Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 października 2016 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2016 r. w Lublinie

sprawy S. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość emerytury

na skutek apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

od wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach

z dnia 16 marca 2016 r. sygn. akt IV U 314/15

zmienia zaskarżony wyrok i oddala odwołanie.

Małgorzata Rokicka-Radoniewicz Elżbieta Czaja Małgorzata Pasek

III AUa 534/16

UZASADNIENIE

Organ rentowy - Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. decyzją z dnia 26.02.2015 r. odmówił wnioskodawcy S. K. przyznania prawa do emerytury obliczonej na podstawie art. 26 w zw. z art. 55 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.), ponieważ ubezpieczony miał przyznane prawo do emerytury decyzją z dnia 5.12.2005 r.

Od tej decyzji odwołanie złożył S. K., który wnosił o jej zmianę i obliczenie emerytury na podstawie art.55 ustawy emerytalnej.

Sąd Okręgowy w Siedlcach wyrokiem z dnia 16 marca 2016 roku zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił wysokość emerytury S. K. na dzień (...)na kwotę 4055,03 (cztery tysiące pięćdziesiąt pięć 3/100) złotych brutto.

Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony S. K., ur. (...), w dniu 23.11.2005 r. złożył wniosek o przyznanie emerytury. Decyzją z dnia 5.12.2005 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu emeryturę w wieku obniżonym z chwilą ukończenia przez S. K. 60-tego roku życia, tj. od dnia(...). Ubezpieczony kontynuował zatrudnienie do dnia 31.12.2008 r. W dniu 3.02.2015 r. ubezpieczony złożył do wniosek o przyznanie emerytury obliczonej wg nowych zasad. Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił S. K. obliczenia wysokości świadczenia w trybie określonym w art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS z uwagi na to, iż ubezpieczony pobiera emeryturę przyznaną decyzją z dnia 5.12.2005 r.

Sąd Okręgowy orzekł, że kluczowym dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy jest treść art. 55 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2013 poz. 1440 ze zm.), zgodnie z którym ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31.12.2008 r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53. Przepis ten przewiduje dwa warunki do obliczenia emerytury na podstawie art. 26. Pierwszym z nich jest spełnienie przesłanek określonych w art. 27 powyższej ustawy, do których należą osiągnięcie wieku emerytalnego wynoszącego 65 lat w przypadku mężczyzn urodzonych do dnia 31.12.1947 r. jak również posiadanie okresu składkowego i nieskładkowego wynoszącego co najmniej 25 lat dla mężczyzn. Drugi z warunków to wystąpienie z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31.12.2008 r. Obydwa powyższe warunki powinny zostać spełnione łącznie.

Bezspornym jest, iż S. K. ma ukończone 65 lat oraz posiada ponad 25 letni staż ubezpieczeniowy. W ocenie Sądu, wnioskodawca miał przyznane prawo do wcześniejszej emerytury, którą otrzymał w dniu ukończenia 60-tego roku życia. Wypracowana przez orzecznictwo wykładania art. 55 wyżej wymienionej ustawy nie pozostawia wątpliwości, iż w przypadku ubezpieczonego zasadnym jest obliczenie prawa do emerytury wg nowych reguł. Jak wskazał bowiem Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 29 stycznia 2014 r. I UK 411/13, uprawnienie do obliczenia emerytury na podstawie art. 26 w związku z art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.) ma ten ubezpieczony urodzony przed 1 stycznia 1949 r., który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a o emeryturę powszechną wystąpił dopiero po 31 grudnia 2008 r. Uzyskanie wcześniejszej emerytury nie wyłącza stosowania tej regulacji. Tym samym argument podnoszony przez ZUS nie jest zasadny.

Sąd w toku postępowania ustalił również, iż emerytura obliczona wg reguł wynikających z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS jest wyższa od poprzednio ustalonej emerytury. Jak wynika bowiem z informacji przedstawionej przez ZUS (k. 23 akt sprawy), wysokość dotychczas pobieranej przez S. K. emerytury wynosi 2903,91 zł. Wysokość emerytury obliczonej na podstawie art. 26 w zw. z art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynosi zaś 4055,03 zł (projekt decyzji k. 16 akt sprawy).

Stąd też Sąd Okręgowy uznał, że ubezpieczony wypełnił wszystkie wyrażone w art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS warunki do nabycia prawa do emerytury obliczonego wg zasad wyrażonych w art. 26 cyt. wyżej ustawy.

Od tego wyroku apelację wniósł organ rentowy – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. zaskarżając wyrok w całości. Wyrokowi zarzucał;

- naruszenie prawa materialnego tj. art.55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i renetach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez jego błędną wykładnię i przyznanie S. K. prawa do obliczenia emerytury według zasad określonych w art.26 ustawy podczas gdy ubezpieczony nie kontynuował ubezpieczeń emerytalnych i rentowych po osiągnieciu powszechnego wieku emerytalnego

- sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania. Organ rentowy zwrócił uwagę na fakt, że wnioskodawca po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego nie kontynuował ubezpieczenia społecznego i w związku z tym nie podlega regulacji z art.55 ustawy emerytalnej.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna a jej uwzględnienie skutkuje zmiana zaskarżonego wyroku i oddaleniem odwołania.

Stan faktyczny w sprawie jest bezsporny – wnioskodawca, urodzony (...) w dniu 23 listopada 2005 roku złożył wniosek o przyznanie mu emerytury w obniżonym wieku emerytalnym i organ rentowy uwzględniając ten wniosek ustalił mu prawo do emerytury od dnia 1 grudnia 2005 roku po ukończeniu przez wnioskodawcę wieku 60 lat. Wnioskodawca wprawdzie kontynuował ubezpieczenie emerytalne i rentowe po dniu nabycia prawa do świadczenia, ale wyłącznie do dnia 31 grudnia 2008 roku. Wiek emerytalny powszechny przewidziany w art.27 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 roku, poz.887) osiągnął w dniu(...)i po tej dacie nie podlegał już ubezpieczeniom społecznym.

Przepis art.55 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych umożliwia ustalenie wysokości świadczenia osobom spełniającym warunki do przejścia na emeryturę na starych zasadach (art. 27) według reguł obowiązujących dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r. (tj. na zasadach art. 26), o ile osoby te kontynuowały ubezpieczenie emerytalne po osiągnięciu 60/65 lat życia i wystąpiły z wnioskiem o świadczenie po dniu 31 grudnia 2008 r., a emerytura obliczona w myśl art. 26 okaże się wyższa niż obliczona zgodnie z art. 53. Zgodnie z tym przepisem regulacja ta ma zastosowanie wobec ubezpieczonych urodzonych przed dniem 1 stycznia 1949 roku przy spełnieniu łącznie trzech przesłanek:

- wniosek o świadczenie został zgłoszony po dniu 31 grudnia 2008 roku;

- po osiągnieciu wieku emerytalnego 60/65 lat ubezpieczony kontynuował ubezpieczenie emerytalne;

- świadczenie obliczone według tzw. nowych zasad jest wyższe od obliczonego na podstawie art.53 ustawy.

Okoliczność, że ubezpieczony był uprawniony do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym nie ma znaczenia istotne są przesłanki odnoszące się do kontynuowania ubezpieczenia emerytalnego po dniu osiągniecia wieku emerytalnego określonego w art.27 ustawy – czyli 60 lat przez kobietę i 65 lat przez mężczyznę.

Zasadny jest zarzut naruszenia prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie cytowanego przepisu art.55 tej ustawy. Sąd Okręgowy nie zwrócił uwagi na fakt, że wnioskodawca, który wiek emerytalny przewidziany w art.27 ustawy 65 lat osiągnął w dniu(...)po tej dacie nie kontynuował ubezpieczenia emerytalnego, a ostatni okres podlegania ubezpieczeniu emerytalnemu zakończył w dniu 31 grudnia 2008 roku a więc przed osiągnieciem tego wieku. Okoliczność ta oznacza, że nie zostały spełnione przesłanki wymagane do obliczenia emerytury według zasad przewidzianych w art.26 ustawy emerytalnej.

Z tych względów i na mocy powołanego powyżej przepisu oraz na podstawie art.386 § 1 KPC Sąd Apelacyjny orzekł, jak w sentencji.