkcie I wyroku

Orzeczenie o kosztach w punkcie II sentencji wyroku, znajduje podstawę w treści art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym, strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

W niniejszej sprawie kosztami poniesionymi przez powódkę były koszty opłaty od pozwu oraz wynagrodzenia pełnomocnika ją reprezentującego, które zgodnie z § 11 ust 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 461) w zw. z § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. poz. 1804) stanowiącym, iż do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji, wynosiły: 3.037,00 zł (opłata od pozwu) oraz 60,00 zł (koszty zastępstwa procesowego).

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.