Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 636/16

POSTANOWIENIE

K., dnia 10 października 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Henryk Haak

Sędziowie: SSO Wojciech Vogt

SSO Marian Raszewski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Pożyczamy. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w K.

przeciwko E. P.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Kępnie

z dnia 19 lipca 2016 r., sygn. akt I Nc 249/15

p o s t a n a w i a :

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że sprostować nakaz zapłaty z dnia 30 kwietnia 2015 r. wydany w sprawie o sygn. akt
I Nc 249/15 w ten sposób, że w miejsce nazwiska pozwanej: (...) wpisać nazwisko: (...).

SSO Wojciech Vogt SSO Henryk Haak SSO Marian Raszewski

Sygn. akt II Cz 636/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy oddalił wniosek powódki Pożyczamy. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.
o sprostowanie nakazu zapłaty z dnia 30 kwietnia 2015 r. wydanego w sprawie o sygn. akt
I Nc 249/15 w części dotyczącej zapisu nazwiska pozwanej, poprzez wpisanie w miejsce dotychczasowego zapisu nazwy właściwej, tj. E. P..

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 30 kwietnia 2015 r. Sąd Rejonowy
w K. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym przeciwko pozwanej E. P. w sprawie z powództwa Pożyczamy. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. prowadzonej pod sygn. akt I Nc 249/15. Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, tj.: deklaracja wekslowa, wezwania do wykupu weksla, potwierdzeń nadania przesyłek, umowy pożyczki gotówkowej, dowodu wpłaty, wypowiedzenia umowy wynika, że nazwisko pozwanej E. P. jest poprawne, zgodne z żądaniem pozwu.
Z tych względów Sąd wydał nakaz zapłaty przeciwko pozwanej E. P., zgodnie z żądaniem pozwu i na podstawie dokumentów zgromadzonych w sprawie, nie dopuszczając się omyłki pisarskiej, a zatem nie ma podstaw do uwzględnienia wniosku powódki na podstawie art. 350 § 1 k.p.c.

Zażalenie na powyższe orzeczenie wniosła powódka, zaskarżając postanowienie
w całości, wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia i sprostowanie klauzuli wykonalności zgodnie z wnioskiem, zarzucając naruszenie przepisu art. 350 § 1 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie mimo istnienia do tego pozytywnych przesłanek wskazanych w tym przepisie.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z treści wniesionego w niniejszej sprawie pozwu, powód oznaczył jako stronę pozwaną E. P. PESEL (...), zamieszkałą przy ul. (...), (...)-(...) K.. Do pozwu został dołączony weksel podpisany przez E. P. PESEL (...) wraz z deklaracją wekslową podpisaną również przez E. P., zamieszkałą przy ul. (...), (...)-(...) K.. Nadto do pozwu została dołączona umowa pożyczki zawarta przez powódkę z E. P. PESEL (...), zamieszkałą przy ul. (...), (...)-(...) K., która jednak została podpisana przez E. P., jak również dowód wypłaty pożyczkobiorczyni kwoty pożyczki, wypowiedzenie umowy wraz z wezwaniem do zapłaty i wezwanie do wykupu weksla – wszystkie wystawione na nazwisko E. P..

Wbrew stanowisku Sądu I instancji nie można zatem uznać, że takie dokumenty jak deklaracja wekslowa czy umowa pożyczki gotówkowej są zgodne z żądaniem pozwu. Zważyć przy tym należy, że w postępowaniu nakazowym z weksla (art. 485 § 2 k.p.c.), które ma abstrakcyjny charakter i opiera się na odpowiedzialności wekslowej, prawnie relewantne znaczenie ma to, kto podpisał weksel. Pozostałe dokumenty są istotne i podlegają ocenie
w razie przeniesienia sporu na grunt stosunku podstawowego, co może nastąpić jedynie
w toku postępowania zwykłego.

Najistotniejsze jest jednak to, że skoro w niniejszej sprawie błędne oznaczenie strony pozwanej dotyczyło brzmienia jej nazwiska przy istnieniu innych kwantyfikatorów (prawidłowe imię i nr PESEL) indywidualizujących stronę pozwaną, to za dopuszczalne należałoby uznać sprostowanie tych danych w oparciu o treść art. 350 § l k.p.c.,
w szczególności wobec stwierdzenia, w trybie art. 208 1 k.p.c., tożsamości numeru PESEL pozwanej z numerem podanym w pozwie. W trybie art. 350 k.p.c. nie może bowiem dochodzić do podmiotowego przekształcenia powództwa, z obejściem przepisów art. 194 - 198 k.p.c. Należy wskazać, że za oczywistą omyłkę może być uznane wadliwe oznaczenie nazwiska strony, choćby było ono zgodne z oznaczeniem podanym w pozwie, jeżeli jest niewątpliwe, że strona, która brała udział w postępowaniu, nosi w rzeczywistości inne nazwisko. Sprostowanie polegające na uściśleniu oznaczenia strony nie może jednak sięgać tak daleko, by rodziło wątpliwości odnośnie do tego, jakiej osoby w rzeczywistości orzeczenie sądu dotyczy. Należy uznać, że z uwagi na wspomnianą tożsamość numerów PESEL, sytuacja ta nie zachodzi w niniejszej sprawie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29.10.1982 r., II CZ 122/82, Legalis Nr 23396; uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18.06.1998 r., II CKN 817/97, OSNC 1999, Nr 1, poz. 16; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13.01.2005 r., III CK 155/04, Legalis Nr 250788; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10.06.2005 r., II CK 718/04, Legalis Nr 246073; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22.06.2006 r., V CSK 139/06, Legalis Nr 177266).

Sąd Okręgowy w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę podziela stanowisko wyrażone w wyroku z dnia 18 marca 2010 r. w sprawie o sygn. akt V CNP 79/09, Legalis 358174, zgodnie, z którym niedopuszczalne jest sprostowanie w trybie oczywistej omyłki nazwiska strony po uprawomocnieniu się orzeczenia w sytuacji, kiedy strona nie podjęła żadnych czynności w sprawie. Zważyć jednak należy, że orzeczenie to nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie, albowiem wydany w niniejszej sprawie nakaz zapłaty został wysłany na nieprawidłowe nazwisko E. P., w konsekwencji czego nie można uznać, że został prawidłowo doręczony stronie pozwanej przez awizo (k. 31),
a w konsekwencji nie można także uznać, że nastąpiło jego uprawomocnienie.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397
§ 2 k.p.c.
, orzeczono, jak w sentencji.

SSO Wojciech Vogt SSO Henryk Haak SSO Marian Raszewski