Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA w SO w Gdańsku Hanna Witkowska-Zalewska

Protokolant: st. sekr. sądowy Iwona Lawrenc

po rozpoznaniu w dniu 1 października 2013 r. w Gdańsku

sprawy W. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o odsetki

na skutek odwołania W. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 26 czerwca 2013 r. nr (...)

oddala odwołanie

/na oryginale właściwy podpis/

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 26.06.2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonemu prawa do wypłaty renty z tytułu niezdolności do pracy od dnia 26-04-2012r. wraz z ustawowymi odsetkami.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy ubezpieczony zgłosił w dniu 08-05-2013r. Decyzja o przyznaniu renty z tytułu niezdolności do pracy została wydana dnia 24-05-2013r., natomiast wypłata nastąpiła w dniu 03-06-2013r., a zatem zachował on terminy ustawowe wynikające z art. 129 ust 1 i art. 118 ust 1 ustawy emerytalnej, stąd brak podstaw do wypłaty świadczenia oraz odsetek za okres wsteczny.

W odwołaniu ubezpieczony wniósł o zmianę w/wym. decyzji i nakazanie organowi rentowemu wypłaty zaległej renty od dnia 26.04.2012r. wraz z ustawowymi odsetkami od każdej zaległej miesięcznej raty do dnia 30.04.2013 r.

W uzasadnieniu podał, że w dniu 26.04.2012r. przyznano mu rentę z ogólnego stanu zdrowia, od której się odwołał. Przez cały czas trwania procesu nie wypłacano jemu żadnych świadczeń z tytułu renty i nie miał środków do życia. Nie był poinformowany o tym, że musi złożyć wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w trakcie procesu. Skoro organ rentowy wstrzymał wypłatę renty od 26.04.2012r. to - w świetle wyżeł przedstawionych argumentów - należy zmienić zaskarżoną decyzję i zobowiązać organ rentowy do wypłaty renty począwszy od daty zawieszenia, tj.: 26.04.2012 r.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumenty wskazane w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. S. , ur. (...) , pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową do dnia 30.04.2012 r. /okoliczności bezsporne /.

W dniu 04.04.2012 r. ubezpieczony złożył wniosek o ustalenie prawa do renty inwalidy wojskowego na dalszy okres. Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 26.04.2012 r. , a następnie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 22.06.2012 r. stwierdzono u niego częściową niezdolność do pracy na dalszy okres do dnia 30.04.2017 r. nie pozostającą w związku ze służbą wojskową i nie powstałą w czasie odbywania czynnej służby wojskowej lub w ciągu 3 lat od zwolnienia z tej służby.

Decyzją z dnia 29.06.2012 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy dla inwalidy wojskowego .

Ubezpieczony odwołał się od powyższej decyzji . Sąd Okręgowy w Gdańsku VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 19.03.2013 r. w sprawie VII U 2363/12 oddalił odwołanie. Wyrok uprawomocnił się w dniu 10.04.2013 r. /bezsporne, vide: wniosek-k.121 plik II akt ubezp., orzeczenie LO i KL – k. 124 i 131 plik II akt ubezp., decyzja z dn. 29.06.2012 r. –k.132 plik II akt ubezp., pismo sądowe o wyroku– plik II akt ubezp. brak numeracji/

W dniu 08.05.2013 r. ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa do renty z ogólnego stanu zdrowia.

Decyzją z dnia 24.05.2013 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 30.04.2017 r. w oparciu o orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 26.04.2012 r. , a następnie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 22.06.2012r. wydane w sprawie o ustalenie dalszego prawa do renty w związku ze służbą wojskową / bezsporne, vide: wniosek –k. 1 plik III, decyzja z dn. 24.05.2013 r.- k. 36 plik III akt ubezp./.

Zaskarżoną decyzją wydaną na wniosek z dnia 08.06.2013 r. pozwany odmówił ubezpieczonemu prawa do wypłaty świadczenia i odsetek za okres wsteczny, tj.: od dnia 26.04.2012 r. / bezsporne, vide: decyzja-k. 40 plik III akt ubezp. /.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach pozwanego, których autentyczności strony nie kwestionowały, a Sąd również nie znalazł podstaw do uznania ich za niewiarygodne.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego jest niezasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2009 r. Nr 153 poz. 1227 ze zm.) organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji. Podkreślić w tym miejscu wypada, iż przez wyjaśnienie ostatniej niezbędnej okoliczności należy rozumieć rozstrzygnięcie ostatniej kwestii koniecznej dla ustalenia uprawnień (braku uprawnień) wnioskodawcy. W praktyce wyjaśnianie okoliczności niezbędnych do wydania decyzji polega w szczególności na: ocenie przedstawionych dowodów, ocenie rozbieżności występujących w materiale dowodowym, uzyskaniu orzeczenia lekarza orzecznika w sprawach świadczeń, do których prawo uzależnione jest od stwierdzenia niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Zgodnie zaś z art. 129 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Kwestię odsetek należnych od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przypadku nieterminowego wydania decyzji normuje art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz. U. z 2007r. Nr 11, poz. 74 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem w sytuacji, gdy organ rentowy - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń społecznych lub świadczeń zleconych do wypłaty na mocy odrębnych przepisów albo umów międzynarodowych - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności.

W tym miejscu należy wskazać, iż za działanie zawinione Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 stycznia 2005 roku sygn. akt I UK 159/04 (OSNP 2005/19/308) uznał wydanie przez organ rentowy niezgodnej z prawem decyzji odmawiającej wypłaty świadczenia, w sytuacji, gdy było możliwe wydanie decyzji zgodnej z prawem, w szczególności, gdy ubezpieczony wykazał wszystkie przesłanki świadczenia, co oznacza, że opóźnienie w spełnieniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które organ rentowy ponosi odpowiedzialność, choćby nie można było mu zarzucić niestaranności w wykładni i stosowaniu prawa.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy należy wskazać, iż decyzja organu rentowego odmawiająca ubezpieczonemu prawa do wypłaty świadczenia rentowego za okres wsteczny od dnia 26.04.2012 r. do dnia 30. 04.2013 r. i odsetek ustawowych za zwłokę w wypłacie nie była decyzją wadliwą.

Analiza stanu faktycznego pozwoliła Sądowi na wniosek, że niewypłacenie świadczenia nie było następstwem okoliczności, za które pozwany ponosi odpowiedzialność, o której mowa w cyt. art. 85 ustawy systemowej. Z jego brzmienia wyraźnie wynika, że ubezpieczonemu, który uzyskał prawo do świadczenia na mocy decyzji organu rentowego , należą się ustawowe odsetki, jedynie wówczas, gdy nie przyznanie świadczenia za wnioskowany okres było skutkiem błędu, niedopatrzenia, opieszałości czy innej zawinionej sytuacji leżącej po stronie organu rentowego.

W niniejszej sprawie wniosek o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia ubezpieczony zgłosił w dniu 08-05-2013r. , tj.: po prawomocnym zakończeniu postępowania sądowego w sprawie o rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku ze służbą wojskową, w wyniku którego pozwany nie nabył prawa do renty dla inwalidy wojskowego na dalszy okres .

Wnioskodawca złożył wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia wiedząc o stwierdzonej w poprzedniej sprawie niezdolności do pracy z tego tytułu na mocy orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 26.04.2012 r. , a następnie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 22.06.2012 r.

Decyzja o przyznaniu renty z tytułu niezdolności do pracy została wydana 24-05-2013r. Organ rentowy przyznał ubezpieczonemu prawo do renty z ogólnego stanu zdrowia w oparciu o orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS i Komisji Lekarskiej ZUS wydane w sprawie o ustalenie dalszego prawa do renty w związku ze służbą wojskową .

Zatem należy uznać, że ostatnią okolicznością niezbędną do wydania decyzji jest wniosek ubezpieczonego o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Decyzja przyznająca świadczenie została wydana dnia 24.07.2013 r., a więc w ustawowym 30 -dniowym terminie.

Mając na względzie powyższe ustalenia należy przyjąć, że pozwany organ rentowy nie miał podstaw do przyznania ubezpieczonemu prawa do odsetek. Organ rentowy nie pozostaje zatem w zwłoce z wypłatą świadczenia rentowego z ogólnego stanu zdrowia za okres od dnia 26.04.2012 r. do dnia 30. 04.2013 r., bo wniosek o przyznanie prawa do tego świadczenia został złożony dopiero w dniu 08-05-2013r.

Trudno, zatem przypisać „winę" organowi rentowemu, który wobec braku do dnia 08.05.2013 r. wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy z ogólnego stanu zdrowia stwierdzonej w trakcie trwania postępowania o rentę w związku ze służbą wojskową nie mógł wydać stosownej decyzji.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 kpc oraz cytowanych powyżej przepisów, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

SSA w SO H. Witkowska-Zalewska